-
1 podźwignąć
pf.-ij1. ( podnieść) raise, lift, heave.2. ( zbudować) restore, rebuild, reconstruct.3. ( dźwignąć z upadku) przen. restore.pf.2. ( wyzdrowieć) recover.3. (otrząsnąć się, nabrać na nowo sił) recover one's spirits, get l. pull oneself together; (z biedy, z upadku) rise from one's ashes.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podźwignąć
-
2 podźwignąć
глаг.• поднять* * *podźwign|ąć\podźwignąćięty сов. поднять (с трудом);\podźwignąć kamień поднять камень; \podźwignąć z gruzów поднять из руин
+ dźwignąć* * *podźwignięty сов.подня́ть ( с трудом)podźwignąć kamień — подня́ть ка́мень
podźwignąć z gruzów — подня́ть из руи́н
Syn: -
3 podźwignąć
podźwignąć się (mühsam) aufstehen, sich (mühsam) aufrichten; fig auf die Beine kommen -
4 podźwignąć
1. підняти; піднести;2. відродити;3. збудувати -
5 podźwignąć się
-
6 podźwignąć\ się
сов. подняться (с трудом) -
7 podźwignąć się
1. піднятися; піднестися;2. відродитися -
8 podźwign|ąć
pf (podźwignęła, podźwignęli) Ⅰ vt 1. (podnieść) to hoist, to heave, to heft US [ciężar, ciężki przedmiot]; to lift with difficulty [rękę, głowę]- ledwo podźwignął ciężki wór he heaved the heavy sack with difficulty, he could hardly heave the heavy sack- podźwignęła go z podłogi she heaved him up off the floor- był tak słaby, że głowy nie mógł podźwignąć z poduszki he was so weak that he couldn’t lift his head from the pillow2. książk. (odbudować) to rebuild, to restore- podźwignąć miasto z gruzów to rebuild a city from rubble- podźwignąć kulturę/gospodarkę przen. to shore up a. reinvigorate culture/the economy3. książk., przen. (wytrzymać) to carry- podźwignąć ciężar odpowiedzialności to carry the burden of responsibility- na jej barki spadł trudny do podźwignęcia ciężar a very heavy burden fell on her shouldersⅡ podźwignąć się 1. (podnieść się) to heave oneself up- podźwignąć się z łóżka to heave oneself up from one’s bed2. książk. (zostać odbudowanym) to be brought back to life, to recover- podźwignąć się z gruzów to rise from (the) rubble- po trzęsieniu ziemi miasto już się nie podźwignęło the town never recovered after the earthquake- podźwignąć się z biedy to struggle back to one’s feet przen.- podźwignąć się z nieszczęścia to recover from misfortuneThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podźwign|ąć
-
9 надорваться
глаг.• zdźwigać* * *(о ком-л., чём-л.) naderwać się, (о ком-л.) nadwerężyć się, oberwać się разг., ( podźwignąć się) poderwać się, przerwać się, zadrzeć się -
10 подняться
глаг.• wezbrać* * * -
11 poderwać się
сов.1) вскочи́ть, ре́зко подня́ться2) взлете́ть, взметну́ться3) do czego перен. встать, подня́ться на что4) разг. ( podźwignąć się) надорва́тьсяSyn: -
12 przerwać się
сов.1) перерва́ться2) прерва́ться, прекрати́ться3) прорва́ться, проби́ться4) надорва́тьсяSyn: -
13 poderwać\ się
сов. 1. вскочить, резко подняться;2. взлететь, взметнуться; 3. do czego перен. встать, подняться на что; 4. разг. (podźwignąć się) надорваться+1, 3. zewać się 2. wzbić się, wzlecieć
-
14 lever
['liːvə(r)] 1. n 2. vtto lever o.s. up — podźwignąć się ( perf)
* * *['li:və, ]( American[) 'levər] 1. noun1) (a bar of wood, metal etc used to lift heavy weights: A crowbar is a kind of lever; You must use a coin as a lever to get the lid of that tin off.) dźwignia2) (a bar or handle for operating a machine etc: This is the lever that switches on the power.) dźwignia2. verb(to move with or as if with a lever: He levered the lid off with a coin.) podważyć- leverage -
15 heave
-
16 поднять
глаг.• budzić• dźwigać• dźwignąć• hodować• najeżyć• podjąć• podnieść• podnosić• podwyższać• podźwignąć• pozyskiwać• rozbudzić• uchylać• udźwignąć• umoralniać• unieść• unosić• usuwać• wezbrać• wnosić• wschodzić• wychować• wychowywać• wywiesić• wznieść• wznosić -
17 nad|erwać
pf — nad|rywać impf (naderwę — nadrywam) Ⅰ vt 1. (rozerwać częściowo) to tear slightly [kartkę, szalik]; to tear partly away a. off [ucho, kołnierzyk]- naderwała sobie bluzkę o klamkę she tore her blouse slightly on the door handle2. (naciągnąć) to strain [mięsień, ścięgno]- naderwał sobie ścięgno Achillesa he pulled his Achilles tendonⅡ naderwać się — nadrywać się 1. (rozerwać się częściowo) [uchwyt, pokrycie] to become loose a. (partly) unfixed; [strona] to become partly torn out 2. (podźwignąć się) to strain oneself- budowa domu poważnie naderwała naszą kieszeń building the house has set us back quite a bitThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nad|erwać
-
18 przer|wać
pf — przer|ywać impf (przerwę, przerwiesz — przerywam) Ⅰ vt 1. (rozerwać) to break [nitkę, sznurek] 2. (zrobić wyrwę) to break [tamę, linię frontu]- przerwać blokadę to break a blockade3. (zrezygnować z wykonywania) to give up [pracę, naukę, studia] 4. (zakłócić ciągłość) to stop [czytanie, pisanie, gotowanie]; to discontinue [dostawy, produkcję, budowę]- mówca często przerywał, żeby napić się wody the speaker often broke off to drink some water- gwałtowna burza przerwała pracę w polu a heavy storm disrupted work in the fields- hałas przerwał mu sen a noise disrupted his sleep- przerwana łączność telefoniczna disrupted telephone services- skecze satyryczne przerywane piosenkami satirical sketches a. skits interspersed with songs- wreszcie ktoś przerwał kłopotliwe milczenie eventually someone broke the embarrassing silence- proszę mi nie przerywać please don’t interrupt (me)- „za dużo mówisz”, przerwał Robert ‘you talk too much,’ Robert broke a. cut in- przerwać w pół słowa a. zdania a. to stop in mid-sentence a. mid-word- przerwać komuś w pół słowa a. zdania to interrupt sb in mid-flow- przerwać ciążę [lekarz] to perform an abortion a. a termination; [ciężarna] to have an abortion, to terminate a pregnancy5. Ogr., Roln. to thin [buraki, marchew, astry] Ⅱ przerwać się — przerywać się 1. (zostać przerwanym) [korale, nić, sznurek, łańcuch] to break 2. (zostać wstrzymanym) [dyskusja, łączność, śpiew, więzi] to break off 3. pot. (podźwignąć się) to be rupturedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przer|wać
-
19 upad|ek
m (G upadku) 1. (przewrócenie się) fall- niebezpieczny upadek z konia a bad fall from a horse2. książk. (podupadnięcie) collapse; (częściowy) decline- chylić się ku upadkowi to be headed for collapse- upadek handlu/małych firm a decline in trade/the collapse of small businesses- upadek imperium the collapse a. fall of the empire3. książk. (klęska) (down)fall, collapse; (częściowy) decline- wzloty i upadki ups and downs pot.- upadek ducha downheartedness, discouragement4. (nieetyczne życie) upadek moralny a decline in morality- podźwignąć się z upadku to pull oneself out of the gutter przen.- przywieść kogoś do upadku to drag sb down into the gutter przen.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upad|ek
См. также в других словарях:
podźwignąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, podźwignąćnę, podźwignąćnie, podźwignąćnij, podźwignąćnął {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} unieść z trudem do góry coś ciężkiego, coś leżącego na ziemi : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podźwignąć — dk Va, podźwignąćnę, podźwignąćniesz, podźwignąćnij, podźwignąćnął, podźwignąćnęła, podźwignąćnęli, podźwignąćnięty, podźwignąćnąwszy 1. «podnieść coś ciężkiego, unieść coś z trudem; dźwignąć» Podźwignąć ciężki wór. Podźwignąć skrzynię z ziemi. 2 … Słownik języka polskiego
podźwignąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przywrócić swemu ciału pozycję pionową, wkładając w tę czynność dużo wysiłku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podźwignąć się z fotela. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekonomicznie — przysłów. od ekonomiczny a) w zn. 1: Podźwignąć państwo ekonomicznie. Uniezależnić się ekonomicznie. b) w zn. 2: Gospodarować, żyć ekonomicznie. Maszyna pracuje ekonomicznie … Słownik języka polskiego
naderwać — dk IX, naderwaćwę, naderwaćwiesz, naderwaćwij, naderwaćał, naderwaćany nadrywać ndk I, naderwaćam, naderwaćasz, naderwaćają, naderwaćaj, naderwaćał, naderwaćany «trochę, częściowo coś rozerwać; przerwać coś nie do końca, niezupełnie» Naderwać… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… … Słownik języka polskiego
