-
1 pożądany
желательный;\pożądany skutek желательный результат
* * *жела́тельныйpożądany skutek — жела́тельный результа́т
-
2 łakomy
прил.• алчный• жадный• корыстный• лакомый• падкий• похотливый• прожорливый• скупой* * *łakom|y\łakomyi 1. прожорливый; любящий вкусно поесть;2. жадный, алчный; \łakomy na coś падкий на что-л.; 3. соблазнительный; желанный; ● \łakomy kąsek лакомый кусочек+1, 2. łapczywy 3. pożądany
* * *1) прожо́рливый; лю́бящий вку́сно пое́сть2) жа́дный, а́лчныйłakomy na coś — па́дкий на что́-л.
3) соблазни́тельный; жела́нный•Syn: -
3 upragniony
upragni|ony\upragnionyeni желанный;\upragnionyony gość желанный гость
+ pożądany* * *жела́нныйupragniony gość — жела́нный гость
Syn: -
4 pożądać
глаг.• жаждать• желать• хотеть* * *pożąda|ć\pożądaćny несов. жаждать, страстно желать; вожделеть książk.+* * *pożądany несов.жа́ждать, стра́стно жела́ть; вожделе́ть książk.Syn: -
5 begrüßenswert
begrüßenswert chwalebny, pożądany -
6 erstrebenswert
er'strebenswert pożądany -
7 erwünscht
er'wünscht pożądany -
8 ratsam
ratsam wskazany, pożądany;etwas für ratsam halten uważać za wskazane -
9 willkommen
herzlich willkommen! serdecznie witam oder witamy!;jemanden willkommen heißen <po>witać k-o -
10 wünschenswert
wünschenswert pożądany
См. также в других словарях:
pożądany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pożądanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, jakiego się oczekuje, który przynosi zadowolenie; oczekiwany, upragniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pożądany wynik. Pożądana wizyta. Pożądane wydarzenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pożądany — pożądanyni imiesł. bierny czas. pożądać (p). pożądany w użyciu przym. «taki, którego obecność sprawia przyjemność, mile widziany; będący przedmiotem pragnienia, upragniony; odpowiadający planom, zamierzeniom, stosowny, odpowiedni» Pożądany gość.… … Słownik języka polskiego
goły — 1. Gołymi rękami a) «tylko za pomocą rąk, bez użycia narzędzi»: Modelarki gołymi rękami nadają glinie pożądany kształt. A. Szklarski, Łowcy. b) «nie dysponując bronią»: Niektórzy z gołymi rękami rzucają się na żołnierzy, usiłując odebrać im… … Słownik frazeologiczny
wzejść — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… … Słownik frazeologiczny
wschodzić — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… … Słownik frazeologiczny
byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… … Słownik języka polskiego
fotogeniczny — fotogenicznyni «nadający się do fotografowania dzięki posiadaniu cech zewnętrznych zapewniających pożądany efekt na fotografii, dobrze wyglądający na fotografiach, filmach» Fotogeniczny motyw, profil. Fotogeniczna twarz. Fotogeniczne właściwości … Słownik języka polskiego
kompan — m IV, DB. a, Ms. kompannie; lm M. i, DB. ów pot. «kolega, towarzysz jakichś przedsięwzięć, pracy, służby, walki; zwłaszcza: współuczestnik zabaw, hulanek; koleżka, kamrat» Dobry, wesoły, pożądany kompan. Kompan z wojska. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
las — m IV, D. u, Ms. lesie; lm M. y «naturalny lub wyhodowany przez człowieka zwarty zespół roślinności z przewagą roślin drzewiastych i ze swoistą fauną» Ciemny, zielony las. Gęsty, nieprzebyty las. Las iglasty, liściasty, mieszany, sosnowy.… … Słownik języka polskiego
łakomy — łakomymi 1. «nieumiarkowany w jedzeniu, lubiący dużo i smacznie jeść; żarłoczny» 2. «chciwy, żądny, pożądający czegoś, zachłanny» Być łakomym na pieniądze. 3. «budzący chciwość, pożądanie; pożądany» Ta posada to łakomy kąsek … Słownik języka polskiego
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego