pisownia

См. также в других словарях:

• pisownia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. pisowniani {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór zasad dotyczących prawidłowego sposobu pisania wyrazów; ortografia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pisownia wyrazów z {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pisownia — ż I, DCMs. pisowniani; lm D. pisowniani «sposób pisania wyrazów; ogół zasad dotyczących poprawnego pisania wyrazów; ortografia» Poprawna pisownia. Pisownia łączna, rozdzielna. Tradycyjna, historyczna pisownia. Ustalić, uporządkować pisownię. Znać …   Słownik języka polskiego

• Лось Ян — Лось (Łoś) Ян [2(14).5.1860, Кельце, ‒ 10.11.1928, Краков], польский языковед славист, член Польской АН. Окончил Петербургский университет (1885), учился в Париже и в Германии. Профессор Ягеллонского университета в Кракове (с 1902). Исследовал… …   Большая советская энциклопедия

• Лось — I (Łoś)         Ян [2(14).5.1860, Кельце, 10.11.1928, Краков], польский языковед славист, член Польской АН. Окончил Петербургский университет (1885), учился в Париже и в Германии. Профессор Ягеллонского университета в Кракове (с 1902). Исследовал …   Большая советская энциклопедия

• Польский язык — РАСПРОСТРАНЕНИЕ П. ЯЗ. П. язык принадлежит к группе зап. славянских яз. и вместе с кашубским и вымершим полабским яз. составляет их лехицкую группу (см. «Славянские языки»). Область распространения П. яз. состоит прежде всего из собственно Польши …   Литературная энциклопедия

• duży — duzi, większy 1. «wielki, znaczny pod względem rozmiarów, kształtu, ilości, siły» Duży dom, las, ogród, majątek. Duży kawał czegoś. Duże koszty produkcji. Duży nakład, procent, wybór. ∆ Duża czarna «duża filiżanka czarnej kawy, duża porcja kawy»… …   Słownik języka polskiego

• łączny — 1. «powstały z połączenia, tworzący sumę czegoś; połączony, wspólny» Łączne ujmowanie zjawisk. Dzieła te wyszły w łącznym nakładzie 7 milionów egzemplarzy. ∆ jęz. Pisownia łączna «pisanie razem dwóch wyrazów lub grupy wyrazów (bez stosowania… …   Słownik języka polskiego

• niezgodny — niezgodnyni 1. «trudno skłaniający się do zgody, skłonny do kłótni; nieustępliwy, kłótliwy» Niezgodne rodzeństwo. Niezgodny charakter. Niezgodny w pożyciu małżeńskim. 2. «będący w sprzeczności z czymś, nie odpowiadający czemuś» Postępowanie… …   Słownik języka polskiego

• ortografia — ż I, DCMs. ortografiafii; lm D. ortografiafii (ortografiafij) 1. «nauka pisowni; ogół zasad i przepisów dotyczących poprawnej pisowni» Nauczyć się ortografii. Znać ortografię. 2. «pisanie wyrazów według ustalonych norm; pisownia» Zła, dobra,… …   Słownik języka polskiego

• oryginalny — oryginalnyni, oryginalnyniejszy 1. «samoistny, swoisty, nie będący naśladownictwem lub przeróbką; nie fałszowany, autentyczny» Oryginalny dokument. Oryginalna twórczość. Oryginalna pisownia. 2. «tworzący samodzielnie, nie opierający się na… …   Słownik języka polskiego

• pisowniowy — «odnoszący się do pisowni, związany z pisownią» Spory pisowniowe …   Słownik języka polskiego