Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

pelea

  • 1 pelea

    pe'lea
    f
    Streit m, Keilerei f, Handgemenge n
    sustantivo femenino
    1. [a golpes] Schlägerei die
    3. [riña] Streit der
    pelea
    pelea [pe'lea]
    num1num (en general) Streit masculino
    num2num (lucha: personas) Schlägerei femenino; (animales) Kampf masculino
    num3num (verbal) Auseinandersetzung femenino; (en matrimonio) Ehekrach masculino

    Diccionario Español-Alemán > pelea

  • 2 engancharse en una pelea

    engancharse en una pelea
    in Streit geraten

    Diccionario Español-Alemán > engancharse en una pelea

  • 3 gallo de pelea

    gallo de pelea
    Kampfhahn

    Diccionario Español-Alemán > gallo de pelea

  • 4 salió malparado de la pelea

    salió malparado de la pelea
    er wurde bei der Schlägerei übel zugerichtet

    Diccionario Español-Alemán > salió malparado de la pelea

  • 5 se enzarzaron en una pelea

    se enzarzaron en una pelea
    sie sind aneinander geraten

    Diccionario Español-Alemán > se enzarzaron en una pelea

  • 6 se organizó una pelea

    se organizó una pelea
    es kam zur Schlägerei

    Diccionario Español-Alemán > se organizó una pelea

  • 7 El valiente que huye, en tiempo otra vez pelea

    Besser ehrlich gewichen als schändlich gefochten.
    Besser mit Schande geflohen als mit Ehren gestorben.
    Besser geflogen als gestorben.

    Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > El valiente que huye, en tiempo otra vez pelea

  • 8 peleador

    pelea'đɔr
    m
    Kämpfer m, Raufbold m
    peleador
    peleador (a) [pelea'ðor(a)]
    num1num (relativo a pelea) Kampf-
    num2num (meterse con todos) streitlustig
    num1num (que lucha) Kämpfer(in) masculino (femenino)
    num2num (pendenciero) Raufbold masculino

    Diccionario Español-Alemán > peleador

  • 9 gallo

    'gaʎo
    m
    1) ZOOL Hahn m
    2) ( nota falsa) falscher Ton m, Kickser (fam) m
    3) (fig: persona que manda en un lugar) Chef m, Boss m
    4)

    peso gallo( categoría en el boxeo) SPORT Federgewicht m

    sustantivo masculino
    1. [ave] Hahn der
    2. (figurado) [persona] Anführer der
    3. [al cantar] schiefer Ton
    gallo
    gallo ['gaλo]
    num1num (ave) Hahn masculino; gallo de pelea Kampfhahn masculino; gallo silvestre Auerhahn masculino
    num2num (pez) Heringskönig masculino
    num3num (engreído) Angeber masculino
    num4num música soltar un gallo gicksen
    num5num (esputo) Auswurf masculino
    num6num americanismo (hombre fuerte) starker Mann masculino
    num7num (loc): misa de(l) gallo Christmette femenino; pata de gallo Krähenfüße masculino plural; peso gallo deporte Bantamgewicht neutro; alzar el gallo großspurig werden; en menos que canta un gallo im Nu; si el dinero fuera mío, otro gallo nos cantara (familiar) wenn das Geld mir gehören würde, würde die Lage anders aussehen

    Diccionario Español-Alemán > gallo

  • 10 organizar

    ɔrɡ̱ani'θar
    v
    1) einrichten, ausrichten, veranstalten
    2) ( poner en práctica) organisieren

    ¿Puede usted organizar ésto? — Können Sie das arrangieren?

    verbo transitivo
    1. [fiesta] organisieren
    2. [espectáculo, manifestación, encuesta, etc] veranstalten
    ————————
    organizarse verbo pronominal
    2. [persona] sich (D) etw (besser) einteilen
    3. [pelea, etc] entstehen
    organizar
    organizar [orγani'θar] <z c>
    num1num (preparar) organisieren
    num2num (crear) aufbauen
    num3num (ordenar) ordnen; (estructurar) gliedern
    num4num (realizar) durchführen; (celebrar) veranstalten
    num1num (asociarse) sich zusammenschließen
    num2num (surgir) zustande kommen; ¡menuda se organizó! da war der Teufel los!; se organizó una pelea es kam zur Schlägerei
    num3num (estructurarse) sich gliedern
    num4num (ordenar) haushalten [mit+dativo]; organizarse el tiempo sich dativo die Zeit einteilen

    Diccionario Español-Alemán > organizar

  • 11 consisto

    cōn-sisto, stitī, ere, sich beistellen, d.i. sich hinstellen, I) im allg., sich hinstellen, hintreten, auftreten, 1) eig.: a) v. Fuße u. v. leb. Wesen, ubi (crus) consistit, calx quoque terram non contingit, Cels. – is qui proxime constiterat, der Zunächststehende, Val. Max.: qui constitit intus, Ov.: c. ex diverso, Quint.: eo loci, ubi etc., Val. Max. – c. ad mensam, Cic.: ad aras, Ov.: ad fores Capitolii, Suet.: ante vestibulum regiae, Curt.: ante oculos (auch bildl.), Ov.: apud ripam, Suet.: circa alqm (von mehreren), Curt.: iuxta alqm, Eutr.: in caelo iuxta solium Iovis, Suet.: inter aves albas (v. Raben), Ov.: post (hinter) alqm, Quint.: supra ripam stagni (v. Vögeln), Ov. – in vinea media, Cic.: in limine domus suae, Curt.: in extrema parte theatri, Val. Max.: pontibus crebris (v. Bienen), Verg.: c. in pedes, auf die F. zu stehen kommen, Sen. ep. 121, 8. – calce aliquem super ipsum os debere consistere, mit dem Hacken müsse einer auf den (ausgetretenen) Knochen treten, Cels. 8, 14. – mit Ang. wie? durch Advv., recte et in loco, Cic.; od. (als wer?) durch Adii., hi proximi constitere, Liv.: ne quem paterentur in circo forove nisi positis lacernis togatum consistere, Suet.: consistens inter fratres medius, Suet. – So nun bes.: α) als Betrachter sich hinstellen, hinzutreten, fert animus propius consistere (bildl. = die Sache näher zu besprechen), Ov. art. am. 3, 467. – β) als Zuhörer in einer Versammlung sich einfinden, tota in illa contione Italia constitit, Cic. Sest. 107. – γ) zu einer Leistung, bes. zum Kampf sich hinstellen, auftreten, sich aufstellen, vom Zitharöden, ut constitit, Suet. Ner. 21 2: v. einem Possenreißer, in scaena vero postquam solus constitit, Phaedr. 5, 5, 13. – v. Redner, c. in communibus suggestis, Cic. Tusc. 5, 29. – Aesopus media subito in turba constitit, Phaedr. 4, 5, 29. – v. Schützen (beim Wettschießen), post acer Mnestheus adducto constitit arcu, Verg. Aen. 5, 507. – vom Faustkämpfer, Athleten, Verg. Aen. 5, 426. Plin. 7, 83: v. Zweikämpfern, c. inter duas acies, Liv. 7, 10, 9: vom Gladiator, cum alqo, Petr. 19, 5 (übtr.). – v. Wächter, Schützer, Verteidiger einer Örtl., sich aufstellen, sich postieren, ante fores curiae, Val. Max.: in porta, Caes.: in ponte sublicio, Val. Max.: pari intervallo, Caes. – bes. als milit. t. t., sich aufstellen zum Kampf, Stellung nehmen, antreten, ne saucio quidem eius loci, ubi constiterat, relinquendi facultas dabatur, Caes.: c. iuxta, Caes.: contra, Caes. – c. ad Alliam, Liv.: circa alqm, Liv.: inter primos, Curt.: sub muro, Caes.: pro castris, Sall.: in sinistro cornu propius montes, Liv.: cum equitibus contra pedites, Curt.: in foro cuneatim, Liv.: in sinistra parte acie (in Schlachtordnung), Caes. – m. in u. Akk., in orbem (in einem Kreis, im Kr.), Caes.: acies quadratum consistit in agmen (in einer viereckigen Marschkolonne), Tibull. – sine ducis opera copiae sic ordinatae consistunt, ut etc., Nep.: proximi cornibus constiterunt regii equites, Liv.: naves profectae ex portu nostris adversae constiterunt, Caes. – δ) als gerichtl. t. t., vor Gericht treten, -erscheinen, als Zeuge, loco testis, Val. Max. 8, 5, 6. – gew. als Kläger = seine Sache vor Gericht führen, rechten, prozessieren,ad horam, Quint.: in iure, ICt.: cum matre, Sen.: cum debitoribus, ICt.: adversus dominos, ICt.; vgl. Oehler Tert. de idol. 13 in.

    b) v. lebl. Subjj., und zwar als t. t. des Würfelspiels, v. Wurf, zu stehen kommen = fallen, quadringentis talis centum Venerios non posse casu consistere, Cic. de div. 2, 48.

    2) übtr.: a) sich auf jmds. Seite mit seiner Ansicht stellen, jmdm. beitreten, mit jmd. übereinstimmen (Ggstz. dissidere), videsne igitur Zenonem tuum cum Aristone verbis consistere, re dissidere; cum Aristotele et illis re consentire, verbis discrepare, Cic. de fin. 4, 72 zw. – b) mit jmd. sich in Erörterung über etwas einlassen, mit jmd. disputieren, de alqa re, cum alqo de alqa re, adversus alqd, Eccl.; vgl. Oehler Tert. de idol. 13 in.

    II) insbes., von der Bewegung aus sich hinstellen = stille stehen, stehen bleiben, A) übh., stille stehen, stehen bleiben, haltmachen (Ggstz. ire, progredi, inambulare, moveri u. dgl.), 1) eig.: a) v. leb. Wesen: consistite! Ov.: ubi ad ipsum veni diverticulum, constiti, Ter.: egressi tecta consistimus, Plin. ep.: ire modo ocius, modo consistere, Hor. – constitit hic, Verg.: c. procul, Ov.: c. non eodem loci prae ardore (v. (Redner), Suet. – u. im Bilde, in hoc igitur campo cum liceat oratori vagari libere atque ubicumque constiterit, consistere in suo, Cic.: ipsa mihi veritas manum iniecit et paulisper consistere et commorari cogit, Cic. – c. ante domum, Ov.: c. citra limen foresque, Ov.: neque is consistens in loco (auf der Stelle), sed inambulans atque ascensu ingrediens arduo, Cic.: iumenta, quae Dareum vehebant, in quadam valle constiterant, Curt.: quocumque constiti loco (wo ich gehe und stehe), ibi cogitationes meas tracto, Sen.: c. limine, Ov. – So nun bes.: α) der Unterhaltung wegen stehen bleiben, consistimus, Hor.: viatores etiam invitos consistere cogunt, Caes. – cum hoc consistit, hunc amplexatur, Cic.: in hoc loco cum altero constitit, Plaut. – β) neugierig, betrachtend, bewundernd, staunend usw. stehen bleiben, prohibitis per militem obviis ac viatoribus respicere usquam vel consistere, Suet.: hanc effigiem eius subinde respicere, sub hac consistere, praeter hanc commeare, Plin. ep.: bestiae saepe immanes cantu flectuntur et consistunt, Cic.: Hypsipyle vacuo consistit in thalamo (vor Verwunderung und Schmerz), Prop. – im Passiv unpers., ista quae spectantur, ad quae consistitur, Sen. – γ) mitten im Tanze stille halten, si ludius constitit aut tibicen repente conticuit, Cic. de har. resp. 23 – δ) als milit. t. t., stille stehen, haltmachen, Rast machen, standhalten, sich setzen, sowohl für kurze Zeit, im Kampfe, auf dem Marsche, auf der Flucht, agmen nec progredi nec consistere audet, Curt.: agmen od. signa consistere iubet, Curt. u. Liv.: nemo consistere audet, Caes.: is locus ubi constitissent, ihr jetziger Lagerplatz, Caes.: constitit nusquam prius, quam ad Vada venit, Brut. in Cic. ep. – c. ad medium fere spatium, Caes.: c. paulum ad Rubiconem, Suet.: ad bivia, Liv.: ante oppidum, Hirt. b. Afr.: prope hostem, Caes.: sub castris Afranii, Caes.: signa consistunt in radicibus collium, Liv.: c. in hac urbe diutius quam usquam, Curt.: in locis superioribus u. bl. locis superioribus, Caes.: consistit a fuga Romana acies, Liv. – als auch auf die Dauer, eine feste Stellung einnehmen, sich festsetzen, cum (Pompeius) constiterit et timere desierit, Balb. in Cic. ep.: ego, ne consistere possit in Italia Antonius, dabo operam, Brut. in Cic. ep.: (Antonius) non mehercules horam constitisset, Planc. in Cic. ep. – ε) als Reisender, Flüchtling an einem Orte haltmachen, anhalten, sich aufhalten, v. Seefahrern auch = wo sich vor Anker legen, wo anlegen, sowohl augenblicklich, plura scribam ad te cum constitero; nunc eram plane in medio mari, Cic.: in quibus (oppidis) consistere praetores et conventum agere solebant, Cic.: c. unum diem Veliae, Cic.: Romae vix triduum, Cic.: ad ancoram unā nocte, Cic.: contra Lissum in ancoris (v. Schiffen), Caes.: in portu (v. Schiffen), Liv. – als auch auf die Dauer sich wo aufhalten, sich niederlassen, sich ansässig machen, hic, Sen.: in agris Cadurcorum, Hirt. b. G.: in Aonia, Ov.: in ea sede, Curt.: nec tamen hāc profugum consistere Pelea terrā fata sinunt, Ov. – v. den in einer Provinz sich aufhaltenden, ansässigen röm. Bürgern, ibi negotiandi causā, Caes.: Uticae, Val. Max. – ζ) als Verkäufer wo seinen Stand haben, ausstehen, feil haben, ede, ubi consistas, Iuven. 3, 296: c. in taberna, Varr. LL. 5, 5; in schola, sub theatro Aug. Pompeiano, Corp. inscr. Lat. 6, 9404. – η) als Kollegium wo zusammentreten, in Palatio, Corp. inscr. Lat. 6, 8750: Arelicae, ibid. 5, 4017: Clastidi, ibid. 5, 7357. Vgl. Mommsen im Hermes 7, 309 f.

    b) von lebl. Subjj.: vel concĭdat omne caelum omnisque natura (N. = Schöpfung) consistat necesse est, Cic.: oculus consistit (Ggstz. huc illucve sine ratione movetur), Cels.: Ixionii vento (durch den W. = durch den Stillstand des W.) rota constitit orbis, Verg.: inanes nuces in summo umore consistere (sich halten, verbleiben) et plenas integro fructu ad ima deferri, Petr.: illic et nebulas, illic consistere nubes iussit, sich lagern, Ov. – So nun bes.: α) v. Flüssigkeiten, stillstehen (Ggstz. fluere, profluere, manare), ut, si pluerit, non consistat aqua, Varr.: quin rapidum placidis etiam mare constitit undis, Tibull.: ter frigore constitit Ister, Ov.: v. Blut usw., tandem constitit sanguis, Curt.: neque sanguis ullo potis est pacto profluens consistere, Enn. tr. fr. – v. Most, sich setzen, cum iam perfecte mustum deferbuit et constitit, Col. 12, 21, 3. – u. als mediz. t. t., Konsistenz gewinnen, album ex ovo cnm rosa (Rosenöl) mixtum, adiecto, quo facilius consistat, contritae rosae pulvere, Cels. 4, 27 (20), 1. p. 154, 2 D. – β) v. Magen, Unterleib, von der Ausleerung nach oben od. unten (vom Erbrechen od. Durchfall nachlassen, sich beruhigen, stehen (als mediz. t. t.), stomachus od. ventriculus consistit, Cels.: alvus consistit, Cels. – u. v. den Absonderungen nach oben u. unten selbst, stehen, pituitae cursus (Schleimabsonderung) consistit, Cels.: tanta me διάῤῥοια arripuit, ut hodie primum videatur posse consistere, Cic.

    2) übtr.: a) v. Pers.u. personif. Lebl., α) stehen bleiben, αα) in der Rede bei einem Punkte stehen bleiben, verweilen, um ihn näher zu besprechen, quoniam ille hic constitit paulisper, mihi quoque necesse est paulum commorari, Cic.: ipsa mihi veritas manum iniecit et paulisper consistere et commorari coëgit, Cic. – m. in u. Abl., in uno nomine, Cic.: in singulis, Cic. – ββ) innerhalb der Grenzen eines Faches, einer Methode stehen bleiben, sich halten, m. intra u. Akk., intra professionem suam, Cels.: u. Passiv unpers., intra quietem et unctionem et cibum consistendum est, Cels. – u. übh. innerhalb einer Grenze bei etw. stehen bleiben, es bei etw. bewenden lassen, maledictum, quod intra verba constitit, Ps. Quint. decl. 279. – u. in einem Stande verbleiben, m. in u. Abl., seu fortunā seu voluntate in equestri ordine usque ad Augusti patrem, Suet. Aug. 2, 2. – β) bestehen = existieren, sine agri cultoribus nec consistere mortales nec ali posse manifestum est, Col. 1. praef. 6.

    b) von Zuständen, α) stille stehen übh., teils = weder zu-, noch abnehmen, einen Stillstand eintreten lassen, im Stillstand begriffen sein (Ggstz. augeri, increscere od. decedere, minui), cum febris augeatur, consistat, decedat, Cels.: morbus increscit, consistit, minuitur, Cels. – teils = zum Stillstand kommen, stocken, nachlassen, aufhören, si infinitus forensium rerum labor... aetatis flexu constitisset, Cic.: quā novā re oblatā omnis administratio belli consistit, Caes.: cum ad Trebiam terrestre constitisset bellum, Liv. (vgl. Drak. Liv. 35, 4, 1. Fabri Liv. 21, 49, 1): consistere usura debuit, quae erat in edicto meo, die in m. E. erlaubte Verzinsung mußte aufhören, Cic.: infracta constitit ira, Ov. (s. Bach Ov. met. 6, 627). – β) wo seinen Sitz nehmen, Platz greifen, αα) v. körperl. Übeln, teils übh. wo seinen Sitz nehmen od. haben, morbus consistit in toto corpore od. intra intestina, Cels.: maximi dolores in macerrimis consistunt corporis partibus, Sen.: si (erysipelas) circa cervicem aut caput constitit, Cels. – teils (wie καθίστημι) anhalten, fortdauern, Konsistenz gewinnen, sich festsetzen, si nihilo magis malum constitit, Cels.: dolor constitit cum furore, Scrib. – ββ) v. andern Zuständen, wo Platz greifen, stattfinden, teils = wo zur Anwendung und Geltung kommen, ut unde culpa orta esset, ibi poena consisteret, Liv.: in quo (viro) non modo culpa nulla, sed ne suspicio quidem potuit consistere, Cic.: non in te quoque constitit idem exitus, Ov.: si putabit posse omnia penes unum consistere (könne in der Hand einer Person in Anwendung kommen = sei in einer Person vereinbar), Cornif. rhet.: omni tempore summa studia officii inter nos constiterunt, Cic.: quaestio consistit inter utile atque honestum od. circa res personasque, Quint.: sunt certi denique fines, quos ultra citraque nequit consistere rectum, Hor. – teils = auf etw. beruhen, in etw. bestehen, in etw. seinen Grund haben, auf etw. sich gründen, maior pars victus eorum in lacte, caseo, carne consistit, Caes.: vita omnis in venationibus atque in studiis rei militaris consistit, Caes.: omnium superiorum dimicationum fructum in eo die atque hora consistere, Caes.: cum omnibus Gallicis navibus spes in velis armamentisque consisteret, Caes.: in interitu tuo salus et vita optimi cuiusque, libertas populi Romani dignitasque consistit, Cic.: causa perniciosissimi belli in persona tua constitit, Cic.: ea, in quibus vita beata consistit, Cic. – m. bl. Abl., ita exiguo tempore magnoque casu totius exercitus salus constitit, Caes. – mit ex u. Abl., reliquae (legiones) ex fugitivis consistebant, Auct. b. Hisp.

    B) prägn., zum festen Stande kommen, festen Füß fassen, sich auf den Füßen halten (Ggstz. cadere u. dgl.), 1) eig.: a) v. Pers., si prohibent consistere vires, Ov. met. 7, 573. – ita alte, ut consistere homo ipse non possit, Cels. 8, 15. p. 356, 16 D. – im Kampfe, α) v. Faustkämpfer, Ringer (Ggstz. de gradu deici, cadere), minimeque in lubrico versabitur et, si semel constiterit, numquam cadet (im Bilde v. Redner), Cic.: nec tamen tradidisti te, sed subsiluisti et acrior constitisti (im Bilde von dem, der mit dem Geschicke kämpft), Sen.: attolle animum, adversus formidata consiste, Sen. – β) als milit. t. t. v. Soldaten, in muro, Caes.: in fluctibus, in arido, Caes.: pro opere, Sall. – u. im Bilde (vom Redner), confiteor... me consistere in meo praesidio sic, ut non fugiendi hostis, sed capiendi loci causā cessisse videar, Cic. de or. 2, 294.

    b) v. lebl. Subjj. Halt gewinnen, quales cum vertice celso aëriae quercus... constiterunt, festgewurzelt dastehen, Verg. Aen. 3, 681. – und (im Bilde), nullo in loco, nulla in persona stabilibus nixa radicibus consistunt, fesseln sich bleibend an keinen Ort, an keine Person, Val. Max. 6, 9. ext. 7.

    2) übtr., gleichs. festen Fuß fassen, certa aliqua in sententia, einen bestimmten, festen Entschluß fassen, Cic.: consistit consilium, der Entschluß steht fest, Cic. – So nun bes.: a) im gerichtl. Kampfe, festen od. sichern Stand gewinnen, seinen Platz od. sich behaupten, sich halten, bestehen (Ggstz. cadere, concĭdere, de gradu deici), vom Redner, in hac causa, Cic.: in forensibus causis praeclare, Cic.: contra vos in contione, Cic.: c. in dicendo (seine Rede durchführen), Cic.: Passiv unpers., aut ita consistendum est, ut etc., man muß sich so festsetzen (darauf bestehen), daß usw., Cic. – v. Beklagten, spes est et hunc miserum... aliquando tandem posse consistere, Cic.: verbo quidem me superabis ipso iudice, re autem ne consistes quidem ullo iudice, Cic.: Pisonem consulem nulla in re consistere umquam sum passus, Cic. – v. Prozesse selbst, quia magistratus aliquis reperiebatur, apud quem Alfeni causa consisteret, Cic. Quinct. 71. – b) in Stimme, Gesicht od. Gemüt Fassung (Ruhe) gewinnen od. behalten, sich fassen, sich sammeln, v. Pers., neque mente nec linguā neque ore c., Cic.: u. so c. mente, Cic.: tranquillo animo, quietā mente, Fassung u. Ruhe des Gemüts, des Geistes gewinnen, Cic. – v. der Stimme usw. selbst, neque mens neque vox neque lingua consistit, Cic.: religiones violatae... consistere eius animum sine furore atque amentia non sinunt, Cic.: neque enim patrius consistere mentem passus amor, ihm läßt Vaterliebe nicht ruhig das Herz, Verg. – c) in der öffentlichen Meinung festen Fuß fassen, sich behaupten, Geltung gewinnen, vix singulis aetatibus binos oratores laudabiles constitisse, Cic. Brut. 333. – / consistere mit Akk. ist überall unsichere Lesart; vgl. Lachm. Lucr. 6, 11. Gronov Liv. 27, 17, 11.

    lateinisch-deutsches > consisto

  • 12 Peleus

    Pēleus, eī u. eos, m. (Πελεύς), König in Thessalien, Sohn des Äakus in Ägina, Bruder des Telamon u. Halbbruder des Phokus. Wegen Ermordung seines Halbbruders mit seinem Bruder Telamon flüchtig geworden, gelangte er nach Phthia, heiratete dort die Thetis u. zeugte mit ihr den Achilles, Ov. met. 11, 217 sqq. Hor. de art. poët. 96. Catull. 64, 19: griech. Genet. Peleos, Val. Flacc. 1, 131. Mart. 2, 64, 3: Akk. Pelea, Catull. 64, 21 u. 301. Hor. carm. 3, 7, 17: Vokat. Peleu, Catull. 64, 26. Hor. de art. poët. 104: Abl. Peleo, Cic. de or. 3, 57. – Von einigen zu den Argonauten gezählt, Hyg. fab. 14, u. als Teilnehmer am Kampfe der Zentauren u. Lapithen genannt, Ov. met. 12, 365 sqq. – Dav.: A) Pēlēius, a, um (Πηλήϊος), pelëisch, poet. = achillëisch, facta, Sil. 13, 803: virgo, Brisëis, Stat. Ach. 2, 210. – B) Pēlīdēs, ae, m. (Πηλείδης), der Pelide (Sohn des Peleus) = Achilles, Hor. carm. 1, 6, 6. u.a. Dichter. Apul. de deo Socr. 17.

    lateinisch-deutsches > Peleus

  • 13 armar

    ar'mar
    v
    2) (fig) aufstellen
    3) (montar, ensamblar) ausrüsten, ausstatten
    4) (fig: causar) verursachen, veranstalten

    ¿Por qué armas tanto escándalo? — Warum veranstaltest du so einen Zirkus?

    verbo transitivo
    1. [arma] spannen
    2. [personas] bewaffnen
    3. [montar] zusammenbauen
    4. (familiar & figurado) [provocar] verursachen
    ————————
    armarse verbo pronominal
    1. [con armas] sich bewaffnen
    2. [prepararse]
    armar
    armar [ar'mar]
    num1num (proveer de armas) bewaffnen
    num2num (embarcación) ausrüsten
    num3num (cama) aufstellen; (tienda de campaña) aufschlagen
    num4num (familiar: jaleo, pelea) anzetteln; armarla (figurativo) Krach schlagen
    num5num (loc): armar caballero zum Ritter schlagen
    armarse
    num1num (con armas) sich bewaffnen
    num2num (de paciencia/valor) sich wappnen [de mit+dativo]
    num3num (loc): se va a armar la gorda (familiar) es wird einen Riesenkrach geben

    Diccionario Español-Alemán > armar

  • 14 bulla

    'buʎa
    f
    Krach m, Lärm m
    sustantivo femenino
    bulla
    bulla ['buλa]
    num1num (ruido) Krach masculino
    num2num (aglomeración) Gedränge neutro; (confusión) Tumult masculino
    num3num americanismo (pelea) Schlägerei femenino

    Diccionario Español-Alemán > bulla

  • 15 chamusquina

    sustantivo femenino
    oler a chamusquina (familiar & figurado) brenzlig riechen
    chamusquina
    chamusquina [6B36F75Cʧ6B36F75Camus'kina]
    num1num (quemadura) Ansengen neutro; (de aves) Absengen neutro; esto huele a chamusquina (sospechoso) das sieht verdächtig aus; (peligroso) das wird zu brenzlig
    num2num (familiar: riña) Streit masculino; (pelea) Rauferei femenino

    Diccionario Español-Alemán > chamusquina

  • 16 danza

    'đanθa
    f
    1) Tanz m
    2) ( negocio o asunto dudoso) Angelegenheit f, Sache f
    3) (pelea, lucha) Radau m, Krawall m
    sustantivo femenino
    danza
    danza ['daṇθa]

    Diccionario Español-Alemán > danza

  • 17 disgusto

    điz'ɡ̱usto
    m
    Missfallen n, Verdruss m
    sustantivo masculino
    ¡matar a alguien a disgustos! Du bringst mich noch zu Tode!
    disgusto
    disgusto [dis'γusto]
    num1num (desagrado) Missfallen neutro; (repugnancia) Ekel masculino; estar a disgusto sich unbehaglich fühlen
    num2num (aflicción) Kummer masculino; (molestia) Unannehmlichkeit femenino; (enfado) Ärger masculino; dar un disgusto a alguien (afligir) jemandem Kummer machen; (causar molestias) jemandem Unannehmlichkeiten bereiten
    num3num (pelea) Streit masculino

    Diccionario Español-Alemán > disgusto

  • 18 disputa

    đis'puta
    f
    1) Streitgespräch n, Auseinandersetzung f
    2) ( riña) Gezanke n, Zank m, Krach m
    sustantivo femenino
    disputa
    disputa [dis'puta]
    (pelea) Streit masculino; (conversación) Streitgespräch neutro; disputa legal Rechtsstreit masculino; sin disputa unbestreitbar

    Diccionario Español-Alemán > disputa

  • 19 encuentro

    eŋ'kwentro
    m
    1) Treffen n, Begegnung f, Zusammentreffen n
    2) ( pelea) Kampf m
    3) SPORT Spiel n
    sustantivo masculino
    1. [acción, competición] Begegnung die
    salir al encuentro [para recibir] abholen
    [para atacar] entgegengehen
    2. [hallazgo] Fund der
    encuentro
    encuentro [eŋ'kweDC489F9Dn̩DC489F9Dtro]
    Begegnung femenino; (previsto) Zusammenkunft femenino; (cita, reunión) Treffen neutro; (encontronazo) Zusammenstoß masculino; fuerzas armadas Gefecht neutro; encuentro amistoso deporte Freundschaftsspiel neutro; ir al encuentro de alguien jdn abpassen

    Diccionario Español-Alemán > encuentro

  • 20 enfrentamiento

    emfrenta'mǐento
    m
    sustantivo masculino
    enfrentamiento
    enfrentamiento [e98780C67ɱ98780C67freDC489F9Dn̩DC489F9Dta'mjeDC489F9Dn̩DC489F9Dto]
    Konfrontation femenino; (encontronazo) Zusammenstoß masculino; (pelea) Streit masculino; se registraron enfrentamientos callejeros es kam zu Straßenschlachten

    Diccionario Español-Alemán > enfrentamiento

См. также в других словарях:

  • Pelea — capreolus Pelea capreolus …   Wikipédia en Français

  • pelea — sustantivo femenino 1. Discusión o enfrentamiento en el que se usa la violencia: Los seguidores de los dos equipos se encontraron y se produjo una pelea impresionante. No ha sido nada grave, la típica pelea familiar. Sinónimo: disputa. 2. Lucha,… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • pelea — (De pelear). f. Acción y efecto de pelear o pelearse. no conocer a alguien ni en pelea de perros. fr. coloq. Perú. No conocerlo de ninguna manera. ☛ V. gallo de pelea …   Diccionario de la lengua española

  • Pelea — may refer to:* A genus of mammals containing a single species, the Grey Rhebok, Pelea capreolus . * A genus of Hawaiian plants in the family Rutaceae, now considered synonymous with Melicope …   Wikipedia

  • pelea — ► sustantivo femenino 1 Riña o enfrentamiento violento entre personas o animales: ■ resultó herido en una pelea callejera. SINÓNIMO lucha reyerta 2 Riña sangrienta entre animales: ■ fui a ver una pelea de gallos. 3 Esfuerzo que se hace para… …   Enciclopedia Universal

  • pelea — s f Acto de pelear: una pelea cuerpo a cuerpo, una pelea de gallos, una pelea de pandillas …   Español en México

  • pelea — {{#}}{{LM P29646}}{{〓}} {{SynP30359}} {{[}}pelea{{]}} ‹pe·le·a› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Enfrentamiento, lucha o disputa: • A través de la pared se oyen las peleas de los vecinos.{{○}} {{<}}2{{>}} Esfuerzo o trabajo para conseguir algo: •… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • pelea — (f) (Intermedio) enfrentamiento físico o verbal bastante violento Ejemplos: Cinco hombres participaron en la pelea en frente del bar. Cada día tengo que escuchar sus peleas. Sinónimos: guerra, lucha, conflicto, batalla, discusión, combate, choque …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • pelea — eas. De pelear , de pelo . • Pelea perros. (nom. f.) (col.) 1. Sitio desordenado. 2. Situación confusa o alborotada …   Diccionario Jaén-Español

  • Pelea — stirninės antilopės statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis apibrėžtis Gentyje 1 rūšis. Paplitimo arealas – P. Afrika. atitikmenys: lot. Pelea angl. rheboks; rhebucks; ribboks vok. Rehböcke rus. косульи антилопы pranc.… …   Žinduolių pavadinimų žodynas

  • Pelea de gallos — en Otavalo, Ecuador. Una pelea de gallos o riña de gallos es un combate que se lleva a cabo entre dos gallos de una mismo género o raza de aves denominada aves finas de combate , propiciados por el ser humano para su disfrute. Las peleas más… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»