Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

plĕcto

  • 1 plectō

        plectō —, xus, ere    [PARC-], to plait, interweave: flores plexi, Ct.
    * * *
    I
    plectere, -, - V
    buffet, beat; punish
    II
    plectere, plexi, plectus V
    plait, twine

    Latin-English dictionary > plectō

  • 2 plecto

    1.
    plĕcto, xi and xŭi, xum, 3, v. a. [root plek-; Gr. plekô, plokê; Lat. plicin sim-plic-is, im-plic-o, etc.; cf. 3. plaga].
    I.
    To plait, braid, interweave (rare; mostly in the part. perf. and poet.; not in Cic. or Cæs.; syn.: plico, flecto, necto].
    A.
    Lit.:

    crines plexueris,

    Vulg. Judic. 16, 13:

    coronam de spinis,

    id. Matt. 27, 29:

    plexa colligata significat ex Graeco, cui nos etiam praepositionem adicimus, cum dicimus perplexa,

    Fest. p. 230 Müll.:

    plexae coronae,

    Lucr. 5, 1399:

    flores plexi,

    Cat. 64, 284:

    colligationes,

    Vitr. 10, 1.—
    B.
    Trop.: ple-xus, a, um, P. a., involved, intricate, entangled, ambiguous (ante-class.): plexa, non falsa autumare dictio Delphis solet, Pac. ap. Non. 237, 4.—
    M.
    To twist, bend, turn:

    monstrabat vitulus quo se pacto plecteret,

    Phaedr. 5, 9, 3 dub. (al. flecteret).
    2.
    plēcto, ĕre, v. a. [plêttô], to beat, punish; in class. lang. usually in pass., to be punished, suffer punishment, be beaten.
    I.
    Act. (post-class;

    syn. punio): capite aliquem plectere,

    Cod. Just. 9, 20, 7: quae sibi ignoscunt et plectunt deum, Aus. Idyll. 6 praef.—
    II.
    Pass.
    A.
    Lit.:

    Venusinae Plectantur silvae,

    Hor. C. 1, 28, 26:

    ego plectar pendens,

    Ter. Phorm. 1, 4, 43:

    tergo plecti,

    Hor. S. 2, 7, 105; id. Ep. 1, 2, 14. ut in suo vitio quisque plectatur, Cic. Leg. 3, 20, 46:

    ut in judiciis culpa plectatur,

    id. Clu. 2, 5:

    jure igitur plectimur,

    id. Off. 2, 8, 28:

    multis in rebus neglegentiā plectimur,

    because of negligence, id. Lael. 26, 85:

    inscia quod crimen viderunt lumina, plector,

    Ov. Tr. 3, 5, 49.—With gen.:

    insimulationis falsae plecti,

    App. Mag. p. 274, 14. —With abl.:

    morte plectendum est (sc. peccatum),

    Vulg. Deut. 21, 22.—
    B.
    Transf., in gen., to blame:

    cavit, ne quā in re jure plecteretur,

    Nep. Att. 116.

    Lewis & Short latin dictionary > plecto

  • 3 plecto

    to punish.

    Latin-English dictionary of medieval > plecto

  • 4 plexus

    1.
    plexus, a, um, Part. and P. a., from 1. plecto.
    2.
    plexus, ūs, m. [1. plecto], a twining, plaiting, braid ( poet.), Manil. 5, 147 dub. (al. flexum, fluctum).

    Lewis & Short latin dictionary > plexus

  • 5 plico

    plĭco (plĭcāvi, plĭcui, acc. to Prisc. p. 680 P.), plĭcātum and plĭcĭtum, āre, v. a. [root plic-; Gr. plekô; v. plecto], to fold, to lay or wind together, to fold up, double up ( poet. and in post-class. prose; cf.:

    complico, plecto, necto, flecto),

    Lucr. 4, 828:

    quaedam plicata,

    id. 6, 1086:

    chartam,

    Mart. 4, 83, 7: seque in sua membra plicantem (anguem), winding or coiling himself up, Verg. A. 5, 279; Gell. 17, 9, 9: decas plena his quattuor numeris gradatim plicatis integratur, folded [p. 1388] together, i. e. added, Mart. Cap. 7, § 734:

    ostiola plicabantur,

    Vulg. Ezech. 41, 24:

    et cum plicuisset librum,

    id. Luc. 4, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > plico

  • 6 amplector

        amplector exus, ī, dep.    [am- + plecto], to twine around, encircle, encompass, embrace: manibus saxa, to grasp, L.: ansas acantho, V.: urbes muro, H.: illam in somnis, T.: me: Nox tellurem amplectitur alis, overshadows, V.—Fig., of the mind, to embrace, understand, comprehend, see through: omnia consilio.—In speech, to comprehend in discussion, discuss particularly, handle, treat: quod (argumentum) verbis: res per scripturam: cuncta meis versibus, V.—To sum up, treat summarily: omnis oratores: omnia communiter, L.— To comprehend under a name: alqd virtutis nomine.—To embrace with love, esteem, value, honor, cling to: quem (filium) mihi videtur amplecti res p.: amore possessiones: hoc se amplectitur uno, piques himself on, H.: rem p. nimium (of one who robs the treasury).—Of military operations, to cover, occupy: quindecim milia passuum circuitu, Cs.: Brigantium partem victoriā, Ta.
    * * *
    amplecti, amplexus sum V DEP
    surround, encircle, embrace, clasp; esteem; cherish; surround, include, grasp

    Latin-English dictionary > amplector

  • 7 circumplector

        circumplector —, ī, dep.    [circum + plecto], to clasp, embrace, surround, encompass: coniunctiones motu undique: domini patrimonium: pharetram auro, V.: (collem) opere, Cs.
    * * *
    circumplecti, circumplexus sum V DEP
    encompass; embrace; surround, encircle; enclose (w/wall); cover round about

    Latin-English dictionary > circumplector

  • 8 flecto

    flecto, xi, xum, 3, v. a. and n. [root in Gr. pholkos, bandy-legged; phalkês, the bent rib of a ship; L. falx; falco, so called from the curve of its claws or beak; cf. Germ. Falke; Engl. falcon].
    I.
    Act., to bend, bow, curve, turn, turn round (freq. and class.; syn.: plecto, plico, curvo).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    animal omne membra quocumque vult, flectit, contorquet, porrigit, contrahit,

    Cic. Div. 1, 53, 120:

    ora retro,

    Ov. M. 3, 188:

    vultus ad illum,

    id. ib. 4, 265;

    10, 236: lumina a gurgite in nullam partem,

    id. ib. 8, 367:

    geminas acies huc,

    to turn, direct, Verg. A. 6, 789; cf.

    oculos,

    id. ib. 8, 698:

    equos brevi moderari ac flectere,

    Caes. B. G. 4, 33 fin.:

    equum,

    Hor. C. 3, 7, 25:

    currum de foro in Capitolium,

    Cic. Verr. 2, 5, 30, § 77:

    plaustrum,

    Ov. M. 10, 447: navem, Auct. B. Alex. 64 fin.:

    habenas,

    Ov. M. 2, 169:

    cursus in orbem,

    id. ib. 6, 225; cf.:

    cursus in laevum,

    id. Tr. 1, 10, 17:

    iter ad Privernum,

    Liv. 8, 19, 13 Drak. N. cr.:

    iter Demetriadem,

    id. 35, 31, 3:

    tu (Bacche) flectis amnes, tu mare barbarum,

    Hor. C. 2, 19, 17:

    arcus,

    to bend, Ov. M. 4, 303; cf.:

    flexos incurvant viribus arcus,

    Verg. A. 5, 500:

    flexum genu,

    Ov. M. 4, 340:

    artus,

    Liv. 21, 58, 9:

    flexi crines,

    curled, Mart. 3, 63, 3; 10, 65, 6; Juv. 6, 493:

    flexum mare,

    i.e. a bay, Tac. A. 14, 4:

    flexi fractique motus,

    contorted, Cic. Fin. 5, 12, 35:

    hinc (silva) se flectit sinistrorsus,

    Caes. B. G. 6, 25, 3.—Mid.: quasi amnis celeris rapit, sed tamen inflexu flectitur, Naev. ap. Non. 191, 34 (Trag. Rel. v. 42 Rib.):

    (milvus) flectitur in gyrum,

    wheels, Ov. M. 2, 718:

    modo flector in anguem,

    I bend, wind myself into a snake, id. ib. 8, 883:

    sol ab ea (Cancri) meta incipit flecti,

    Plin. 18, 28, 68, § 264: Euphrates ad meridiem flectitur, id. 6, 26, 30, § 125.—
    2.
    In partic., naut. t. t., to go round or double a promontory:

    cum in flectendis promontoriis ventorum mutationes maximas saepe sentiant,

    Cic. Div. 2, 45, 94:

    Leucaten flectere molestum videbatur,

    id. Att. 5, 9, 1.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to bend, turn, direct:

    ducere multimodis voces et flectere cantus,

    Lucr. 5, 1406:

    vocem,

    Ov. Am. 2, 4, 25:

    qui teneros et rudes cum acceperunt, inficiunt et flectunt, ut volunt,

    Cic. Leg. 1, 17, 47; cf.:

    imbecillitatem animorum torquere et flectere,

    id. ib. 1, 10, 29:

    suam naturam huc et illuc torquere ac flectere,

    id. Cael. 6, 13:

    vitam flectere fingereque,

    id. Sull. 28, 79:

    mentes suas ad nostrum imperium nomenque,

    id. Balb. 17, 39:

    aliquem a proposito,

    Liv. 28, 22, 11:

    scribentis animum a vero,

    id. 1 praef. 5:

    animus ab aliqua opinione flectendus,

    Quint. 4, 2, 80:

    animos ad publica carmina,

    Ov. Tr. 5, 1, 23: quo vobis mentes... dementes sese flexere viaï? Enn. ap. Cic. de Sen. 6, 16 (Ann. v. 209 ed. Vahl.):

    est viri et ducis oblata casu flectere ad consilium,

    Liv. 28, 44, 8:

    juvenis cereus in vitium flecti,

    Hor. A. P. 163:

    quod procul a nobis flectat Fortuna gubernans,

    turn aside, avert, Lucr. 5, 108.—
    2.
    In partic.
    a.
    To bend (in opinion or in will), to move, persuade, prevail upon, overcome, soften, appease (cf.:

    moveo, afficio): quibus rebus ita flectebar animo atque frangebar, ut, etc.,

    Cic. Sull. 6, 18:

    sed quid te oratione flectam?... qua re flecte te, quaeso,

    id. Phil. 1, 14, 35: facile Achivos flexeris, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. v. 229 ed. Vahl.):

    judices,

    Quint. 6, 1, 9:

    flectere mollibus jam durum imperiis,

    Hor. C. 4, 1, 6:

    precibus si flecteris ullis,

    Verg. A. 2, 689:

    flectere si nequeo Superos, Acheronta movebo,

    id. ib. 7, 312; cf.:

    nisi dii immortales suo numine prope fata ipsa flexissent,

    Cic. Cat. 3, 8, 19:

    desine fata deum flecti sperare precando,

    Verg. A. 6, 376:

    animos commutare atque omni ratione flectere,

    Cic. de Or. 2, 52 fin.:

    ingenium alicujus aversum,

    Sall. J. 102, 3:

    si quem a proposito spes mollitiave animi flexisset,

    divert, dissuade, Liv. 28, 22, 11: dictis nostris sententia flexa est, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 264 ed. Vahl.):

    si flectitur ira deorum,

    Ov. M. 1, 378: cf. id. Tr. 3, 5, 41:

    hortaturque simul flectitque labores,

    soothes, Stat. S. 5, 1, 119:

    ad deditionem primos,

    Liv. 5, 43, 1.—Mid.:

    plurimum valet miseratio, quae judicem flecti non tantum cogit, sed, etc.,

    to let himself be moved, Quint. 6, 1, 23:

    flexi in misericordiam,

    Amm. 12, 27.—
    b.
    (Acc. to I. A. 2.) To turn aside from, to avoid a thing:

    ut eam (viam) flectas, te rogo,

    Cic. Att. 11, 18, 2 (but B. and K. ex conj. C. F. Hermann read ira, v. a. sup.); cf.:

    flexit viam,

    Liv. 1, 60, 1:

    dolo a se flexos imputavit civilis,

    Tac. H. 5, 24.—
    c.
    To refer to or apply to any one:

    versus qui in Tiberium flecterentur,

    Tac. A. 6, 29:

    Augustus quaedam ex horrida illa antiquitate ad praesentem usum flexisset,

    id. ib. 4, 16.—
    d.
    In grammar.
    (α).
    To form a word from another language:

    verba derivare, flectere, conjungere,

    Quint. 8, 3, 36:

    hoc vocabulum (pollex) de Graeco flexum est,

    Gell. 4, 3 fin.
    (β).
    To decline, conjugate, inflect, Varr. L. L. 10, 2, 29 al.—
    (γ).
    Flectere syllabam, to mark with the circumflex accent, and hence, to lengthen, Quint. 1, 5, 23 Spald. and Zumpt.
    II.
    Neutr., to turn, go, or march in any direction (post-Aug.).
    A.
    Lit.:

    cum procul hos laevo flectentes limite cernunt,

    Verg. A. 9, 372:

    ex Gabino in Tusculanos flexere colles,

    Liv. 3, 8, 6;

    Hasdrubal ad Oceanum flectit,

    id. 28, 16, 3:

    inde Vitellius Cremonam flexit,

    Tac. H. 2, 70:

    in Capitolium,

    Suet. Tib. 20.—
    B.
    Trop., of thought or speech, to turn in any direction:

    ad providentiam sapientiamque,

    Tac. A. 13, 3:

    in ambitionem,

    id. ib. 4, 37:

    a veneratione Augusti orsus flexit ad victorias Tiberii,

    id. ib. 1, 34.—Hence, flexus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., bent, winding:

    error,

    Ov. M. 8, 160:

    zodiacus circa Cancrum Capricornumque flexior,

    Mart. Cap. 8, § 878.—In neutr. plur. subst.: collium flexa, Minuc. Fel. Octav. 17.—
    B.
    Trop., of tones, lengthened:

    infinito magis illa flexa et circumducta sunt,

    Quint. 11, 3, 172.

    Lewis & Short latin dictionary > flecto

  • 9 implecticus

    implectĭcus ( inpl-), a, um, adj. [2. in-plecto], that turns about with difficulty, immovable:

    bos,

    Veg. Vet. 3, 29 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > implecticus

  • 10 implecto

    implecto ( inpl-), xi, xum, 3, v. a. [in-plecto], to plait, wind, or twist into, to wind or twist among, to interweave, interlace, entwine ( poet. and in post-Aug. prose; usually in the part. perf.).
    I.
    Lit.:

    multae hirudines dentibus (crocodili) implectuntur,

    App. Mag. p. 278:

    inplexis ita principiis,

    Lucr. 3, 33:

    dracones quaternos quinosque inter se cratium modo implexos,

    Plin. 8, 13, 13, § 35:

    capillus horrore implexus atque impeditus,

    App. Mag. p. 276; cf.

    in a Greek construction, caeruleos implexae crinibus angues Eumenides,

    Verg. G. 4, 482:

    manibus implexis,

    Sen. Ben. 1, 3; cf. App. M. 3, p. 135.—
    * II.
    Trop.:

    vidua implexa luctu continuo,

    implicated, involved, entangled, Tac. A. 16, 10, v. Orell. ad h. l.

    Lewis & Short latin dictionary > implecto

  • 11 inplecticus

    implectĭcus ( inpl-), a, um, adj. [2. in-plecto], that turns about with difficulty, immovable:

    bos,

    Veg. Vet. 3, 29 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > inplecticus

  • 12 inplecto

    implecto ( inpl-), xi, xum, 3, v. a. [in-plecto], to plait, wind, or twist into, to wind or twist among, to interweave, interlace, entwine ( poet. and in post-Aug. prose; usually in the part. perf.).
    I.
    Lit.:

    multae hirudines dentibus (crocodili) implectuntur,

    App. Mag. p. 278:

    inplexis ita principiis,

    Lucr. 3, 33:

    dracones quaternos quinosque inter se cratium modo implexos,

    Plin. 8, 13, 13, § 35:

    capillus horrore implexus atque impeditus,

    App. Mag. p. 276; cf.

    in a Greek construction, caeruleos implexae crinibus angues Eumenides,

    Verg. G. 4, 482:

    manibus implexis,

    Sen. Ben. 1, 3; cf. App. M. 3, p. 135.—
    * II.
    Trop.:

    vidua implexa luctu continuo,

    implicated, involved, entangled, Tac. A. 16, 10, v. Orell. ad h. l.

    Lewis & Short latin dictionary > inplecto

  • 13 Parca

    Parca, ae, f. [root plek-; cf. plekô, plokê; Lat. plecto, plico], one of the goddesses of Fate, whose Latin names are Nona, Decuma, and Morta, Caesell. Vindex ap. Gell. 3, 16, 11 (their Greek names are Clotho, Lachesis, and Atropos, Hyg. Fab. 171).—In sing.:

    Parca non mendax,

    Hor. C. 2, 16, 39:

    tenax veri,

    Pers. 5, 48:

    dura,

    Ov. P. 4, 15, 36.— Plur., the Fates:

    Parcae, Hesperides, etc.: quos omnes Erebo et Nocte natos ferunt,

    Cic. N. D. 3, 17, 44:

    Parcae fatalia nentes Stamina non ulli dissoluenda deo,

    Tib. 1, 7, 1:

    immites,

    Prop. 4 (5), 11, 13:

    iniquae,

    Hor. C. 2, 6, 9:

    veraces,

    id. C. S. 25:

    sic placitum Parcis,

    id. C. 2, 17, 16; Lact. 2, 10, 20; Verg. E. 4, 47; Juv. 12, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > Parca

  • 14 perplexus

    per-plexus, a, um, adj. [plecto], entangled, involved, intricate, confused (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    figurae,

    Lucr. 2, 102; cf. id. 2, 459; 463:

    foramina linguae,

    id. 4, 621:

    corpora terraï,

    id. 5, 452:

    iter silvae,

    Verg. A. 9, 391; Plin. 9, 2, 1, § 2:

    nervi,

    Vulg. Job, 40, 12.—
    II.
    Trop., intricate, involved, confused, perplexed, unintelligible, dark, ambiguous, obscure, inscrutable:

    sermones,

    Liv. 40, 5:

    perplexius carmen,

    id. 25, 12:

    perplexum Punico astu responsum,

    id. 35, 14 fin. —As subst., intricacy, perplexity:

    ignorare se dixit, quidnam perplexi sua legatio haberet,

    id. 34, 57.— Comp.:

    ratio perplexior,

    Plin. 2, 15, 13, § 62.—Hence, adv.: perplexē, confusedly, perplexedly, obscurely:

    pergin', scelesta, mecum perplexe loqui?

    Ter. Eun. 5, 1, 1:

    defectionem haud perplexe indicavere,

    Liv. 6, 13; Curt. 8, 5, 13.— Comp.:

    perplexius errare,

    Prud. adv. Symm. 2, 847:

    disputans,

    Amm. 25, 3, 23.—
    B.
    Carefully, with minute care:

    interrogando,

    Amm. 15, 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > perplexus

  • 15 plaga

    1.
    plāga, ae, f. [cf. plango], = plêgê, a blow, stroke, wound, stripe (class.; syn.: ictus, verbera, vulnus).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Cic. Verr. 2, 5, 51, § 134:

    (pueris) dant animos plagae,

    Verg. A. 7, 382; Ov. M. 12, 487; 13, 119; Gell. 5, 15, 7:

    plagae et vulnera,

    Tac. G. 7.—Of the shock of atoms striking together, Cic. Fat. 20, 48; cf. id. ib. 10, 22.—
    B.
    In partic., a blow which wounds or injures; a stroke, cut, thrust; a wound (class.).
    1.
    Absol.:

    plagis costae callent,

    Plaut. Ps. 1, 2, 4:

    quem irrigatum plagis pistori dabo,

    refreshed by a flogging, id. Ep. 1, 2, 18:

    plagas pati,

    Ter. Eun. 2, 2, 13:

    plagas perferre,

    to bear, receive blows, Cic. Tusc. 2, 17, 41:

    plagam accipere,

    id. Sest. 19, 44:

    plagam mortiferam infligere,

    to inflict a mortal wound, id. Vatin. 8, 20:

    plaga mediocris pestifera,

    id. Off. 1, 24, 84:

    verbera et plagas repraesentare,

    stripes and blows, Suet. Vit. 10:

    plagis confectus,

    Cic. Verr. 2, 5, 54, § 140:

    flagelli plaga livorem facit,

    Vulg. Ecclus. 28, 21:

    plagam curare,

    Cels. 5, 26, 24:

    suere,

    id. 5, 26, 23.—
    2.
    With gen.:

    scorpionum et canum plagas sanare,

    Plin. H. N. 23 prooem. 3, § 6.—
    C.
    Transf., a welt, scar, stripe:

    etiam de tergo ducentas plagas praegnatis dabo,

    swollen welts, Plaut. As. 2, 2, 10.—
    II.
    Trop.
    A.
    A blow, stroke; an injury, misfortune (class.):

    illa plaga est injecta petitioni tuae maxima,

    that great blow was given, that great obstacle was presented, Cic. Mur. 23, 48:

    sic nec oratio plagam gravem facit, nisi, etc.,

    makes a deep impression, id. Or. 68, 228:

    levior est plaga ab amico, quam a debitore,

    loss, injury, id. Fam. 9, 16, 7:

    hac ille perculsus plaga non succubuit,

    blow, disaster, Nep. Eum. 5.—
    B.
    A plague, pestilence, infection (late Lat.):

    leprae,

    Vulg. Lev. 13, 2; id. 2 Reg. 24, 25.—
    C.
    An affliction, annoyance (late Lat.), Vulg. Deut. 7, 19:

    caecitatis,

    id. Tob. 2, 13.—
    D.
    Slaughter, destruction (late Lat.):

    percussit eos plagā magnā,

    Vulg. 1 Reg. 23, 5; id. 2 Reg. 17, 9.
    2.
    plăga, ae, f. [root plak- of Gr. plakous; cf. planca, plancus, plānus].
    A.
    A region, quarter, tract (mostly poet.; v. Madv. ad Cic. Fin. 2, 4, 12, where de plagis omnibus is the reading of the best MSS., but pagis of the edd.; but cf. Mütz. ad Curt. p. 516 sq.; and Krebs, Antibarb. p. 869;

    syn.: regio, tractus, terra): aetheria,

    the ethereal regions, the air, Verg. A. 1, 394: caeli scrutantur plagas, Poët. ap. Cic. Div. 2, 13, 30:

    et si quem extenta plagarum Quattuor in medio dirimit plaga solis iniqui,

    zones, Verg. A. 7, 226:

    ardens,

    the torrid zone, Sen. Herc. Oet. 67; also called fervida, id ib. 1219: septentrionalis, Plin. 16, 32, 59, § 136:

    ea plaga caeli,

    Just. 42, 3, 2:

    ad orientis plagam,

    Curt. 4, 37, 16:

    ad orientalem plagam,

    on the east, in the eastern quarter, Vulg. Deut. 4, 41:

    contra orientalem plagam urbis, id. Josue, 4, 19: ad septentrionalem plagam collis,

    side, id. Judic. 7, 1 et saep.—
    B.
    In partic., a region, district, canton (only in Liv.), Liv. 9, 41, 15.
    3.
    plăga, ae, f. [root plek-; Gr. plekô, weave, entwine; cf. plecto, plico, du-plex], a hunting-net, snare, gin (class.; syn.: retia, casses).
    A.
    Lit.:

    canes compellunt in plagas lupum,

    Plaut. Poen. 3, 3, 35:

    tendere plagas,

    Cic. Off. 3, 17, 68:

    extricata densis Cerva plagis,

    Hor. C. 3, 5, 32; Ov. M. 7, 768:

    nodosae,

    id. F. 6, 110:

    inque plagam nullo cervus agente cadit (al. plagas),

    id. A. A. 3, 428:

    aut trudit... Apros in obstantes plagas,

    Hor. Epod. 2, 32.—Of the spider's web:

    illa difficile cernuntur, atque ut in plagis liniae offensae praecipitant in sinum,

    Plin. 11, 24, 28, § 82.— Sing. (very rare):

    sic tu... tabulam tamquam plagam ponas,

    Cic. Off. 3, 17, 68.—
    B.
    Trop., a snare, trap, toil (class.;

    syn. pedica): se impedire in plagas,

    Plaut. Mil. 4, 9, 11:

    se in plagas conicere,

    id. Trin. 2, 1, 11:

    quas plagas ipsi contra se Stoici texuerunt,

    Cic. Ac. 2, 48, 147:

    in illas tibi majores plagas incidendum est,

    id. Verr. 2, 5, 58, § 151:

    Antonium conjeci in Caesaris Octaviani plagas,

    id. Fam. 12, 25, 4:

    speculabor, ne quis nostro consilio venator assit cum auritis plagis, i. e. arrectis attentisque auribus,

    Plaut. Mil. 3, 1, 14.— Sing. (rare) hanc ergo plagam effugi, Cic. Att. 7, 1, 5.—
    II.
    A bedcurtain, a curtain (ante-class.; v. plagula), Varr. ap. Non. 162, 28:

    eburneis lectis et plagis sigillatis,

    id. ib. 378, 9:

    chlamydes, plagae, vela aurea,

    id. ib. 537, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > plaga

  • 16 plecta

    plecta, ae, f. [1. plecto], archit. t. t., a border of interwoven lines in relief, Vulg. 3 Reg. 7, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > plecta

  • 17 plectibilis

    plectĭbĭlis, e, adj. [2. plecto].
    I.
    Pass., deserving punishment (post-class.):

    invidia,

    Sid. Ep. 4, 6: usurpatio, Cod. Th. 14, 3, 16.—
    II.
    Act., penal: severitas, Cod. Th. 12, 1, 161.

    Lewis & Short latin dictionary > plectibilis

  • 18 plectilis

    plectĭlis, e, adj. [1. plecto], plaited.
    I.
    Lit. (ante-class.):

    corona plectilis,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 37.—
    II.
    Trop., complicated, involved, intricate (post-class.): syllogismi, Prud. Apoth. praef. 2, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > plectilis

  • 19 poenior

    pūnĭo or (in archaic form) poenĭo, īvi or ii, ītum, 4 (sync. imp. poenibat, Lucr. 6, 1238), v. a., and pūnĭor ( poen-), ītus, 4, v. dep. a. [poena].
    I.
    To inflict punishment upon, to punish (syn.: castigo, animadverto, plecto, multo).
    (α).
    In act. form:

    peccata punimus,

    Cic. Inv. 2, 22, 66:

    punire sontes,

    id. Off. 1, 24, 82:

    Philemonem morte puniit,

    Suet. Caes. 74:

    alio punito,

    id. Calig. 30:

    lex omnis aut punit aut jubet, etc.,

    Quint. 7, 5, 5; cf. id. 7, 1, 48.— Pass.:

    tergo ac capite puniri,

    Liv. 3, 55 fin.; Ov. M. 9, 778.—
    (β).
    In dep. form:

    qui punitur aliquem,

    Cic. Off. 1, 25, 88:

    inimicos puniuntur,

    id. Tusc. 1, 44, 107:

    hominum necem,

    id. Phil. 8, 2, 7:

    crudelius poeniri quam erat humanitatis meae postulare,

    id. Mil. 13, 33; id. Inv. 2, 27, 80; 2, 28, 83; Quint. 9, 3, 6; Gell. 20, 1, 7:

    punita sum funestum praedonem,

    App. M. 8, p. 207, 17.—
    (γ).
    In indeterm. form:

    ipse se puniens,

    Cic. Tusc. 3, 27, 65:

    prohibenda autem maxime est ira in puniendo,

    id. Off. 1, 25, 89 fin.
    II.
    To take vengeance for, to avenge, revenge,= ulcisci (rare):

    Graeciae fana punire,

    Cic. Rep. 3, 9, 15:

    iracundia est cupiditas puniendi doloris,

    id. de Or. 1, 51, 220:

    meam domum a judicibus puniendam putavit,

    Cic. Har. Resp. 8, 16.— Dep.:

    ut clarissimorum omnium crudelissimam puniretur necem,

    Cic. Phil. 8, 2, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > poenior

  • 20 praeplecto

    prae-plecto, ĕre, v. a., to strike before, Not. Tir. p. 107.—In part. perf.:

    praeplexus,

    Not. Tir. p. 107.

    Lewis & Short latin dictionary > praeplecto

См. также в других словарях:

  • plecto- — plect , plecto ❖ ♦ Premier élément de mots savants, du grec plektos, de plekein « tresser, entrelacer » …   Encyclopédie Universelle

  • plecto- — plèc·to conf. TS bot., zool., embriol. attorcigliato, intrecciato, che presenta un intreccio: plettognato {{line}} {{/line}} VARIANTI: pletto . ETIMO: dal gr. plektós …   Dizionario italiano

  • plecto- — combining form see plect …   Useful english dictionary

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • плекс- — (плексус ; лат. plexus сплетение, от plecto плести, сплетать) составная часть сложных слов, означающая относящийся к сплетению (нервному, сосудистому) …   Большой медицинский словарь

  • Capgemini — Infobox Company company name = Capgemini company type = Public (Euronext [http://www.euronext.com/trader/summarizedmarket/0,5372,1732 6834,00.html?selectedMep=1 idInstrument=18269 isinCode=FR0000125338 CAP] ) company foundation = 1967 location… …   Wikipedia

  • Плекс- — (плексус ; лат. plexus сплетение, от plecto плести, сплетать) составная часть сложных слов, означающая «относящийся к сплетению (нервному, сосудистому)» …   Медицинская энциклопедия

  • Sweep tapping — El Sweep tapping es la técnica de guitarra eléctrica que fusiona dos técnicas básicas, el sweep picking y el tapping y consta de utilizar ambas manos para tocar, de manera veloz, un arpegio. En el caso de un guitarrista diestro, la mano izquierda …   Wikipedia Español

  • plectognath — plectognathic, plectognathous /plek tog neuh theuhs/, adj. /plek tog nath /, adj. 1. belonging to the Plectognathi, a group or order of fishes having the teeth fused into a beak and thick, often spiny, scaleless skin, and including the filefish,… …   Universalium

  • плести — Общеслав. Того же корня, что лат. plecto «плету», др. в. нем. flehtan «плести», греч. plekō «плету», и т. д. Соврем. плести из *plekti; kt > tt > ст. См. плеть, фляга …   Этимологический словарь русского языка

  • plexi- — ► Prefijo procedente del l. plexus, p. p. de plecto, tejer, entrelazar …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»