-
1 patefaciō
patefaciō fēcī, factus, ere [pateo+facio], to lay open, open, throw open: per quam (Galliam) iter: ocellos, Pr.: aurīs adsentatoribus: portas, L.: presso sulcum aratro, O.: patefactis ordinibus, opened, L.: iter per Alpīs patefieri volebat, Cs.: nostris legionibus Pontum: quā patefactum oppidum ruinis erat, at the breaches, L.: loca, N.: Postera lux patefecerat orbem, i. e. made visible, O. —Fig., to disclose, expose, detect, bring to light: si hoc celatur, in metu; sin patefit, in probro sum, T.: paucorum scelera, S.: patefactis consiliis, Cs.: veritas patefacta: Lentulus, patefactis indiciis, convicted: qui ea patefacienda curavit.* * *patefacere, patefeci, patefactus Vopen up; bring to light; reveal, disclose, expose -
2 patefacio
pătĕfăcĭo, fēci, factum, 3 (scanned pătēfēcit, Lucr. 4, 320; and in pass. pătēfīet, id. 6, 1001), v. a. [pateo-facio], to make or lay open, to open, throw open (freq. and class.; syn.: pando, recludo, aperio).I.Lit.:II.iter,
Cic. N. D. 2, 56, 141:patefacere et munire alicui aditum ad aliquid,
id. Fam. 13, 78, 2:aures assentatoribus,
id. Off. 1, 26, 91:portas,
Liv. 2, 15:ordines, aciem,
id. 28, 14:sulcum aratro,
Ov. M. 3, 104:oculos,
Plin. 11, 37, 55, § 150: patefacta triumphis Janua. Prop. 1, 16, 1:iter per Alpes patefieri volebat,
Caes. B. G. 3, 1; cf. Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 27.— Poet.:postera lux radiis latum patefecerat orbem,
i. e. had exposed to view, made visible, Ov. M. 9, 794.—Esp. (= anoigein), to open the way, as a discoverer or pioneer; to be the first to find:vias,
Caes. B G 7, 8:tellus in longas est patefacta vias,
Tib. 1, 3, 36, cf.:patefactumque nostris legionibus Pontum,
Cic. Imp. Pomp. 8, 21:loca,
Nep. Hann. 3, 4.—Trop., to disclose, expose, detect, bring to light: si hoc celatur, in metu;sin patefit, in probro sum,
Ter. Phorm. 5, 4, 6:odium suum in aliquem,
Cic. Att. 11, 13, 2:patefacere verum et illustrare,
id. Lael. 26, 97:rem,
id. Q. Fr. 2, 6, 5:patefacere et proferre aliquid,
id. Mil. 37, 103:veritas patefacta,
id. Sull. 16, 45; id. Ac. 2, 39, 122:Lentulus patefactus indiciis,
convicted, id. Cat 3, 6, 15:qui ea proferenda et patefacienda curavit,
id. Fl. 2, 5:se aliquid patefacturam,
id. Ac. 2, 14, 44. -
3 patefacio
to disclose, expose, open, make open -
4 patefactiō
patefactiō ōnis, f [patefacio], a laying open, discovery: quasi rerum opertarum. -
5 patefactus, patefīō
patefactus, patefīō pass. of patefacio. -
6 aperio
ăpĕrĭo, ĕrŭi, ertum, 4, v. a. ( fut. aperibo, Plaut. Truc. 4, 2, 50; Pompon. ap. Non. p. 506, 30) [ab-pario, to get from, take away from, i.e. to uncover, like the opp. operio, from obpario, to get for, to put upon, i. e. to cover; this is the old explanation, and is received by Corssen, Ausspr. I. p. 653; II. p. 410, and by Vanicek, p. 503], to uncover, make or lay bare.I.Lit.:II.patinas,
Plaut. Ps. 3, 2, 51: apertae surae, Turp. ap. Non. p. 236, 16:apertis lateribus,
Sisenn. ib. p. 236, 26:capite aperto esse,
Varr. ib. p. 236, 25;p. 236, 28: ut corporis partes quaedam aperiantur,
Cic. Off. 1, 35, 129:caput aperuit,
id. Phil. 2, 31; Sall. H. Fragm. ap. Non. p. 236, 20:capita,
Plin. 28, 6, 17, § 60:aperto pectore,
Ov. M. 2, 339; and poet. transf. to the person:apertae pectora matres,
id. ib. 13, 688:ramum,
Verg. A. 6, 406 al. — Trop., to make visible, to show, reveal, Liv. 22, 6:dispulsā nebulā diem aperuit,
id. 26, 17 (cf. just before:densa nebula campos circa intexit): dies faciem victoriae,
Tac. Agr. 38:lux aperuit bellum ducemque belli,
Liv. 3, 15:novam aciem dies aperuit,
Tac. H. 4, 29:his unda dehiscens Terram aperit,
opens to view, Verg. A. 1, 107.—From the intermediate idea of making visible,Metaph.A.1.. To unclose, open: aperto ex ostio Alti Acheruntis, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:2.aperite aliquis ostium,
Ter. Ad. 4, 4, 26; so id. Heaut. 2, 3, 35:forem aperi,
id. Ad. 2, 1, 13:fores,
id. Eun. 2, 2, 52; Ov. M. 10, 457; Suet. Aug. 82:januas carceris,
Vulg. Act. 5, 19:fenestram,
ib. Gen. 8, 6:liquidas vias,
to open the liquid way, Lucr. 1, 373; so Verg. A. 11, 884:sucum venis fundere apertis,
to pour out moisture from its open veins, Lucr. 5, 812:saccum,
Vulg. Gen. 42, 27:os,
ib. ib. 22, 28:labia, ib. Job, 11, 5: oculos,
ib. Act. 9, 8:accepi fasciculum, in quo erat epistula Piliae: abstuli, aperui, legi,
Cic. Att. 5, 11 fin.; so id. ib. 1, 13;6, 3: aperire librum,
Vulg. Apoc. 5, 5; 20, 12:testamentum,
Plin. 7, 52, 53, § 177 (cf.:testamentum resignare,
Hor. Ep. 1, 7, 9); Suet. Caes. 83; id. Aug. 17:sigillum aperire,
to break, Vulg. Apoc. 6, 3 al.:ferro iter aperiundum est,
Sall. C. 58, 7:locum... asylum,
to make it an asylum, Liv. 1, 8:subterraneos specus,
Tac. G. 16:navigantibus maria,
Plin. 2, 47, 47, § 122:arbor florem aperit,
id. 12, 11, 23, § 40 et saep.: aperire parietem, to open a wall, in order to put a door or window in it, Dig. 8, 2, 40: alicui oculos aperire, to give sight to (after the Heb.), Vulg. Joan. 9, 10; 9, 14 al.; so,aures aperire,
to restore hearing to, ib. Marc. 7, 35.—Trop.:B.nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,
Cic. Off. 2, 15, 54: amicitiae fores. id. Fam. 13, 10:multus apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6 fin.:tibi virtus tua reditum ad tuos aperuit,
id. Fam. 6, 11:philosophiae fontes,
id. Tusc. 1, 3, 6; id. Mil. 31, 85 et saep.: alicujus oculos aperire, to open one's eyes, make him discern (after the Heb.), Vulg. Gen. 3, 5; 3, 7; ib. Act. 26, 18; so,alicujus cor aperire,
ib. ib. 16, 14: ventus [p. 136] incendio viam aperuit, Liv. 6, 2:occasionem ad invadendum,
id. 4, 53; so id. 9, 27: si hanc fenestram aperueritis (i.e. if you enter upon the way of complaint), nihil aliud agi sinetis, Suet. Tib. 28 (cf. Ter. Heaut. 3, 1, 72:Quantam fenestram ad nequitiem patefeceris!): quia aperuisset gentibus ostium fidei,
Vulg. Act. 14, 27; ib. Col. 4, 3.— So of the new year, to open it, i.e. begin:annum,
Verg. G. 1, 217:contigit ergo privatis aperire annum (since the consul entered upon his office the first of January),
Plin. Pan. 58, 4 Gierig and Schaef.—So also of a school, to establish, set up, begin, or open it:Dionysius tyrannus Corinthi dicitur ludum aperuisse,
Cic. Fam. 9, 18; so Suet. Gram. 16; id. Rhet. 4.— Poet.:fuste aperire caput,
i.e. to cleave, split the head, Juv. 9, 98.—Aperire locum (populum, gentes, etc.), to lay open a place, people, etc., i.e. to open an entrance to, render accessible (cf. patefacio);C.most freq. in the histt., esp. in Tacitus: qui aperuerint armis orbem terrarum,
Liv. 42, 52; 42, 4:Syriam,
Tac. A. 2, 70:omnes terras fortibus viris natura aperuit,
id. H. 4, 64:novas gentes,
id. Agr. 22:gentes ac reges,
id. G. 1:Britanniam tamdiu clausam aperit,
Mel. 3, 6, 4; Luc. 1, 465 Cort.:Eoas,
id. 4, 352:pelagus,
Val. Fl. 1, 169.—Transf. to mental objects, to disclose something unknown, to unveil, reveal, make known, unfold, to prove, demonstrate; or gen. to explain, recount, etc.:A.occulta quaedam et quasi involuta aperiri,
Cic. Fin. 1, 9, 30:explicanda est saepe verbis mens nostra de quāque re atque involutae rei notitia definiendo aperienda est,
id. Or. 33, 116:alicui scripturas aperire,
Vulg. Luc. 24, 32:tua probra aperibo omnia,
Plaut. Truc. 4, 2, 50: ne exspectetis argumentum fabulae;hi partem aperient,
Ter. Ad. prol. 23:non quo aperiret sententiam suam, sed etc.,
Cic. de Or. 1, 18, 84:eo praesente conjurationem aperit,
Sall. C. 40, 6:naturam et mores,
id. ib. 53 fin.; so id. ib. 45, 1; 47, 1; id. J. 33, 4:lux fugam hostium aperuit,
Liv. 27, 2:aperiri error poterat,
id. 26, 10:casus aperire futuros,
to disclose the future, Ov. M. 15, 559:futura aperit,
Tac. H. 2, 4.—So also, se aperire or aperiri, to reveal one's true disposition, character:tum coacti necessario se aperiunt,
show themselves in their true light, Ter. And. 4, 1, 8:studio aperimur in ipso,
Ov. A. A. 3, 371:exspectandum, dum se ipsa res aperiret,
Nep. Paus. 3, 7; Quint. prooem. § 3.—Sometimes constr. with acc. and inf., a rel.-clause, or de:cum jam directae in se prorae hostes appropinquare aperuissent,
Liv. 44, 28:domino navis, quis sit, aperit,
Nep. Them. 8, 6; so id. Eum. 13, 3: de clementiā, Auct. ad Her. 2, 31.—In a gen. sense (freq. in epistt.) in Cic. Att. 5, 1, 2: de Oppio factum est, ut volui, et maxime, quod DCCC. aperuisti, you promised, i.e. that it should be paid to him (= ostendisti te daturum, Manut.); cf.the more definite expression: de Oppio bene curāsti, quod ei DCCC. exposuisti,
id. ib. 5, 4, 3.—Hence, ăpertus, a, um, P. a.; pr., opened; hence, open, free.Lit.1.Without covering, open, uncovered (opp. tectus):2.naves apertae,
without deck, Cic. Verr. 2, 5, 40; Liv. 31, 22 fin.; cf. id. 32, 21, 14: centum tectae naves et quinquaginta leviores apertae, et saep.; v. navis.—Also, without covering or defence, unprotected, exposed:locus,
Caes. B. C. 3, 84.— Poet., of the sky, clear, cloudless:caelo invectus aperto,
Verg. A. 1, 155:aether,
id. ib. 1, 587:aperta serena prospicere,
id. G. 1, 393.—Unclosed, open, not shut (opp. clausus):B.Janua cum per se transpectum praebet apertum,
since this affords an open view through it, Lucr. 4, 272:oculi,
id. 4, 339:oculorum lumine aperto,
id. 4, 1139 et saep.:nihil tam clausum, neque tam reconditum, quod non istius cupiditati apertissimum promptissimumque esset,
Cic. Verr. 2, 4, 20:caelum patens atque apertum,
id. Div. 1, 1 (diff. from 1.); so Ov. M. 6, 693:vidit caelos apertos,
Vulg. Marc. 1, 10:apertus et propatulus locus,
Cic. Verr. 2, 4, 49:iter,
Liv. 31, 2:apertior aditus ad moenia,
id. 9, 28:campi,
id. 38, 3:per apertum limitem (viae),
Tac. H. 3, 21; Ov. M. 1, 285:fenestrae,
Vulg. Dan. 6, 10:ostia,
ib. ib. 13, 39:aequor,
Ov. M. 4, 527; so id. ib. 8, 165; 11, 555 et saep. — Poet., of a battle: nec aperti copia Martis Ulla fuit, an action in the open field, Ov. M. 13, 208.—Very freq. ăpertum, subst., that which is open, free; an open, clear space:in aperto,
Lucr. 3, 604:per apertum fugientes,
Hor. C, 3, 12, 10:impetum ex aperto facerent,
Liv. 35, 5:castra in aperto posita,
id. 1, 33; so id. 22, 4:volantem in aperto,
Plin. 10, 8, 9, § 22:in aperta prodeunt,
id. 8, 32, 50, § 117:disjecit naves in aperta Oceani,
Tac. A. 2, 23.—Trop.1.a.. Opp. to that which is concealed, covered, dark, open, clear, plain, evident, manifest, unobstructed:b.nam nihil aegrius est quam res secernere apertas ab dubiis,
nothing is, indeed, more difficult than to separate things that are evident from those that are doubtful, Lucr. 4, 467; so id. 4, 596; 1, 915; 5, 1062:cum illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium conjecimus,
Cic. Cat. 2, 1:simultates partim obscurae, partim apertae,
id. Manil. 24:quid enim potest esse tam apertum tamque perspicuum?
id. N. D. 2, 2, 4:quid rem apertam suspectam facimus?
Liv. 41, 24:non furtim, sed vi aperta,
id. 25, 24:apertus animi motus,
Quint. 10, 3, 21:invidia in occulto, adulatio in aperto,
Tac. H. 4, 4 et saep.—So, in rhet., of clear, intelligible discourse:multo apertius ad intellegendum est, si, etc.... apertam enim narrationem tam esse oportet quam, etc.,
Cic. de Or. 2, 80, 328; cf. id. Inv. 1, 20.—Hence,Esp. as subst.: in aperto esse,(α).To be clear, evident, well known, notorious, en tôi phanerôi einai:(β).ad cognoscendum omnia illustria magis magisque in aperto,
Sall. J. 5, 3.—To be easily practicable, easy, facile (the figure taken from an open field or space):2.agere memoratu digna pronum magisque in aperto erat,
there was a greater inclination and a more open way to, Tac. Agr. 1:hostes aggredi in aperto foret,
id. H. 3, 56:vota virtusque in aperto omniaque prona victoribus,
id. Agr. 33.—Of character, without dissimulation, open, frank, candid:I.animus apertus et simplex,
Cic. Fam. 1, 9; id. Off. 3, 13, 57:pectus,
id. Lael. 26, 97. —Hence, ironically: ut semper fuit apertissimus, as he has always been very open, frank (for impudent, shameless), Cic. Mur. 35.—Hence, ăpertē, adv., openly, clearly, plainly.In gen.:II.tam aperte irridens,
Ter. Phorm. 5, 8, 62:ab illo aperte tecte quicquid est datum, libenter accepi,
Cic. Att. 1, 14, 4; id. Or. 12, 38; id. Am. 18, 67:cum Fidenae aperte descissent,
Liv. 1, 27:aperte quod venale habet ostendit,
Hor. S. 1, 2, 83:aperte revelari,
Vulg. 1 Reg. 2, 27:non jam secretis colloquiis, sed aperte fremere,
Tac. A. 11, 28:aperte adulari,
Cic. Am. 26, 99:aperte mentiri,
id. Ac. 2, 6, 18:aperte pugnare, id. ap. Aquil. Rom. 10: aperte immundus est,
Vulg. Lev. 13, 26.— Comp.:cum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius,
Cic. Planc. 34; id. Att. 16, 3, 5; Curt. 6, 1, 11:ab his proconsuli venenum inter epulas datum est apertius quam ut fallerent,
Tac. A. 13, 1.— Sup.:hinc empta apertissime praetura,
Cic. Verr. 1, 100:equite Romano per te apertissime interfecto,
id. Har. Resp. 30:largiri,
id. ib. 56:praedari,
id. Verr. 1, 130.—Esp. of what is set forth in words or writing, plainly, clearly, freely, without reserve:nempe ergo aperte vis quae restant me loqui?
Ter. And. 1, 2, 24; id. Phorm. 4, 3, 49:aperte indicat (lex) posse rationem habere non praesentis,
Cic. ad Brut. 1, 5, 3:Non tu istuc mihi dictura aperte es, quicquid est?
Ter. Eun. 5, 1, 3:narrare,
id. Heaut. 4, 3, 24:scribere,
Cic. Fam. 5, 7, 3; Quint. 1, 5, 43.— Comp.:Planius atque apertius dicam,
Cic. Rosc. Com. 14, 43:distinguere,
Quint. 3, 6, 45.— Sup.:istius injurias quam apertissime vobis planissimeque explicare,
Cic. Verr. 2, 64, 156:aliquid apertissime ostendere,
Quint. 5, 12, 11. -
7 aperte
ăpĕrĭo, ĕrŭi, ertum, 4, v. a. ( fut. aperibo, Plaut. Truc. 4, 2, 50; Pompon. ap. Non. p. 506, 30) [ab-pario, to get from, take away from, i.e. to uncover, like the opp. operio, from obpario, to get for, to put upon, i. e. to cover; this is the old explanation, and is received by Corssen, Ausspr. I. p. 653; II. p. 410, and by Vanicek, p. 503], to uncover, make or lay bare.I.Lit.:II.patinas,
Plaut. Ps. 3, 2, 51: apertae surae, Turp. ap. Non. p. 236, 16:apertis lateribus,
Sisenn. ib. p. 236, 26:capite aperto esse,
Varr. ib. p. 236, 25;p. 236, 28: ut corporis partes quaedam aperiantur,
Cic. Off. 1, 35, 129:caput aperuit,
id. Phil. 2, 31; Sall. H. Fragm. ap. Non. p. 236, 20:capita,
Plin. 28, 6, 17, § 60:aperto pectore,
Ov. M. 2, 339; and poet. transf. to the person:apertae pectora matres,
id. ib. 13, 688:ramum,
Verg. A. 6, 406 al. — Trop., to make visible, to show, reveal, Liv. 22, 6:dispulsā nebulā diem aperuit,
id. 26, 17 (cf. just before:densa nebula campos circa intexit): dies faciem victoriae,
Tac. Agr. 38:lux aperuit bellum ducemque belli,
Liv. 3, 15:novam aciem dies aperuit,
Tac. H. 4, 29:his unda dehiscens Terram aperit,
opens to view, Verg. A. 1, 107.—From the intermediate idea of making visible,Metaph.A.1.. To unclose, open: aperto ex ostio Alti Acheruntis, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:2.aperite aliquis ostium,
Ter. Ad. 4, 4, 26; so id. Heaut. 2, 3, 35:forem aperi,
id. Ad. 2, 1, 13:fores,
id. Eun. 2, 2, 52; Ov. M. 10, 457; Suet. Aug. 82:januas carceris,
Vulg. Act. 5, 19:fenestram,
ib. Gen. 8, 6:liquidas vias,
to open the liquid way, Lucr. 1, 373; so Verg. A. 11, 884:sucum venis fundere apertis,
to pour out moisture from its open veins, Lucr. 5, 812:saccum,
Vulg. Gen. 42, 27:os,
ib. ib. 22, 28:labia, ib. Job, 11, 5: oculos,
ib. Act. 9, 8:accepi fasciculum, in quo erat epistula Piliae: abstuli, aperui, legi,
Cic. Att. 5, 11 fin.; so id. ib. 1, 13;6, 3: aperire librum,
Vulg. Apoc. 5, 5; 20, 12:testamentum,
Plin. 7, 52, 53, § 177 (cf.:testamentum resignare,
Hor. Ep. 1, 7, 9); Suet. Caes. 83; id. Aug. 17:sigillum aperire,
to break, Vulg. Apoc. 6, 3 al.:ferro iter aperiundum est,
Sall. C. 58, 7:locum... asylum,
to make it an asylum, Liv. 1, 8:subterraneos specus,
Tac. G. 16:navigantibus maria,
Plin. 2, 47, 47, § 122:arbor florem aperit,
id. 12, 11, 23, § 40 et saep.: aperire parietem, to open a wall, in order to put a door or window in it, Dig. 8, 2, 40: alicui oculos aperire, to give sight to (after the Heb.), Vulg. Joan. 9, 10; 9, 14 al.; so,aures aperire,
to restore hearing to, ib. Marc. 7, 35.—Trop.:B.nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,
Cic. Off. 2, 15, 54: amicitiae fores. id. Fam. 13, 10:multus apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6 fin.:tibi virtus tua reditum ad tuos aperuit,
id. Fam. 6, 11:philosophiae fontes,
id. Tusc. 1, 3, 6; id. Mil. 31, 85 et saep.: alicujus oculos aperire, to open one's eyes, make him discern (after the Heb.), Vulg. Gen. 3, 5; 3, 7; ib. Act. 26, 18; so,alicujus cor aperire,
ib. ib. 16, 14: ventus [p. 136] incendio viam aperuit, Liv. 6, 2:occasionem ad invadendum,
id. 4, 53; so id. 9, 27: si hanc fenestram aperueritis (i.e. if you enter upon the way of complaint), nihil aliud agi sinetis, Suet. Tib. 28 (cf. Ter. Heaut. 3, 1, 72:Quantam fenestram ad nequitiem patefeceris!): quia aperuisset gentibus ostium fidei,
Vulg. Act. 14, 27; ib. Col. 4, 3.— So of the new year, to open it, i.e. begin:annum,
Verg. G. 1, 217:contigit ergo privatis aperire annum (since the consul entered upon his office the first of January),
Plin. Pan. 58, 4 Gierig and Schaef.—So also of a school, to establish, set up, begin, or open it:Dionysius tyrannus Corinthi dicitur ludum aperuisse,
Cic. Fam. 9, 18; so Suet. Gram. 16; id. Rhet. 4.— Poet.:fuste aperire caput,
i.e. to cleave, split the head, Juv. 9, 98.—Aperire locum (populum, gentes, etc.), to lay open a place, people, etc., i.e. to open an entrance to, render accessible (cf. patefacio);C.most freq. in the histt., esp. in Tacitus: qui aperuerint armis orbem terrarum,
Liv. 42, 52; 42, 4:Syriam,
Tac. A. 2, 70:omnes terras fortibus viris natura aperuit,
id. H. 4, 64:novas gentes,
id. Agr. 22:gentes ac reges,
id. G. 1:Britanniam tamdiu clausam aperit,
Mel. 3, 6, 4; Luc. 1, 465 Cort.:Eoas,
id. 4, 352:pelagus,
Val. Fl. 1, 169.—Transf. to mental objects, to disclose something unknown, to unveil, reveal, make known, unfold, to prove, demonstrate; or gen. to explain, recount, etc.:A.occulta quaedam et quasi involuta aperiri,
Cic. Fin. 1, 9, 30:explicanda est saepe verbis mens nostra de quāque re atque involutae rei notitia definiendo aperienda est,
id. Or. 33, 116:alicui scripturas aperire,
Vulg. Luc. 24, 32:tua probra aperibo omnia,
Plaut. Truc. 4, 2, 50: ne exspectetis argumentum fabulae;hi partem aperient,
Ter. Ad. prol. 23:non quo aperiret sententiam suam, sed etc.,
Cic. de Or. 1, 18, 84:eo praesente conjurationem aperit,
Sall. C. 40, 6:naturam et mores,
id. ib. 53 fin.; so id. ib. 45, 1; 47, 1; id. J. 33, 4:lux fugam hostium aperuit,
Liv. 27, 2:aperiri error poterat,
id. 26, 10:casus aperire futuros,
to disclose the future, Ov. M. 15, 559:futura aperit,
Tac. H. 2, 4.—So also, se aperire or aperiri, to reveal one's true disposition, character:tum coacti necessario se aperiunt,
show themselves in their true light, Ter. And. 4, 1, 8:studio aperimur in ipso,
Ov. A. A. 3, 371:exspectandum, dum se ipsa res aperiret,
Nep. Paus. 3, 7; Quint. prooem. § 3.—Sometimes constr. with acc. and inf., a rel.-clause, or de:cum jam directae in se prorae hostes appropinquare aperuissent,
Liv. 44, 28:domino navis, quis sit, aperit,
Nep. Them. 8, 6; so id. Eum. 13, 3: de clementiā, Auct. ad Her. 2, 31.—In a gen. sense (freq. in epistt.) in Cic. Att. 5, 1, 2: de Oppio factum est, ut volui, et maxime, quod DCCC. aperuisti, you promised, i.e. that it should be paid to him (= ostendisti te daturum, Manut.); cf.the more definite expression: de Oppio bene curāsti, quod ei DCCC. exposuisti,
id. ib. 5, 4, 3.—Hence, ăpertus, a, um, P. a.; pr., opened; hence, open, free.Lit.1.Without covering, open, uncovered (opp. tectus):2.naves apertae,
without deck, Cic. Verr. 2, 5, 40; Liv. 31, 22 fin.; cf. id. 32, 21, 14: centum tectae naves et quinquaginta leviores apertae, et saep.; v. navis.—Also, without covering or defence, unprotected, exposed:locus,
Caes. B. C. 3, 84.— Poet., of the sky, clear, cloudless:caelo invectus aperto,
Verg. A. 1, 155:aether,
id. ib. 1, 587:aperta serena prospicere,
id. G. 1, 393.—Unclosed, open, not shut (opp. clausus):B.Janua cum per se transpectum praebet apertum,
since this affords an open view through it, Lucr. 4, 272:oculi,
id. 4, 339:oculorum lumine aperto,
id. 4, 1139 et saep.:nihil tam clausum, neque tam reconditum, quod non istius cupiditati apertissimum promptissimumque esset,
Cic. Verr. 2, 4, 20:caelum patens atque apertum,
id. Div. 1, 1 (diff. from 1.); so Ov. M. 6, 693:vidit caelos apertos,
Vulg. Marc. 1, 10:apertus et propatulus locus,
Cic. Verr. 2, 4, 49:iter,
Liv. 31, 2:apertior aditus ad moenia,
id. 9, 28:campi,
id. 38, 3:per apertum limitem (viae),
Tac. H. 3, 21; Ov. M. 1, 285:fenestrae,
Vulg. Dan. 6, 10:ostia,
ib. ib. 13, 39:aequor,
Ov. M. 4, 527; so id. ib. 8, 165; 11, 555 et saep. — Poet., of a battle: nec aperti copia Martis Ulla fuit, an action in the open field, Ov. M. 13, 208.—Very freq. ăpertum, subst., that which is open, free; an open, clear space:in aperto,
Lucr. 3, 604:per apertum fugientes,
Hor. C, 3, 12, 10:impetum ex aperto facerent,
Liv. 35, 5:castra in aperto posita,
id. 1, 33; so id. 22, 4:volantem in aperto,
Plin. 10, 8, 9, § 22:in aperta prodeunt,
id. 8, 32, 50, § 117:disjecit naves in aperta Oceani,
Tac. A. 2, 23.—Trop.1.a.. Opp. to that which is concealed, covered, dark, open, clear, plain, evident, manifest, unobstructed:b.nam nihil aegrius est quam res secernere apertas ab dubiis,
nothing is, indeed, more difficult than to separate things that are evident from those that are doubtful, Lucr. 4, 467; so id. 4, 596; 1, 915; 5, 1062:cum illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium conjecimus,
Cic. Cat. 2, 1:simultates partim obscurae, partim apertae,
id. Manil. 24:quid enim potest esse tam apertum tamque perspicuum?
id. N. D. 2, 2, 4:quid rem apertam suspectam facimus?
Liv. 41, 24:non furtim, sed vi aperta,
id. 25, 24:apertus animi motus,
Quint. 10, 3, 21:invidia in occulto, adulatio in aperto,
Tac. H. 4, 4 et saep.—So, in rhet., of clear, intelligible discourse:multo apertius ad intellegendum est, si, etc.... apertam enim narrationem tam esse oportet quam, etc.,
Cic. de Or. 2, 80, 328; cf. id. Inv. 1, 20.—Hence,Esp. as subst.: in aperto esse,(α).To be clear, evident, well known, notorious, en tôi phanerôi einai:(β).ad cognoscendum omnia illustria magis magisque in aperto,
Sall. J. 5, 3.—To be easily practicable, easy, facile (the figure taken from an open field or space):2.agere memoratu digna pronum magisque in aperto erat,
there was a greater inclination and a more open way to, Tac. Agr. 1:hostes aggredi in aperto foret,
id. H. 3, 56:vota virtusque in aperto omniaque prona victoribus,
id. Agr. 33.—Of character, without dissimulation, open, frank, candid:I.animus apertus et simplex,
Cic. Fam. 1, 9; id. Off. 3, 13, 57:pectus,
id. Lael. 26, 97. —Hence, ironically: ut semper fuit apertissimus, as he has always been very open, frank (for impudent, shameless), Cic. Mur. 35.—Hence, ăpertē, adv., openly, clearly, plainly.In gen.:II.tam aperte irridens,
Ter. Phorm. 5, 8, 62:ab illo aperte tecte quicquid est datum, libenter accepi,
Cic. Att. 1, 14, 4; id. Or. 12, 38; id. Am. 18, 67:cum Fidenae aperte descissent,
Liv. 1, 27:aperte quod venale habet ostendit,
Hor. S. 1, 2, 83:aperte revelari,
Vulg. 1 Reg. 2, 27:non jam secretis colloquiis, sed aperte fremere,
Tac. A. 11, 28:aperte adulari,
Cic. Am. 26, 99:aperte mentiri,
id. Ac. 2, 6, 18:aperte pugnare, id. ap. Aquil. Rom. 10: aperte immundus est,
Vulg. Lev. 13, 26.— Comp.:cum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius,
Cic. Planc. 34; id. Att. 16, 3, 5; Curt. 6, 1, 11:ab his proconsuli venenum inter epulas datum est apertius quam ut fallerent,
Tac. A. 13, 1.— Sup.:hinc empta apertissime praetura,
Cic. Verr. 1, 100:equite Romano per te apertissime interfecto,
id. Har. Resp. 30:largiri,
id. ib. 56:praedari,
id. Verr. 1, 130.—Esp. of what is set forth in words or writing, plainly, clearly, freely, without reserve:nempe ergo aperte vis quae restant me loqui?
Ter. And. 1, 2, 24; id. Phorm. 4, 3, 49:aperte indicat (lex) posse rationem habere non praesentis,
Cic. ad Brut. 1, 5, 3:Non tu istuc mihi dictura aperte es, quicquid est?
Ter. Eun. 5, 1, 3:narrare,
id. Heaut. 4, 3, 24:scribere,
Cic. Fam. 5, 7, 3; Quint. 1, 5, 43.— Comp.:Planius atque apertius dicam,
Cic. Rosc. Com. 14, 43:distinguere,
Quint. 3, 6, 45.— Sup.:istius injurias quam apertissime vobis planissimeque explicare,
Cic. Verr. 2, 64, 156:aliquid apertissime ostendere,
Quint. 5, 12, 11. -
8 deprehendo
dē-prĕhendo or dēprendo (v. prehendo; cf. Quint. 9, 4, 59), di, sum, 3, v. a.I.To take or snatch away, esp. any thing which is in motion; to seize upon, catch (freq. and class.—For syn. cf.: invenio, reperio, nanciscor; offendo, aperio, patefacio, detego; incido, consequor, assequor, etc.).A.Lit.:B.deprehensus ex itinere Cn. Magius,
Caes. B. C. 1, 24, 4:in ipso fluminis vado deprehensus,
id. B. G. 5, 58, 6:in agris,
id. ib. 6, 30:in ponte,
Sall. C. 45:nuntiorum pars deprehensa,
Caes. B. G. 5, 45; cf.:deprehensis internuntiis,
id. B. C. 3, 112 fin.: tabellarios deprendere litterasque intercipere, Cassius ap. Cic. Fam. 12, 12; and:litterae deprehensae,
intercepted, Liv. 2, 4:onerarias naves,
to seize, take possession of, Caes. B. C. 1, 36, 2; so id. B. G. 7, 58, 4; id. B. C. 1, 26 al.:volucres jaculis,
Sil. 16, 566:cursu deprendere telum,
Stat. Th. 6, 568:subito deprehensus locutus est,
taken by surprise, Sen. Ep. 11, 1.—Transf. of inanimate subjects. So, esp. freq. of storms:II.deprensa navigia,
caught, overtaken by, Lucr. 6, 429; cf. Catull. 25, 13; Verg. A. 5, 52; id. G. 4, 421; Ov. M. 11, 663; Curt. 7, 4 et saep.—In a wider sense, to catch, overtake, surprise, apprehend, detect, find out, discover any one, esp. in doing any thing wrong.A.Lit.:b.deprehendi in aliquo manifesto scelere,
Cic. Verr. 2, 5, 43; so,in maximo scelere,
Sall. C. 46, 2; 50, 4:in facinore manifesto,
Cic. Brut. 68 fin.:in alio maleficio,
id. Inv. 2, 4, 14:in adulterio,
id. de Or. 2, 68, 275; Vulg. Johan. 8, 3 et saep.:dolis deprehensus,
Plaut. Bac. 4, 9, 26:nocte ferro deprehensus,
Quint. 7, 6, 8:sine duce et sine equitatu deprehensis hostibus,
Caes. B. G. 7, 52, 2:(mulier) deprensa,
caught in the act, Hor. S. 1, 2, 131; 134; 1, 4, 114:in mendacio,
Quint. 5, 7, 30:aliquos flentes,
id. ib. 7, 9, 11: agendi subita necessitate deprehensi, id. 1, 12, 4; 1, 8, 21:aliquem occisum, Suet,
Caes. 35 et saep.—Of inanimate objects:B.venenum,
Cic. Clu. 7, 20; cf. id. ib. 16, 47 sq.; Liv. 42, 17:res furtiva in domo deprehensa,
Quint. 5, 13, 49; cf.sacrilegium,
id. 8, 6, 26.—Trop.1. (α).To comprehend, perceive, understand, detect, discover, discern, observe (chiefly post-Aug. in prose, esp. in Quint.):(β).cujus ego facinora oculis prius quam opinione, manibus ante quam suspicione deprehendi,
Cic. Cael. 6 fin.:quid si me stultior ipso deprenderis?
Hor. S. 2, 7, 43:hominum erga se mentes,
Suet. Calig. 60:falsas gemmas,
Plin. 37, 13, 76, § 198:quam naturam ejus Pythagoras Samius primus deprehendit,
id. 2, 8, 6, § 37; 2, 9, 6, § 43; 9, 28, 44, § 86; Cels. 3, 18; 7 praef.; Plin. Ep. 4, 20, 3:falsa facilius deprehendere et refellere,
Quint. 12, 1, 34:quod vix a lectore deprehenditur,
id. 4, 2, 59:in Livio Patavinitatem,
id. 1, 5, 56; cf. id. 3, 8, 69; 5, 13, 23 et saep.—With acc. et inf.:2.species diversas esse facile est deprehendere,
Quint. 9, 2, 44:quosdam mitti,
Suet. Aug. 44:deprehenditur vitiose loqui,
Quint. 1, 6, 7.—To overtake, equal, imitate:3.juvenemque puer deprehende parentem,
Stat. S. 4, 4, 74.—To find, discover, come upon (always implying mental action, post-Aug.):III.extra carmen non deprendas,
Quint. 1, 5, 18:quod in epistolis Augusti deprehenditur,
id. 1, 7, 22; 8, 6, 71:apud Ciceronem mira figurarum mixtura deprehenditur,
id. 9, 3, 40.—With the predominant idea of restricting the free movement of an object, to impede, to check, to bring into a strait.A.Lit.:B.inter quas (latebras) deprehensus hostis,
Curt. 7, 4, 4:in fovea,
id. 5, 3, 19:flamina deprensa silvis,
i. e. impeded, confined, Verg. A. 10, 98:viae deprensus in aggere serpens,
id. ib. 5, 273; cf. id. ib. 8, 247; Quint. 12, 2, 14. —Trop., to bring into a strait, to embarrass:deprehensum me plane video atque sentio,
Cic. de Or. 1, 48; id. Verr. 2, 4, 12 fin.:deprensi pudorem explicant,
Quint. 6, 3, 100:(testes) plus deprehensi nocent, quam firmi et interriti profuissent,
id. 5, 7, 11 al. -
9 deprendo
dē-prĕhendo or dēprendo (v. prehendo; cf. Quint. 9, 4, 59), di, sum, 3, v. a.I.To take or snatch away, esp. any thing which is in motion; to seize upon, catch (freq. and class.—For syn. cf.: invenio, reperio, nanciscor; offendo, aperio, patefacio, detego; incido, consequor, assequor, etc.).A.Lit.:B.deprehensus ex itinere Cn. Magius,
Caes. B. C. 1, 24, 4:in ipso fluminis vado deprehensus,
id. B. G. 5, 58, 6:in agris,
id. ib. 6, 30:in ponte,
Sall. C. 45:nuntiorum pars deprehensa,
Caes. B. G. 5, 45; cf.:deprehensis internuntiis,
id. B. C. 3, 112 fin.: tabellarios deprendere litterasque intercipere, Cassius ap. Cic. Fam. 12, 12; and:litterae deprehensae,
intercepted, Liv. 2, 4:onerarias naves,
to seize, take possession of, Caes. B. C. 1, 36, 2; so id. B. G. 7, 58, 4; id. B. C. 1, 26 al.:volucres jaculis,
Sil. 16, 566:cursu deprendere telum,
Stat. Th. 6, 568:subito deprehensus locutus est,
taken by surprise, Sen. Ep. 11, 1.—Transf. of inanimate subjects. So, esp. freq. of storms:II.deprensa navigia,
caught, overtaken by, Lucr. 6, 429; cf. Catull. 25, 13; Verg. A. 5, 52; id. G. 4, 421; Ov. M. 11, 663; Curt. 7, 4 et saep.—In a wider sense, to catch, overtake, surprise, apprehend, detect, find out, discover any one, esp. in doing any thing wrong.A.Lit.:b.deprehendi in aliquo manifesto scelere,
Cic. Verr. 2, 5, 43; so,in maximo scelere,
Sall. C. 46, 2; 50, 4:in facinore manifesto,
Cic. Brut. 68 fin.:in alio maleficio,
id. Inv. 2, 4, 14:in adulterio,
id. de Or. 2, 68, 275; Vulg. Johan. 8, 3 et saep.:dolis deprehensus,
Plaut. Bac. 4, 9, 26:nocte ferro deprehensus,
Quint. 7, 6, 8:sine duce et sine equitatu deprehensis hostibus,
Caes. B. G. 7, 52, 2:(mulier) deprensa,
caught in the act, Hor. S. 1, 2, 131; 134; 1, 4, 114:in mendacio,
Quint. 5, 7, 30:aliquos flentes,
id. ib. 7, 9, 11: agendi subita necessitate deprehensi, id. 1, 12, 4; 1, 8, 21:aliquem occisum, Suet,
Caes. 35 et saep.—Of inanimate objects:B.venenum,
Cic. Clu. 7, 20; cf. id. ib. 16, 47 sq.; Liv. 42, 17:res furtiva in domo deprehensa,
Quint. 5, 13, 49; cf.sacrilegium,
id. 8, 6, 26.—Trop.1. (α).To comprehend, perceive, understand, detect, discover, discern, observe (chiefly post-Aug. in prose, esp. in Quint.):(β).cujus ego facinora oculis prius quam opinione, manibus ante quam suspicione deprehendi,
Cic. Cael. 6 fin.:quid si me stultior ipso deprenderis?
Hor. S. 2, 7, 43:hominum erga se mentes,
Suet. Calig. 60:falsas gemmas,
Plin. 37, 13, 76, § 198:quam naturam ejus Pythagoras Samius primus deprehendit,
id. 2, 8, 6, § 37; 2, 9, 6, § 43; 9, 28, 44, § 86; Cels. 3, 18; 7 praef.; Plin. Ep. 4, 20, 3:falsa facilius deprehendere et refellere,
Quint. 12, 1, 34:quod vix a lectore deprehenditur,
id. 4, 2, 59:in Livio Patavinitatem,
id. 1, 5, 56; cf. id. 3, 8, 69; 5, 13, 23 et saep.—With acc. et inf.:2.species diversas esse facile est deprehendere,
Quint. 9, 2, 44:quosdam mitti,
Suet. Aug. 44:deprehenditur vitiose loqui,
Quint. 1, 6, 7.—To overtake, equal, imitate:3.juvenemque puer deprehende parentem,
Stat. S. 4, 4, 74.—To find, discover, come upon (always implying mental action, post-Aug.):III.extra carmen non deprendas,
Quint. 1, 5, 18:quod in epistolis Augusti deprehenditur,
id. 1, 7, 22; 8, 6, 71:apud Ciceronem mira figurarum mixtura deprehenditur,
id. 9, 3, 40.—With the predominant idea of restricting the free movement of an object, to impede, to check, to bring into a strait.A.Lit.:B.inter quas (latebras) deprehensus hostis,
Curt. 7, 4, 4:in fovea,
id. 5, 3, 19:flamina deprensa silvis,
i. e. impeded, confined, Verg. A. 10, 98:viae deprensus in aggere serpens,
id. ib. 5, 273; cf. id. ib. 8, 247; Quint. 12, 2, 14. —Trop., to bring into a strait, to embarrass:deprehensum me plane video atque sentio,
Cic. de Or. 1, 48; id. Verr. 2, 4, 12 fin.:deprensi pudorem explicant,
Quint. 6, 3, 100:(testes) plus deprehensi nocent, quam firmi et interriti profuissent,
id. 5, 7, 11 al. -
10 pando
1.pando, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [for spando; root spa-; Sanscr. spha-, spread, grow; Gr. spaô; cf. spatium].I.Act., to bend, bow, curve any thing (cf.:(β).flecto, curvo): pandant enim posteriora,
Quint. 11, 3, 122:manus leviter pandata,
id. 11, 3, 100. —Mid., to bend itself, to bend:II. 2.in inferiora pandantur,
Plin. 16, 42, 81, § 223; 16, 39, 74, § 189; 16, 40, 79, § 219:apes sarcinā pandatae,
id. 11, 10, 10, § 21:firmiora juga sunt alliganda, ut rigorem habeant nec pandentur onere fructuum,
Col. 4, 16 fin. —pando pandi (acc. to Prisc. p. 891 P.), passum, and less freq. pansum (v. Neue, Formenl. 2, p. 567 sq.), 3, v. a., to spread out, extend; to unfold, expand [from the root pat of pateo, cf. petannumi, q. v.] (syn.: explano, explico, extendo).I.Lit.:(β).pandere palmas Ante deum delubra,
Lucr. 5, 1200; so,ad solem pennas,
Verg. G. 1, 398:retia,
Plin. 9, 8, 9, § 29:telas in parietibus latissime,
id. 29, 4, 27, § 87: aciem, to extend, deploy, = explicare, Tac. H. 2, 25; 4, 33:rupem ferro,
i. e. to split, Liv. 21, 37:utere velis, Totos pande sinus,
Juv. 1, 150.—With se or pass., to spread one's self, stretch, open out, extend, etc.:2.immensa panditur planities,
Liv. 32, 4:dum se cornua latius pandunt,
id. 2, 31:rosa sese pandit in calices,
Plin. 21, 4, 10, § 14:ubi mare coepit in latitudinem pandi,
id. 6, 13, 15, § 38:si panditur ultra (gremium),
i. e. is not yet full, Juv. 14, 327.—In partic., in econom. lang., to spread out to dry, to dry fruits:B.ficos pandere,
Col. 2, 22, 3:uvas in sole,
id. 12, 39, 1.—Transf.1.To throw open, to open any thing by extending it (mostly poet.;2.syn.: patefacio, aperio, recludo): pandite atque aperite propere januam hanc Orci,
Plaut. Bacch. 3, 1, 1:pandite, sulti', genas (i. e. palpebras), Enn. ap. Paul. ex Fest. s. v. genas, p. 94 Müll. (Ann. v. 521 Vahl.): dividimus muros et moenia pandimus urbis,
Verg. A. 2, 234:(Cerberus) tria guttura pandens,
id. ib. 6, 421:limina,
id. ib. 6, 525: agros pingues, to lay open, i. e. to plough up, till, Lucr. 5, 1248:piceae tantum taxique nocentes Interdum aut hederae pandunt vestigia nigrae,
disclose, Verg. G. 2, 257:torridam incendio rupem ferro pandunt,
lay open, split, Liv. 21, 37, 3:pandite nunc Helicona, deae,
Verg. A. 7, 641; 10, 1.—Mid., to open itself, to open: panduntur inter ordines [p. 1297] viae, Liv. 10, 41:II.cum caudā omnis jam panditur Hydra,
i. e. displays itself, Cic. Arat. 449.—Trop.A.To spread, extend; and with se, to spread or extend itself:B. 2.cum tempora se veris florentia pandunt,
Lucr. 6, 359:illa divina (bona) longe lateque se pandunt caelumque contingunt,
Cic. Tusc. 5, 27, 76:quaerebam utrum panderem vela orationis,
id. ib. 4, 5, 9:umbriferos ubi pandit Tabrica saltus,
Juv. 10, 194. —Mid.:ab aquilone pandetur malum super omnes,
Vulg. Jer. 1, 14; see also under P. a. B.—In partic., to unfold in speaking, to make known, publish, relate, explain (mostly poet.):A.omnem rerum naturam dictis,
Lucr. 5, 54:primordia rerum,
id. 1, 55:res altā terrā et caligine mersas,
Verg. A. 6, 267; 3, 252; 3, 479:nomen,
Ov. M. 4, 679:fata,
Luc. 6, 590:Hesiodus agricolis praecepta pandere orsus,
Plin. H. N. 14, 1, 1, § 3.—Hence,pansus, a, um, P. a., spread out, outspread, outstretched, extended (rare and mostly post-Aug.):B.manibus et pedibus pansis,
Vitr. 3, 1:suppliciter pansis ad numina palmis, Germ. Arat. 68: sago porrectius panso,
Amm. 29, 5, 48:pansis in altum bracchiis,
Prud. Cath. 12, 170: panso currere carbaso, id. adv. Symm. praef. 1, 48.—passus, a, um (cf.:1.ab eo, quod est pando passum veteres dixerunt, non pansum, etc.,
Gell. 15, 15, 1), P. a., outspread, outstretched, extended, open.Lit.:2.velo passo pervenire,
under full sail, Plaut. Stich. 2, 2, 45; so,velis passis pervehi,
Cic. Tusc. 1, 49, 119:passis late palmis,
Caes. B. C. 3, 98:passis manibus,
Plin. 7, 17, 17, § 77; Gell. 15, 15, 3: crinis passus, and more freq. in plur., crines passi, loose, dishevelled hair:capillus passus,
Ter. Phorm. 1, 2, 56; Caes. B. G. 1. 51; 7, 48; Liv. 1, 13; Verg. A. 1, 480 et saep.—Hence, verba passa, loose, relaxed, i. e. prose, App. Flor. 2, 15, p. 352, 1.—Transf.(α).Spread out to dry (v. supra, I. 2.); hence, dried, dry:(β).uvae,
i. e. raisins, Col. 12, 39, 4; Front. Ep. ad M. Caes. 4, 4 Mai; Vulg. Num. 6, 4; so,acini,
Plin. 14, 1, 3, § 16:racemi,
Verg. G. 4, 269:rapa,
Plin. 18, 13, 34, § 127:uva passa pendilis,
Plaut. Poen. 1, 2, 99:lac passum,
boiled milk, Ov. M. 14, 274.—Hence,Transf.: rugosi passique senes, dried up, withered, Lucil. ap. Non. 12, 5 (Sat. 19, 11).— Hence, subst.: passum, i, n. (sc. vinum), wine made from dried grapes, raisin-wine: passum nominabant, si in vindemiā uvam diutius coctam legerent, eamque passi essent in sole aduri, Varr. ap. Non. 551, 27; Plaut. Ps. 2, 4, 51:3.passo psythia utilior,
Verg. G. 2, 93; Juv. 14, 271; cf. Col. 12, 39, 1; Plin. 14, 9, 11, § 81; Pall. 11, 19, 1:passum quo ex sicciore uva est, eo valentius est,
Cels. 2, 18.—Trop.: verba passa, prose (post-class.), App. Flor. p. 352, 1. -
11 patefactio
pătĕfactĭo, ōnis, f. [patefacio], a laying open, disclosing, making known:patefactio quast rerum opertarum,
Cic. Fin. 2, 2, 5. -
12 patefactus
pătĕfactus, a, um, Part., from patefacio. -
13 patefio
pătĕfīo fieri, v. patefacio. -
14 revelo
rĕ-vēlo, āvi, ātum, 1, v. a., to unveil, uncover, lay bare (not ante-Aug.; syn.: patefacio, aperio, nudo, retego).I.Lit.:II.caput (opp. involvere),
Suet. Galb. 7:frontem,
Tac. G. 31:os,
Ov. F. 6, 619:pectus,
Flor. 4, 2, 71:carpenta (opp. contegere),
App. M. 10, p. 247:sacra,
Ov. H. 11, 73. —Trop., to disclose, reveal:fraudes (with detegere),
App. M. 9, p. 229:omnia (tempus),
Tert. Apol. 7 fin.:justitiam et salutem Domini cunctis gentibus,
Hier. in Isa. 15, 56, 2; Vulg. Psa. 28, 9; id. Matt. 10, 26 et saep.: Ulixes Eumaeo, quis sit, revelat. Aus. Per. Od. 21.
См. также в других словарях:
ԲԱՑԱՅԱՅՏԵՄ — (եցի.) NBH 1 472 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 9c, 10c ն. ἑκφανίζω, δηλόω եւն. manifestum reddo, patefacio, expono եւն. Արտայայտել. բացածանուցանել. յայտ առնել. նշանակել. *Ընտանիս հաւատոց զաւազանաւն ծնեալսն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅԱՅՏՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0321 Chronological Sequence: Unknown date ն. φανερόω, ἑμφανίζω, δηλόω, ἁνακαλύπτω , ἁποκαλύπτω եւն. manifesto, patefacio, declaro, revelo, evelo, retego եւն. կր. φαίνω, φαίνομαι, ἑπιφαίνω luceo, appareo. Յայտնի կամ յայտ առնել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
entrée — Entrée, Introitus, Ingressio, Ingressus, Aditus. Entrée de la maison, Ianua, Limen, Atrium. Entrée privée, Familiaris aditus. L entrée et le derriere, Frons et posticum aedis. B. L entrée, Isagogicum. B. id est vectigal, vel portorium quod pro… … Thresor de la langue françoyse