Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

passio

  • 1 passio

    passio, ōnis, f. (patior), I) das Leiden, Erdulden, poenarum, Ps. Apul. Ascl. 28. – absol. im christl. Sinne oft bei den Eccl. (s. Bünem. Lact. 5, 23, 5): dominica, das Leiden des Herrn (Jesus), Sulp. Sev. – insbes. das körperl. Leiden, die Unpäßlichkeit, Krankheit, Cael. Aur. u.a.: epileptica od. puerilis od. sacra, die Epilepsie, Cael. Aur.: passio cadentium capillorum, Th. Prisc.: Plur. corporum passiones, Körperleiden, Arnob. – II) übtr.: A) die Empfindsamkeit, der Affekt, Augustin. de civ. dei 8, 16 u.a. -dagegen animi passio = πάθη, das Seelenleiden, Varro bei Charis. 241, 33. – B) der Zufall, das Naturereignis, Apul. de mund. 10 u. 18. / sui passio, s. suī-passio.

    lateinisch-deutsches > passio

  • 2 passio

    passio, ōnis, f. (patior), I) das Leiden, Erdulden, poenarum, Ps. Apul. Ascl. 28. – absol. im christl. Sinne oft bei den Eccl. (s. Bünem. Lact. 5, 23, 5): dominica, das Leiden des Herrn (Jesus), Sulp. Sev. – insbes. das körperl. Leiden, die Unpäßlichkeit, Krankheit, Cael. Aur. u.a.: epileptica od. puerilis od. sacra, die Epilepsie, Cael. Aur.: passio cadentium capillorum, Th. Prisc.: Plur. corporum passiones, Körperleiden, Arnob. – II) übtr.: A) die Empfindsamkeit, der Affekt, Augustin. de civ. dei 8, 16 u.a. -dagegen animi passio = πάθη, das Seelenleiden, Varro bei Charis. 241, 33. – B) der Zufall, das Naturereignis, Apul. de mund. 10 u. 18. sui passio, s. suipassio.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > passio

  • 3 chronius

    chronius, a, um (χρόνιος), chronisch, passio (rein lat. tarda passio, Ggstz. celeris et acuta passio), Cael. Aur. acut. 2, 28, 148 u. 3, 16, 135.

    lateinisch-deutsches > chronius

  • 4 chronius

    chronius, a, um (χρόνιος), chronisch, passio (rein lat. tarda passio, Ggstz. celeris et acuta passio), Cael. Aur. acut. 2, 28, 148 u. 3, 16, 135.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > chronius

  • 5 antepassio

    ante-passio, ōnis, f., Übersetzung von προπάθεια, das Vorgefühl des Schmerzes, -der Leidenschaft usw., Plur. bei Hier. ep. 79, 9.

    lateinisch-deutsches > antepassio

  • 6 arthriticus

    arthrīticus, a, um (ἀρθριτικός), gichtisch, passio, Cael. Aur. chron. 5, 2, 28. – v. Pers. = mit der Gicht behaftet, Cic. ep. 9, 23. Fragm. iur. Rom. Vatic. § 130. – Plur. subst., arthrīticī, ōrum, m., mit der Gicht Behaftete, Gichtleidende, Cael. Aur. chron. 5, 2, 38.

    lateinisch-deutsches > arthriticus

  • 7 articularis

    articulāris, e (articulus), I) die Gelenke betreffend, morbus, Gicht, Plin. 20, 195. Scribon. 101. Suet. Galb. 21. Apul. met. 5, 10. Veget. mul. 1, 6, 1: passio, Cael. Aur. chron. 5, 2, 30. – Plur. subst., articulāres (sc. morbi), Gliederkrankheiten, Plin. Val. 4, 29. – II) (Gramm.) artikelartig, pronomen (d.i. hic, iste), Prisc. 2, 16 u.a. Gramm. – III) artikuliert, vox, Boëth. inst. arithm. 2, 1.

    lateinisch-deutsches > articularis

  • 8 cardiacus

    cardiacus, a, um (καρδιακός), den Magen betreffend, morbus, Magenkrankheit, Cels. u.a.: passio, Chalcid. Tim. 224. – v. Pers., am Magen leidend, magenkrank, amicus, Iuven.: equus, bos, Veget. – subst., cardiacus, ī, m., der Magenkranke, Cic. u.a. – / Nbf. cordiacus u. cordialus u. cordiatus, Gloss.

    lateinisch-deutsches > cardiacus

  • 9 catalepsis

    catalēpsis, is, Akk. in, f. (κατάληψις), ein akuter Krankheitsanfall (rein lat. apprehensio od. oppressio), ein plötzlicher Anfall von Bewußtlosigkeit, die Starrsucht, Cael. Aur. acut. 2, 10, 56. – Dav. catalēpticus, a, um, zur Starrsucht gehörig, passio, Cael. Aur. acut. 2, 10, 74: Plur. subst., catalēpticī, ōrum, m., von der Starrsucht Befallene, ibid. § 75.

    lateinisch-deutsches > catalepsis

  • 10 cholicus

    cholicus, a, um (χολικός), die Gallenbrechruhr betreffend, passio, die Gallenbrechruhr, Plin. Val. 2, 17. Greg. epist. 2, 33.

    lateinisch-deutsches > cholicus

  • 11 cruciarius

    cruciārius, a, um (crux), zum Kreuze gehörig, I) adi.: am Kreuze erlitten,passio, Alcim. Avit. fr. p. 176. – dah. übtr., qualvoll, exitus cr., Tert. de praescr. haeret. 2 ed. Oehler. (al. cruciatorios). – II) subst.: 1) cruciārius, iī, m., a) der Gekreuzigte, Sen. contr. 7, 6 (21), 2. Petron. 112, 5. – b) als Schimpfwort, Galgenstrick, Galgenvogel, Apul. met. 10, 7. Amm. 29, 2, 9. – 2) cruciārium, iī, n. (sc. supplicium), der Kreuzestod, Commodian. instr. 1, 32, 8.

    lateinisch-deutsches > cruciarius

  • 12 dominicus

    dominicus, a, um (domus), I) übh., zum Herrn (zur Herrin) gehörig, herrschaftlich, des Herrn, der Herrin, auris, Afran. fr.: pecuniae rationes, Varro: palatum, Sen.: vinum, des Herrn (als der beste), Petron.: filiae, die T. des Hauses, Augustin.: apotheca, Inscr.: libido, der Herrin, Sen. rhet. – II) insbes.: A) kaiserlich, landesherrlich, spät. ICt. – B) Jesum Christum betreffend, des Herrn, passio, praecepta, Eccl.: dies, Sonntag, Eccl. – subst., a) dominicus, ī, m. (sc. dies), der Tag des Herrn, der Sonntag, Cypr. epist. 38, 2. – b) dominicum, ī, n., α) eine Gedichtsammlung des Kaisers Nero, der von seinen Schmeichlern dominus genannt zu werden pflegte, Suet. Vit. 11, 2. – β) (sc. sacrificium) der sonntägige Gottesdienst, Cypr. de op. et eleem. 15 u.a. – γ) (sc. aedificium) die Kirche, Not. Tir. 47, 69 u. Eccl. (s. Du-Cange in v.). – / Synkop. domnicus, Not. Tir. 47, 64. Corp. inscr. Lat. 6, 8635.

    lateinisch-deutsches > dominicus

  • 13 dysentericus

    dysentericus (dysintericus), a, um (δυςεντερικός), zur Dysenterie gehörig, an ihr leidend, dysenterisch, von Personen, Plin. u.a. – morbus d., Greg. hist. Franc. 9, 13: passio d. (δυςεντερικὰ πάθη griech. b. Cic. ep. 7, 26, 1), Pallad. 3, 31, 2. – Plur. subst. dysentericī, ōrum, m., Firm. math. 4, 8. p. 95, 52.

    lateinisch-deutsches > dysentericus

  • 14 epilepticus

    epilēpticus, a, um (επιληκτικός), fallsüchtig, epileptisch, Auct. frgm. iur. anteiust. p. 38 ed. Mai: passio, die Epilepsie (rein lat. morbus comitialis), Cael. Aur. acut. 2, 30, 162: lapsus, Chalcid. Tim. 231: Plur. subst. epilēpticī, ōrum, m., die Epileptiker, Firm. math. 7, 27 extr. u. Eccl.

    lateinisch-deutsches > epilepticus

  • 15 hydrophobicus

    hydrophobicus, a, um (ὑδροφοβικός), die Wasserscheu betreffend, passio, die Wasserscheu, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 9, 99 u. 3, 16, 137.

    lateinisch-deutsches > hydrophobicus

  • 16 iliacus [2]

    2. īliacus, a, um (ileos), mit Darmverschlingung verbunden, passio, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 17, 171 u. 3, 21, 206: morbus, Ps. Hippocr. ep. apud Marc. Emp. fol. 84 (b), 35 ed. Ald.: dolor, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 20, 195. – subst., īliacī, ōrum, m., an Darmverschlingung Leidende, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 17, 173. Plin. Val. 2, 33. Th. Prisc. 2, 1, 9.

    lateinisch-deutsches > iliacus [2]

  • 17 ischiadicus

    ischiadicus, a, um (ἰσχιαδικός), zum Hüftweh gehörig, dolores, Hüftschmerzen, Hüftweh, Plin. 26, 42: dolor, Boëth. inst. mus. 1, 1. p. 185, 21 Fr.: passio, Hüftleiden, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 1, 26. – subst., ischiadicī, ōrum, m. = mit Hüftweh Behaftete, Plin. 25, 169 u.a. Cael. Aur. de morb. chron. 5, 1. § 2 u. § 7. u. 21 (vgl. 4, 3, 68). Fulg. myth. 3, 7.

    lateinisch-deutsches > ischiadicus

  • 18 lethargicus

    lēthargicus, a, um (ληθαργικός), schlafsüchtig, passio, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 3, 38; 2, 9, 44: somnus, Augustin. epist. 93, 2. – subst., lēthargicus, ī, m., der Schlafsüchtige, Hor. sat. 2, 3, 30: gew. im Plur., oft bei Plin. u. Cael. Aur.

    lateinisch-deutsches > lethargicus

  • 19 machaera

    machaera, ae, f. (μάχαιρα), das Schlachtmesser, Weidmesser und das einem solchen Messer ähnliche Schwert, Enn. ann. 400 u. 597; fr. scen. 178. Caecil. com. 69. Plaut. Bacch. 68; Curc. 424 u. 567; mil. 53 u. 463. Caes. bei Sen. de ben. 5, 24, 3. Suet. Claud. 15, 2: scherzh. = mentula, Plaut. Pseud. 1181. – auch machēra, Inc. passio Petsch.: macera, Capit. Pertin. 8, 4 P. u. in Hdschrn. des Plautus, s. Lorenz Krit. Anh. zu Plaut. Pseud. 735. p. 273.

    lateinisch-deutsches > machaera

  • 20 nephritis

    nephrītis, tidis, f. (νεφριτις), die Nierenkrankheit, rein lat. renalis passio, renale vitium (Cael. Aur. de morb. chron. 5, 3, 52 u. 58), Isid. orig. 4, 7, 24 ed. vulg. (Otto nephresis).

    lateinisch-deutsches > nephritis

См. также в других словарях:

  • Passio — (Трапани,Италия) Категория отеля: Адрес: Via Roma 22, 91100 Трапани, Италия …   Каталог отелей

  • PASSIO — in Communione Roman. Dominica dicitur quinta Quadragesimae, quae Romis palmas praecedit. Etiam Passio Domini, in epistola Balduini Imperator. de expugnatione Constantinopol. ubi urbs obsessa dicitur, 5. Id. April. Feriâ 6. ante passionem Domini:… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Passio — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Passio est un terme liturgique latin qui signifie souffrance et qui est employé pour parler de la passion du Christ. Une passio est un récit… …   Wikipédia en Français

  • Passio — Pạs|sio, die; [spätlat. passio, ↑Passion] (Philos.): das Erleiden, Erdulden …   Universal-Lexikon

  • passio — pàs·sio s.m.inv., lat. TS bibl. spec. con iniz. maiusc., insieme di brani dei Vangeli che narra la passione di Gesù, letti o cantati durante la messa nella Settimana Santa | BU estens., cosa lunga e prolissa: discorso lungo quanto il passio …   Dizionario italiano

  • Passio — Pas|sio die; <aus gleichbed. spätlat. passio; vgl. ↑Passion> das Erleiden, Erdulden (Philos.); Ggs. ↑Actio …   Das große Fremdwörterbuch

  • Passio (Pärt) — Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Joannem Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Joannem Genre Musique contemporaine Musique Arvo Pärt Texte Évangile selon Jean Langue originale Latin Durée approximative 70 minutes Dates d …   Wikipédia en Français

  • Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Joannem — Crucifixion de Gaudenzio Ferrari (1513) …   Wikipédia en Français

  • Passio Domini Nostri Jesu Christi secundum Joannem — (English: The Passion of Our Lord Jesus Christ According to John , also known as the St. John Passion or simply Passio ) is a passion cantata by Arvo Pärt for solo baritone (Jesus), solo tenor (Pilate), solo vocal quartet (Evangelist), choir,… …   Wikipedia

  • Passio sanctorum Petri et Pauli — The pseudepigraphical Passio sanctorum Petri et Pauli ( Passion of Saints Peter and Paul ) is a late version of the martyrdoms of the two apostles, which claims to have been written by a certain Marcellus, thus the anonymous author, of whom… …   Wikipedia

  • Passio Artemii — Die Artemii Passio ist ein spätantikes oder mittelbyzantinisches hagiographisches Werk. Das in griechischer Sprache verfasste Werk behandelt die (Leidens )Geschichte des dux Aegypti Artemius, eines „arianischen“ Christen, der unter Constantius II …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»