-
1 polleo
polleo, ēre (wohl aus *potsleo zu potis), I) etwas vermögen, ausrichten können, in etwas stark sein, 1) im allg.: qui (senatus) certe unus plus quam dictatura tua potest polletque, Liv.: qui in re publica plurimum pollebant, Caes.: ubi plurimum pollet oratio, Cic.: quantum magis potes pollesque, Liv.: Etruria tantum pollens terrā marique, Liv.: Tyria classis plurimum pollens mari, Vell.; vgl. pollens. – m. Abl., pollere pecuniā, Suet.: scientiā, Cic.: armis, gratiā, nobilitate, Tac. – mit Infin., Cic. Brut. 242 (vgl. pollens). – non polleo m. folg. quin u. Konj., neque ingenium ullum satis pollet, quin animus magis aut minus mature, postremo tamen succumbat, Ps. Sall. de rep. 2, 7, 4. – 2) insbes., von Medikamenten, wirksam-, von Wirkung sein, wirken, adversus scorpiones, Plin.: contra anginas efficacissime, Plin.: ad iudiciorum eventus, Plin.: multis modis in remediis, Plin. – II) übtr.: A) gelten, Wert-, Ansehen haben, eadem vitis aliud in aliis terris pollet, Plin. 14, 70. – B) in etwas viel besitzen, an etwas reich sein, utensilibus, Apul. met. 2, 19. – / Perf. polluī bei Mar. Victorin. 200, 12 K (ohne Beleg).
-
2 polleo
polleo, ēre (wohl aus *potsleo zu potis), I) etwas vermögen, ausrichten können, in etwas stark sein, 1) im allg.: qui (senatus) certe unus plus quam dictatura tua potest polletque, Liv.: qui in re publica plurimum pollebant, Caes.: ubi plurimum pollet oratio, Cic.: quantum magis potes pollesque, Liv.: Etruria tantum pollens terrā marique, Liv.: Tyria classis plurimum pollens mari, Vell.; vgl. pollens. – m. Abl., pollere pecuniā, Suet.: scientiā, Cic.: armis, gratiā, nobilitate, Tac. – mit Infin., Cic. Brut. 242 (vgl. pollens). – non polleo m. folg. quin u. Konj., neque ingenium ullum satis pollet, quin animus magis aut minus mature, postremo tamen succumbat, Ps. Sall. de rep. 2, 7, 4. – 2) insbes., von Medikamenten, wirksam-, von Wirkung sein, wirken, adversus scorpiones, Plin.: contra anginas efficacissime, Plin.: ad iudiciorum eventus, Plin.: multis modis in remediis, Plin. – II) übtr.: A) gelten, Wert-, Ansehen haben, eadem vitis aliud in aliis terris pollet, Plin. 14, 70. – B) in etwas viel besitzen, an etwas reich sein, utensilibus, Apul. met. 2, 19. – ⇒ Perf. polluī bei Mar. Victorin. 200, 12 K (ohne Beleg). -
3 aequipollens
aequipollēns, entis (aeque u. polleo) = ἰσοδύναμος, gleichviel geltend, Apul. dogm. Plat. 3. p. 272, 15 H. u.ö. – Adv. aequipollenter, Schol. Lucan. 1, 645 u. 650.
-
4 antepolleo
ante-polleo, ēre, mehr vermögen, übertreffen, m. Dat., Apul. met. 1, 5: m. Acc., cunctos toto vertice, ibid. 7, 5.
-
5 omnipollens
omnipollēns, entis (omnis u. polleo), allvermögend, Prud. apoth. praef. 19 (31).
-
6 pollens
pollēns, entis, PAdi. (v. polleo), vermögend, mächtig, kräftig, stark, genus, Plaut.: dea, Naev. fr.: matrona, Ov.: matrona pollens et opulens, Apul.: herbae, wirksame, Ov.: mortalium animus, ubi ad gloriam virtutis viā grassatur, abunde pollens potensque (überschwenglich mögig und mächtig = vermögend und einflußreich) et clarus est, Sall.: mens pollentior, Tert. adv. psych. 6: ingenia pollentissima, Solin. 2, 22. – m. Genet., vini p. Liber, Plaut. Curc. 114 G. – m. Abl., viribus, gewaltig an Körperkraft, Sall.: equo, Ov.: venenis, Val. Flacc.: m. Acc. resp., cuncta p. vir, Sen. Agam. 805 (842). – m. Infin., tractare sereno imperio vulgum pollens, Sil. 14, 80 sq.: vox Lethaeos cunctis pollentior herbi 3 excantare deos, Lucan. 6, 685.
-
7 pollentia [1]
1. pollentia, ae, f. (polleo), I) die Vielvermögenheit, Macht, Plaut. rud. 618 u.a. – II) personif. als Göttin, Pollentia, Liv. 39, 7, 8.
-
8 pollex
pollex, icis, m. (polleo), der Starke, I) eig. als Körperglied: A) der Daumen, infestus, der gerade hingestreckte, als ob man einen damit erstechen wolle, Quint.: Aeginetis pollices praecīdere, Cic.: pollicem comprimere, Fulg.: pollicem premere, »den Daumen einschlagen«, wie bei uns »den Daumen halten« (um jmdm. beim Spiele Glück zu bringen), Plin.: dah. pollice utroque laudare ludum, Hor.: pollicem vertere, den Daumen gegen die Brust richten (ein Zeichen, daß das Volk einen besiegten Gladiator getötet wissen wollte), Iuven. – als Maß, clavi ferrei digiti pollicis crassitudine, Caes.: digitum pollicem laxamenti facere, Cato: caules si fuerint pollice crassiores, Colum. – B) die große Fußzehe, Plin. u.a.: pedum extremos pollices tangere, Petron. 73, 4. – II) übtr., A) ein kurzer Zweig am Weinstocke, der über dem ersten Auge abgeschnitten ist, Colum. u. Plin. – B) ein Knoten, Absatz am Stamme des Baumes, Plin. 13, 29.
-
9 praepolleo
prae-polleo, polluī, ēre, vor anderen etwas vermögen, die Übermacht (das Übergewicht, die Obergewalt) haben, vorzüglich viel vermögen, sehr mächtig sein, in etw. ausgezeichnet sein, viri praepollentes, Tac.: postquam Macedones praepolluere, Tac.: quia (Phoenices) mari praepollebant, Tac.: quibus (Langobardis) additis praepollebat, Tac.: huius templi religio etiam divinatione praepollet, Macr.: Romae suae artis exercitatione praepolluit, Augustin.: gens divitiis praepollens, Liv.: vir virtute praepollens, Liv.
-
10 aequipollens
aequipollēns, entis (aeque u. polleo) = ἰσοδύναμος, gleichviel geltend, Apul. dogm. Plat. 3. p. 272, 15 H. u.ö. – Adv. aequipollenter, Schol. Lucan. 1, 645 u. 650.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aequipollens
-
11 antepolleo
ante-polleo, ēre, mehr vermögen, übertreffen, m. Dat., Apul. met. 1, 5: m. Acc., cunctos toto vertice, ibid. 7, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antepolleo
-
12 omnipollens
omnipollēns, entis (omnis u. polleo), allvermögend, Prud. apoth. praef. 19 (31).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > omnipollens
-
13 pollens
pollēns, entis, PAdi. (v. polleo), vermögend, mächtig, kräftig, stark, genus, Plaut.: dea, Naev. fr.: matrona, Ov.: matrona pollens et opulens, Apul.: herbae, wirksame, Ov.: mortalium animus, ubi ad gloriam virtutis viā grassatur, abunde pollens potensque (überschwenglich mögig und mächtig = vermögend und einflußreich) et clarus est, Sall.: mens pollentior, Tert. adv. psych. 6: ingenia pollentissima, Solin. 2, 22. – m. Genet., vini p. Liber, Plaut. Curc. 114 G. – m. Abl., viribus, gewaltig an Körperkraft, Sall.: equo, Ov.: venenis, Val. Flacc.: m. Acc. resp., cuncta p. vir, Sen. Agam. 805 (842). – m. Infin., tractare sereno imperio vulgum pollens, Sil. 14, 80 sq.: vox Lethaeos cunctis pollentior herbis̅ excantare deos, Lucan. 6, 685. -
14 pollentia
1. pollentia, ae, f. (polleo), I) die Vielvermögenheit, Macht, Plaut. rud. 618 u.a. – II) personif. als Göttin, Pollentia, Liv. 39, 7, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pollentia
-
15 pollex
pollex, icis, m. (polleo), der Starke, I) eig. als Körperglied: A) der Daumen, infestus, der gerade hingestreckte, als ob man einen damit erstechen wolle, Quint.: Aeginetis pollices praecīdere, Cic.: pollicem comprimere, Fulg.: pollicem premere, »den Daumen einschlagen«, wie bei uns »den Daumen halten« (um jmdm. beim Spiele Glück zu bringen), Plin.: dah. pollice utroque laudare ludum, Hor.: pollicem vertere, den Daumen gegen die Brust richten (ein Zeichen, daß das Volk einen besiegten Gladiator getötet wissen wollte), Iuven. – als Maß, clavi ferrei digiti pollicis crassitudine, Caes.: digitum pollicem laxamenti facere, Cato: caules si fuerint pollice crassiores, Colum. – B) die große Fußzehe, Plin. u.a.: pedum extremos pollices tangere, Petron. 73, 4. – II) übtr., A) ein kurzer Zweig am Weinstocke, der über dem ersten Auge abgeschnitten ist, Colum. u. Plin. – B) ein Knoten, Absatz am Stamme des Baumes, Plin. 13, 29. -
16 praepolleo
prae-polleo, polluī, ēre, vor anderen etwas vermögen, die Übermacht (das Übergewicht, die Obergewalt) haben, vorzüglich viel vermögen, sehr mächtig sein, in etw. ausgezeichnet sein, viri praepollentes, Tac.: postquam Macedones praepolluere, Tac.: quia (Phoenices) mari praepollebant, Tac.: quibus (Langobardis) additis praepollebat, Tac.: huius templi religio etiam divinatione praepollet, Macr.: Romae suae artis exercitatione praepolluit, Augustin.: gens divitiis praepollens, Liv.: vir virtute praepollens, Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praepolleo
См. также в других словарях:
πολύς — πολλή, πολύ, ΝΜΑ, και επικ. τ. πουλύς, πουλύ και ιων. τ. πολλός, ή, όν, Α 1. (για αριθμό και συχνά με ονόματα τα οποία δηλώνουν την έννοια τού πλήθους) αυτός που υπάρχει ή γίνεται σε μεγάλη ποσότητα (α. «συγκεντρώθηκε πολύς λαός για να τόν… … Dictionary of Greek
empolgar — v. tr. 1. Deitar a garra a. ≠ DESEMPOLGAR 2. Apoderar se de algo, com a mão. = AGARRAR ≠ LARGAR 3. Adquirir pela força ou injustamente. = APOSSAR SE, USURPAR 4. Armar a besta, estirando a corda. 5. Segurar com arpéu. = AFERRAR • v. tr. e pron.… … Dicionário da Língua Portuguesa
poulce — Poulce, m. penac. De sa primeraine signification est le premier et plus puissant doigt de la main, Pollex, qui vient de Polleo, signifiant autant que je puis et vauls. Il se prend aussi pour la mesure traversaine en largeur dudit doigt, Vncia.… … Thresor de la langue françoyse
polo- : pōlo- — polo : pōlo English meaning: swollen, fat, big Deutsche Übersetzung: “geschwollen, dick, groß” Material: Lat. polleō, ēre “bin strong, vermöge”, Denomin. eines *pollos from *pol no ; in addition pollex, icis m. “Daumen, big, giant … Proto-Indo-European etymological dictionary