Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

perpetuus

  • 1 perpetuus

    perpetŭus, a, um [st2]1 [-] allant d'un bout à l'autre, qui s'enchaîne, qui se suit, continu, complet, ininterrompu. [st2]2 [-] perpétuel, éternel, durable, sans fin. [st2]3 [-] général, commun, universel.    - trabes perpetuae: poutres d'une seule pièce.    - in perpetuum, Cic. Liv.: à jamais, pour toujours.    - in perpetuum, Cic.: en général.    - perpetuum, adv.: à jamais.
    * * *
    perpetŭus, a, um [st2]1 [-] allant d'un bout à l'autre, qui s'enchaîne, qui se suit, continu, complet, ininterrompu. [st2]2 [-] perpétuel, éternel, durable, sans fin. [st2]3 [-] général, commun, universel.    - trabes perpetuae: poutres d'une seule pièce.    - in perpetuum, Cic. Liv.: à jamais, pour toujours.    - in perpetuum, Cic.: en général.    - perpetuum, adv.: à jamais.
    * * *
        Perpetuus, Adiectiuum. Continu et entier, Qui s'entretient.
    \
        Triduo hoc perpetuo. Terent. Ces trois jours touts entiers.
    \
        Si perpetuam vis esse affinitatem hanc. Terent. Si tu veuls que ceste alliance dure tousjours, soit perpetuelle, et sans interruption, soit perdurable.
    \
        AEdes perpetuae ruunt. Plaut. Tout l'edifice tombe.
    \
        Amor perpetuus. Liu. Qui tousjours dure.
    \
        Annus perpetuus. Plaut. Un an entier.
    \
        Febris perpetua. Plin. Fievre continue.
    \
        Fides perpetua. Caesar. Qui tousjours dure, et n'est en rien faulsee, Perdurable.
    \
        Perpetuae fossae. Caesar. Fossez tout d'un tenant.
    \
        Montes perpetui. Liu. Montaignes tenantes l'une à l'autre.
    \
        Oratio perpetua. Cic. Un propos continué, et sans interruption.
    \
        Palus perpetua intercedebat. Caesar. Il y avoit entredeux un long marescage tout d'un tenant et continué.
    \
        Praeda haec perpetua est mea. Plautus. Toute ceste proye est mienne.
    \
        Sopor perpetuus. Horat. La mort.
    \
        Trabes perpetuae. Caesar. Tout d'une piece.
    \
        Non est perpetuum. Cels. Cela n'advient pas tousjours, Cela n'est pas general.
    \
        Vt sunt humana, nihil est perpetuum datum. Plautus. Qui tousjours dure.
    \
        In perpetuum. Cic. A jamais, A perpetuité, Perpetuellement.

    Dictionarium latinogallicum > perpetuus

  • 2 perpetuus

    perpetuus perpetuus, a, um постоянный, непрерывный

    Латинско-русский словарь > perpetuus

  • 3 perpetuus

    perpetuus perpetuus, a, um вечный

    Латинско-русский словарь > perpetuus

  • 4 perpetuus

    perpetuus, a, um (peto), aneinanderhangend, ununterbrochen, in einem fort gehend, -dauernd, fortlaufend, stetig, sich überall berührend, I) im allg.: a) im Raume u. dgl.: via, durch die ganze Stadt laufender, Cic.: agmen, Cic.: munitiones, Caes.: mensae, langgereihte, Verg.: aedes, das ganze Haus in seiner vollen Ausdehnung, Plaut.: bos, lang hingestreckt, Verg.: vigiliae stationesque, Caes.: palus, Caes.: risus, Ov.: oratio, Cic.: orationes (Vorträge), Liv.: defensio contra alqm, Cic.: historia, Cic.: carmen, einen ganzen Sagenkreis besingendes (griech. κυκλικόν), Hor. u. Ov. – b) in der Zeit: α) ganz, dies, Ter.: triduum, Ter. – β) ununterbrochen, fortwährend, immerwährend, beständig, stehend, bleibend, lebenslänglich, verb. p. ac sempiternus (zB. ignis Vestae), p. et aeternus (zB. lex), perennis atque p. (zB. cursus stellarum), stabilis et p. (zB. permansio), p. et constans (zB. voluntas mea in rem publicam), alle bei Cic.: p. fenus, Cic.: p. imperia, Nep.: potestas, Liv.: imperator, tribuni, Liv.: dictator, Flor.: archontes p., Vell.: censura, Plin. pan.: centesimae, s. centēsimus: quaestiones p., von einer stehenden Kommission von Richtern gehaltene U., stehende Kriminaluntersuchungen, Cic. Brut. 106. – in perpetuum modum, auf ewig, Plaut. – subst., perpetuum, ī, n., das Ununterbrochene, Stetige (Ggstz. temporale), Lact. 2, 8, 68: dah. in perpetuum, auf alle Zeit, auf immer, auf ewig (Ggstz. ad tempus), Ter., Cic. u.a.: perpetuō, adv., beständig, in einem fort, ununterbrochen, ewig, Ter., Cic. u.a.: so auch perpetuum, Stat. silv. 1, 1, 99. – II) inbes.: A) überall-, allgemein gültig, durchgängig, ius, Cic.: edictum, s. d.: nec id quidem perpetuum est, gilt immer, ist eine allgemeine Regel, Cels.: quaestio (beim Redner), die Gattung ( genus) betreffend, Cic. or. 126 (versch. v. no. I, b, β). – B) als t. t. der Augurspr.: fulmina perpetua (fort u. fort wirkende), quorom significatio in totam pertinet vitam, Sen. nat. qu. 2, 47 in. – C) als gramm. t. t.: modus p., der Infinitiv, Diom. 340, 34. – D) perpetuus Augustus, allezeit Mehrer des Reiches (als Titel der späteren Kaiser), Eutr. praef. – / Compar. perpetuius, Cato oratt. 33. fr. 1 (bei Prisc. 3, 8); u. Superl. perpetuissimo curriculo, Cato oratt. 12. fr. 1. p. 45 ed. Jordan (bei Prisc. 3, 8).

    lateinisch-deutsches > perpetuus

  • 5 perpetuus

    perpetuus, a, um (peto), aneinanderhangend, ununterbrochen, in einem fort gehend, -dauernd, fortlaufend, stetig, sich überall berührend, I) im allg.: a) im Raume u. dgl.: via, durch die ganze Stadt laufender, Cic.: agmen, Cic.: munitiones, Caes.: mensae, langgereihte, Verg.: aedes, das ganze Haus in seiner vollen Ausdehnung, Plaut.: bos, lang hingestreckt, Verg.: vigiliae stationesque, Caes.: palus, Caes.: risus, Ov.: oratio, Cic.: orationes (Vorträge), Liv.: defensio contra alqm, Cic.: historia, Cic.: carmen, einen ganzen Sagenkreis besingendes (griech. κυκλικόν), Hor. u. Ov. – b) in der Zeit: α) ganz, dies, Ter.: triduum, Ter. – β) ununterbrochen, fortwährend, immerwährend, beständig, stehend, bleibend, lebenslänglich, verb. p. ac sempiternus (zB. ignis Vestae), p. et aeternus (zB. lex), perennis atque p. (zB. cursus stellarum), stabilis et p. (zB. permansio), p. et constans (zB. voluntas mea in rem publicam), alle bei Cic.: p. fenus, Cic.: p. imperia, Nep.: potestas, Liv.: imperator, tribuni, Liv.: dictator, Flor.: archontes p., Vell.: censura, Plin. pan.: centesimae, s. centesimus: quaestiones p., von einer stehenden Kommission von Richtern gehaltene U., stehende Kriminaluntersuchungen, Cic. Brut. 106. – in perpetuum modum, auf ewig, Plaut. – subst., perpetuum, ī, n., das Ununterbrochene, Stetige (Ggstz. tem-
    ————
    porale), Lact. 2, 8, 68: dah. in perpetuum, auf alle Zeit, auf immer, auf ewig (Ggstz. ad tempus), Ter., Cic. u.a.: perpetuō, adv., beständig, in einem fort, ununterbrochen, ewig, Ter., Cic. u.a.: so auch perpetuum, Stat. silv. 1, 1, 99. – II) inbes.: A) überall-, allgemein gültig, durchgängig, ius, Cic.: edictum, s. d.: nec id quidem perpetuum est, gilt immer, ist eine allgemeine Regel, Cels.: quaestio (beim Redner), die Gattung ( genus) betreffend, Cic. or. 126 (versch. v. no. I, b, β). – B) als t. t. der Augurspr.: fulmina perpetua (fort u. fort wirkende), quorom significatio in totam pertinet vitam, Sen. nat. qu. 2, 47 in. – C) als gramm. t. t.: modus p., der Infinitiv, Diom. 340, 34. – D) perpetuus Augustus, allezeit Mehrer des Reiches (als Titel der späteren Kaiser), Eutr. praef. – Compar. perpetuius, Cato oratt. 33. fr. 1 (bei Prisc. 3, 8); u. Superl. perpetuissimo curriculo, Cato oratt. 12. fr. 1. p. 45 ed. Jordan (bei Prisc. 3, 8).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perpetuus

  • 6 perpetuus

    per-pĕtŭus, a, um, adj. ( comp. perpetuior, Cato ap. Prisc. p. 601 P.; sup. perpetuissimus, id. ib.) [peto], continuing throughout, continuous, unbroken, uninterrupted; constant, universal, general, entire, whole, perpetual (syn.:

    continuus, assiduus): sulcos perpetuos ducere,

    Cato, R. R. 33:

    quin aedes totae perpetuae ruant,

    Plaut. Most. 1, 2, 67:

    agmen,

    Cic. Pis. 22, 51:

    munitiones,

    Caes. B. C. 3, 44:

    palus,

    id. B. G. 7, 26:

    milites disposuit perpetuis vigiliisque stationibusque,

    id. B. C. 1, 21:

    perpetuis soliti patres considere mensis,

    Verg. A. 7, 176:

    vescitur Aeneas... perpetui tergo bovis,

    id. ib. 8, 182:

    Apenninus perpetuis jugis ab Alpibus tendens ad Siculum fretum,

    Plin. 3, 5, 7, § 48:

    tractus,

    id. 6, 20, 23, § 73:

    oratio perpetua (opp. altercatio),

    Cic. Att. 1, 16, 8; cf. Liv. 4, 6:

    disputatio,

    Cic. de Or. 2, 4, 16; id. Top. 26, 97:

    quaestiones perpetuae hoc adulescente constitutae sunt,

    a standing commission, a permanent tribunal for criminal investigation, id. Brut. 27, 105: perpetua historia, a continuous or general history, id. Fam. 5, 12, 2:

    colere te usque perpetuom diem,

    Plaut. Most. 3, 2, 78:

    diem perpetuum in laetitiā degere,

    this whole day, Ter. Ad. 4, 1, 5:

    triduum,

    id. ib. 4, 1, 4:

    biennium,

    id. Hec. 1, 2, 12:

    ignis Vestae perpetuus ac sempiternus,

    Cic. Cat. 4, 9, 18:

    lex perpetua et aeterna,

    id. N. D. 1, 15, 40:

    stellarum perennes cursus atque perpetui,

    id. ib. 2, 21, 55. stabilis et perpetua permansio, id. Inv. 2, 54, 164:

    voluntas mea perpetua et constans in rem publicam,

    id. Phil. 13, 6, 13:

    formido,

    Verg. E. 4, 14:

    assidua et perpetua cura,

    Cic. Fam. 6, 13, 2:

    perpetui scrinia Sili,

    of the immortal Silius, Mart. 6, 64, 10.—As subst.: perpĕtŭum, i, n., the abiding, permanent (opp. temporale), Lact. 2, 8, 68.—Hence: in perpetuum (sc. tempus), for all time, forever, in perpetuity, constantly: mulier repperit odium ocius Suā inmunditiā, quam in perpetuom ut placeat munditia sua. Plaut. Stich. 5, 5, 6:

    serva tibi in perpetuom amicum me,

    id. Capt. 2, 3, 81:

    in perpetuum comprimi,

    Cic. Cat. 1, 12, 30; id. Agr. 2, 21, 55:

    obtinere aliquid in perpetuum,

    id. Rosc. Am. 48, 139:

    non in perpetuum irascetur,

    Vulg. Psa. 102, 9 et saep.—So, in perpetuum modum = perpetuo, Plaut. Most. 3, 1, 5.—
    II.
    In partic.
    A.
    That holds constantly and universally, universal, general:

    perpetui juris et universi generis quaestio,

    Cic. de Or. 2, 33, 141:

    nec arbitror perpetuum quicquam in hoc praecipi posse,

    Plin. 17, 2, 2, § 19:

    ne id quidem perpetuum est,

    does not always hold good, Cels. 2, 10: illud in quo quasi certamen est controversiae... id ita dici placet, ut traducatur ad perpetuam quaestionem, to a general principle, [p. 1352] Cic. Or. 36, 126.—
    B.
    In augury: perpetua fulmina, perpetual lighlnings, i. e. whose prognostics refer to one's whole life, Sen. Q. N. 2, 47, 1.—
    C.
    In gram.:

    perpetuus modus,

    the infinitive mood, Diom. p. 331 P. —Hence, adv., in three forms, perpetuo (class.), perpetuum ( poet.), and perpetue (late Lat.).
    1.
    perpĕtŭō, constantly, uninterruptedly, perpetually, always, forever, utterly, hopelessly:

    perpetuon' valuisti?

    Plaut. Ep. 1, 1, 15:

    metuo ne technae meae perpetuo perierint,

    id. Most. 3, 1, 23:

    dico ut perpetuo pereas,

    id. Pers. 2, 4, 10; so,

    perpetuo perire,

    Ter. Eun. 5, 8, 13:

    opinionem retinere,

    Cic. Agr. 3, 1, 2:

    loquens,

    id. Ac. 2, 19, 63:

    sub imperio esse,

    Caes. B. G. 1, 31; Ov. M. 10, 97.—
    2.
    perpĕtŭum, constantly, uninterruptedly, perpetually:

    uti,

    Stat. S. 1, 1, 99.—
    3.
    perpĕtŭē, constantly, Cassiod. in Psa. 62, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > perpetuus

  • 7 perpetuus

    a, um [ per + peto ]
    1)
    а) непрерывный, сплошной (montes PM; paludes Cs; agmen C)
    б) цельный, неразрубленный ( bovis tergum V); целостный, связный, охватывающий целый круг сказаний (carmen H, O); целый (dies, triduum Ter)
    quaestio perpetua юр. C — постоянный уголовно-следственный суд, но ритор. C вопрос общего характера
    2) постоянный, вечный (ver O; pax C, Sl; sopor H); неизменный ( cursus stellarum C)
    in perpetuum( modum) Pl, C, L, Ap — навеки, навсегда
    4) пожизненный (imperium Nep; tribunus L)
    5) всеобщий, общеобязательный ( jus C)
    6)
    modus p. (= infinitivus) грам.инфинитив

    Латинско-русский словарь > perpetuus

  • 8 perpetuus

    -a/um adj A
    perpétuel, continu, ininterrompu, constant

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > perpetuus

  • 9 perpetuus

    беспрерывный, постоянный;

    perpetuo, in perpetuum, безпрерывно, напр. morbus perp. прот. temporarius s. qui tempore finitur (1. 6 pr. 1. 65 § 1 D. 21, 1. cf. 1. 101 § 2 D. 50, 16. 1. 1 § 1. 1. 2 D. 47, 18. 1. 34 pr. D. 48, 19. 1. 8 § 13. 1. 35 eod. 1. 28 § 1 eod.);

    perp. poena exilii (1. 39 pr. D. 49, 14. 1. 23 § 1 D. 8, 3. 1. un. § 3 D. 43, 14); (см. causa s. 4. d.);

    dotis causa perp. est (1. 1 D. 23, 3);

    quae perp. usus causa (прот. ad praesens) in aedificiis sunt;

    perpetuo (прот. temporis causa) positae fistulae (1. 17 § 7 D. 19, 1. cf. 1. 242 § 4 D. 50, 16);

    inhabitator perp. прот. viator (1. un. § 6 D. 47, 5);

    officiales perp. (1. 34 pr. D. 12, 1);

    perp. consuetudo (1. 6 pr. D. 3, 4. 1. 38 D. 1, 3);

    quod iurisdictionis perp. causa (прот. prout res incidit) propositum est (1. 7 pr. D. 2, 1);

    edictum perp. (см. s. b.);

    perp. iuris forma (1. 5 C. 7, 62);

    actio perp. прот. temporaria, annua, quae intra annum duntaxat competit (1. 5 § 5 D. 9, 3. 1. 31 § 2 D. 11, 7. 1. 1 § 1. 3 D. 15, 2. 1. 6 § 3 D. 42, 1. 1. 3 C. 7, 36);

    perpetuo competere actionem, прот. intra annum vivere (pr. I. 4, 12. 1. 28. 29 D. 4, 3. 1. 3 § 1 D. 38, 5. 1. 20 § 6. cf. § 16 D. 39, 1. 1. 4 § 10 D. 39, 2. 1. 3 § 1 D. 43, 16. 1. 17 pr. D. 49, 17);

    perp. iudicium (1. 2 § 5 D. 4, 5. 1. 7 § 6 D. 4, 9);

    interdictum (1. 2 § 34 D. 43, 8. 1. 3 § 15 D. 43, 29);

    exceptio perp. прот. temporalis (§ 9 I. 4, 13. 1. 14 pr. D. 4, 2. 1. 40 D. 12, 2. 1. 26 § 3. 71. 40. pr. 56 D. 12, 5. 1. 9 § 4 D. 14, 6. 1. 3 D. 44, 1. 1. 34 § 11 D. 46, 3. 1. 55 D. 50, 16. 1. 3 D. 44, 1);

    perp. obligatio (1. 35 § 3 D. 3, 5. 1. 91 § 4 D. 45, 1);

    stipulatio (1. 24 § 2 D. 22, 1);

    perpetuo s. in perpetuum (прот. ad tempus) quod annis praestandum fideicommissum, annua praestanda;

    perp. pensitatio;

    perp. legatum (1. 6. 20 § 1. 1. 23. 24 D. 33, 1);

    perpetuo (прот. usque ad annos certos) relicta alimenta (1. 8 § 3 D. 2, 15. 1. 1 pr. D. 17, 2);

    in perp. fundum fruendum conducere, прот. ad tempus conducere (§ 3 I. 3, 24. 1. 1. 3 D. 6, 3. 1. 11 § 1 D. 39, 4);

    perpetuo iure (прот. conditionis titulo) tenere fundum;

    praedia iure perp. consignata, = emphyteuticaria (1. 10. 15 C. 10, 47); отсюда perpetuarius = emphyteuticarius: ius perpet. h. e. emphyteut. (1. 1 C. 1, 34);

    perpet. conductor, тк. просто perpetuarius = emphyteuta (1. 3. 5 C. 11, 70). - perp. обоз. иногда: во всяком случае, обнимающий все случаи (1. 14 pr. D. 44, 3. 1. 40 pr. D. 12, 6. Gai. I. 200).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > perpetuus

  • 10 perpetuus

    perpetua, perpetuum ADJ
    continuous, uninterpreted; whole; perpetual, lasting; everlasting

    Latin-English dictionary > perpetuus

  • 11 perpetuus

    perpetual, lasting, continuous, uninterrupted.

    Latin-English dictionary of medieval > perpetuus

  • 12 perpetuus

    , perpetua, perpetuum (m,f,n)
      непрерывный, постоянный, вечный
      ♦ in perpetuum навеки, навсегда

    Dictionary Latin-Russian new > perpetuus

  • 13 постоянный

    perpetuus, a, um

    Latin-Russian dictionary > постоянный

  • 14 perpetuum

    → perpetuus.
    * * *
    → perpetuus.
    * * *
        Perpetuum, Aduerbialiter positum. Terent. Continuellement, Tousjours, A jamais, A perpetuité, Perpetuellement, Perdurablement.

    Dictionarium latinogallicum > perpetuum

  • 15 sopor

    sŏpŏr, ōris, m. [st2]1 [-] sommeil, sommeil profond. [st2]2 [-] engourdissement, léthargie. [st2]3 [-] Plaut. évanouissement. [st2]4 [-] rêve, songe. [st2]5 [-] engourdissement moral, torpeur, nonchalance, indolence, inertie. [st2]6 [-] narcotique, breuvage soporifique. [st2]7 [-] Virg. Prop. le Sommeil (personnifié). [st2]8 [-] Stat. tempe (siège du sommeil). [st2]9 [-] sommeil éternel, la mort.    - soporem excutere, Ov.: s'éveiller en sursaut.    - sopor (aeternus, perpetuus): le sommeil éternel, la mort.
    * * *
    sŏpŏr, ōris, m. [st2]1 [-] sommeil, sommeil profond. [st2]2 [-] engourdissement, léthargie. [st2]3 [-] Plaut. évanouissement. [st2]4 [-] rêve, songe. [st2]5 [-] engourdissement moral, torpeur, nonchalance, indolence, inertie. [st2]6 [-] narcotique, breuvage soporifique. [st2]7 [-] Virg. Prop. le Sommeil (personnifié). [st2]8 [-] Stat. tempe (siège du sommeil). [st2]9 [-] sommeil éternel, la mort.    - soporem excutere, Ov.: s'éveiller en sursaut.    - sopor (aeternus, perpetuus): le sommeil éternel, la mort.
    * * *
        Sopor, soporis, m. g. Cic. Sommeil, Faim de dormir, Somme, Assopissement, Endormissement.
    \
        Dolosus sopor. Stat. Induict par dol et finesse, ou par lequel on a esté deceu.
    \
        Temulentus. Quintil. Provenant de trop yvrongner.
    \
        Trepidus. Stat. Quand en dormant on ha des frayeurs.
    \
        Ducere soporem. Tibul. Induire à dormir.
    \
        Firmare soporem alicui. Ouid. Le faire dormir bien fort.
    \
        Pati soporem. Ouid. Estre en lethargie.
    \
        Receptus sopor parte oculorum. Ouid. Quand on dort à demi.
    \
        Perpetuus sopor vrget illum. Horat. Il est mort.

    Dictionarium latinogallicum > sopor

  • 16 perpetuo

    I āvī, ātum, āre [ perpetuus ]
    делать непрерывным, беспрерывно продолжать, сохранять на всё время ( potestatem judĭcum C)
    II perpetuō adv. [ perpetuus ]
    1) беспрерывно, постоянно, всегда ( sub imperio alicujus esse Cs)
    2) навсегда, навечно ( perire Ter)

    Латинско-русский словарь > perpetuo

  • 17 imperpetuus

    im-perpetuus, a, um (in u. perpetuus), nicht beständig, Sen. ep. 72, 7.

    lateinisch-deutsches > imperpetuus

  • 18 imperpetuus

    im-perpetuus, a, um (in u. perpetuus), nicht beständig, Sen. ep. 72, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > imperpetuus

  • 19 perpetuo

    1. perpetuō, Adv., s. perpetuus, a, um.
    ————————
    2. perpetuo, āvi, ātum, āre (perpetuus), ununterbrochen fortdauern lassen, -fortsetzen, data (die Geschenke), Plaut.: alci vitam, Sen. rhet.: verba, in ununterbrochener Folge fortlaufen lassen (= ohne Unterbrechung nacheinander aussprechen), Cic.: potestatem iudicum, ununterbrochen aufrecht erhalten, Cic.: gloriam, Amm.: actiones, ICt. – di te perpetuent (mögen dich stets erhalten), Zuruf an den Kaiser, Lampr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perpetuo

  • 20 perpetue

    per-pĕtŭus, a, um, adj. ( comp. perpetuior, Cato ap. Prisc. p. 601 P.; sup. perpetuissimus, id. ib.) [peto], continuing throughout, continuous, unbroken, uninterrupted; constant, universal, general, entire, whole, perpetual (syn.:

    continuus, assiduus): sulcos perpetuos ducere,

    Cato, R. R. 33:

    quin aedes totae perpetuae ruant,

    Plaut. Most. 1, 2, 67:

    agmen,

    Cic. Pis. 22, 51:

    munitiones,

    Caes. B. C. 3, 44:

    palus,

    id. B. G. 7, 26:

    milites disposuit perpetuis vigiliisque stationibusque,

    id. B. C. 1, 21:

    perpetuis soliti patres considere mensis,

    Verg. A. 7, 176:

    vescitur Aeneas... perpetui tergo bovis,

    id. ib. 8, 182:

    Apenninus perpetuis jugis ab Alpibus tendens ad Siculum fretum,

    Plin. 3, 5, 7, § 48:

    tractus,

    id. 6, 20, 23, § 73:

    oratio perpetua (opp. altercatio),

    Cic. Att. 1, 16, 8; cf. Liv. 4, 6:

    disputatio,

    Cic. de Or. 2, 4, 16; id. Top. 26, 97:

    quaestiones perpetuae hoc adulescente constitutae sunt,

    a standing commission, a permanent tribunal for criminal investigation, id. Brut. 27, 105: perpetua historia, a continuous or general history, id. Fam. 5, 12, 2:

    colere te usque perpetuom diem,

    Plaut. Most. 3, 2, 78:

    diem perpetuum in laetitiā degere,

    this whole day, Ter. Ad. 4, 1, 5:

    triduum,

    id. ib. 4, 1, 4:

    biennium,

    id. Hec. 1, 2, 12:

    ignis Vestae perpetuus ac sempiternus,

    Cic. Cat. 4, 9, 18:

    lex perpetua et aeterna,

    id. N. D. 1, 15, 40:

    stellarum perennes cursus atque perpetui,

    id. ib. 2, 21, 55. stabilis et perpetua permansio, id. Inv. 2, 54, 164:

    voluntas mea perpetua et constans in rem publicam,

    id. Phil. 13, 6, 13:

    formido,

    Verg. E. 4, 14:

    assidua et perpetua cura,

    Cic. Fam. 6, 13, 2:

    perpetui scrinia Sili,

    of the immortal Silius, Mart. 6, 64, 10.—As subst.: perpĕtŭum, i, n., the abiding, permanent (opp. temporale), Lact. 2, 8, 68.—Hence: in perpetuum (sc. tempus), for all time, forever, in perpetuity, constantly: mulier repperit odium ocius Suā inmunditiā, quam in perpetuom ut placeat munditia sua. Plaut. Stich. 5, 5, 6:

    serva tibi in perpetuom amicum me,

    id. Capt. 2, 3, 81:

    in perpetuum comprimi,

    Cic. Cat. 1, 12, 30; id. Agr. 2, 21, 55:

    obtinere aliquid in perpetuum,

    id. Rosc. Am. 48, 139:

    non in perpetuum irascetur,

    Vulg. Psa. 102, 9 et saep.—So, in perpetuum modum = perpetuo, Plaut. Most. 3, 1, 5.—
    II.
    In partic.
    A.
    That holds constantly and universally, universal, general:

    perpetui juris et universi generis quaestio,

    Cic. de Or. 2, 33, 141:

    nec arbitror perpetuum quicquam in hoc praecipi posse,

    Plin. 17, 2, 2, § 19:

    ne id quidem perpetuum est,

    does not always hold good, Cels. 2, 10: illud in quo quasi certamen est controversiae... id ita dici placet, ut traducatur ad perpetuam quaestionem, to a general principle, [p. 1352] Cic. Or. 36, 126.—
    B.
    In augury: perpetua fulmina, perpetual lighlnings, i. e. whose prognostics refer to one's whole life, Sen. Q. N. 2, 47, 1.—
    C.
    In gram.:

    perpetuus modus,

    the infinitive mood, Diom. p. 331 P. —Hence, adv., in three forms, perpetuo (class.), perpetuum ( poet.), and perpetue (late Lat.).
    1.
    perpĕtŭō, constantly, uninterruptedly, perpetually, always, forever, utterly, hopelessly:

    perpetuon' valuisti?

    Plaut. Ep. 1, 1, 15:

    metuo ne technae meae perpetuo perierint,

    id. Most. 3, 1, 23:

    dico ut perpetuo pereas,

    id. Pers. 2, 4, 10; so,

    perpetuo perire,

    Ter. Eun. 5, 8, 13:

    opinionem retinere,

    Cic. Agr. 3, 1, 2:

    loquens,

    id. Ac. 2, 19, 63:

    sub imperio esse,

    Caes. B. G. 1, 31; Ov. M. 10, 97.—
    2.
    perpĕtŭum, constantly, uninterruptedly, perpetually:

    uti,

    Stat. S. 1, 1, 99.—
    3.
    perpĕtŭē, constantly, Cassiod. in Psa. 62, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > perpetue

См. также в других словарях:

  • Perpetuus — war von 460 bis 490 (oder 461 bis 491) Bischof von Tours. Er wird in der Römisch Katholischen Kirche als Heiliger verehrt. Sein Festtag ist der 8. April. In der Bildenden Kunst wird er als Bischof, der den Bau einer Kirche leitet, dargestellt.… …   Deutsch Wikipedia

  • Perpetuus — can refer to:People *Saint Perpetuus, sixth bishop of Tours *L. Marius Maximus Perpetuus Aurelianus II, a Roman consul (see List of late imperial Roman consuls)Titles * dictator perpetuo , Latin for dictator in perpetuity *A parish priest was… …   Wikipedia

  • Perpetuus — (lat.), immerwährend, unverändert bleibend …   Pierer's Universal-Lexikon

  • perpetuus — index continual (perpetual), incessant, indestructible Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • PERPETUUS — Consul cum Corneliano, an. Urb. Cond. 989 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Perpetuus, S. (1) — 1S. Perpetuus, Ep. Conf. (8. April). Der hl. Perpetuus war der Nachfolger des Eustochius2 und nach der Reihenfolge der sechste Bischof von Tours (cf. Jan. II. 194.), der aus einer Senatorsfamilie abstammte und in verschiedenen Provinzen… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Perpetuus, S. (2) — 2S. Perpetuus (4. Oct.), wird als Bischof von Toul (Tullum) angeführt. Da indessen in den Verzeichnissen ein Bischof Perpetuus von Toul nicht vorkommt, so haben die Bollandisten ihn unter die Uebergangenen gestellt, und ist derselbe höchst… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • perpetuus — per|pe̱tu|us, ...tua, ...tu|um [aus gleichbed. lat. perpetuus]: andauernd, fortdauernd; z. B. in der Fügung ↑Pulsus irregularis perpetuus …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Perpetuus, S. (3) — 3S. Perpetuus (4. Nov. al. 5. April), ein Bischof zu Tongern Lüttich (Trajectum), welcher am 5. April bei Greven und in der Brüsseler Karthause aufgezeichnet ist. Er wurde im J. 617 (604?) der Nachfolger des hl. Gundulphus2 und starb nach… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Perpetuus, Saint — • Eighth bishop of Tours, d. 490 or 491. St. Perpetuus was greatly devoted to his predecessor St. Martin of Tours Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006 …   Catholic encyclopedia

  • PERPETUUS Carcer — quid poenae, et quibus irrogari soleat, in Communione Romana diximus voce Immuratio. Ei nonumquam et aliae paenitentiae adiunguntur: aliquando, ut cum veste cruce signata stent in porta alicuius templi, tali et tantô tempore iuxta decretum… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»