Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

permănĕo

  • 1 permaneo

    permănĕo, ēre, mansi, mansum - intr. - [st1]1 [-] demeurer jusqu'à la fin, rester jusqu'au bout, rester de façon persistante.    - ut quam maxime permaneant diuturna corpora, Cic. Tusc. 1: pour garder les corps le plus longtemps possible.    - avec gén. de qualité comme attribut virtus sola permanet tenoris sui, Sen. Ep. 76, 19: la vertu est la seule chose qui garde toujours sa même rectitude (la vertu ne dévie pas).    - quis confidit sibi semper id stabile et firmum permansurum quod... Cic. Fin. 2, 86: peut-on croire qu'on gardera toujours, durable et solide, un bien qui...    - Seleucus in maritima ora permanens, Liv. 37, 21: Séleucus, resté sur la côte.    - quae mecum seros permansit in annos, Ov. Tr. 4, 10, 73: (épouse) qui resta avec moi jusque dans mes vieux jours. [st1]2 [-] rester (fidèle à un mode de vie), persister, persévérer.    - permanere in voluntate, Cic. Fam. 5, 2, 10: persister dans une résolution. --- cf. Att. 1, 20, 3 ; Off. 1, 112.    - permanere in officio: rester fidèle à son devoir (rester dans le devoir).    - permanere in gratia Dei, Vulg. Act. 13, 43: persévérer dans la grâce de Dieu. --- Vulg. Act. 14, 21; id. Rom. 6, 1; id. Phil. 1, 24; id. ib. 3, 16.
    * * *
    permănĕo, ēre, mansi, mansum - intr. - [st1]1 [-] demeurer jusqu'à la fin, rester jusqu'au bout, rester de façon persistante.    - ut quam maxime permaneant diuturna corpora, Cic. Tusc. 1: pour garder les corps le plus longtemps possible.    - avec gén. de qualité comme attribut virtus sola permanet tenoris sui, Sen. Ep. 76, 19: la vertu est la seule chose qui garde toujours sa même rectitude (la vertu ne dévie pas).    - quis confidit sibi semper id stabile et firmum permansurum quod... Cic. Fin. 2, 86: peut-on croire qu'on gardera toujours, durable et solide, un bien qui...    - Seleucus in maritima ora permanens, Liv. 37, 21: Séleucus, resté sur la côte.    - quae mecum seros permansit in annos, Ov. Tr. 4, 10, 73: (épouse) qui resta avec moi jusque dans mes vieux jours. [st1]2 [-] rester (fidèle à un mode de vie), persister, persévérer.    - permanere in voluntate, Cic. Fam. 5, 2, 10: persister dans une résolution. --- cf. Att. 1, 20, 3 ; Off. 1, 112.    - permanere in officio: rester fidèle à son devoir (rester dans le devoir).    - permanere in gratia Dei, Vulg. Act. 13, 43: persévérer dans la grâce de Dieu. --- Vulg. Act. 14, 21; id. Rom. 6, 1; id. Phil. 1, 24; id. ib. 3, 16.
    * * *
        Permaneo, permanes, pen. corr. permansi, permansum, permanere. Plin. iunior. Demourer jusques à la fin.
    \
        Innuba permaneo. Ouid. Je demeure à marier.
    \
        Permanere, per translationem. Terent. Continuer, Perseverer.

    Dictionarium latinogallicum > permaneo

  • 2 permaneo

    permaneo permaneo, mansi, mansum, ere неизменным оставаться

    Латинско-русский словарь > permaneo

  • 3 permaneo

    permaneo permaneo, mansi, mansum, ere пребывать

    Латинско-русский словарь > permaneo

  • 4 permaneo

    permaneo, mansi, 2, remain, abide, continue.

    English-Latin new dictionary > permaneo

  • 5 permaneo

    per-maneo, mānsī, (mānsum), ēre
    оставаться, пребывать (complures dies Cs; eodem loco bAfr; in armis Cs; in suā pristĭnā sententiā C); сохраняться, удерживаться (mos permănet C; p. ad extre mos rogos O); длиться, продолжаться (ad immensum tempus C)

    Латинско-русский словарь > permaneo

  • 6 permaneo

    per-maneo, mānsī, mānsum, ēre, fort und fort bleiben, verbleiben, ausharren, I) im allg.: Seleucus in maritima ora permanens, Liv.: p. in acie, Hirt. b. G.: non diutius permanere sine periculo eodem loco posse, Auct. b. Afr. – v. Lebl., hae permanserunt aquae complures dies, hielten fort und fort an, Caes. – II) prägn., verbleiben, 1) = fort und fort sich erhalten, fortdauern, Persae (mortuos) cerā circumlitos condunt, ut quam maxime permaneant diuturna corpora, Cic.: quis enim confidit sibi semper id stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit, Cic.: amicitia Masinissae bona atque honesta nobis permansit, Sall.: vox permanens, sich bis ans Ende in derselben Tonlage erhaltende, ausdauernde Stimme, Cic. Brut. 141. – ira inter eos intercessit, quae permansit diu, Ter.: Athenis iam ille mos a Cecrope permansit, Cic.: mundi partium coniunctio... perdiuturna, permanens ad longinquum et immensum paene tempus, sich erstreckend, Cic.: solus ad extremos permanet ille (animus) rogos, Ov.: ultima (coniunx), quae mecum seros permansit in annos, Ov.: caro illa insolubilis et permanens in aeternum, Lact. – 2) fort und fort verbleiben, -verharren, maneo in voluntate et quoad tu voles permanebo, Cic.: u. so in proposito susceptoque consilio, Cic.: in sua pristina sententia, Cic.: in officio, Caes.: in fide, Liv. – m. Genet., si una indepravata virtus est et sola permanet tenoris sui, Sen. ep. 76, 19.

    lateinisch-deutsches > permaneo

  • 7 permaneo

    per-maneo, mānsī, mānsum, ēre, fort und fort bleiben, verbleiben, ausharren, I) im allg.: Seleucus in maritima ora permanens, Liv.: p. in acie, Hirt. b. G.: non diutius permanere sine periculo eodem loco posse, Auct. b. Afr. – v. Lebl., hae permanserunt aquae complures dies, hielten fort und fort an, Caes. – II) prägn., verbleiben, 1) = fort und fort sich erhalten, fortdauern, Persae (mortuos) cerā circumlitos condunt, ut quam maxime permaneant diuturna corpora, Cic.: quis enim confidit sibi semper id stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit, Cic.: amicitia Masinissae bona atque honesta nobis permansit, Sall.: vox permanens, sich bis ans Ende in derselben Tonlage erhaltende, ausdauernde Stimme, Cic. Brut. 141. – ira inter eos intercessit, quae permansit diu, Ter.: Athenis iam ille mos a Cecrope permansit, Cic.: mundi partium coniunctio... perdiuturna, permanens ad longinquum et immensum paene tempus, sich erstreckend, Cic.: solus ad extremos permanet ille (animus) rogos, Ov.: ultima (coniunx), quae mecum seros permansit in annos, Ov.: caro illa insolubilis et permanens in aeternum, Lact. – 2) fort und fort verbleiben, -verharren, maneo in voluntate et quoad tu voles permanebo, Cic.: u. so in proposito susceptoque consilio, Cic.: in sua pristina sententia, Cic.: in officio, Caes.: in fide, Liv. – m.
    ————
    Genet., si una indepravata virtus est et sola permanet tenoris sui, Sen. ep. 76, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > permaneo

  • 8 permaneo

    permanere, permansi, permansus V
    last, continue; remain; endure

    Latin-English dictionary > permaneo

  • 9 permaneo

    per-mănĕo, mansi, mansum, 2, v. n., to stay to the end; to hold out, last, continue, endure, remain; to persist, persevere (class.; syn.: persto, persevero).
    (α).
    Absol.:

    ut quam maxime permaneant diuturna corpora,

    Cic. Tusc. 1, 45, 108; id. Fin. 2, 27, 87:

    ira tam permansit diu,

    Ter. Hec. 3, 1, 25; Sall. J. 5, 5:

    Athenis jam ille mos a Cecrope permansit,

    Cic. Leg. 2, 25, 63.—With ad:

    verris octo mensium incipit salire: permanet, ut id recte facere possit, ad trimum,

    Varr. R. R. 2, 4, 8:

    perdiuturna, permanens ad longinquum et immensum paene tempus,

    Cic. N. D. 2, 33, 85; so,

    ad posteros nostros, Decret. Tergest. 2, 26: solus ad extremos permanet ille rogos,

    Ov. A. A. 2, 120:

    ad numerum,

    Cic. N. D. 1, 37, 105.— With in and acc.:

    ultima quae mecum seros permansit in annos,

    Ov. Tr. 4, 10, 73.— With adv. quo:

    quo neque permaneant animae neque corpora nostra,

    Lucr. 1, 122; v. Lachm. ad h. l.—
    (β).
    With in and abl.:

    Seleucus in maritimā orā permanens,

    Liv. 37, 21:

    in voluntate,

    Cic. Fam. 5, 2, 10:

    in pristinā sententiā,

    id. Att. 1, 20, 3:

    in proposito susceptoque consilio,

    id. Off. 1, 31, 112:

    in officio,

    Caes. B. G. 5, 4.—
    * (γ).
    With gen.:

    virtus sola permanet tenoris sui,

    Sen. Ep. 76, 19.—
    II.
    To abide in a way, rule, or mode of life, to live by, to devote one's life to (eccl. Lat.):

    in proposito cordis,

    Vulg. Act. 11, 23:

    in gratiā Dei,

    id. ib. 13, 43:

    in fide,

    id. ib. 14, 21:

    in peccato,

    id. Rom. 6, 1:

    in carne,

    id. Phil. 1, 24:

    in eādem regulā,

    id. ib. 3, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > permaneo

  • 10 permaneo

    , permansi, permansum, ere 2
      оставаться (неизменным), пребывать

    Dictionary Latin-Russian new > permaneo

  • 11 permansio

    permansĭo, ōnis, f. [permaneo] [st2]1 [-] action de séjourner, séjournement. --- Cic. Att. 11, 18, 1. [st2]2 [-] persévérance, persistance. --- (in aliqua re) Cic. Fam. 1, 9, 21 ; Inv. 2, 164.    - quodvis enim supplicium levius est hac permansione, Cic.: subir n'importe quel supplice est pour moi plus léger que de rester ici pllus longtemps.
    * * *
    permansĭo, ōnis, f. [permaneo] [st2]1 [-] action de séjourner, séjournement. --- Cic. Att. 11, 18, 1. [st2]2 [-] persévérance, persistance. --- (in aliqua re) Cic. Fam. 1, 9, 21 ; Inv. 2, 164.    - quodvis enim supplicium levius est hac permansione, Cic.: subir n'importe quel supplice est pour moi plus léger que de rester ici pllus longtemps.
    * * *
        Permansio, Verbale. Cic. Perseverance.

    Dictionarium latinogallicum > permansio

  • 12 permanens

    1. permanēns, entis
    part. praes. к permaneo
    2. adj.
    постоянный, неослабевающий ( vox C)

    Латинско-русский словарь > permanens

  • 13 permansio

    ōnis f. [ permaneo ]
    1) постоянное нахождение (в одном месте), пребывание ( diuturna Amm)
    p. in unā sententiā C — постоянство во мнении, устойчивость взгляда

    Латинско-русский словарь > permansio

  • 14 permansio

    permānsio, ōnis, f. (permaneo), I) das Verbleiben, Verweilen an einem Orte, principis diuturna perm., Amm. 27, 5, 7: statio significat permansionem, Augustin. serm. 179, 3: quodvis enim supplicium levius est hāc permansione, als immerfort hier zu bleiben, Cic. ad Att. 11, 18, 1. – II) prägn., das Verbleiben, Verharren bei einer Meinung usw., perseverantia est in ratione bene considerata stabilis et perpetua permansio, Cic. de inv. 1, 164: in una sententia perpetua permansio, Cic. ep. 1, 9, 21.

    lateinisch-deutsches > permansio

  • 15 permansio

    permānsio, ōnis, f. (permaneo), I) das Verbleiben, Verweilen an einem Orte, principis diuturna perm., Amm. 27, 5, 7: statio significat permansionem, Augustin. serm. 179, 3: quodvis enim supplicium levius est hāc permansione, als immerfort hier zu bleiben, Cic. ad Att. 11, 18, 1. – II) prägn., das Verbleiben, Verharren bei einer Meinung usw., perseverantia est in ratione bene considerata stabilis et perpetua permansio, Cic. de inv. 1, 164: in una sententia perpetua permansio, Cic. ep. 1, 9, 21.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > permansio

  • 16 per-maneō

        per-maneō mānsī, mānsūrus, ēre,    to stay, hold out, last, continue, abide, be permanent, endure, remain, persist, persevere: ut quam maxime permaneant diuturna corpora: ira tam permansit diu, T.: quis confidit illud stabile permansurum?: Athenis iam ille mos a Cecrope permansit: Innuba permaneo, O.: ad longinquum tempus: ad extremos rogos, O.: seros in annos, O.: in suis artibus, S.: in orā maritimā, L.: in sententiā: in eā libertate, Cs.

    Latin-English dictionary > per-maneō

  • 17 permano

    per-māno, āvi, ātum, 1, v. n., to flow through, press through, penetrate.
    I.
    Lit. (rare):

    in saxis ac speluncis permanat aquarum Liquidus umor,

    Lucr. 1, 348:

    permanat calor argentum,

    id. 1, 494:

    primordia singula per quojusque foramina permanare,

    id. 2, 397; so id. 6, 952; 3, 699.—
    II.
    Transf., to flow to any place; to penetrate, reach anywhere (class.;

    syn.: penetro, pervado): sucus permanat ad jecur,

    Cic. N. D. 2, 55, 137:

    venenum in omnis partis corporis permanat,

    id. Clu. 62, 173 (but in Lucr. 1, 122, the correct read. is permaneant; v. Lachm. ad h. l., and permaneo, a).—
    B.
    Trop.
    1.
    To penetrate, reach, extend to any place:

    amor usque in pectus permanavit,

    Plaut. Most. 1, 2, 63; Lucr. 3, 253:

    conclusiunculae ad sensus non permanantes,

    Cic. Tusc. 2, 18, 42:

    ut sermones hominum ad vestras aures permanarent,

    id. Balb. 25, 56:

    macula permanat ad animum,

    id. Rosc. Am. 24, 66:

    Pythagorae doctrina permanavisse mihi videtur in hanc civitatem,

    id. Tusc. 4, 1, 2; cf.:

    hoc ubi uno auctore ad plures permanaverat, etc.,

    Caes. B. C. 2, 29, 1.—
    * 2.
    Permanare palam, to be divulged, become known, Plaut. Capt. 2, 1, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > permano

  • 18 permansio

    permansĭo, ōnis, f. [permaneo], a remaining, persisting (good prose):

    numquam laudata est in unā sententiā perpetua permansio,

    Cic. Fam. 1, 9, 21:

    perseverantia est in ratione bene consideratā stabilis et perpetua permansio,

    id. Inv. 2, 54, 164; id. Att. 11, 18, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > permansio

  • 19 persevero

    persĕvēro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [perseverus].
    I.
    Neutr., to abide by or adhere to strictly; to continue steadfastly, to persist, persevere in any thing (class.; syn.: persisto, permaneo).
    (α).
    With in and abl.:

    perseveras tu quidem et in tuā vetere sententiā permanes,

    Cic. Leg. 3, 11, 26; so,

    in suā sententiā,

    id. Phil. 4, 4, 11:

    in vitiis,

    id. Inv. 2, 2, 5:

    in errore,

    id. Phil. 12, 2, 5:

    in eo perseveravit, jus publicano non dicere,

    id. Prov. Cons. 5, 10; Vulg. Matt. 10, 22; id. Heb. 12, 7:

    nobiscum,

    continuing with us, id. Act. 27, 2.—
    (β).
    Impers. pass.:

    perseveratum in irā est,

    Liv. 2, 35; Cic. Verr. 2, 4, 39, § 85:

    in eo perseverandum putabat,

    Caes. B. C. 1, 26, 2.—
    II.
    Act., to go on or proceed with steadily, to persist, persevere in any thing (class.); usually constr with an object-clause; rarely with acc. or abl.
    (α).
    With inf.:

    injuriam facere,

    Cic. Quint. 8, 31: aliquem conservare, Curius ap. Cic. Fam. 7, 29, 1:

    bello persequi,

    Caes. B. G. 1, 13, 4.—With acc. and inf:

    cum Orestes perseveraret, se esse Orestem,

    stuck to it, Cic. Lael. 7, 24; so,

    cum id facturos se perseverarent,

    Vell. 2, 92, 3.—
    (β).
    With acc.:

    neque te ipsum id perseverare et transigere potuisse,

    Cic. Quint. 24, 76:

    religiosam observantiam,

    Symm. Ep. 1, 90 (96).—In the pass.:

    ob haec illi quatriduo perseverata inedia est,

    Just. 12, 6, 15 —
    (γ).
    With abl.:

    bellis continuis perseverare,

    Just. 38, 4, 11.—Hence, persĕvērans, antis, P. a., persevering; with abl.:

    perseverantior caedendis (hostibus),

    Liv. 5, 31, 4 (Madv. caedendi).— Absol.:

    perseverantissimus sui cultus,

    Val. Max. 6, 6, 1 ext.: perseverantissimum studium, Col. praef. 1, § 19: pertinaciter perseverans, Jul. Obseq. 64:

    valetudo,

    Plin. Ep. 1, 12, 9:

    perseverantissima pietas,

    Aug. Ep. 555.— Adv.: persĕvēranter, perseveringly:

    tueri,

    Liv. 4, 60, 5:

    tacere,

    Val. Max. 6, 1, 7.— Comp.:

    perseverantius saevire,

    Liv. 21, 10, 7.— Sup.:

    aliquem perseverantissime diligere,

    Plin. Ep. 4, 21, 3 (dub.; Keil, persevera).

    Lewis & Short latin dictionary > persevero

  • 20 persto

    per-sto, stĭti, stātum ( fut. part. perstaturus, Liv. 8, 34, 4), 1, v. n., to stand firmly, continue standing.
    I.
    Lit. (rare):

    frenatis equis equites diem totum perstabant,

    Liv. 44, 33 fin.:

    exercitus a mane usque ad horam X. diei perstiterunt, Auct. B Afr. 61 in limine,

    Tib. 1, 5, 71.—
    B.
    Transf., to remain steadfast or constant, to last, endure: nihil est toto quod perstet in orbe: cuncta [p. 1357] fluunt, Ov. M. 15, 177; id. H. 18, 206:

    laurea flaminibus, quae toto perstitit anno, Tollitur,

    id. F. 3, 137:

    rabies,

    Luc. 5, 210.—
    II.
    Trop., to stand fast or firm, to hold out, continue, persevere, persist in any thing (class.; syn.: persevero, permaneo); usually constr. with in and abl.:

    negant posse, et in eo perstant,

    Cic. Off. 3, 9, 39:

    in pravitate,

    id. Ac. 2, 8, 26:

    in impudentiā,

    id. Rosc. Com. 9, 26:

    in sententiā,

    id. ib. 18, 56; Caes. B. G. 7, 26; Liv. 37, 52, 10:

    in incepto,

    id. 8, 33, 6 Drak. N. cr.; 8, 34, 4;

    10, 13, 10: in pertinaci simulatione inopiae,

    id. 38, 14, 13:

    in bello,

    Just. 14, 3, 5:

    in iisdem dictis,

    Val. Fl. 4, 143.— Impers. pass.:

    ut in decreto perstaretur,

    Liv. Epit. 49:

    si perstaretur in bello,

    Tac. A. 13, 37:

    optimates in Romanā societate perstandum censebant,

    Liv. 37, 9.—
    (β).
    Absol.:

    nunc quoque mens eadem perstat mihi,

    Verg. A. 5, 812:

    talia perstabat memorans,

    id. ib. 2, 650:

    persta atque obdura,

    Hor. S. 2, 5, 39:

    perstitit Narcissus,

    persisted in his determination, Tac. A. 11, 29.—
    (γ).
    With inf.:

    aut pertinacissimus fueris, si perstiteris ad corpus ea, quae dixi, referre,

    Cic. Fin. 2, 33, 107 Madv. ad loc. 3 (B. and K.;

    al. perstiteris in eo): persto condere semen humo,

    Ov. P. 1, 5, 34:

    perstas non cedere terris,

    Val. Fl. 7, 58; Tac. A. 4, 38, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > persto

См. также в других словарях:

  • перманентный — ая, ое; тен, тна, тно. [лат. permanens (permanentus)] Непрерывно продолжающийся, постоянный. П ая революция. П ое развитие. П ая война. П. макияж (=татуаж). ◁ Перманентность, и; ж. Перманентно, нареч. П. накапливать коллекцию. П. пополнять запас… …   Энциклопедический словарь

  • ПЕРМАНЕНТНЫЙ — (французское permanent, от латинского permaneo остаюсь, продолжаюсь), непрерывно продолжающийся, постоянный …   Современная энциклопедия

  • ПЕРМАНЕНТНЫЙ — (франц. permanent от лат. permaneo остаюсь, продолжаюсь), непрерывно продолжающийся, постоянный …   Большой Энциклопедический словарь

  • Перманентный — (франц. permanent, от лат. permaneo остаюсь, продолжаюсь)         непрерывно продолжающийся, постоянный …   Большая советская энциклопедия

  • Sehome High School — Infobox School name =Sehome High School imagesize =135px motto = Spiritus Vadum Permaneo This Spirit Will Forever Last established =1966 type =Public affiliation = district =Bellingham School District grades =9 12 principal =Phyllis Textor free… …   Wikipedia

  • ПЕРМАНЕНТНАЯ РЕВОЛЮЦИЯ — (от лат. permaneo остаюсь, продолжаюсь) непрерывная революция. Идея П. р. впервые была выдвинута К. Марксом и Ф. Энгельсом в кон. 40 х гг. 19 в. в Манифесте Коммунистической партии и в Обращении Центрального Комитета к Союзу коммунистов . Маркс и …   Советская историческая энциклопедия

  • Теория перманентной революции — (от лат. permaneo  продолжаюсь, остаюсь)  это теория о развитии революционного процесса в периферийных и слаборазвитых странах. Теория была первоначально предложена Марксом и Энгельсом, в дальнейшем разработана Владимиром Лениным, Львом …   Википедия

  • Перманентная революция — Теория перманентной революции (от лат. permaneo  продолжаюсь, остаюсь)  это теория о развитии революционного процесса в периферийных и слаборазвитых странах. Теория была первоначально предложена Марксом и Энгельсом, в дальнейшем разработана… …   Википедия

  • Перманентный — (франц. permanent, от лат. permaneo остаюсь, продолжаюсь) непрерывно продолжающийся, постоянный. Политическая наука: Словарь справочник. сост. проф пол наук Санжаревский И.И.. 2010 …   Политология. Словарь.

  • Kapriolen — Italienisch ›capriola‹ = Bocksprung (von lateinisch caper = Bock) ist in der zweiten Hälfte des 16. Jahrhunderts als Name der kunstvollen Sprünge italienischer Tänzer ins Deutsches gedrungen. Dazu die Redensart Kapriolen machen: tolle Stückchen… …   Das Wörterbuch der Idiome

  • ԲԱՒԵՄ — (եցի.) NBH 1 478 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c չ. եւ ն. χωρέω capio, contineo, ἰκανός εἱμι idoneus sum, δύναμαι possum, valeo Բաւական լինել. իբր կարօղ լինել տանել. Եւ Կարել առնել. կարել. զօրել. տոկալ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»