-
1 permitto
permitto, ĕre, mīsi, missum - tr. - [st1]1 [-] lancer d'un point jusqu'à un autre, jusqu'à un but. - longius tela permittere, Hirt. BG. 8, 9, 4: faire porter plus loin les traits. - permittere saxum in hostem, Ov. M. 12, 282: lancer un rocher sur l'ennemi. [st1]2 [-] faire aller jusqu'à un but. - equos in hostem permittunt, Liv. 3, 61, 9: ils poussent leurs chevaux sur l'ennemi. - se permittere in aliquem, Hirt. BG. 8, 48, 3: se lancer [à cheval] contre qqn. - odor permittitur longius, Lucr. 4, 688: l'odeur se porte (se fait sentir) plus loin. - deserta regio ad Arimphaeos usque permittitur, Mel. 1, 19, 20: la région désertique s'étend jusqu'aux frontières des Arimphéens. - hoc genus casei potest etiam trans maria permitti, Col. 7, 8, 6: cette espèce de fromage peut même s'exporter outre mer. [st1]3 [-] laisser aller. - permittere habenas equo, Tib. 4, 1, 92: lâcher la bride à un cheval. - permittere columbas ad introitum exitumque, Pall. 1, 24, 1: laisser libre passage aux colombes pour entrer et sortir. - fig. vexandis consulibus tribunatum permittere, Liv. 2, 56, 2: lâcher la bride à son tribunat en vue de persécuter les consuls. [st1]4 [-] remettre, abandonner, confier. - alicui imperium permittere, Cic. Verr. 5, 104: remettre à qqn le commandement en chef. - simili senatusconsulto consulibus est permissa res publica, Cic. Cat. 1, 4: par un semblable sénatusconsulte le salut de l'état fut remis aux consuls. - permittere se suaque omnia in potestatem alicujus ou potestati alicujus, Caes. BG. 2, 3, 2; 2, 31, 3: se remettre avec tous ses biens au pouvoir de qqn. - alicujus imperio rem publicam tuendam permittere, Liv. 42, 409, 3: confier aux pouvoirs de qqn la protection de l'état. - absol. permittere: donner les pleins pouvoirs, s'en remettre à. --- Liv. 23, 2, 8. [st1]5 [-] abandonner, sacrifier. - avec dat. inimicias permittere reipublicae, Cic.: sacrifier son ressentiment aux intérêts de l'Etat. - permitto aliquid iracundiae tuae, Cic. Sull. 16, 46: je mets qqch sur le compte de ta colère. - permittere inimicitias patribus conscriptis, Cic. Sest. 72: sacrifier ses ressentiments aux sénateurs. [st1]6 [-] laisser libre, permettre. - quid tibi permittatur, cognosti, Cic. Fam. 6, 8, 1: tu sais ce qui t'est permis. - permittere alicui aliquid facere, Cic. Verr. 5, 22: permettre à qqn de faire qqch. - transire permittitur, Sen. Ben. 4, 12, 2: il est permis de passer. - Gallias exercitibus diripiendas permittere, Suet. Ner. 43: permettre aux armées le pillage des Gaules. - alicui permittere ut... Cic. de Or. 2, 366: permettre à qqn de... - permisso ut, Curt. 8, 12, 6: la permission étant donnée de. --- cf. Liv. 6, 25, 5. - agant permittit, Sall. C. 45, 1: il permet qu'ils fassent. --- cf. Liv. 24, 14, 5; Plin. Ep. 4, 11, 13.* * *permitto, ĕre, mīsi, missum - tr. - [st1]1 [-] lancer d'un point jusqu'à un autre, jusqu'à un but. - longius tela permittere, Hirt. BG. 8, 9, 4: faire porter plus loin les traits. - permittere saxum in hostem, Ov. M. 12, 282: lancer un rocher sur l'ennemi. [st1]2 [-] faire aller jusqu'à un but. - equos in hostem permittunt, Liv. 3, 61, 9: ils poussent leurs chevaux sur l'ennemi. - se permittere in aliquem, Hirt. BG. 8, 48, 3: se lancer [à cheval] contre qqn. - odor permittitur longius, Lucr. 4, 688: l'odeur se porte (se fait sentir) plus loin. - deserta regio ad Arimphaeos usque permittitur, Mel. 1, 19, 20: la région désertique s'étend jusqu'aux frontières des Arimphéens. - hoc genus casei potest etiam trans maria permitti, Col. 7, 8, 6: cette espèce de fromage peut même s'exporter outre mer. [st1]3 [-] laisser aller. - permittere habenas equo, Tib. 4, 1, 92: lâcher la bride à un cheval. - permittere columbas ad introitum exitumque, Pall. 1, 24, 1: laisser libre passage aux colombes pour entrer et sortir. - fig. vexandis consulibus tribunatum permittere, Liv. 2, 56, 2: lâcher la bride à son tribunat en vue de persécuter les consuls. [st1]4 [-] remettre, abandonner, confier. - alicui imperium permittere, Cic. Verr. 5, 104: remettre à qqn le commandement en chef. - simili senatusconsulto consulibus est permissa res publica, Cic. Cat. 1, 4: par un semblable sénatusconsulte le salut de l'état fut remis aux consuls. - permittere se suaque omnia in potestatem alicujus ou potestati alicujus, Caes. BG. 2, 3, 2; 2, 31, 3: se remettre avec tous ses biens au pouvoir de qqn. - alicujus imperio rem publicam tuendam permittere, Liv. 42, 409, 3: confier aux pouvoirs de qqn la protection de l'état. - absol. permittere: donner les pleins pouvoirs, s'en remettre à. --- Liv. 23, 2, 8. [st1]5 [-] abandonner, sacrifier. - avec dat. inimicias permittere reipublicae, Cic.: sacrifier son ressentiment aux intérêts de l'Etat. - permitto aliquid iracundiae tuae, Cic. Sull. 16, 46: je mets qqch sur le compte de ta colère. - permittere inimicitias patribus conscriptis, Cic. Sest. 72: sacrifier ses ressentiments aux sénateurs. [st1]6 [-] laisser libre, permettre. - quid tibi permittatur, cognosti, Cic. Fam. 6, 8, 1: tu sais ce qui t'est permis. - permittere alicui aliquid facere, Cic. Verr. 5, 22: permettre à qqn de faire qqch. - transire permittitur, Sen. Ben. 4, 12, 2: il est permis de passer. - Gallias exercitibus diripiendas permittere, Suet. Ner. 43: permettre aux armées le pillage des Gaules. - alicui permittere ut... Cic. de Or. 2, 366: permettre à qqn de... - permisso ut, Curt. 8, 12, 6: la permission étant donnée de. --- cf. Liv. 6, 25, 5. - agant permittit, Sall. C. 45, 1: il permet qu'ils fassent. --- cf. Liv. 24, 14, 5; Plin. Ep. 4, 11, 13.* * *Permitto, permittis, permisi, pen. prod. permissum, permittere. Colum. Envoyer, Envoyer oultre.\Equum in hostem permittere. Liu. Lascher la bride à son cheval, et le laisser aller de roideur contre l'ennemi.\Permittere sese militibus. Liu. Abandonner, Venir vers eulx, Se mettre entre leurs mains.\Permittere se fidei, vel in fidem et potestatem alicuius. Caesar. Se rendre à aucun, et mettre en sa sauvegarde et puissance, Se rendre à sa merci.\Permittere se in deditionem alicuius. Liu. Se rendre à luy.\Permittere. Cic. Permettre et laisser faire. C'est aussi donner congé, povoir et puissance de faire quelque chose.\Tibi pater permittimus. Terent. Nous t'en laissons faire.\De eo permissum ipsi erat, faceret quod e Repub. duceret esse. Liu. On luy bailla puissance quant à cela d'en faire ce que luy sembleroit estre au prouffit de la chose publique.\Neque enim liberum id vobis permittet Philippus. Liu. Philippe ne vous permettra pas le chois de cela.\Permittere maribus foeminas. Colum. Donner la femelle au masle.\Permittere aliquid iracundiae alicuius. Cic. Supporter, Endurer de son courroux.\Permittere omnia iudicio alterius. Terent. Se soubmettre au jugement d'autruy.\Totum negotium alicui permittere. Cic. S'en rapporter du tout à luy, et qu'il en face comme bon luy semblera.\Permittere vela ventis. Quintil. Mettre la voile aux vents, Faire voile. -
2 permitto
permitto permitto, misi, missum, ere разрешать, позволять -
3 permitto
permitto permitto, misi, missum, ere доверять, вверять -
4 permitto
permitto permitto, misi, missum, ere поручать -
5 permitto
permitto permitto, misi, missum, ere пускать -
6 permitto
permitto permitto, misi, missum, ere предоставлять -
7 permitto
permitto, misi, missus, 3, allow, permit, give leave. -
8 permitto
I.Lit. (very rare): fenestellae permittant columbas ad introitum exitumque, Pall. 1, 24, 1. —II.Transf., to let go, let loose:2.equos permittunt in hostem,
i. e. ride at full speed, Liv. 3, 61: equum concitatum ad hostium aciem, Sisenn. ap. Non. 162, 3:se incautius in hostem,
i. e. to rush upon, Hirt. B. G. 8, 48: multi ex summo se permitterent, sprang down, Sisenn. ap. Non. 162, 5:gregem campo,
to turn out into, Nemes. Ecl. 7.—Mid., to spread, extend, reach: odor possit permitti longius, spreads farther, Lucr 4, 688:deserta regio ad Arimphaeos usque permittitur,
extends, Mel. 1, 19, 20.—In partic.a. b.To let fly, cast, hurl, throw, so as to reach the mark:B.saxum permittit in hostem,
Ov. M. 12, 282; 14, 182:longius tela,
Hirt. B. G. 8, 9:quācumque datur permittere visus,
to direct, cast, Sil. 3, 534.—Trop.1.To let loose, let go (rare):2.tribunatum,
to make free use of, exercise without reserve, Liv. 2, 56:se ad aliquam rem,
to strive after a thing, Gell. 6, 16, 1:habenas equo,
Tib. 4, 1, 92.—To give up, leave, intrust, surrender, commit (class.;3.syn.: committo, commendo): totum ei negotium permisi,
Cic. Q. Fr. 2, 9, 2:permittitur infinita potestas,
id. Agr. 2, 13, 33:aliquem judicum potestati,
id. Font. 14, 40:alicui summam belli administrandi,
Caes. B. C. 1, 36:fortunas suas fidei alicujus,
id. B. G. 5, 3:alicui licentiam agendarum rerum,
Sall. J. 103, 3:permissum ipsi erat, faceret, quod vellet,
Liv. 24, 14:aliquem vitae,
to give one his life, Luc. 7, 731:feminas maribus,
Col. 6, 24: permittere se, to give up or surrender one's self:se suaque omnia in fidem atque potestatem populi Romani permittere,
Caes. B. G. 2, 3, 2:se suaque omnia eorum potestati permittere,
id. ib. 2, 31, 3; Liv. 36, 28:se in deditionem consulis,
id. 8, 20; 40, 49—To give leave, let, allow, suffer, grant, permit (class.;A.syn.: sino, patior): neque discessisset a me, nisi ego ei permisissem,
Cic. Fam. 13, 71:tibi permitto respondere, ne, etc.,
id. N. D. 3, 1, 4:quis Antonio permisit, ut, etc.,
id. de Or. 2, 90, 366:ipsis judicibus conjecturam facere,
id. Verr. 2, 5, 9, § 22; Caes. B. C. 1, 50:ibi permisso, ut, etc.,
Liv. 6, 25; 34, 31:ut tuto transire permittatur,
Sen. Ben. 4, 12, 2:permissus ut regnaret,
Curt. 8, 12, 6; Cic. de Or. 2, 90, 368; Liv. 35, 20:non permittitur reprimere impetum,
Sen. Ira, 1, 7, 4:si conjectare permittitur,
Plin. 4, 14, 28, § 99: permittere sibi, with a foll. object-clause, to allow or permit one's self, to venture to do a thing, Quint. 1, 4, 3.— So with acc.:nil non permittit mulier sibi, Juv 6, 457: permitto aliquid iracundiae tuae,
to make allowance for, Cic. Sull. 16, 46:inimicitias sibi cum aliquo susceptas patribus conscriptis et temporibus rei publicae,
to sacrifice them to the state of the country, id. Sest. 33, 72.—Hence, permis-sus, a, um, P. a.Permitted; hence, subst.: permissum, i, n., a permission:B.utor permisso,
Hor. Ep. 2, 1, 45; Dig. 11, 7, 8; Inscr. Grut. 80, 13.—Let go, Plaut. ap. Fest. p. 215 Müll. -
9 permitto
per-mitto, mīsī, missum, ere, I) bis an ein Ziel gehen lassen, hinlassen, A) eig. u. übtr.: 1) im allg.: a) eig.: equum in hostem, ansprengen, Liv.: quā equi permitti possent, gehen könnten, Liv.: equitatus permissus, eingedrungen, Liv.: se incautius in hostem, ansprengen, Hirt. b. G.: se e summo, sich herablassen, herabspringen, Sisenn.: gregem campo, hinabziehen lassen, Calp. – b) übtr., medial permitti, v. Lebl. = hingehen, sich erstrecken, regio permittitur ad Arymphaeos usque, Mela: odor permittitur longius, breitet sich weiter aus, Lucr. – 2) insbes.: a) schießen lassen, habenas equo, Tibull. u. Sen. poët. – übtr., vela ventis, Quint., u. classem ventis, Plin. pan. – b) verschicken, versenden, caseos trans maria, Colum. 7, 8, 6. – c) bis ans Ziel werfen, schleudern, fliegen lassen, saxum in hostem, Ov.: tela longius, Hirt. b. G.: visum, seine Blicke hinrichten, hinsehen, Sil. – B) bildl.: 1) im allg.: perm. tribunatum, sich des T. uneingeschränkt bedienen, Liv.: bonitatem ad alqm, erweisen, zufließen lassen, Sen.: se ad famam, streben nach usw. Gell.: permitte me in meam quietem, laß mir meine Ruhe, Apul. – 2) insbes.: a) überlassen, lassen, anvertrauen, zur Verfügung stellen, unterwerfen, alci potestatem, Cic.: negotium, Cic.: consulibus rem publicam, freie Macht im Staate geben (durch den bekannten Senatsbeschluß videant consules, ne etc.), Cic.: feminas maribus, zur Begattung überlassen, Colum.: omnia dicioni eius, Curt.: se in fidem ac potestatem populi, sich auf Gnade u. Ungnade ergeben, Caes.: in dicionem se suaque omnia Romanis, Liv.: se potestati alcis, Caes.: se regis potestati fideique, Curt.: se od. sua fortunae, sich dem blinden Glücke ganz in die Arme werfen, Curt. u. Sen.: incommoda sua dolori suo, ihrem Schm. zu rächen überlassen, Cic. – m. dopp. Acc., neque enim liberum id vobis permittet, wird euch nicht freie Wahl darin lassen, Liv. 31, 7, 2: bes. m. Partiz. Fut. Pass., cuius imperio consilioque summam rem pubicam tuendam permiserunt, Liv. 42, 49, 3: Gallias exercitibus diripiendas permittere, Suet. Ner. 43, 1: his adeo se abutendum permisit et tradidit, ut etc., Suet. Galb. 14, 2: his quoque non passim mundi fabricator habendum permisit aëra, Ov. met. 1, 58. – m. bl. Dat., amico perm., den Fr. gewähren lassen, Cic. Tusc. 1, 103. – dah. = überlassen, freistellen, mit folg. Infin., Cic. Verr. 5, 22: mit ut u. Konj., Cic. u. Liv.: mit bl. Coniunctiv, facerent ut vellent, permittentibus cunctis, Liv.: cetera, uti facto opus sit, ita agant permittit, Sall.: consuli permissum, faceret etc., Liv. – b) überlassen, schenken, aufopfern, inimicitias patribus conscriptis, die Feindschaft aus Rücksicht auf den Senat fahren lassen, Cic.: permitto aliquid iracundiae tuae, sehe etwas nach, Cic. – c) zulassen, erlauben, geschehen lassen, licentiam, Cic.: morem, Verg.: m. folg. Infin., Nep., Liv. u.a.: m. folg. Acc. u. Infin., Plin., Suet., Tac. u. Iustin. (s. Heräus Tac. hist. 1, 47, 8): m. folg. ut u. Konj., Cic. u.a.: m. bl. Coniunctiv, Plin. ep. 4, 11, 13: absol., lex iubet, aut permittit, aut vetat, Cic.: permittente senatu, Eutr. – Pass. impers., permittitur, es ist erlaubt, man darf, mit folg. Infin., Sen. u.a.: u. permissum est mit folg. Infin., es ist erlaubt, steht frei, Quint.: u. Abl. absol. permisso m. folg. ut u. Konj., Liv. 6, 25, 5. Curt. 8, 12 (42), 6. – u. person., permittor, es ist mir erlaubt, verstattet, ich kann od. darf. u. oft permissus, dem es erlaubt, verstattet ist, m. folg. Infin., ad Graeciam ire permissus est, Amm. 15, 2, 8: permissi vivere ut vellent, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 4, 3: u. so ibid. 9, 1 u. 3; 17, 4. Amm. 14, 1, 3; 14, 2, 15 u.a. Augustin. de civ. dei 1, 28, 1 (s. Mützell Curt. p. 793, der mit Recht bei Sen. de ira 1, 7, 4 permittitur unpersönlich nimmt). – m. folg. ut u. Konj., qui permissus est, fuit, uti leges municipibus daret, sogen. Lex Iulia municipalis im Corp. inscr. Lat. 1, 206. lin. 159. – Partic. subst., permissum, ī, n., die Erlaubnis, Hor. ep. 2, 1, 45. Labeo bei Ulp. dig. 11, 7, 8 pr. Corp. inscr. Lat. 5, 5096. – II) durchlassen, fenestellae brevissimae fient, ut permittant columbas ad introitum exitumque, Pallad. 1, 24, 1.
-
10 permitto
per-mitto, mīsī, missum, ere, I) bis an ein Ziel gehen lassen, hinlassen, A) eig. u. übtr.: 1) im allg.: a) eig.: equum in hostem, ansprengen, Liv.: quā equi permitti possent, gehen könnten, Liv.: equitatus permissus, eingedrungen, Liv.: se incautius in hostem, ansprengen, Hirt. b. G.: se e summo, sich herablassen, herabspringen, Sisenn.: gregem campo, hinabziehen lassen, Calp. – b) übtr., medial permitti, v. Lebl. = hingehen, sich erstrecken, regio permittitur ad Arymphaeos usque, Mela: odor permittitur longius, breitet sich weiter aus, Lucr. – 2) insbes.: a) schießen lassen, habenas equo, Tibull. u. Sen. poët. – übtr., vela ventis, Quint., u. classem ventis, Plin. pan. – b) verschicken, versenden, caseos trans maria, Colum. 7, 8, 6. – c) bis ans Ziel werfen, schleudern, fliegen lassen, saxum in hostem, Ov.: tela longius, Hirt. b. G.: visum, seine Blicke hinrichten, hinsehen, Sil. – B) bildl.: 1) im allg.: perm. tribunatum, sich des T. uneingeschränkt bedienen, Liv.: bonitatem ad alqm, erweisen, zufließen lassen, Sen.: se ad famam, streben nach usw. Gell.: permitte me in meam quietem, laß mir meine Ruhe, Apul. – 2) insbes.: a) überlassen, lassen, anvertrauen, zur Verfügung stellen, unterwerfen, alci potestatem, Cic.: negotium, Cic.: consulibus rem publicam, freie Macht im Staate geben (durch den bekannten Se-————natsbeschluß videant consules, ne etc.), Cic.: feminas maribus, zur Begattung überlassen, Colum.: omnia dicioni eius, Curt.: se in fidem ac potestatem populi, sich auf Gnade u. Ungnade ergeben, Caes.: in dicionem se suaque omnia Romanis, Liv.: se potestati alcis, Caes.: se regis potestati fideique, Curt.: se od. sua fortunae, sich dem blinden Glücke ganz in die Arme werfen, Curt. u. Sen.: incommoda sua dolori suo, ihrem Schm. zu rächen überlassen, Cic. – m. dopp. Acc., neque enim liberum id vobis permittet, wird euch nicht freie Wahl darin lassen, Liv. 31, 7, 2: bes. m. Partiz. Fut. Pass., cuius imperio consilioque summam rem pubicam tuendam permiserunt, Liv. 42, 49, 3: Gallias exercitibus diripiendas permittere, Suet. Ner. 43, 1: his adeo se abutendum permisit et tradidit, ut etc., Suet. Galb. 14, 2: his quoque non passim mundi fabricator habendum permisit aëra, Ov. met. 1, 58. – m. bl. Dat., amico perm., den Fr. gewähren lassen, Cic. Tusc. 1, 103. – dah. = überlassen, freistellen, mit folg. Infin., Cic. Verr. 5, 22: mit ut u. Konj., Cic. u. Liv.: mit bl. Coniunctiv, facerent ut vellent, permittentibus cunctis, Liv.: cetera, uti facto opus sit, ita agant permittit, Sall.: consuli permissum, faceret etc., Liv. – b) überlassen, schenken, aufopfern, inimicitias patribus conscriptis, die Feindschaft aus Rücksicht auf den Senat fahren lassen, Cic.: permitto aliquid iracundiae tuae, sehe————etwas nach, Cic. – c) zulassen, erlauben, geschehen lassen, licentiam, Cic.: morem, Verg.: m. folg. Infin., Nep., Liv. u.a.: m. folg. Acc. u. Infin., Plin., Suet., Tac. u. Iustin. (s. Heräus Tac. hist. 1, 47, 8): m. folg. ut u. Konj., Cic. u.a.: m. bl. Coniunctiv, Plin. ep. 4, 11, 13: absol., lex iubet, aut permittit, aut vetat, Cic.: permittente senatu, Eutr. – Pass. impers., permittitur, es ist erlaubt, man darf, mit folg. Infin., Sen. u.a.: u. permissum est mit folg. Infin., es ist erlaubt, steht frei, Quint.: u. Abl. absol. permisso m. folg. ut u. Konj., Liv. 6, 25, 5. Curt. 8, 12 (42), 6. – u. person., permittor, es ist mir erlaubt, verstattet, ich kann od. darf. u. oft permissus, dem es erlaubt, verstattet ist, m. folg. Infin., ad Graeciam ire permissus est, Amm. 15, 2, 8: permissi vivere ut vellent, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 4, 3: u. so ibid. 9, 1 u. 3; 17, 4. Amm. 14, 1, 3; 14, 2, 15 u.a. Augustin. de civ. dei 1, 28, 1 (s. Mützell Curt. p. 793, der mit Recht bei Sen. de ira 1, 7, 4 permittitur unpersönlich nimmt). – m. folg. ut u. Konj., qui permissus est, fuit, uti leges municipibus daret, sogen. Lex Iulia municipalis im Corp. inscr. Lat. 1, 206. lin. 159. – Partic. subst., permissum, ī, n., die Erlaubnis, Hor. ep. 2, 1, 45. Labeo bei Ulp. dig. 11, 7, 8 pr. Corp. inscr. Lat. 5, 5096. – II) durchlassen, fenestellae brevissimae fient, ut permittant columbas ad introitum exitumque, Pallad. 1, 24, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > permitto
-
11 permitto
per-mitto, mīsī, missum, ere1) пускать, метать, бросать (tela Hirt; saxum in hostes O)2) посылать, отправлять ( aliquid trans maria Col)rei judicium senatui p. T — передать вопрос на рассмотрение сената3) отпускатьp. habe nas equo Tib, SenT — давать повод конюp. vela ventis Q — распускать паруса по ветру4) устремлять, гнать ( equum in hostem L)se p. in hostem Hirt — броситься на врагаse p. — стремиться ( ad famam AG)5) оказывать, проявлять ( bonitatem in aliquem Sen)6) оставлятьp. aliquem in suam quietem Ap — оставить кого-л. в покое7) предоставлять, поручать, доверять, вверять (p. se potestati alicujus Cs; cetera divis p. H; p. se totum coelestium arbitrio VM)p. tribunatum L — предоставить трибунату свободу действийp. consulibus rem publicam C — дать консулам чрезвычайные полномочияp. se in deditionem или in dicionem alicujus L — сдаться на чью-л. волюaliquid alicui dotāle p. V — принести что-л. кому-л. в приданоеp. aliquid flammae V — предать что-л. огню8) допускать, разрешать ( lex jubet aut permittit aut vetat C)9) отказыватьсяinimicitias partibus conscriptis p. C — во внимание к сенаторам отказаться от враждыp. aliquid iracundiae alicujus C — снисходительно отнестись к чему-л. ввиду чьего-л. гнева -
12 permitto
permittere, permisi, permissus Vlet through; let go through; relinquish; permit, allow; entrust; hurl -
13 permitto
, permissi, permissumto allow, permit, let. -
14 permitto
, permisi, permissum, permittere 3поручать; позволять, разрешать -
15 permissus
[st1]1 [-] permissus, a, um: part. passé de permitto. - [abcl][b]a - envoyé, lancé à travers, lancé en avant, poussé. - [abcl]b - abandonné, livré à; confié aux soins, remis au pouvoir de. - [abcl]c - permis, accordé, concédé. - [abcl]d - laissé libre de, qui a la permission de.[/b] [st1]2 [-] permissŭs, ūs, m.: permission. --- Cic. Agr. 2, 35 ; Verr. 3, 184, etc.* * *[st1]1 [-] permissus, a, um: part. passé de permitto. - [abcl][b]a - envoyé, lancé à travers, lancé en avant, poussé. - [abcl]b - abandonné, livré à; confié aux soins, remis au pouvoir de. - [abcl]c - permis, accordé, concédé. - [abcl]d - laissé libre de, qui a la permission de.[/b] [st1]2 [-] permissŭs, ūs, m.: permission. --- Cic. Agr. 2, 35 ; Verr. 3, 184, etc.* * *Permissus, Participium. Liu. Permis.\Permissum est lege. Cic. Il est permis par la loy.\Permissus, huius permissus, in singulari numero, quartae declinationis est: in plurali, secundae, Permissa, permissorum. Cic. Permission et congé. -
16 permissus
1.permissus, a, um, Part. and P. a., from permitto.2.permissus, ūs, m. [permitto], leave, permission, class. and freq. in abl. with gen. of person, by one's leave, etc.:permissu legis,
Cic. Agr. 2, 14, 35; id. Balb. 19, 43:permissu tuo,
id. Verr. 2, 3, 80, § 184; Vell. 2, 107, 2:Lentuli,
Liv. 25, 6, 1; 5, 18, 2; 5, 21, 14; 7, 7, 8 al.: citra permissum praetoris; Dig. 42, 1, 15:sacerdotum,
Vulg. Act. 26, 12. -
17 permisi
-
18 permissio
1) воен. безусловная сдача (капитуляция) L2) ритор. передача на чьё-л. решение, предоставление чьему-л. усмотрению rhH., C, Q3) разрешение, позволение ( alicujus rei C) -
19 permissor
-
20 permissum
ī n. [ permitto ]
См. также в других словарях:
Tabula Clesiana — Die Tabula Clesiana ist eine Bronzetafel aus der Römerzeit, die 1869 auf den „Campi Neri“ bei der Ortschaft Cles im Nonstal im westlichen Trentino bei der Aushebung eines Grabens in 60 cm Tiefe gefunden worden ist. Sie wird heute im Museum des… … Deutsch Wikipedia
ԹՈՂԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0817 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 13c ն. ἑάω, ἁνίημι, ἁφίημι, συγχωρέω sino, permitto, relaxo, indulgeo, cedo, concedo Թողուլ. թուլացուցանել. թոյլ տալ. ներել. շնորհել. զիջանել. թող տալ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԹՈՂՈՒՄ — (թողի, թո՛ղ, կր. ԹՈՂԱՆԻԼ կամ ԹՈՂՈՒԼ. թողաւ. ղան. եւ այլն.) NBH 1 0817 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 11c, 12c, 13c ἁφίημι , ἁνίημι, ἑάω, καταλείπω relinquo, sino, mitto, permitto, demitto, remitto, omitto… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՀԱՄԱՐՁԱԿԵՄ — (եցի.) NBH 2 0023 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 11c, 13c ն. θαρσύνω, ἑάω, ἑπιτρέπω , προτρέπω fiduciam adfero, do; permitto, propello. Համարձակ առնել զոք, կամ ումեք զիրս ինչ. հրաման տալ, թոյլ տալ. թողացուցանել. եւ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՆԵՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0417 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 8c, 10c, 11c, 12c չ. եւ ն. ἁνίημι, ἑπιχωρέω, συγχωρέω locum do, cedo, concedo, permitto, dimitto, missum facio, indulgeo, veniam do եւ այլն. (ʼի Ներ, թ. եէր. այսինքն տեղի.) Տեղի տալ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
homologuer — Homologuer, Vulgo Emologuer, Ratum facere. Comprobare, {{t=g}}homologéô,{{/t}} id est, Author fio, Assentior, Permitto. Homologuer l accord fait entre les parties, Litis decisae authorem fieri. Budaeus. Accord homologué par la Cour, Lis authore… … Thresor de la langue françoyse