Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

phero

  • 1 phéro-hormone

    f бот.; = phéromone, = phérormone

    БФРС > phéro-hormone

  • 2 phéro-hormone

    сущ.

    Французско-русский универсальный словарь > phéro-hormone

  • 3 pheromone

    phero·mone
    [ˈferəməʊn, AM -moʊn]
    * * *
    pheromone [ˈferəməʊn] s BIOL Pheromon n (von Tieren ausgeschiedener Wirkstoff, der bei anderen Tieren der gleichen Art ein bestimmtes Verhalten bewirkt)

    English-german dictionary > pheromone

  • 4 pheromone

    phero·mone [ʼferəməʊn, Am -moʊn] n
    Pheromon nt meist pl fachspr

    English-German students dictionary > pheromone

  • 5 phéromone

    f бот.; = phéro-hormone

    БФРС > phéromone

  • 6 phérormone

    f бот.; = phéro-hormone

    БФРС > phérormone

  • 7 феромон

    n
    botan. phéro-hormone, phéromone, phérormone

    Dictionnaire russe-français universel > феромон

  • 8 информофер

    [лат. informatio — разъяснение, изложение и phero — несу, приношу]
    глобулярная белковая частица, составленная из полипептидов (информатинов), вокруг которой укладывается гетерогенная ядерная РНК (см. гетерогенная ядерная РНК) с образованием 30S-частиц гяРНП. Термин "И." предложен Т. Педерсеном в 1974 г.

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > информофер

  • 9 кальциферол

    = витамин D
    [лат. calci(um) — кальций, phero — несу, приношу и ol(eum) — масло]
    жирорастворимый витамин, производное стеринов, обладающее антирахитическим действием; регулирует обмен кальция и фосфора в организме. Существует несколько видов К.: холекальциферол — витамин D3, эргокальциферол — витамин D2 и др. К. поддерживает нормальную концентрацию кальция и фосфора посредством усиления всасывания этих ионов в тонкой кишке, их освобождения из костей и снижения их почечной экскреции. Химическую структуру витамина D и его провитамина установил А. Виндаус (Нобелевская премия за 1928 г.).

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > кальциферол

  • 10 токоферол

    = витамин E
    [греч. tokos — роды, потомство, phero — несу, приношу и лат. ol(eum) — масло]
    жирорастворимый витамин E, витамин размножения, благотворно влияет на работу половых и некоторых других желез, восстанавливает детородные функции, способствует развитию плода во время беременности и новорожденного ребенка. Является природным противоокислительным средством, синтезируется растениями (особенно богаты им растительные масла). Известно 8 близких по строению веществ, обладающих витаминной активностью (α-, ß-, γ- и др. Т.). α-T. открыт в 20-х гг. XX в., в 1936 г. выделен в чистом виде, в 1938 г. П. Каррер впервые осуществил его химический синтез.

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > токоферол

  • 11 феромоны

    [греч. pheroнесу и лат. moneo — напоминать]
    биологически активные вещества, выделяемые животными и насекомыми в окружающую среду и специфически влияющие на поведение или физиологическое состояние других особей того же вида (напр., половые аттрактанты, вещества тревоги и др.). Ф. разделяют на праймеры (primer) и релизеры (releaser). Первые вызывают немедленные поведенческие реакции, а вторые отвечают за отсроченные гормональные или психологические перестройки. Ф. участвуют в биокоммуникации между различными особями (см. биокоммуникация). Термин "Ф." предложен П. Карлсоном и М. Лушером в 1959 г. Одним из первых изучен половой Ф. самки тутового шелкопряда — бомбикол (Ф. Бутенандт, 1961 г.).

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > феромоны

  • 12 aristophorum

    ăristŏphŏrum est vas, in quo prandium fertur, ut discus, Paul. ex Fest. p. 23 Müll. [ariston = prandium, and pherô = fero].

    Lewis & Short latin dictionary > aristophorum

  • 13 bajulus

    bājŭlus, i, m. [kindr. with pherô, fero; Engl. bear; and with Germ. Bahre, Bürde; cf. Doed. Syn. I. p. 151, and bajulo], he who bears burdens (for pay), a porter, carrier, day-laborer, bastaktês: quod genus Graeci achthophorous vocant, Latine bajulos appellamus, Gell. 5, 3, 1: bajulos dicebant antiqui, quos nunc dicimus operarios, Paul. ex Fest. p. 35 Müll.; Plaut. Poen. 5, 6, 17; Caecil. ap. Cic. de Or. 2, 10, 40:

    utrum de bonis est quaerendum, quid bajuli atque operarii, an quid homines doctissimi senserint?

    Cic. Par. 3, 2; so id. Brut. 73, 257:

    litterarum bajulus,

    Symm. Ep. 5, 7; Hier. Ep. 15 ad Damas. 5: stercorum, Firm. Math. 8, 20.—
    II.
    Esp., in late Lat.,
    A.
    A bearer at a funeral, Amm. 14, 7, 17; Sid. Ep. 3, 12; Aug. Ep. 19 ad Hier. 2; cf.:

    vespillones dicti sunt bajuli,

    Fulg. Expos. Serm. p. 558. —
    B.
    A letter-carrier, Hier. Ep. 6 ad Julian. 1; Cod. Th. 2, 27, 1, § 2; cf.:

    boni nuntii,

    Vulg. 2 Reg. 18, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > bajulus

  • 14 cerebrum

    cĕrē̆brum (per tmesin: saxo cerecomminuit-brum, Enn. ap. Don. p. 1777 P., and ap. Serv. ad Verg. A. 1, 412), i, n. [root kar- of karê, v. celsus init.; and root bharof pherô, fero; cf. Corss. Beitr. p. 354], the brain, Plaut. Cas. 3, 5, 19; Ter. Ad. 4, 2, 32; 5, 2, 7; Verg. A. 5, 413; 9, 419; Lucr. 6, 804; Cic. Tusc. 1, 9, 19; Plin. 11, 37, 49, § 133 sq.; 33, 6, 34, § 102 et saep.—
    B.
    Meton., understanding, Plaut. Aul. 2, 1, 30; Hor. S. 2, 3, 75; Phaedr. 1, 7, 2; Suet. Calig. 50.— Anger, choler, Plaut. Poen. 3, 5, 25; cf. id. Bacch. 2, 3, 17: o te, Bolane, cerebri Felicem! ( = cerebrosus, passionate), Hor. S. 1, 9, 11.—
    * II.
    Transf. to plants, the pith in the upper part, Plin. 13, 4, 8, § 36.

    Lewis & Short latin dictionary > cerebrum

  • 15 F

    F, f, indecl. n. or (sc. littera) f. The sign W is the Aeolic digamma, adopted by the Latins instead of 8, the form used by the Etruscans, Oscans, and Umbrians for this letter; in inscriptions, before A.U.C. 500, it is sometimes written. The ancient grammarians, misled by the shape, ascribed to F the power of the digamma; thus: W Aeolicum digamma, quod apud antiquissimos Latinorum eandem vim quam apud Aeolis habuit, eum autem prope sonum quem nunc habet, significabat p cum aspiratione; sicut etiam apud veteres Graecos pro ph, p, et h, Prisc. 1, 4, p. 12. But it is certain that Lat. F never represents the sound of digamma, and etymologically corresponds to it in but a single root (frango; Gr. rhêgnumi, Curt. Gr. Etym. p. 531; Corss. Ausspr. 1, 397 sq. Fick, however, denies any connection between these words, Vergl. Wört. p. 182; cf. Curt. Gr. Etym. p. 511; rhigos, Lat. frigus, was never digammated). The sound of F was nearly that of the Gr. ph, but rougher, Quint. 1, 4, 14; 12, 10, 29; cf. Prisc. 1, 4, p. 14; Mar. Vict. p. 2455 P. Initial F in Latin corresponds to an original Indo-European bh, dh, and gh: 1. To bh, as in fari, fama, Sanscr. root bha-; Gr. pha-, phêmi: ferre, Sanscr. bhar-; Gr. pherô: fuga, Sanscr. bhug-, to bend; Gr. phugê; 2. To dh, as in firmus, Sanscr. dhar-, to support: ferus, Sanscr. dhvar-, to destroy; Gr. thêr (phêr): fumus, Sanscr. dhumas, smoke; Gr. thuein; 3. To gh, as in far, farina, Sanscr. gharsh-, to rub: formus, Sanscr. ghar-, to burn; Gr. thermos, etc. In situations not initial these original sounds commonly gave place in Latin to b, or were weakened to h (v. Corss. Ausspr. 1, 140 sqq.). In writing Greek words, ph was represented by p or b, the Latins having no means of expressing the aspiration ( p-h, not like Engl. ph or f) until the post-Aug. period; but in the later writings and inscr. ph is generally represented by f (Corss. Ausspr. 1, 173; Roby, Lat. Gram. 1, p. 33). Respecting the use of the reversed F (
    ) for V, see under that letter.
    As an abbreviation, F stands for fili, functus, faciundum. F. C., faciundum curavit. FF., fecerunt. F. I., fieri jussit. FL. P., flamen perpetuus. F. P. C., filius ponendum curavit. F. M., fecit monumentum. F.A., filio amantissimo. F. C. H., fieri curavit heres. FR. or FRU., frumentum, frumentarius.

    Lewis & Short latin dictionary > F

  • 16 f

    F, f, indecl. n. or (sc. littera) f. The sign W is the Aeolic digamma, adopted by the Latins instead of 8, the form used by the Etruscans, Oscans, and Umbrians for this letter; in inscriptions, before A.U.C. 500, it is sometimes written. The ancient grammarians, misled by the shape, ascribed to F the power of the digamma; thus: W Aeolicum digamma, quod apud antiquissimos Latinorum eandem vim quam apud Aeolis habuit, eum autem prope sonum quem nunc habet, significabat p cum aspiratione; sicut etiam apud veteres Graecos pro ph, p, et h, Prisc. 1, 4, p. 12. But it is certain that Lat. F never represents the sound of digamma, and etymologically corresponds to it in but a single root (frango; Gr. rhêgnumi, Curt. Gr. Etym. p. 531; Corss. Ausspr. 1, 397 sq. Fick, however, denies any connection between these words, Vergl. Wört. p. 182; cf. Curt. Gr. Etym. p. 511; rhigos, Lat. frigus, was never digammated). The sound of F was nearly that of the Gr. ph, but rougher, Quint. 1, 4, 14; 12, 10, 29; cf. Prisc. 1, 4, p. 14; Mar. Vict. p. 2455 P. Initial F in Latin corresponds to an original Indo-European bh, dh, and gh: 1. To bh, as in fari, fama, Sanscr. root bha-; Gr. pha-, phêmi: ferre, Sanscr. bhar-; Gr. pherô: fuga, Sanscr. bhug-, to bend; Gr. phugê; 2. To dh, as in firmus, Sanscr. dhar-, to support: ferus, Sanscr. dhvar-, to destroy; Gr. thêr (phêr): fumus, Sanscr. dhumas, smoke; Gr. thuein; 3. To gh, as in far, farina, Sanscr. gharsh-, to rub: formus, Sanscr. ghar-, to burn; Gr. thermos, etc. In situations not initial these original sounds commonly gave place in Latin to b, or were weakened to h (v. Corss. Ausspr. 1, 140 sqq.). In writing Greek words, ph was represented by p or b, the Latins having no means of expressing the aspiration ( p-h, not like Engl. ph or f) until the post-Aug. period; but in the later writings and inscr. ph is generally represented by f (Corss. Ausspr. 1, 173; Roby, Lat. Gram. 1, p. 33). Respecting the use of the reversed F (
    ) for V, see under that letter.
    As an abbreviation, F stands for fili, functus, faciundum. F. C., faciundum curavit. FF., fecerunt. F. I., fieri jussit. FL. P., flamen perpetuus. F. P. C., filius ponendum curavit. F. M., fecit monumentum. F.A., filio amantissimo. F. C. H., fieri curavit heres. FR. or FRU., frumentum, frumentarius.

    Lewis & Short latin dictionary > f

  • 17 fero

    fĕro, tuli, latum, ferre (ante-class. redupl. form in the tempp. perff.:

    tetuli,

    Plaut. Am. 2, 2, 84; 168; id. Men. 4, 2, 25; 66; id. Rud. prol. 68: tetulisti, Att. and Caecil. ap. Non. 178, 17 sq.:

    tetulit,

    Plaut. Most. 2, 2, 40; id. Men. 2, 3, 30; Ter. And. 5, 1, 13:

    tetulerunt,

    Lucr. 6, § 672:

    tetulissem,

    Ter. And. 4, 5, 13:

    tetulisse,

    Plaut. Rud. 4, 1, 2:

    tetulero,

    id. Cist. 3, 19:

    tetulerit,

    id. Poen. 3, 1, 58; id. Rud. 4, 3, 101), v. a. and n. [a wide-spread root; Sanscr. bhar-, carry, bharas, burden; Gr. pherô; Goth. bar, bairo, bear, produce, whence barn, child; Anglo-Saxon beran, whence Engl. bear, birth; cf. Curt. Gr. Etym. p. 300; Fick, Vergl. Wort. p. 135. The perf. forms, tuli, etc., from the root tul-, tol-; Sanscr. tol-jami, lift, weigh; Gr. tlênai, endure, cf. talas, talanton; Lat. tollo, tolerare, (t)latus, etc. Cf. Goth. thulan, Germ. dulden, Geduld; Anglo-Sax. tholian, suffer. Supine latum, i. e. tlatum; cf. supra; v. Curt. Gr. Etym. p. 220; Corss. Ausspr. 2, 73], to bear, carry, bring. (For syn. cf.: gero, porto, bajulo, veho; effero, infero; tolero, patior, sino, permitto, etc.)
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ferri proprie dicimus, quae quis suo corpore bajulat, portari ea, quae quis in jumento secum ducit, agi ea, quae animalia sunt,

    Dig. 50, 16, 235: oneris quidvis feret, Ter. Ph. 3, 3, 29:

    quin te in fundo conspicer fodere aut arare aut aliquid ferre,

    id. Heaut. 1, 1, 17:

    numerus eorum, qui arma ferre possent,

    Caes. B. G. 1, 29, 1:

    arma et vallum,

    Hor. Epod. 9, 13:

    sacra Junonis,

    id. S. 1, 3, 11:

    cadaver nudis humeris (heres),

    id. ib. 2, 5, 86:

    argentum ad aliquem,

    Plaut. As. 3, 3, 142; cf.:

    symbolum filio,

    id. Bacch. 2, 3, 30:

    olera et pisciculos minutos ferre obolo in cenam seni,

    Ter. And. 2, 2, 32; cf.:

    vina et unguenta et flores,

    Hor. C. 2, 3, 14:

    discerpta ferentes Memora gruis,

    id. S. 2, 8, 86; cf.:

    talos, nucesque sinu laxo,

    id. ib. 2, 3, 172:

    in Capitolium faces,

    Cic. Lael. 11, 37:

    iste operta lectica latus per oppidum est ut mortuus,

    id. Phil. 2, 41, 106:

    lectica in Capitolium latus est,

    Suet. Claud. 2:

    circa judices latus (puer),

    Quint. 6, 1, 47:

    prae se ferens (in essedo) Darium puerum,

    Suet. Calig. 19.— Poet. with inf.:

    natum ad Stygios iterum fero mergere fontes,

    Stat. Ach. 1, 134.—Prov.:

    ferre aliquem in oculis, or simply oculis,

    i. e. to hold dear, love exceedingly, Cic. Phil. 6, 4, 11; id. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9; Q. Cic. Fam. 16, 27, 2.—
    B.
    In partic.
    1.
    With the idea of motion predominating, to set in motion, esp. to move onward quickly or rapidly, to bear, lead, conduct, or drive away; with se or mid. (so esp. freq.), to move or go swiftly, to haste, speed, betake one's self; and of things, to flow, mount, run down.
    (α).
    Act.:

    ubi in rapidas amnis dispeximus undas: Stantis equi corpus transvorsum ferre videtur Vis, et in advorsum flumen contrudere raptim: Et, quocumque oculos trajecimus, omnia ferri Et fluere assimili nobis ratione videntur,

    Lucr. 4, 422 sq.:

    ubi cernimus alta Exhalare vapore altaria, ferreque fumum,

    to send up, id. 3, 432; cf.:

    vis ut vomat ignes, Ad caelumque ferat flammai fulgura rursum,

    id. 1, 725; and:

    caelo supinas si tuleris manus,

    raisest, Hor. C. 3, 23, 1:

    te rursus in bellum resorbens Unda fretis tulit aestuosis,

    id. ib. 2, 7, 16; cf.:

    ire, pedes quocumque ferent,

    id. Epod. 16, 21; and:

    me per Aegaeos tumultus Aura feret,

    id. C. 3, 29, 64:

    signa ferre,

    to put the standards in motion, to break up, Caes. B. G. 1, 39 fin.; 1, 40, 12; Liv. 10, 5, 1 al.:

    pol, si id scissem, numquam huc tetulissem pedem,

    have stirred foot, have come, Ter. And. 4, 5, 13:

    pedem,

    Verg. A. 2, 756; Val. Fl. 7, 112:

    gressum,

    to walk, Lucr. 4, 681; cf.:

    agiles gressus,

    Sil. 3, 180:

    vagos gradus,

    Ov. M. 7, 185:

    vestigia,

    Sil. 9, 101:

    vagos cursus,

    id. 9, 243.— Absol.:

    quo ventus ferebat,

    bore, drove, Caes. B. G. 3, 15, 3:

    interim, si feret flatus, danda sunt vela,

    Quint. 10, 3, 7:

    itinera duo, quae extra murum ad portum ferebant,

    led, Caes. B. C. 1, 27, 4:

    pergit ad speluncam, si forte eo vestigia ferrent,

    Liv. 1, 7, 6.—Prov.:

    in silvam ligna ferre,

    to carry coals to Newcastle, Hor. S. 1, 10, 34.—
    (β).
    With se or mid., to move or go swiftly, to hasten, rush:

    cum ipsa paene insula mihi sese obviam ferre vellet,

    to meet, Cic. Planc. 40, 96; cf.:

    non dubitaverim me gravissimis tempestatibus obvium ferre,

    id. Rep. 1, 4:

    hinc ferro accingor rursus... meque extra tecta ferebam,

    Verg. A. 2, 672; 11, 779:

    grassatorum plurimi palam se ferebant,

    Suet. Aug. 32.—Of things as subjects:

    ubi forte ita se tetulerunt semina aquarum,

    i. e. have collected themselves, Lucr. 6, 672.—Mid.:

    ad eum omni celeritate et studio incitatus ferebatur,

    proceeded, Caes. B. C. 3, 78, 2:

    alii aliam in partem perterriti ferebantur,

    betook themselves, fled, id. B. G. 2, 24, 3:

    (fera) supra venabula fertur,

    rushes, springs, Verg. A. 9, 553:

    huc juvenis nota fertur regione viarum,

    proceeds, id. ib. 11, 530:

    densos fertur moribundus in hostes,

    rushes, id. ib. 2, 511:

    quocumque feremur, danda vela sunt,

    Cic. Or. 23, 75; cf.:

    non alto semper feremur,

    Quint. 12, 10, 37:

    ego, utrum Nave ferar magna an parva, ferar unus et idem,

    Hor. Ep. 2, 2, 200:

    non tenui ferar Penna biformis per liquidum aethera Vates,

    fly, id. C. 2, 20, 1.—Of inanimate subjects:

    (corpuscula rerum) ubi tam volucri levitate ferantur,

    move, Lucr. 4, 195; cf.:

    quae cum mobiliter summa levitate feruntur,

    id. 4, 745; cf.:

    tellus neque movetur et infima est, et in eam feruntur omnia nutu suo pondera,

    Cic. Rep. 6, 17 fin.:

    Rhenus longo spatio per fines Nantuatium, etc.... citatus fertur,

    flows, Caes. B. G. 4, 10, 3; cf. Hirt. B. [p. 738] G. 8, 40, 3:

    ut (flamma) ad caelum usque ferretur,

    ascended, arose, Suet. Aug. 94.—

    Rarely ferre = se ferre: quem procul conspiciens ad se ferentem pertimescit,

    Nep. Dat. 4 fin.
    2.
    To carry off, take away by force, as a robber, etc.: to plunder, spoil, ravage:

    alii rapiunt incensa feruntque Pergama,

    Verg. A. 2, 374:

    postquam te (i. e. exstinctum Daphnin) fata tulerunt,

    snatched away, id. E. 5, 34. So esp. in the phrase ferre et agere, of taking booty, plundering, where ferre applies to portable things, and agere to men and cattle; v. ago.—
    3.
    To bear, produce, yield:

    plurima tum tellus etiam majora ferebat, etc.,

    Lucr. 5, 942 sq.; cf.:

    quae autem terra fruges ferre, et, ut mater, cibos suppeditare possit,

    Cic. Leg. 2, 27, 67:

    quem (florem) ferunt terrae solutae,

    Hor. C. 1, 4, 10:

    quibus jugera fruges et Cererem ferunt,

    id. ib. 3, 24, 13:

    angulus iste feret piper et thus,

    id. Ep. 1, 14, 23:

    (olea) fructum ramis pluribus feret,

    Quint. 8, 3, 10.— Absol.:

    ferundo arbor peribit,

    Cato, R. R. 6, 2.—
    4.
    Of a woman or sheanimal, to bear offspring, be pregnant:

    ignorans nurum ventrem ferre,

    Liv. 1, 34, 3;

    of animals: equa ventrem fert duodecim menses, vacca decem, ovis et capra quinque, sus quatuor,

    Varr. R. R. 2, 1, 19; cf.:

    cervi octonis mensibus ferunt partus,

    Plin. 8, 32, 50, § 112:

    nec te conceptam saeva leaena tulit,

    Tib. 3, 4, 90.— Poet.:

    quem tulerat mater claro Phoenissa Laconi,

    i. e. had borne, Sil. 7, 666.—
    5.
    To offer as an oblation:

    liba et Mopsopio dulcia melle feram,

    Tib. 1, 7, 54; so,

    liba,

    id. 1, 10, 23:

    lancesque et liba Baccho,

    Verg. G. 2, 394:

    tura superis, altaribus,

    Ov. M. 11, 577.—
    6.
    To get, receive, acquire, obtain, as gain, a reward, a possession, etc.:

    quod posces, feres,

    Plaut. Merc. 2, 3, 106; cf.: quodvis donum et praemium a me optato;

    id optatum feres,

    Ter. Eun. 5, 8, 27:

    fructus ex sese (i. e. re publica) magna acerbitate permixtos tulissem,

    Cic. Planc. 38, 92:

    partem praedae,

    id. Rosc. Am. 37, 107:

    ille crucem pretium sceleris tulit, hic diadema,

    Juv. 13, 105:

    coram rege sua de paupertate tacentes Plus poscente ferent,

    Hor. Ep. 1, 17, 44.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to bear, carry, bring:

    satis haec tellus morbi caelumque mali fert,

    bears, contains, Lucr. 6, 663;

    veterrima quaeque, ut ea vina, quae vetustatem ferunt, esse debent suavissima,

    which carry age, are old, Cic. Lael. 19, 67:

    scripta vetustatem si modo nostra ferent,

    will have, will attain to, Ov. Tr. 5, 9, 8:

    nomen alicujus,

    to bear, have, Cic. Off. 3, 18, 74; cf.:

    insani sapiens nomen ferat, aequus iniqui,

    Hor. Ep. 1, 6, 15:

    nomen,

    Suet. Aug. 101; id. Calig. 47:

    cognomen,

    id. Aug. 43; id. Galb. 3; cf.:

    ille finis Appio alienae personae ferendae fuit,

    of bearing an assumed character, Liv. 3, 36, 1:

    Archimimus personam ejus ferens,

    personating, Suet. Vesp. 19; cf.

    also: (Garyophyllon) fert et in spinis piperis similitudinem,

    Plin. 12, 7, 15, § 30: fer mi auxilium, bring assistance, aid, help, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 29 (Trag. v. 50 ed. Vahl.); cf.:

    alicui opem auxiliumque ferre,

    Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9:

    auxilium alicui,

    Plaut. Stich. 2, 2, 5; Ter. And. 1, 1, 115; Cic. Cat. 2, 9, 19; Caes. B. G. 1, 13, 5; 4, 12, 5; Hor. Epod. 1, 21 et saep.: opem, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 66 (Trag. v. 86 ed. Vahl.):

    opem alicui,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 23; Ter. And. 3, 1, 15; id. Ad. 3, 4, 41; Cic. Rab. Perd. 1, 3 (with succurrere saluti); id. Fin. 2, 35, 118 (with salutem); id. Fam. 5, 4, 2:

    subsidium alicui,

    Caes. B. G. 2, 26, 2:

    condicionem,

    to proffer, id. ib. 4, 11, 3; cf. Cic. Rosc. Am. 11, 30:

    Coriolanus ab sede sua cum ferret matri obviae complexum,

    offered, Liv. 2, 40, 5:

    si qua fidem tanto est operi latura vetustas,

    will bring, procure, Verg. A. 10, 792:

    ea vox audita laborum Prima tulit finem,

    id. ib. 7, 118: suspicionem falsam, to entertain suspicion, Enn. ap. Non. 511, 5 (Trag. v. 348 ed. Vahl.).—
    B.
    In partic.
    1.
    (Acc. to I. B. 1.) To move, to bring, lead, conduct, drive, raise:

    quem tulit ad scenam ventoso gloria curru,

    Hor. Ep. 2, 1, 177; so,

    animi quaedam ingenita natura... recta nos ad ea, quae conveniunt causae, ferant,

    Quint. 5, 10, 123; cf. absol.:

    nisi illud, quod eo, quo intendas, ferat deducatque, cognoris,

    Cic. de Or. 1, 30, 135:

    exstincti ad caelum gloria fertur,

    Lucr. 6, 8; cf.:

    laudibus aliquem in caelum ferre,

    to extol, praise, Cic. Fam. 10, 26, 2; cf. id. Rep. 1, 43; Quint. 10, 1, 99; Suet. Otho, 12; id. Vesp. 6:

    eam pugnam miris laudibus,

    Liv. 7, 10, 14; cf.:

    saepe rem dicendo subiciet oculis: saepe supra feret quam fieri possit,

    wilt exalt, magnify, Cic. Or. 40, 139:

    ferte sermonibus et multiplicate fama bella,

    Liv. 4, 5, 6:

    ferre in majus vero incertas res fama solet,

    id. 21, 32, 7:

    crudelitate et scelere ferri,

    to be impelled, carried away, Cic. Clu. 70, 199:

    praeceps amentia ferebare,

    id. Verr. 2, 5, 46, § 121; cf.:

    ferri avaritia,

    id. Quint. 11, 38:

    orator suo jam impetu fertur,

    Quint. 12 praef. §

    3: eloquentia, quae cursu magno sonituque ferretur,

    Cic. Or. 28, 97; cf.:

    (eloquentia) feratur non semitis sed campis,

    Quint. 5, 14, 31:

    oratio, quae ferri debet ac fluere,

    id. 9, 4, 112; cf.:

    quae (historia) currere debet ac ferri,

    id. 9, 4, 18; so often: animus fert (aliquem aliquo), the mind moves one to any thing:

    quo cujusque animus fert, eo discedunt,

    Sall. J. 54, 4; cf.:

    milites procurrentes consistentesque, quo loco ipsorum tulisset animus,

    Liv. 25, 21, 5; and:

    qua quemque animus fert, effugite superbiam regiam,

    id. 40, 4, 14:

    si maxime animus ferat,

    Sall. C. 58, 6; cf. Ov. M. 1, 775.—With an object-clause, the mind moves one to do any thing, Ov. M. 1, 1; Luc. 1, 67; Suet. Otho, 6; cf.

    also: mens tulit nos ferro exscindere Thebas,

    Stat. Th. 4, 753.—
    2.
    (Acc. to I. B. 2.) To carry off, take away:

    omnia fert aetas, animum quoque,

    Verg. E. 9, 51:

    postquam te fata tulerunt,

    id. ib. 5, 34:

    invida Domitium fata tulere sibi,

    Anthol. Lat. 4, 123, 8;

    like efferre,

    to carry forth to burial, Ov. Tr. 1, 3, 89.—
    3.
    (Acc. to I. B. 3.) To bear, bring forth, produce:

    haec aetas prima Athenis oratorem prope perfectum tulit,

    Cic. Brut. 12, 45:

    aetas parentum, pejor avis, tulit Nos nequiores,

    Hor. C. 3, 6, 46:

    Curium tulit et Camillum Saeva paupertas,

    id. ib. 1, 12, 42.—
    4.
    (Acc. to I. B. 6.) To bear away, to get, obtain, receive:

    Cotta et Sulpicius omnium judicio facile primas tulerunt,

    Cic. Brut. 49, 183:

    palmam,

    to carry off, win, id. Att. 4, 15, 6:

    victoriam ex inermi,

    to gain, Liv. 39, 51, 10; 2, 50, 2; 8, 8, 18:

    gratiam et gloriam annonae levatae,

    id. 4, 12, 8:

    maximam laudem inter suos,

    Caes. B. G. 6, 21, 4:

    centuriam, tribus,

    i. e. to get their votes, Cic. Planc. 20, 49; 22, 53; id. Phil. 2, 2, 4:

    suffragia,

    Suet. Caes. 13 (diff. from 8. a.):

    responsum ab aliquo,

    to receive, Cic. Cat. 1, 8, 19; Caes. B. G. 6, 4 fin.:

    repulsam a populo,

    Cic. Tusc. 5, 19, 54:

    repulsam,

    id. de Or. 2, 69 fin.; id. Phil. 11, 8, 19; id. Att. 5, 19 al.: calumniam, i. e. to be convicted of a false accusation, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1:

    ita ut filius partem dimidiam hereditatis ferat,

    Gai. Inst. 3, 8:

    singulas portiones,

    id. ib. 3, 16; 61.—
    5.
    To bear, support any thing unpleasant; or pregn., to suffer, tolerate, endure.
    a.
    To bear in any manner.
    (α).
    With acc.: servi injurias nimias aegre ferunt, Cato ap. Gell. 10, 3, 17:

    (onus senectutis) modice ac sapienter sicut omnia ferre,

    Cic. de Sen. 1, 2:

    aegre ferre repulsam consulatus,

    id. Tusc. 4, 17, 40:

    hoc moderatiore animo ferre,

    id. Fam. 6, 1, 6:

    aliquid toleranter,

    id. ib. 4, 6, 2:

    clementer,

    id. Att. 6, 1, 3:

    quod eo magis ferre animo aequo videmur, quia, etc.,

    id. Verr. 2, 5, 48, § 126:

    ut tu fortunam, sic nos te, Celse, feremus,

    Hor. Ep. 1, 8, 17.—
    (β).
    With an object-clause:

    ut si quis aegre ferat, se pauperem esse,

    take it ill, Cic. Tusc. 4, 27, 59:

    hoc ereptum esse, graviter et acerbe ferre,

    id. Verr. 2, 1, 58, § 152:

    quomodo ferant veterani, exercitum Brutum habere,

    id. Phil. 10, 7, 15.—
    (γ).
    With de:

    de Lentulo scilicet sic fero, ut debeo,

    Cic. Att. 4, 6, 1:

    quomodo Caesar ferret de auctoritate perscripta,

    id. ib. 5, 2, 3:

    numquid moleste fers de illo, qui? etc.,

    id. ib. 6, 8, 3.—
    (δ).
    Absol.:

    sin aliter acciderit, humaniter feremus,

    Cic. Att. 1, 2, 1:

    si mihi imposuisset aliquid, animo iniquo tulissem,

    id. ib. 15, 26, 4.—
    b. (α).
    With acc.: quis hanc contumeliam, quis hoc imperium, quis hanc servitutem ferre potest? Cato ap. Gell. 10, 3, 17:

    qui potentissimorum hominum contumaciam numquam tulerim, ferrem hujus asseclae?

    Cic. Att. 6, 3, 6:

    cujus desiderium civitas ferre diutius non potest,

    id. Phil. 10, 10, 21:

    cogitandi non ferebat laborem,

    id. Brut. 77, 268:

    unum impetum nostrorum,

    Caes. B. G. 3, 19, 3:

    vultum atque aciem oculorum,

    id. ib. 1, 39, 1:

    cohortatio gravior quam aures Sulpicii ferre didicissent,

    to hear unmoved, Cic. Phil. 9, 4, 9:

    vultum,

    Hor. S. 1, 6, 121:

    multa tulit fecitque puer, sudavit et alsit,

    id. A. P. 413:

    spectatoris fastidia,

    id. Ep. 2, 1, 215:

    fuisse (Epaminondam) patientem suorumque injurias ferentem civium,

    Nep. Epam. 7.—Of personal objects:

    quem ferret, si parentem non ferret suum?

    brook, Ter. Heaut. 1, 2, 28:

    optimates quis ferat, qui, etc.,

    Cic. Rep. 1, 33:

    vereor, ut jam nos ferat quisquam,

    Quint. 8, 3, 25:

    an laturi sint Romani talem regem,

    id. 7, 1, 24:

    quis enim ferat puerum aut adolescentulum, si, etc.,

    id. 8, 5, 8.—
    (β).
    With an object-clause:

    ferunt aures hominum, illa... laudari,

    Cic. de Or. 2, 84, 344:

    non feret assiduas potiori te dare noctes,

    Hor. Epod. 15, 13; Ov. M. 2, 628:

    illa quidem in hoc opere praecipi quis ferat?

    Quint. 11, 3, 27; 11, 1, 69:

    servo nubere nympha tuli,

    Ov. H. 5, 12; cf.:

    alios vinci potuisse ferendum est,

    id. M. 12, 555. —
    (γ).
    With quod:

    quod rapta, feremus, dummodo reddat eam,

    Ov. M. 5, 520:

    illud non ferendum, quod, etc.,

    Quint. 11, 3, 131. —
    6.
    With the access, notion of publicity, to make public, to disclose, show, exhibit:

    eum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius,

    Cic. Planc. 14, 34; cf.:

    laetitiam apertissime tulimus omnes,

    id. Att. 14, 13, 2:

    neque id obscure ferebat nec dissimulare ullo modo poterat,

    id. Clu. 19, 54:

    haud clam tulit iram adversus praetorem,

    Liv. 31, 47, 4; cf.:

    tacite ejus verecundiam non tulit senatus, quin, etc.,

    id. 5, 28, 1.—
    b.
    Prae se ferre, to show, manifest, to let be seen, to declare:

    cujus rei tantae facultatem consecutum esse me, non profiteor: secutum me esse, prae me fero,

    Cic. N. D. 1, 5, 12:

    noli, quaeso, prae te ferre, vos plane expertes esse doctrinae,

    id. ib. 2, 18, 47:

    non mediocres terrores... prae se fert et ostentat,

    id. Att. 2, 23, 3:

    hanc virtutem prae se ferunt,

    Quint. 2, 13, 11:

    liberalium disciplinarum prae se scientiam tulit,

    id. 12, 11, 21:

    magnum animum (verba),

    id. 11, 1, 37.—Of inanim. and abstr. subjects:

    (comae) turbatae prae se ferre aliquid affectus videntur,

    Quint. 11, 3, 148:

    oratio prae se fert felicissimam facilitatem,

    id. 10, 1, 11.—
    7.
    Of speech, to report, relate, make known, assert, celebrate:

    haec omnibus ferebat sermonibus,

    Caes. B. C. 2, 17, 2:

    alii alia sermonibus ferebant Romanos facturos,

    Liv. 33, 32, 3:

    ferte sermonibus et multiplicate fama bella,

    id. 4, 5, 6:

    patres ita fama ferebant, quod, etc.,

    id. 23, 31, 13; cf. with acc.:

    hascine propter res maledicas famas ferunt,

    Plaut. Trin. 1, 2, 149:

    famam,

    id. Pers. 3, 1, 23:

    fama eadem tulit,

    Tac. A. 1, 5; cf. id. ib. 15, 60:

    nec aliud per illos dies populus credulitate, prudentes diversa fama, tulere,

    talk about, id. ib. 16, 2:

    inimici famam non ita, ut nata est, ferunt,

    Plaut. Pers. 3, 1, 23:

    quod fers, cedo,

    tell, say, Ter. Ph. 5, 6, 17:

    nostra (laus) semper feretur et praedicabitur, etc.,

    Cic. Arch. 9, 21.—With an object-clause:

    cum ipse... acturum se id per populum aperte ferret,

    Liv. 28, 40, 2; id. ib. §

    1: saepe homines morbos magis esse timendos ferunt quam Tartara leti,

    Lucr. 3, 42:

    Prognen ita velle ferebat,

    Ov. M. 6, 470; 14, 527:

    ipsi territos se ferebant,

    Tac. H. 4, 78; id. A. 4, 58; 6, 26 (32); cf.:

    mihi fama tulit fessum te caede procubuisse, etc.,

    Verg. A. 6, 503:

    commentarii ad senatum missi ferebant, Macronem praesedisse, etc.,

    Tac. A. 6, 47 (53).—
    b.
    Ferunt, fertur, feruntur, etc., they relate, tell, say; it is said, it appears, etc.—With inf.:

    quin etiam Xenocratem ferunt, cum quaereretur ex eo, etc... respondisse, etc.,

    Cic. Rep. 1, 2:

    fuisse quendam ferunt Demaratum, etc.,

    id. ib. 2, 19:

    quem ex Hyperboreis Delphos ferunt advenisse,

    id. N. D. 3, 23, 57; Hor. C. 3, 17, 2:

    homo omnium in dicendo, ut ferebant, accrrimus et copiosissimus,

    Cic. de Or. 1, 11, 45:

    Ceres fertur fruges... mortalibus instituisse,

    Lucr. 5, 14:

    in Syria quoque fertur item locus esse, etc.,

    id. 6, 755:

    is Amulium regem interemisse fertur,

    Cic. Rep. 2, 3:

    qui in contione dixisse fertur,

    id. ib. 2, 10 fin.:

    quam (urbem) Juno fertur terris omnibus unam coluisse,

    Verg. A. 1, 15:

    non sat idoneus Pugnae ferebaris,

    you were accounted, held, Hor. C. 2, 19, 27:

    si ornate locutus est, sicut fertur et mihi videtur,

    Cic. de Or. 1, 11, 49; cf.: cum quaestor ex Macedonia venissem Athenas florente [p. 739] Academia, ut temporibus illis ferebatur, id. ib. § 45.—
    c.
    To give out, to pass off a person or thing by any name or for any thing; and, in the pass., to pass for any thing, to pass current:

    hunc (Mercurium) omnium inventorem artium ferunt,

    Caes. B. G. 6, 17, 1:

    ut Servium conditorem posteri fama ferrent,

    Liv. 1, 42, 4:

    qui se Philippum regiaeque stirpis ferebat, cum esset ultimae,

    set himself up for, boast, Vell. 1, 11, 1:

    avum M. Antonium, avunculum Augustum ferens,

    boasting of, Tac. A. 2, 43; cf.:

    qui ingenuum se et Lachetem mutato nomine coeperat ferre,

    Suet. Vesp. 23:

    ante Periclem, cujus scripta quaedam feruntur,

    Cic. Brut. 7, 27 (quoted paraphrastically, Quint. 3, 1, 12): sub nomine meo libri ferebantur artis rhetoricae, Quint. prooem. 7; cf.:

    cetera, quae sub nomine meo feruntur,

    id. 7, 2, 24; Suet. Caes. 55; id. Aug. 31; id. Caes. 20:

    multa ejus (Catonis) vel provisa prudenter vel acta constanter vel responsa acute ferebantur,

    Cic. Lael. 2, 6:

    qua ex re in pueritia nobilis inter aequales ferebatur,

    Nep. Att. 1, 3.—
    8.
    Polit. and jurid. t. t.
    a.
    Suffragium or sententiam, to give in one's vote, to vote, Varr. R. R. 3, 2, 1; cf.:

    ferunt suffragia,

    Cic. Rep. 1, 31; id. Fam. 11, 27, 7:

    de quo foedere populus Romanus sententiam non tulit,

    id. Balb. 15, 34; cf.:

    de quo vos (judices) sententiam per tabellam feretis,

    id. Verr. 2, 4, 47, § 104;

    so of the voting of judges,

    id. Clu. 26, 72;

    of senators: parcite, ut sit qui in senatu de bello et pace sententiam ferat,

    id. Verr. 2, 2, 31, § 76; cf. id. Fam. 11, 21, 2.—
    b.
    Legem (privilegium, rogationem) ad populum, or absol., to bring forward or move a proposition, to propose a law, etc.:

    perniciose Philippus in tribunatu, cum legem agrariam ferret, etc.,

    Cic. Off. 2, 21, 73; cf. id. Sull. 23, 65:

    quae lex paucis his annis lata esset,

    id. Corn. 1, 3 (vol. xi. p. 10 B. and K.):

    familiarissimus tuus de te privilegium tulit, ut, etc.,

    id. Par. 4, 32:

    Sullam illam rogationem de se nolle ferri (shortly before: Lex ferri coepta),

    id. Sull. 23, 65:

    rogationem de aliquo, contra or in aliquem, ad populum, ad plebem,

    id. Balb. 14, 33; id. Clu. 51, 140; id. Brut. 23, 89; Caes. B. C. 3, 1, 4; Liv. 33, 25, 7:

    nescis, te ipsum ad populum tulisse, ut, etc.,

    proposed a bill, Cic. Phil. 2, 43, 100:

    ut P. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem, vellentne, etc.,

    id. Fin. 2, 16, 54; cf. Liv. 33, 25, 6:

    quod Sulla ipse ita tulit de civitate, ut, etc.,

    Cic. Caecin. 35, 102:

    nihil de judicio ferebat,

    id. Sull. 22, 63:

    cum, ut absentis ratio haberetur, ferebamus,

    id. Att. 7, 6, 2.— Impers.:

    lato ut solet ad populum, ut equum escendere liceret,

    Liv. 23, 14, 2. —
    c.
    Judicem, said of the plaintiff, to offer or propose to the defendant as judge:

    quem ego si ferrem judicem, refugere non deberet,

    Cic. Rosc. Com. 15, 45; id. de Or. 2, 70, 285.—Hence, judicem alicui, in gen., to propose a judge to, i. e. to bring a suit against, to sue a person:

    se iterum ac saepius judicem illi ferre,

    Liv. 3, 57, 5; 3, 24, 5; 8, 33, 8.—
    9.
    Mercant. t. t., to enter, to set or note down a sum in a book:

    quod minus Dolabella Verri acceptum rettulit, quam Verres illi expensum tulerit, etc.,

    i. e. has set down as paid, has paid, Cic. Verr. 2, 1, 39, § 100 sq., v. expendo.—
    10.
    Absol., of abstr. subjects, to require, demand, render necessary; to allow, permit, suffer:

    ita sui periculi rationes ferre ac postulare,

    Cic. Verr. 2, 5, 40, § 105; cf.:

    gravioribus verbis uti, quam natura fert,

    id. Quint. 18, 57: quid ferat Fors, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. 203 ed. Vahl.):

    quamdiu voluntas Apronii tulit,

    Cic. Verr. 2, 3, 23, § 57:

    ut aetas illa fert,

    as is usual at that time of life, id. Clu. 60, 168:

    ad me, ut tempora nostra, non ut amor tuus fert, vere perscribe,

    id. Q. Fr. 1, 4, 5:

    quod ita existimabam tempora rei publicae ferre,

    id. Pis. 2, 5:

    si ita commodum vestrum fert,

    id. Agr. 2, 28, 77:

    prout Thermitani hominis facultates ferebant,

    id. Verr. 2, 2, 34, § 83:

    si vestra voluntas feret,

    if such be your pleasure, id. de Imp. Pomp. 24, 70:

    ut opinio et spes et conjectura nostra fert,

    according to our opinion, hope, and belief, id. Att. 2, 25, 2:

    ut mea fert opinio,

    according to my opinion, id. Clu. 16, 46: si occasio tulerit, if occasion require, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6:

    dum tempus ad eam rem tulit, sivi, animum ut expleret suum,

    Ter. And. 1, 2, 17: in hac ratione quid res, quid causa, quid tempus ferat, tu perspicies, Cic. Fam. 1, 7, 6:

    natura fert, ut extrema ex altera parte graviter, ex altera autem acute sonent,

    id. Rep. 6, 18.— Impers.:

    sociam se cujuscumque fortunae, et, si ita ferret, comitem exitii promittebat (sc. res or fortuna),

    Tac. A. 3, 15; so,

    si ita ferret,

    id. H. 2, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > fero

См. также в других словарях:

  • phero — elec·tro·phero·gram; …   English syllables

  • phero — /ˈfɛroʊ/ (say feroh) noun 1. a pheromone preparation worn to attract a sexual partner. –adjective 2. of, relating to, or designating such a preparation: a phero fragrance …  

  • Pherogramm — Phero|grạmm [zu gr. ϕερειν = tragen u. ↑...gramm] s; s, e: das bei der ↑Elektrophorese gewonnene Ergebnis …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Indo-European languages — Indo European redirects here. For other uses, see Indo European (disambiguation). See also: List of Indo European languages Indo European Geographic distribution: Before the 16th century, Europe, and South, Central and Southwest Asia; today… …   Wikipedia

  • ЭЙФОРИЯ — [гр. euphoria < eu хорошо + phero переношу] неоправданное реальностью благодушие, возбужденно радостное настроение, восторженность. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. эйфория , эвфория (гр. euphoria ей хорошо + phero переношу)… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Эйфория — I Эйфория (euphoria; греч. eu хорошо, совершенно + pherō нести, переносить) повышенное настроение, сочетающееся с беспечностью и недостаточной критической оценкой своего состояния, см. Психоорганический синдром. II Эйфория (euphoria; Эй + греч.… …   Медицинская энциклопедия

  • Вереника — и, жен.Производные: Вера; Веруша; Рена (Реня); Ника; Никаша.Происхождение: (От греч. phero нести и nike победа.) Словарь личных имён. Вереника русск. женское имя Словарь личных имён и отчеств (с календарем именин). И. Мостицкий …   Словарь личных имен

  • Вероник — а, муж. Стар. редк.Отч.: Вероникович, Верониковна.Производные: Вера; Веруня; Роня (Рона); Ника; Никаша.Происхождение: (Предположительно от греч. phero нести и nike победа.) Словарь личных имён. Вероник а, м. Стар. редк. Отч.: Вероникович,… …   Словарь личных имен

  • Елпидифор — а, муж. Стар. редк.Отч.: Елпидифорович, Елпидифоровна; разг. Елпидифорыч.Производные: Елпидифорка; Елпиша; Пидя; Оря.Происхождение: (От греч. elpis (род. п. elpidos) надежда и phero нести.)Именины: 16 апр., 15 нояб. Словарь личных имён. Елпидифор …   Словарь личных имен

  • Христофор — а, муж.Отч.: Христофорович, Христофоровна; разг. Христофорыч.Производные: Христофорка; Христя; Христоня; Тоня; Христоша; Хрися.Происхождение: (От греч. Christos Христос и phero нести.)Именины: 27 апр., 2 мая, 22 мая, 7 авг., 31 авг., 12 сент., 22 …   Словарь личных имен

  • тельфер — [тэ], а; м. [англ. telpher] Спец. Подвесное грузоподъёмное устройство с электрическим приводом (обычно в цехах, на складах, в портах и т.п.). Канатный т. Грузоподъёмность тельфера. * * * тельфер (англ. telpher, от греч. tēle  далеко и phérō … …   Энциклопедический словарь

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»