-
1 politura
polītūra, ae, f. (polio, ire), das Polieren, Glätten, Verfeinern, I) im allg.: chartae, Plin.: marmoris, Plin. gemmarum quaedam p. (am Weinstocke), Plin.: laevitas et politura corporum, Sen. nat. qu. 7, 31, 2. – Plur. b. Vitr. u. Plin. – übtr., haec recens politura (orationis), Sen. ep. 100, 5. – II) insbes., die Appretur eines Gewebes, Plin. 11, 84.
-
2 politura
pŏlītura, ae, f. [st2]1 [-] polissage, le poli. [st2]2 [-] crépi, enduit. [st2]3 [-] satinage (du papier).* * *pŏlītura, ae, f. [st2]1 [-] polissage, le poli. [st2]2 [-] crépi, enduit. [st2]3 [-] satinage (du papier).* * *Politura, politurae, penul. prod. Plin. Polissure, Fourbissure, Brunissure. -
3 politura
polītūra, ae, f. (polio, ire), das Polieren, Glätten, Verfeinern, I) im allg.: chartae, Plin.: marmoris, Plin. gemmarum quaedam p. (am Weinstocke), Plin.: laevitas et politura corporum, Sen. nat. qu. 7, 31, 2. – Plur. b. Vitr. u. Plin. – übtr., haec recens politura (orationis), Sen. ep. 100, 5. – II) insbes., die Appretur eines Gewebes, Plin. 11, 84.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > politura
-
4 politura
politurapolitura [poli'tu:ra]sostantivo FemininGlätten neutro, Polieren neutroDizionario italiano-tedesco > politura
5 politura
pŏlītūra, ae, f. [1. polio], a furbishing, polishing, smoothing, working at, etc. (postAug.):II.chartae,
Plin. 13, 12, 25, § 81:marmoris,
id. 36, 6, 9, § 53:gemmarum (of the vine),
id. 17, 26, 39, § 246:laevitas et politura corporum,
Sen. Q. N. 7, 31, 4.—Of a cobweb, Plin. 11, 24, 28, § 84.—In plur., Vitr. 7, 1.—Transf., of literary composition:videbimus quid parum recisum sit, quid non hujus recentis politurae,
Sen. Ep. 100, 5.6 politura
7 politura
8 politura
polītūra, ae f. [ polio ]полировка, шлифовка ( marmoris PM); лощение ( chartae PM); отделка ( orationis Sen)9 politura
politura s.f. 1. polissage m. 2. ( fig) polissage m. 3. ( ant) nettoyage m. 4. (Tecn,ant) ( lucidatura) polissage m.10 politūra
politūra a. n.svidmuo (tarm.)11 politura
politura [-uː-] f Politur f12 politura
politura [-uː-] f Politur f13 politura
polituravernis m14 politura
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > politura
15 politura
f polish, lacquer; fig polish, veneer (- glazura) | fig konačna politura final polish, finishing touches* * *• burnish• polish16 politura
17 politura
politura [pɔlitura] fPolitur f18 politūra
▪ Terminiru политура celtn.Kai98▪ EuroTermBank terminiMašB, BūVPru политуpаMežRru политураDzEz, Ķīmru политураETB▪ Skaidrojumilv Izcelsme - latīņu politura ‘pulējums, apdare’lv Koksnes izstrādājumu spodrināšanas līdzeklis — spirta laka, dabisko sveķu vai celulozes nitrātu šķīdums spirtā vai organisko šķīdinātāju maisījumāJum99▪ Sinonīmilietv.1. spodrināmais līdzeklis2. pulējums; pulēšanaT0919 politura
f1) полировка; шлифовка2) полировка, глянец20 politūra
сущ.общ. политураСм. также в других словарях:
politura — s.f. [dal lat. politura, der. di polire polire ]. 1. [operazione con cui si rifinisce un lavoro, lisciandone, levigandone, lucidandone la superficie: p. del marmo ] ▶◀ levigatura, levigazione, lisciamento, lisciatura. ⇓ carteggiatura, lucidatura … Enciclopedia Italiana
politura — politúra ž DEFINICIJA 1. premaz koji se nanosi na drvo kao podlogu, ob. na pokućstvo [dati polituru] 2. pren. pejor. vanjski sjaj koji prikriva stvarno stanje ETIMOLOGIJA lat. politura ≃ polire: gladiti … Hrvatski jezični portal
politūra — politūrà sf. (2) DŽ 1. poliruojamasis lakas: Iš pikio gaminami įvairūs lakai ir politūros sp. 2. medžio paviršių dengiantis lako sluoksnelis: Dvi krasi lendrinėmis sėdenėmis su nutrinta jau politūra Žem … Dictionary of the Lithuanian Language
politura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. polituraurze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} roztwór żywicy w spirytusie, którym powleka się przedmioty drewniane w celu uzyskania połysku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powlekać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
POLITURA — ἡ γνάψις, seu Politurae Ars. Vide supra in voce Polientes … Hofmann J. Lexicon universale
politūra — politūrà dkt … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
politūra — statusas T sritis chemija apibrėžtis Alkoholinis šelako ar kitos gamtinės dervos tirpalas medienai lakuoti. atitikmenys: angl. polishing liquid rus. политура … Chemijos terminų aiškinamasis žodynas
politura — ż IV, CMs. polituraurze, blm «rozcieńczony roztwór żywicy (najczęściej szelaku) w alkoholu, który po nałożeniu na powierzchnię drewna, tworzy cienką warstwę nadającą mu połysk; gładka, błyszcząca powłoka na drewnianej powierzchni powstała po… … Słownik języka polskiego
politura — po·li·tù·ra s.f. 1. OB operazione di rifinitura consistente nel lisciare, levigare e lucidare la superficie di un oggetto 2. BU fig., rifinitura di un opera letteraria o artistica spec. dal punto di vista formale {{line}} {{/line}} DATA: 1481.… … Dizionario italiano
politúra — e ž (ȗ) les. raztopina različnih smol, ki dela, nanesena v tankem sloju, površino bleščečo: nanesti polituro; lužila in politure // tanka plast iz tega: bleščeča se politura mize; raze v polituri; pren., ekspr. njegove besede so okorne, brez… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
politúra — politúr|a ž 1. {{001f}}premaz koji se nanosi na drvo kao podlogu, ob. na pokućstvo [dati ∼u] 2. {{001f}}pren. pejor. vanjski sjaj koji prikriva stvarno stanje ✧ {{001f}}lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika