Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

pollicitor

  • 1 pollicitor

    pollicitor, ātus sum, āri (Intens. v. polliceor), versprechen, verheißen, alci operam suam od. operam alcis, Plaut. mil. 879 u. 1058 G.: pro capite argentum, Plaut. rud. 929: promittens se Pyrrhum veneno occisurum, si sibi quidquam pollicitaretur, Aur. Vict. de vir. ill. 35, 13: si quid ob honores pollicitatae sunt, Ulp. dig. 50, 12, 6. § 2: absol., pollicitans et nihil ferens, Ter. Phorm. 521: sollicitando et pollicitando eorum animos lactas? Ter. Andr. 912: largiundo atque pollicitando magis incendere (plebem), Sall. Cat. 38, 1; vgl. Iug. 8, 1: Partic. subst. pollicitata = promissa, pollicitata semel perpetuata manent, Ven. Fort. carm. 6, 2, 94. – / parag. Inf. pollicitarier, Plaut. Poen. 999.

    lateinisch-deutsches > pollicitor

  • 2 pollicitor

    pollicitor, ātus sum, āri (Intens. v. polliceor), versprechen, verheißen, alci operam suam od. operam alcis, Plaut. mil. 879 u. 1058 G.: pro capite argentum, Plaut. rud. 929: promittens se Pyrrhum veneno occisurum, si sibi quidquam pollicitaretur, Aur. Vict. de vir. ill. 35, 13: si quid ob honores pollicitatae sunt, Ulp. dig. 50, 12, 6. § 2: absol., pollicitans et nihil ferens, Ter. Phorm. 521: sollicitando et pollicitando eorum animos lactas? Ter. Andr. 912: largiundo atque pollicitando magis incendere (plebem), Sall. Cat. 38, 1; vgl. Iug. 8, 1: Partic. subst. pollicitata = promissa, pollicitata semel perpetuata manent, Ven. Fort. carm. 6, 2, 94. – parag. Inf. pollicitarier, Plaut. Poen. 999.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pollicitor

  • 3 pollicitatio

    pollicitātio, ōnis, f. (pollicitor), das Versprechen, die Verheißung, Zusage, Sing., Plaut. trin. 738. Cornif. rhet. 3, 3. Asin. Poll. in Cic. ep. 10, 32, 4. Apul. met. 8, 10 u. 10, 4. Donat. Ter. Andr. 2, 3, 27. Corp. inscr. Lat. 8, 8469: Plur., quin tu hinc pollicitationes aufer, Ter.: alci magnis praemiis pollicitationibusque polliceri, ut etc., Caes.: alqm multis pollicitationibus aggredi, Sall.: legiones non destitit litteris atque infinitis pollicitationibus incitare, As. Poll. in Cic. ep.: illorum pollicitationibus accensus, Sall.: decepti pollicitationibus regis, Liv.

    lateinisch-deutsches > pollicitatio

  • 4 pollicitator

    pollicitātor, ōris, m. (pollicitor), der Versprecher, Verheißer, Corp. inscr. Lat. 8, 2353. Tert. adv. Iud. 1. u.a. Eccl.

    lateinisch-deutsches > pollicitator

  • 5 pollicitatio

    pollicitātio, ōnis, f. (pollicitor), das Versprechen, die Verheißung, Zusage, Sing., Plaut. trin. 738. Cornif. rhet. 3, 3. Asin. Poll. in Cic. ep. 10, 32, 4. Apul. met. 8, 10 u. 10, 4. Donat. Ter. Andr. 2, 3, 27. Corp. inscr. Lat. 8, 8469: Plur., quin tu hinc pollicitationes aufer, Ter.: alci magnis praemiis pollicitationibusque polliceri, ut etc., Caes.: alqm multis pollicitationibus aggredi, Sall.: legiones non destitit litteris atque infinitis pollicitationibus incitare, As. Poll. in Cic. ep.: illorum pollicitationibus accensus, Sall.: decepti pollicitationibus regis, Liv.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pollicitatio

  • 6 pollicitator

    pollicitātor, ōris, m. (pollicitor), der Versprecher, Verheißer, Corp. inscr. Lat. 8, 2353. Tert. adv. Iud. 1. u.a. Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pollicitator

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»