-
1 Atrebas
Atrĕbătes, um, m., = Atrebatoi Strab., Atrebatioi Ptolem., a people in Gallia Belgica, now Artois or Dép. du Pas de Calais, Caes. B. G. 2, 4; 2, 16; 2, 23; 7, 75; Plin. 4, 17, 31, § 106.—In sing.: Atrĕ-bas, ătis, m., an Atrebatian, Caes. B. C. 4, 35.—Hence, Atrĕbătĭcus, a, um, adj., Atrebatian: sagum, Treb. Gall. 6. -
2 Atrebates
Atrĕbătes, um, m., = Atrebatoi Strab., Atrebatioi Ptolem., a people in Gallia Belgica, now Artois or Dép. du Pas de Calais, Caes. B. G. 2, 4; 2, 16; 2, 23; 7, 75; Plin. 4, 17, 31, § 106.—In sing.: Atrĕ-bas, ătis, m., an Atrebatian, Caes. B. C. 4, 35.—Hence, Atrĕbătĭcus, a, um, adj., Atrebatian: sagum, Treb. Gall. 6. -
3 Atrebaticus
Atrĕbătes, um, m., = Atrebatoi Strab., Atrebatioi Ptolem., a people in Gallia Belgica, now Artois or Dép. du Pas de Calais, Caes. B. G. 2, 4; 2, 16; 2, 23; 7, 75; Plin. 4, 17, 31, § 106.—In sing.: Atrĕ-bas, ătis, m., an Atrebatian, Caes. B. C. 4, 35.—Hence, Atrĕbătĭcus, a, um, adj., Atrebatian: sagum, Treb. Gall. 6. -
4 culpa
culpa, ae, f. [kindr. in root with scelus; cf. Sanscr. skhal-, errare], crime, fault, blame, failure, defect (as a state worthy of punishment; on the contr. delictum, peccatum, etc., as punishable acts; diff. from scelus, which implies an intentional injury of others; but culpa includes in it an error in judgment).I.Prop.A.In gen. (very freq. in every period and species of composition):B.delictum suum Suamque ut culpam expetere in mortalem sinat,
Plaut. Am. 1, 2, 33; cf.:non C. Rabirium culpa delicti, non invidia vitae... in discrimen capitis vocaverunt,
Cic. Rab. Perd. 1, 2:in hoc uno genere omnis inesse culpas istius maximas avaritiae, majestatis, dementiae, libidinis, crudelitatis,
id. Verr. 2, 5, 17, § 42:et culpam in facto, non scelus esse meo,
Ov. Tr. 4, 1, 24 et saep.:quicquid hujus factum'st culpa, non factum'st mea,
Ter. Eun. 5, 6, 10:is quidem In culpā non est,
to blame, in fault, id. Hec. 4, 4, 78; cf. id. ib. 3, 1, 19:praesidio ad eorum, qui in culpā essent, timorem uti,
Cic. Fam. 15, 2, 7:malo Tironis verecundiam in culpā esse, quam inliberalitatem Curii,
id. Att. 8, 6, 3; id. Planc. 4, 10; cf.:ut jam sit in iis culpa, qui, etc.,
id. Fam. 1, 9, 13:tua culpa nonnulla est,
you are somewhat to blame, not without fault, id. ib. 3, 8, 6:sed haec mea culpa est,
id. Brut. 35, 133:ne penes ipsos culpa esset cladis,
Liv. 5, 36, 10:penes Aetolos culpam belli esse,
id. 35, 33, 3; Sen. Ben. 7, 18, 2; Plin. Ep. 10, 30 (39), 2:culpa, quae te est penes, Ter. hec. 4, 1, 20: culpa abest ab aliquo,
Quint. 11, 1, 64:aliquem extra culpam belli esse judicare,
Liv. 8, 19, 10:in mutum confers culpam,
Plaut. Truc. 4, 3, 55:conferre in aliquem,
Ter. Eun. 2, 3, 96; Caes. B. G. 4, 27; Cic. Sen. 5, 14 al.; cf.:culpam transferre in aliquem,
Ter. And. 2, 3, 5; Cic. Att. 15, 28; id. Font. 8, 18:suam quisque culpam auctores ad negotia transferunt,
Sall. J. 1, 4:contrahere culpam,
Cic. Att. 11, 24, 1:culpam non modo derivare in aliquem, sed communicare cum altero,
id. Verr. 2, 2, 20, § 49:in culpā ponere aliquem,
id. Clu. 45, 127:indecorant bene nata (pectora) culpae,
Hor. C. 4, 4, 36; 4, 15, 11:seraque fata, Quae manent culpas etiam sub Orco,
id. ib. 3, 11, 29; App. Dogm. Plat. 2, p. 28, 5; Arn. 1, p. 27.—In partic.1.The crime of unchastity, a faux pas (cf. crimen, II. A. 2.), Ov. M. 2, 37 et saep.; Verg. A. 4, 19; 4, 172; Hor. C. 3, 27, 38; 3, 6, 17; Tac. A. 3, 24 et saep.—2.Mostly in jurid. Lat., the fault of remissness, neglect, Dig. 17, 2, 72; 18, 1, 68; 42, 5, 8, § 3:II.nec sum facturus (rem) vitio culpāve minorem,
Hor. S. 2, 6, 6.—Meton., any thing mischievous or injurious, mischief:B.continuo culpam (sc. ovem aegram) ferro compesce,
Verg. G. 3, 468:sedula (i. e. meretrix),
Prop. 4 (5), 5, 20.—Of things, a fault, defect:operum et laudes et culpae,
Vitr. 3, 1, 4. -
5 monochordon
mŏnŏchordos, on, adj., = monochordos, of one string: cithara, Aeron. ad Hor. A. P. 216.— Subst.: mŏnŏchordon, i, n., monochordon, the monochord, tonometer, Boëth. Instr. Mus. 1, 27 al.‡ † mŏnŏchŏrĭus, ii, m., = monos-choros, one who dances alone, who executes a pas seul, Not. Tir. p. 173. -
6 monochordos
mŏnŏchordos, on, adj., = monochordos, of one string: cithara, Aeron. ad Hor. A. P. 216.— Subst.: mŏnŏchordon, i, n., monochordon, the monochord, tonometer, Boëth. Instr. Mus. 1, 27 al.‡ † mŏnŏchŏrĭus, ii, m., = monos-choros, one who dances alone, who executes a pas seul, Not. Tir. p. 173. -
7 monochorius
mŏnŏchordos, on, adj., = monochordos, of one string: cithara, Aeron. ad Hor. A. P. 216.— Subst.: mŏnŏchordon, i, n., monochordon, the monochord, tonometer, Boëth. Instr. Mus. 1, 27 al.‡ † mŏnŏchŏrĭus, ii, m., = monos-choros, one who dances alone, who executes a pas seul, Not. Tir. p. 173. -
8 pasco
pasco, pāvi, pastum, 3, v. a. and n. [root pa-; Sanscr. gō-pas, herdsman; Gr. pateomai; cf. pabulum, pastor, Pales, panis; perh. also, Penates, penum], to cause to eat, to feed, pasture.I.Lit.A.Of animals, to pasture, drive to pasture, to feed, attend to the feeding of, etc. (cf. pabulor):2.cum sues puer pasceret,
Cic. Div. 1, 17, 31:greges armentaque pavit,
Ov. M. 6, 395:non, me pascente, capellae, cytisum carpetis,
Verg. E. 1, 78:turpes sub gurgite phocas,
id. G. 4, 395:ut pasceret porcos,
Vulg. Luc. 15, 15. —= depasco, of land, to pasture, give as a pasture:B.et vomere duros Exercent collis atque horum asperrima pascunt,
Verg. A. 11. 319.—In gen., to feed, supply with food:2.quot greges et quantos sit pasturus,
Varr. R. R. 2, 1, 24:bestias pascere,
Cic. Off. 2, 4, 14:a quo (Catone) cum quaereretur, quid maxime in re familiari expediret? respondit: Bene pascere. Quid secundum? Satis bene pascere. Quid tertium? Male pascere,
id. ib. 2, 25, 89:quid refert, quantum pascat aut feneret?
Sen. Ep. 2, 5:plures calones atque caballi Pascendi,
Hor. S. 1, 6, 103.—To feed, nourish, maintain, support (syn.:3.alo, nutrio): olusculis nos soles pascere,
used to feed us with vegetables, Cic. Att. 6, 1, 13:quos, dives Anagnia, pascis, quos, Amasene pater,
Verg. A. 7, 684:servi, ad quos pascendos transmarinarum regionum est optanda fertilitas,
Sen. Ep. 17, 3; so,servos,
Juv. 3, 141:viginti ventres pasco et canem,
Petr. 57:nullā provinciarum pascente Italiam,
Plin. 18, 3, 4, § 15: Juv. 7, 93.—Of one who gives frequent entertainments, to feast, entertain:cum plurimos suis sumptibus pasceret,
Spart. Hadr. 17; Lampr. Alex. Sev. 41: se sutoris arte pascere, earn a living, Aug. Civ. Dei, 22, 8.—Rarely of things:et volsis pascunt radicibus herbae (sc. me),
Verg. A. 3, 650.—To cherish, cultivate, let grow, feed, etc.— Poet.: barbam, i.e. to cherish, to let grow, pôgônotrophein, Hor. S. 2, 3, 35:4.sacrum (Baccho) crinem,
Verg. A. 7, 391:genas Phoebo, crinem Iaccho,
Stat. Th. 8, 493:Danaas paverunt Pergama flammas,
fed, Ov. M. 14, 467:ubi Taurica dira Caede pharetratae pascitur ara deae,
id. Tr. 4, 4, 63:polus dum sidera pascet,
Verg. A. 1, 608; Luc. 10, 258:umbra pascens sata,
Plin. 17, 12, 18, § 90:brevitate crassitudinem pascens,
Plin. 14, 1, 3, § 13:agros,
to till, cultivate, Mart. 10, 58, 9:nummos alienos,
to keep adding to, heap debt on debt, Hor. Ep. 1, 18, 35.—Of animals, to graze, browse ( poet.):b.pascentes capellae,
Verg. E. 3, 96:columbae,
id. A. 6, 199:saltibus in vacuis pascunt,
id. G 3, 143:sed tunc pascebant herbosa Palatia vaccae,
Tib. 2, 5, 25:ire vis, mula, pastum foras,
Plaut. Most. 4, 1, 22.—Esp.In pass. reflex., with dep. force:(β).cetera pascuntur viridis armenta per herbas,
Verg. G. 3, 162:pascitur in magnā Silā formosa juvenca,
id. ib. 3, 219:frondibus et victu pascuntur simplicis herbae,
id. ib. 3, 528:carice pastus acutā,
id. ib. 3, 231; 341:si pulli non pascentur,
Liv. 6, 41, 8:iterum pasto pascitur ante cibo,
chews the cud, Ov. Am. 3, 5, 17 sq. —Like depascere, with acc.:II.silvas,
Verg. G. 3, 314:mala gramina,
id. A. 2, 471:apes arbuta,
id. G. 4, 181:beluae pastae radices fruticum,
Plin. 9, 3, 2, § 7.—Trop.1.To feast, to gratify:b.quos P. Clodii furor rapinis et incendiis et omnibus exitiis pavit,
Cic. Mil. 2, 3:alicujus cruciatu atque supplicio pascere oculos animumque exsaturare,
to feast, id. Verr. 2, 5, 26, § 65; cf.:in ejus corpore lacerando... oculos paverit suos,
id. Phil. 11, 3, 8; Sen. Ep. 6, 6, 25:animum picturā pascit inani,
Verg. A. 1, 464:spes inanes,
to cherish, id. ib. 10, 627.—Of style:omnia quasi eodem cibo pasta,
Petr. S. 2.—Pass. reflex.:2.his ego rebus pascor, his delector,
feast myself, Cic. Pis. 20, 45:pasci discordiis civium et seditione,
id. Sest. 46, 99:ego hic pascor bibliothecā Fausti,
id. Att. 4, 10, 1:qui maleficio et scelere pascuntur,
live by, id. Off. 2, 11, 40:otia corpus alunt: animus quoque pascitur illis,
Ov. P. 1, 4, 21:pasci dolore alicujus,
id. M. 6, 280.—To lay waste, ravage, desolate:vestros campos,
Liv. 25, 12:et pascent terram Assur in gladio,
Vulg. Mic. 5, 6; cf.:pasce populum tuum in virgā tuā,
id. ib. 7, 14. -
9 Pasicompsa
Pāsĭcompsa, ae, f. [pas-kompsê, alladorned], a female proper name, Plaut. Merc. 3, 1, 18 sq. -
10 passivus
1.passīvus, a, um, adj. [2. pando].I.Spread about, general, common, found everywhere (post-class.):II. B.nomen dei,
applied to many, common, Tert. adv. Marc. 1, 7: cupiditates, Firm. Math. 5, 1.—Subst.: passīvus, i, m., i. q. popularis: vagi Romanorum, quos passivos appellant, Aug. contr. Adamant. 24; so, populari, passivo, Schol. Juv. 8, 182.— Adv.: passīvē:2.crines per colla passive dispositi,
dispersedly, App. M. 11 init.; Tert. adv. Psych. 2.passīvus, a, um, adj. [patior], capable of feeling or suffering, passible, passive (post-class.):II.anima passiva et interibilis,
Arn. 2, 65; App. de Deo Socr. p. 49.— -
11 post
post (form poste, Enn. An. 235; Plaut. Most. 1, 3, 131; id. Stich. 2, 2, 56), adv. and prep. [root pas-; Sanscr. pac-kas, behind; Gr. pumatos (for posmatos); Lat. pone, postremus].I.Adv.A.Of place, behind, back, backwards (class.):B.ante aut post,
Liv. 22, 5, 8:servi, qui post erant,
Cic. Mil. 10, 29:lacertis priora genua post curvantur,
backwards, Plin. 11, 45, 102, § 249: sed ubi periculum advenit, invidia atque superbia post fuere, remained behind, were forgotten, Sall. C. 23, 7:post minor est,
i.e. shorter when seen from behind, Juv. 6, 504. —Of time, afterwards, after: nunc et post semper, old poet in Plin. 35, 10, 37, § 115.—2.Ante... post, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 47 Vahl.):II.post duobus mensibus,
Ter. Hec. 3, 3, 33:initio... post autem,
Cic. Fam. 7, 5; id. Dom. 55, 140; Sall. J. 55, 8: duxi probum, erravi, post cognovi, Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 160 Vahl.):multis post annis,
many years after, Cic. Fl. 23, 56:paucis diebus post,
Plaut. Men. prol. 36:multis annis post,
id. ib. 5, 9, 72:biennio post,
Cic. Brut. 91, 316: quam te post multis tueor tempestatibus? after how long a time? Pac. ap. Non. 414, 3:aliquanto post,
some time after, shortly after, Cic. Caecin. 4, 11:post aliquanto,
id. Or. 30, 107:paulo post valens,
a little later, id. Fam. 16, 5, 2:post paulo,
soon after, Caes. B. C. 1, 29:multo post quam,
long after, Cic. Att. 12, 49; cf. Liv. 24, 3, 14 Weissenb.:post tanto,
so long after, Verg. G. 3, 476:post non multo,
not long afterwards, Nep. Paus. 3, 1:neque ita multo,
and not very long afterwards, id. Cim. 3, 4.—With inde, deinde, and afterwards, and then: et post inde, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll. (Ann. v. 11 Vahl.):inde pedes et crura mori, post inde per artus, etc.,
Lucr. 3, 529:primum... post deinde,
Ter. And. 3, 2, 3; Nep. Eum. 5, 5.—Prep. with acc., behind.A.Of place: post me erat Aegina, ante Megara, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4; Plaut. Ep. 2, 2, 52:2.post nostra castra,
Caes. B. G. 2, 9:post tergum,
id. ib. 7, 88:post carecta,
Verg. E. 3, 20:post montem se occultare,
Caes. B. G. 7, 83:post se alligare,
Plin. 26, 9, 58, § 91:post equitem sedet atra cura,
Hor. C. 3, 1, 40.—Trop., beneath, inferior to, less important than:B.neque erat Lydia post Chloen,
Hor. C. 3, 9, 6:tantus erat ambitionis furor, ut nemo tibi post te videatur, si aliquis ante te fuerit,
Sen. Ep. 104, 9:ut sua necessaria post illius honorem haberent,
Sall. J. 73, 6; Plin. 33, 2, 8, § 34.—Of time, after, since:C.aliquot post menses,
Cic. Rosc. Am. 44, 128:maxima post hominum memoriam classis,
since the memory of man, Nep. Them. 5, 3:post M. Brutum proconsulem,
after the proconsulate, Cic. Phil. 2, 38, 97.—So with part. constr.:post urbem conditam,
since the city was founded, Cic. Cat. 4, 7, 14:post homines natos,
id. Brut. 62, 224; id. Mil. 26, 69:sexennio post Veios captos,
after the taking of Veii, id. Div. 1, 44, 100 al. —Put after the noun:hunc post,
Cic. Tusc. 2, 6, 15.—With quam:decessit post annum quartum quam expulsus fuerat,
Nep. Arist. 3, 3; cf.:post annum quintum, quo expulsus erat,
id. Cim. 3, 3: post id, post illa, after this, after that, afterwards:post id cum lassus fueris,
Plaut. Cas. 1, 42: qui foret post illa natus, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 67 Vahl.):eum numquam post illa vidi,
Plaut. Curc. 4, 2, 43:post illa,
Ter. Phorm. 2, 2, 33:post haec deinde,
then after this, and next, Col. 3, 4:post Hectora,
Ov. M. 12, 607.— -
12 principia
princĭpĭum, ii, n. [princeps], a beginning, commencement, origin (class.; syn.: primordia, initium).I.In gen.:II.origo principii nulla est: nam ex principio oriuntur omnia,
Cic. Tusc. 1, 23, 54:quid est cujus principium aliquod sit, nihil sit extremum?
id. N. D. 1, 8, 20:nec principium, nec finem habere,
id. Sen. 21, 78:cujus criminis neque principium invenire, neque evolvere exitum possum,
id. Cael. 23, 56:hic fons, hoc principium est movendi,
id. Rep. 6, 25, 27:bellorum atque imperiorum,
id. Balb. 3, 9:principium pontis,
Tac. A. 1, 69:principio lucis,
at daybreak, Amm. 25, 5, 1:in principiis dicendi,
at the commencement of a speech, Cic. de Or. 1, 26, 121;so of a declaration in a lawsuit,
Juv. 6, 245:suave quoddam principium dicendi,
Amm. 30, 4, 19: principia ducere ab aliquo, to derive, deduce:omnium rerum magnarum principia a dis immortalibus ducuntur,
id. Vatin. 6, 14:principium urbis,
id. Off. 1, 17, 54:scribendi recte sapere est et principium et fons,
Hor. A. P. 309:omne principium huc refer,
id. C. 3, 6, 6:a Jove principium,
Verg. E. 3, 60:anni,
Liv. 1, 4:a sanguine Teucri Ducere principium,
Ov. M. 13, 705:capessere,
to begin, Tac. A. 15, 49.—Adverb.: principio, a principio, in principio, at or in the beginning, at first:principio... postea, etc.,
Cic. Div. 2, 35, 75:principio generi animantium omni est a naturā tributum, ut se tueatur,
id. Off. 1, 4, 11; id. Tusc. 2, 22, 53; id. Fin. 1, 6, 17; Ter. Eun. 5, 8, 39; id. And. 3, 3, 38; Verg. A. 6, 214; Cic. Off. 3, 5, 21; so,a principio: ac vellem a principio te audissem, etc.,
id. Att. 7, 1, 2:dixeram a principio, de re publicā ut sileremus,
id. Brut. 42, 157:in principio,
id. de Or. 1, 48, 210:principio ut,
as soon as, Plaut. Merc. prol. 40; v. Ritschl ad h. l.— Rarely of the boundaries of a country or people:adusque principia Carmanorum,
Amm. 23, 6, 74.—In partic.A.Plur., beginnings, foundations, principles, elements (class.):B.bene provisa et diligenter explorata principia ponantur,
Cic. Leg. 1, 13, 37:juris,
id. ib. 1, 6, 18:naturae,
id. Off. 3, 12, 52;for which: principia naturalia,
id. Fin. 3, 5, 17; cf. id. ib. 2, 11, 35:principia rerum, ex quibus omnia constant,
first principles, elements, id. Ac. 2, 36, 117.—Prov.: obsta principiis (cf. the French: ce n'est que le premier pas qui coute),
Ov. R. Am. 91.—That makes a beginning, that votes first: tribus principium fuit, pro tribu Q. Fabius primus scivit, Lex Thoria, Rudorff. p. 142; Lex Appar. ap. Haubold, Moment. Leg. p. 85; Plebissc. ap. Front. Aquaed. 129:2.Faucia curia fuit principium,
was the first to vote, Liv. 9, 38 fin. —In gen., a beginner, originator, founder, ancestor ( poet.):C.Graecia principium moris fuit,
Ov. F. 2, 37:mihi Belus avorum Principium,
ancestor, progenitor, Sil. 15, 748.—Here, too, prob. belongs PRINCIPIA SACRA, Æneas and [p. 1446] his successors in Lavinium, ancestors whom the Latins and Romans honored as deities, Inscr. Orell. 2276.—In milit. lang.: princĭpĭa, ōrum, n.1.The foremost ranks, the front line of soldiers, the front or van of an army:2.post principia,
behind the front, Liv. 2, 65; cf.:hic ero post principia, inde omnibus signum dabo,
Ter. Eun. 4, 7, 11: post principia paulatim recedunt, Sisenn. ap. Non. 135, 31: deinde ipse paulatim procedere;Marium post principia habere,
Sall. J. 50, 2:traversis principiis, in planum deducit,
id. ib. 49, 6:equites post principia collocat,
Liv. 3, 22; Tac. H. 2, 43. —The staff-officers, members of the council of war (post-class.):3.mittere principia,
Front. Strat. 2, 5, 30:a principiis salutari,
Treb. Pol. Trig. Tyr. 10:advocatis legionum principiis et turmarum,
Amm. 25, 5, 1; Cod. 12, 47, 1.—A large open space in a camp, in which were the tents of the general, lieutenants, and tribunes, together with the standards, and where speeches were made and councils held; the general's quarters:D.jura reddere in principiis,
Liv. 28, 24:in principiis ac praetorio in unum sermones confundi,
id. 7, 12:castrorum,
Just. 11, 6, 6:in castris,
Varr. R. R. 3, 4, 1:in principiis statuit tabernaculum, eoque omnes cotidie convenire (jussit), ut ibi de summis rebus consilia caperentur,
Nep. Eum. 7, 2; Suet. Oth. 1; 6; Flor. 3, 10, 12:primores centurionum et paucos militum in principia vocat,
Tac. H. 3, 13; 1, 48; Dig. 49, 16, 12; cf. Front. Strat. 4, 1, 16.—Precedence, preference, the first place:E.principium ergo, columenque omnium rerum preti margaritae tenent,
Plin. 9, 35, 54, § 106. —Plur., selections, selected passages:2.principiorum libri circumferuntur, quia existimatur pars aliqua etiam sine ceteris esse perfecta,
Plin. Ep. 2, 5, 12.— -
13 principium
princĭpĭum, ii, n. [princeps], a beginning, commencement, origin (class.; syn.: primordia, initium).I.In gen.:II.origo principii nulla est: nam ex principio oriuntur omnia,
Cic. Tusc. 1, 23, 54:quid est cujus principium aliquod sit, nihil sit extremum?
id. N. D. 1, 8, 20:nec principium, nec finem habere,
id. Sen. 21, 78:cujus criminis neque principium invenire, neque evolvere exitum possum,
id. Cael. 23, 56:hic fons, hoc principium est movendi,
id. Rep. 6, 25, 27:bellorum atque imperiorum,
id. Balb. 3, 9:principium pontis,
Tac. A. 1, 69:principio lucis,
at daybreak, Amm. 25, 5, 1:in principiis dicendi,
at the commencement of a speech, Cic. de Or. 1, 26, 121;so of a declaration in a lawsuit,
Juv. 6, 245:suave quoddam principium dicendi,
Amm. 30, 4, 19: principia ducere ab aliquo, to derive, deduce:omnium rerum magnarum principia a dis immortalibus ducuntur,
id. Vatin. 6, 14:principium urbis,
id. Off. 1, 17, 54:scribendi recte sapere est et principium et fons,
Hor. A. P. 309:omne principium huc refer,
id. C. 3, 6, 6:a Jove principium,
Verg. E. 3, 60:anni,
Liv. 1, 4:a sanguine Teucri Ducere principium,
Ov. M. 13, 705:capessere,
to begin, Tac. A. 15, 49.—Adverb.: principio, a principio, in principio, at or in the beginning, at first:principio... postea, etc.,
Cic. Div. 2, 35, 75:principio generi animantium omni est a naturā tributum, ut se tueatur,
id. Off. 1, 4, 11; id. Tusc. 2, 22, 53; id. Fin. 1, 6, 17; Ter. Eun. 5, 8, 39; id. And. 3, 3, 38; Verg. A. 6, 214; Cic. Off. 3, 5, 21; so,a principio: ac vellem a principio te audissem, etc.,
id. Att. 7, 1, 2:dixeram a principio, de re publicā ut sileremus,
id. Brut. 42, 157:in principio,
id. de Or. 1, 48, 210:principio ut,
as soon as, Plaut. Merc. prol. 40; v. Ritschl ad h. l.— Rarely of the boundaries of a country or people:adusque principia Carmanorum,
Amm. 23, 6, 74.—In partic.A.Plur., beginnings, foundations, principles, elements (class.):B.bene provisa et diligenter explorata principia ponantur,
Cic. Leg. 1, 13, 37:juris,
id. ib. 1, 6, 18:naturae,
id. Off. 3, 12, 52;for which: principia naturalia,
id. Fin. 3, 5, 17; cf. id. ib. 2, 11, 35:principia rerum, ex quibus omnia constant,
first principles, elements, id. Ac. 2, 36, 117.—Prov.: obsta principiis (cf. the French: ce n'est que le premier pas qui coute),
Ov. R. Am. 91.—That makes a beginning, that votes first: tribus principium fuit, pro tribu Q. Fabius primus scivit, Lex Thoria, Rudorff. p. 142; Lex Appar. ap. Haubold, Moment. Leg. p. 85; Plebissc. ap. Front. Aquaed. 129:2.Faucia curia fuit principium,
was the first to vote, Liv. 9, 38 fin. —In gen., a beginner, originator, founder, ancestor ( poet.):C.Graecia principium moris fuit,
Ov. F. 2, 37:mihi Belus avorum Principium,
ancestor, progenitor, Sil. 15, 748.—Here, too, prob. belongs PRINCIPIA SACRA, Æneas and [p. 1446] his successors in Lavinium, ancestors whom the Latins and Romans honored as deities, Inscr. Orell. 2276.—In milit. lang.: princĭpĭa, ōrum, n.1.The foremost ranks, the front line of soldiers, the front or van of an army:2.post principia,
behind the front, Liv. 2, 65; cf.:hic ero post principia, inde omnibus signum dabo,
Ter. Eun. 4, 7, 11: post principia paulatim recedunt, Sisenn. ap. Non. 135, 31: deinde ipse paulatim procedere;Marium post principia habere,
Sall. J. 50, 2:traversis principiis, in planum deducit,
id. ib. 49, 6:equites post principia collocat,
Liv. 3, 22; Tac. H. 2, 43. —The staff-officers, members of the council of war (post-class.):3.mittere principia,
Front. Strat. 2, 5, 30:a principiis salutari,
Treb. Pol. Trig. Tyr. 10:advocatis legionum principiis et turmarum,
Amm. 25, 5, 1; Cod. 12, 47, 1.—A large open space in a camp, in which were the tents of the general, lieutenants, and tribunes, together with the standards, and where speeches were made and councils held; the general's quarters:D.jura reddere in principiis,
Liv. 28, 24:in principiis ac praetorio in unum sermones confundi,
id. 7, 12:castrorum,
Just. 11, 6, 6:in castris,
Varr. R. R. 3, 4, 1:in principiis statuit tabernaculum, eoque omnes cotidie convenire (jussit), ut ibi de summis rebus consilia caperentur,
Nep. Eum. 7, 2; Suet. Oth. 1; 6; Flor. 3, 10, 12:primores centurionum et paucos militum in principia vocat,
Tac. H. 3, 13; 1, 48; Dig. 49, 16, 12; cf. Front. Strat. 4, 1, 16.—Precedence, preference, the first place:E.principium ergo, columenque omnium rerum preti margaritae tenent,
Plin. 9, 35, 54, § 106. —Plur., selections, selected passages:2.principiorum libri circumferuntur, quia existimatur pars aliqua etiam sine ceteris esse perfecta,
Plin. Ep. 2, 5, 12.— -
14 versus
1. 2. 3.versus ( vors-), ūs (ante-class. collat. form of the plur. versi, Laev. ap. Prisc. p. 712 P.: versorum, Laber. ib.: versis, Val. ib.), m. [verto, a turning round, i. e. of the plough].I.A furrow, Col. 2, 2, 25; Plin. 18, 19, 49, § 177.—II.Transf., a line, row.A.In gen.:B.in versum distulit ulmos,
Verg. G. 4, 144:remorum,
Liv. 33, 30, 5; cf. Verg. A. 5, 119:foliorum,
Plin. 15, 29, 37, § 122:creber catenarum,
Sil. 7, 658.—In partic., a line of writing; and in poetry, a verse:C. III.ut primum versum (legis) attenderet,
Cic. Rab. Post. 6, 14:deplorat primis versibus mansionem suam,
id. Att. 2, 16, 4; id. de Or. 1, 61, 261:magnum numerum versuum ediscere,
Caes. B. G. 6, 14; Nep. Epam. 4, 6; Liv. 41, 24, 13; Quint. 1, 4, 3; 7, 1, 37; 10, 1, 38; 10, 1, 41; Plin. Ep. 4, 11, 16; Ov. Am. 1, 11, 21:si quis minorem gloriae fructum putat ex Graecis versibus percipi quam ex Latinis, vehementer errat,
Cic. Arch. 10, 23; id. de Or. 2, 64, 257; 3, 50, 194; id. Or. 20, 67; Quint. 9, 4, 48 sq.; 11, 2, 39; 11, 2, 51; Hor. S. 1, 10, 54; 2, 1, 21; id. Ep. 2, 2, 52; Verg. E. 5, 2.—A land-measure, = Gr. plethron, Varr. R. R. 1, 10, 1.—IV. -
15 vorsus
1. 2. 3.versus ( vors-), ūs (ante-class. collat. form of the plur. versi, Laev. ap. Prisc. p. 712 P.: versorum, Laber. ib.: versis, Val. ib.), m. [verto, a turning round, i. e. of the plough].I.A furrow, Col. 2, 2, 25; Plin. 18, 19, 49, § 177.—II.Transf., a line, row.A.In gen.:B.in versum distulit ulmos,
Verg. G. 4, 144:remorum,
Liv. 33, 30, 5; cf. Verg. A. 5, 119:foliorum,
Plin. 15, 29, 37, § 122:creber catenarum,
Sil. 7, 658.—In partic., a line of writing; and in poetry, a verse:C. III.ut primum versum (legis) attenderet,
Cic. Rab. Post. 6, 14:deplorat primis versibus mansionem suam,
id. Att. 2, 16, 4; id. de Or. 1, 61, 261:magnum numerum versuum ediscere,
Caes. B. G. 6, 14; Nep. Epam. 4, 6; Liv. 41, 24, 13; Quint. 1, 4, 3; 7, 1, 37; 10, 1, 38; 10, 1, 41; Plin. Ep. 4, 11, 16; Ov. Am. 1, 11, 21:si quis minorem gloriae fructum putat ex Graecis versibus percipi quam ex Latinis, vehementer errat,
Cic. Arch. 10, 23; id. de Or. 2, 64, 257; 3, 50, 194; id. Or. 20, 67; Quint. 9, 4, 48 sq.; 11, 2, 39; 11, 2, 51; Hor. S. 1, 10, 54; 2, 1, 21; id. Ep. 2, 2, 52; Verg. E. 5, 2.—A land-measure, = Gr. plethron, Varr. R. R. 1, 10, 1.—IV.
См. также в других словарях:
pas — pas … Dictionnaire des rimes
pas — 1. (pâ ; l s se lie : un pâ z allongé) s. m. 1° Action de mettre un pied devant l autre pour marcher. 2° Pas, en termes d escrime. 3° Les premiers pas. 4° Faux pas. 5° Pas, en termes de danse. 6° Pas, en termes militaires. 7° Pas,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
pas — Pas, Tantost est nom m. et signifie proprement ores une enjambée ou simple, contenant deux pieds et demy, ou Geometrique contenant cinq pieds, à quatre paulmes pour pied, Passus. Duquel mot il vient par apocope. Ores improprement quelconque… … Thresor de la langue françoyse
pas — pȁs m <G psȁ, V psȅ/psȕ, N mn psȉ, G pásā> DEFINICIJA 1. zool. a. domaća životinja Canis canis, Canis familiaris [lovački pas; ovčarski pas; pas lutalica; policijski pas]; ćuko b. (u raznim usporedbama) [žedan kao pas, ljut kao pas, umoran… … Hrvatski jezični portal
pas — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. passie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taśma z mocnego materiału lub skóry, zapinana lub (rzadziej) wiązana na ubraniu w talii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wąski, szeroki,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
PAS 78 — PAS 78: Guide to good practice in commissioning accessible websites is a Publicly Available Specification published on March 8, 2006 by the British Standards Institution (BSI) in collaboration with the Disability Rights Commission (DRC). It… … Wikipedia
PAS — steht als Abkürzung steht für: Paraaminosalicylsäure, ein Medikament zum Einsatz gegen Tuberkulose Paris Air Show Partidul Alianța Socialistă, eine rumänische Partei Parti Islam Se Malaysia, islamistische Partei in Malaysia parental alienation… … Deutsch Wikipedia
PAS — or Pas may refer to: Contents 1 Automotive 2 Companies 3 Medicine 4 Organizations 5 Places … Wikipedia
PAS 55 — Optimal management of physical assets is a Publicly Available Specification published by the British Standards Institution. This PAS gives guidance and a 28 point requirements checklist of good practices in physical asset management; typically… … Wikipedia
păs — PĂS, păsuri, s.n. Durere (sufletească) greu de suportat; suferinţă, chin; necaz, supărare; grijă; împrejurare dificilă, impas. *. loc. adv. Fără păs = nepăsător; indiferent. – lat. pensum. Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa: DEX 98 PĂS s. 1.… … Dicționar Român
Pas — Porté dans le département du Nord, en Belgique et aux Pays Bas (également Van der Pas, Van de Pas), c est un toponyme évoquant un passage, le plus souvent un gué. Une commune du Pas de Calais s appelle Pas. Le nom est également présent dans le… … Noms de famille