Перевод: с польского на русский

с русского на польский

piękność

  • 1 piękność

    сущ.
    • краса
    • красавица
    • красота
    * * *
    pięknoś|ć
    1. красота;

    nie grzeszyć \pięknośćcią не отличаться красотой;

    2. (о kobiecie) красавица
    * * *
    ж
    1) красота́

    nie grzeszyć pięknością — не отлича́ться красото́й

    2) ( o kobiecie) краса́вица

    Słownik polsko-rosyjski > piękność

  • 2 uroda

    сущ.
    • краса
    • красавица
    • красота
    * * *
    1) (cecha, charakter) нрав, природа, характер
    2) uroda (piękno) красота
    3) uroda (walory zewnętrzne) внешний вид
    dziwoląg, pokraka, potwór урод
    * * *
    uro|da
    красота;

    rzadkiej \urodady, o rzadkiej \urodadzie редкой красоты; nie grzeszyć \urodadą не отличаться красотой; \uroda życia красота жизни

    + piękność, piękno

    * * *
    ж
    красота́

    rzadkiej urody, o rzadkiej urodzie — ре́дкой красоты́

    nie grzeszyć urodą — не отлича́ться красото́й

    uroda życia — красота́ жи́зни

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > uroda

См. также в других словарях:

  • piękność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. pięknośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie pięknym, w znaczeniu fizycznym lub duchowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piękność ciała. Piękność charakteru, duszy, uczynków. Piękność wnętrza człowieka. Piękność… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • piękność — ż V, DCMs. pięknośćści 1. blm «właściwość tego, co jest piękne w znaczeniu fizycznym lub moralnym; bycie pięknym» Olśniewająca, uderzająca piękność postaci. Piękność charakteru. Dziś piękność twą w całej ozdobie widzę i opisuję, bo tęsknię po… …   Słownik języka polskiego

  • piękność — Cud piękności zob. cud 4 …   Słownik frazeologiczny

  • Пан Тадеуш — Pan Tadeusz …   Википедия

  • Пан Тадеуш (поэма) — «Сбор грибов». Иллюстрация Франтишека Костшевского. 1860 Иллюстрация Михала Андриолли к книге 6 «Пан Тадеуш» (польск. „Pan Tadeusz“)  крупнейшее произведение Адама Мицкевича, эпическая поэма, писавшаяся в 1832 1834 в Париже, где поэт жил в… …   Википедия

  • admirować — ndk IV, admirowaćruję, admirowaćrujesz, admirowaćruj, admirowaćował, admirowaćowany przestarz. «podziwiać, uwielbiać kogoś lub coś» Admirować czyjąś piękność, czyjeś zdolności, czyjś talent, rozum. Admirować swego nauczyciela. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • cielesny — 1. «dotyczący ciała; fizyczny» Kara cielesna. Cierpienie cielesne. Nietykalność cielesna. Piękność cielesna. 2. «związany z pociągiem płciowym; zmysłowy» Żądza, pożądliwość, miłość cielesna. ∆ Stosunek cielesny «stosunek płciowy» …   Słownik języka polskiego

  • doskonały — doskonałyali, doskonałyalszy 1. «odznaczający się najwyższą jakością, mający wszelkie zalety, wolny od jakichkolwiek błędów, usterek, wad; najlepszy, wzorowy, niezrównany, wyborny, znakomity» Doskonały humor. Doskonała piękność. Doskonali aktorzy …   Słownik języka polskiego

  • dziś — I ndm 1. «w dniu dzisiejszym (nie wczoraj i nie jutro)» Nie nocował dziś w domu. Leje dziś cały dzień. □ Zrób dziś, co masz zrobić jutro. 2. «w dobie obecnej, w okresie bieżącym; teraz, obecnie» Dziś wiele kobiet pracuje na odpowiedzialnych… …   Słownik języka polskiego

  • klasyczny — 1. «odnoszący się do starożytnej kultury greckiej (zwłaszcza okresu od V do IV w. p.n.e.) i rzymskiej (zwłaszcza od I w. p.n.e. do I w. n.e.); antyczny» Mitologia klasyczna. ∆ Filologia klasyczna «zespół dyscyplin obejmujących studia nad kulturą… …   Słownik języka polskiego

  • kruczowłosy — kruczowłosysi «mający włosy czarne jak kruk» Kruczowłosy Gruzin. Kruczowłosa piękność …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»