Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

pomknąć

  • 1 pomknąć

    сов. помчаться, понестись
    +

    popędzić, pognać

    * * *
    сов.
    помча́ться, понести́сь
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pomknąć

  • 2 pogalopować

    сов. 1. понестись, помчаться вскачь;
    2. разг. шутл. (о kimś) помчаться, понестись, побежать
    +

    2. pocwałować, pomknąć

    * * *
    сов.
    1) понести́сь, помча́ться вскачь
    2) разг., шутл. ( o kimś) помча́ться, понести́сь, побежа́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pogalopować

  • 3 pognać

    глаг.
    • погнать
    * * *
    pogna|ć
    \pognaćny сов. 1. погнать;
    2. (pomknąć) побежать, помчаться
    +

    pogonić, popędzić

    * * *
    pognany сов.
    1) погна́ть
    2) ( pomknąć) побежа́ть, помча́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pognać

  • 4 śmignąć

    śmign|ąć
    \śmignąćięty 1. хлестнуть, стегнуть;
    2. пронестись, промчаться; мелькнуть; 3. кинуть, швырнуть; 4. взметнуться, взмыть
    +

    1. smagnąć 2. pomknąć;

    mignąć 3. cisnąć, rzucić 4. wzbić się, wznieść się
    * * *
    1) хлестну́ть, стегну́ть
    2) пронести́сь, промча́ться; мелькну́ть
    3) ки́нуть, швырну́ть
    4) взметну́ться, взмыть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > śmignąć

  • 5 wyrwać

    глаг.
    • выдернуть
    • вырвать
    • вырывать
    • вытягивать
    • выхватить
    • выхватывать
    • извлекать
    • поднимать
    • похищать
    • прерывать
    • рвать
    * * *
    1) pot. wyrwać (poderwać) разг. подцепить, снять
    2) wyrwać вырвать, выхватить
    znaleźć (czas) разг. вырвать (время)
    zwymiotować разг. вырвать (стошнить)
    * * *
    wyrw|ać
    \wyrwaćie, \wyrwaćij, \wyrwaćany сов. 1. вырвать;
    2. разг. (pomknąć) вырваться, помчаться;

    ● \wyrwać z kontekstu вырвать из контекста; \wyrwać ze snu внезапно разбудить;

    \wyrwać kogoś śmierci спасти кому-л. жизнь (кого-л. от смерти);

    \wyrwać ucznia (do tablicy) разг. вызвать ученика (к доске)

    * * *
    wyrwie, wyrwij, wyrwany сов.
    1) вы́рвать
    2) разг. ( pomknąć) вы́рваться, помча́ться
    - wyrwać ze snu
    - wyrwać kogoś śmierci
    - wyrwać ucznia
    - wyrwać ucznia do tablicy

    Słownik polsko-rosyjski > wyrwać

  • 6 popędzić

    глаг.
    • погнать
    • погнаться
    • угнать
    • унестись
    * * *
    popędz|ić
    %1, \popędzićony сов. погнать; поторопить; ср. popędzać
    +

    pogonić, ponaglić

    * * *
    I popędzony сов.
    погна́ть; поторопи́ть; ср. popędzać
    Syn:
    II сов.
    помча́ться, понести́сь
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > popędzić

См. также в других словарях:

  • pomknąć — jak strzała zob. strzała 1 …   Słownik frazeologiczny

  • pomknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pomykać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pomknąć — dk Va, pomknąćnę, pomknąćniesz, pomknąćnij, pomknąćnął, pomknąćnęła, pomknąćnęli, pomknąćnąwszy pomykać ndk I, pomknąćam, pomknąćasz, pomknąćają, pomknąćaj, pomknąćał «bardzo szybko przesunąć się z miejsca na miejsce, pobiec, pojechać, polecieć,… …   Słownik języka polskiego

  • pomykać — → pomknąć …   Słownik języka polskiego

  • pomykać — Pomknąć jak strzała zob. strzała 1 …   Słownik frazeologiczny

  • МЕЧТА — МЕЧТА. Этимология слова мечта неясна. Недовольный объяснениями Маtzenauer а, Миклошича, Горяева и Преображенского, проф. Г. А. Ильинский предполагал в слове мьčьta корень *mĭk и сопоставлял его с cumikat, mìcnut , вл. mikać моргать , mik… …   История слов

  • strzała — 1. Popędzić, polecieć, pomknąć itp. jak strzała «pobiec, pojechać bardzo szybko»: Jak strzała pomknął z powrotem – byle tylko nie zauważyli nieobecności! B. Jasieński, Palę. 2. Prosty jak strzała a) «o drodze, szlaku: ciągnący się prosto, bez… …   Słownik frazeologiczny

  • pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

  • popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… …   Słownik języka polskiego

  • porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …   Słownik języka polskiego

  • posunąć — dk Vb, posunąćnę, posunąćniesz, posunąćsuń, posunąćnął, posunąćnęła, posunąćnęli, posunąćnięty posuwać ndk I, posunąćam, posunąćasz, posunąćają, posunąćaj, posunąćał, posunąćany 1. «ruszyć coś z miejsca, przesunąć do przodu, w jakimś kierunku;… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»