-
1 partus
partus, ūs, m. (pario), das Gebären, die Geburt, I) eig.: a) v. weibl. Personen, Cic. u.a.: partus tempus adventat, Macr.: quando partus tempus advenerit, Vulg.: alqm partu edere, reddere, eniti, jmd. gebären, Ov.: cum alqo uno partu editum esse, Eutr. – uxor in partu perierat, Sen. rhet.: ex partu decedere, im Kindbett sterben, Ascon. in Cic. Pison. p. 4, 22 K. – v. Tieren, das Hecken, Varro: v. Vögeln, das Eierlegen, Colum.: v. Fischen, das Laichen, Hor. u. Plin.: übtr. vom trojan. Pferde, Pergama partu inflammare nocturno Graiugenarum, Lucr. – im Bilde, Graeciae oratorum partus atque fontes, die Geburten u. Quellen = Entstehung u. Ursprung, Cic. Brut. 49. – b) vom Manne, die Zeugung, wie im Griech. τόκος, Cic. poët.: v. Hähnen, Varro. – II) meton.: A) das Gebären, die Geburtszeit, Cic. Clu. 31. Ov. met. 9, 674. – B) die Geburt, Leibesfrucht (das Kind, Junge, die Kinder, Jungen), a) von vierfüßigen Tieren u. bes. v. Menschen, Latona partu gravida, Tac.: bicipites hominum aliorumve animalium partus, Tac.: partus monstrosus, Mißgeburt, Augustin.: ferae partus suos diligunt, Cic.: partum ferre od. gerere, schwanger (trächtig) sein, Plin.: apud eum plures enixa partus, Liv.: coniunx sex partus enixa, Tac.: partum edere, v. Menschen, Tac., v. Tieren, Cic. u.a.: partus abigere, Tac.: partum sibi medicamentis abigere, Cic.: partum elidere, Cels. u. Plin.: partus Ledae, Helena u. Klytämnestra, Prop.: partus terrae, die Giganten, Hor. – b) von den Hühnern, das Ei, Apul. met. 9, 33. Solin. 7, 29. – c) übtr., v. Wein, Varro: v. Baumfrüchten, Plin.: v. Feldfrüchten, Ambros. – d) bildl., neque concipere aut edere partum mens potest, nisi etc., Petron. – / Dat. Sing. partu, Prop. 1, 13, 30: Dat. u. Abl. Plur. partubus, Hor. epod. 5, 5 (vgl. Diom. 308, 2. Prisc. 7, 91); ungew. partibus, Apul. met. 9, 33; de Plat. 2, 26. – Archaist. Genet. parti, Pacuv. tr. 77, u. partuis, Varro sat. Men. 26.
?
-
2 partus
partus, ūs, m. (pario), das Gebären, die Geburt, I) eig.: a) v. weibl. Personen, Cic. u.a.: partus tempus adventat, Macr.: quando partus tempus advenerit, Vulg.: alqm partu edere, reddere, eniti, jmd. gebären, Ov.: cum alqo uno partu editum esse, Eutr. – uxor in partu perierat, Sen. rhet.: ex partu decedere, im Kindbett sterben, Ascon. in Cic. Pison. p. 4, 22 K. – v. Tieren, das Hecken, Varro: v. Vögeln, das Eierlegen, Colum.: v. Fischen, das Laichen, Hor. u. Plin.: übtr. vom trojan. Pferde, Pergama partu inflammare nocturno Graiugenarum, Lucr. – im Bilde, Graeciae oratorum partus atque fontes, die Geburten u. Quellen = Entstehung u. Ursprung, Cic. Brut. 49. – b) vom Manne, die Zeugung, wie im Griech. τόκος, Cic. poët.: v. Hähnen, Varro. – II) meton.: A) das Gebären, die Geburtszeit, Cic. Clu. 31. Ov. met. 9, 674. – B) die Geburt, Leibesfrucht (das Kind, Junge, die Kinder, Jungen), a) von vierfüßigen Tieren u. bes. v. Menschen, Latona partu gravida, Tac.: bicipites hominum aliorumve animalium partus, Tac.: partus monstrosus, Mißgeburt, Augustin.: ferae partus suos diligunt, Cic.: partum ferre od. gerere, schwanger (trächtig) sein, Plin.: apud eum plures enixa partus, Liv.: coniunx sex partus enixa, Tac.: partum edere, v. Menschen, Tac., v. Tieren, Cic. u.a.: partus abigere, Tac.: partum sibi medicamentis abige-————re, Cic.: partum elidere, Cels. u. Plin.: partus Ledae, Helena u. Klytämnestra, Prop.: partus terrae, die Giganten, Hor. – b) von den Hühnern, das Ei, Apul. met. 9, 33. Solin. 7, 29. – c) übtr., v. Wein, Varro: v. Baumfrüchten, Plin.: v. Feldfrüchten, Ambros. – d) bildl., neque concipere aut edere partum mens potest, nisi etc., Petron. – ⇒ Dat. Sing. partu, Prop. 1, 13, 30: Dat. u. Abl. Plur. partubus, Hor. epod. 5, 5 (vgl. Diom. 308, 2. Prisc. 7, 91); ungew. partibus, Apul. met. 9, 33; de Plat. 2, 26. – Archaist. Genet. parti, Pacuv. tr. 77, u. partuis, Varro sat. Men. 26. -
3 partus
partus ūs, m [pario], a bearing, bringing forth, birth, delivery: partus instabat prope, T.: cum iam appropinquare partus putaretur: maturos aperire partūs Lenis, H.—Fig.: Graeciae oratorum partūs atque fontīs vides, i. e. beginnings.— Young, offspring: bestia pro suo partu propugnant: plurīs enisa partūs, L.: partūs Missos ad Orcum, H.: tanti partus equae constat, foal, Iu.* * *birth; offspring -
4 partus
partus partus, us m дитя, потомство -
5 partus
partus partus, us m роды, рождение -
6 partus
partus partus, us m детёныш -
7 partus
partus adj. [P. of pario], gained, acquired: parta bona.—As subst n., an acquisition, possession, store: Frigoribus parto fruuntur, V.: dedecus est parta amittere, S.: tantis Parta malis curā Servantur, Iu.: parta a Lucullo, the conquests of, Ta.: retinere parta, Ta.* * *birth; offspring -
8 partus
1.partus, a, um, Part. and P. a., from 2. pario.2.partus, ūs ( gen. parti, Pac. ap. Non. 486, 6:I.partuis,
Varr. ib. 8; dat. sing. partu, Prop. 1, 13, 30; dat. plur. partibus, App. M. 9, 33), m. [2. pario], a bearing, bringing forth, birth (equally common in the sing. and plur.).In abstr.: propinquitas parti, Pac. ap. Non. 486, 6:B.cum esset gravida Auria, et jam appropinquare partus putaretur,
Cic. Clu. 11, 31; cf. Ov. M. 9, 673:antequam veniret partus ejus, peperit,
the time for bearing, Vulg. Isa. 66, 7:Diana adhibetur ad partus,
Cic. N. D. 2, 27, 69:maturos aperire partus Lenis,
Hor. C. S. 13:partūs discrimen subire,
Juv. 6, 592: (Dejanira) Oenei partu edita, begotten, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 8, 20.—Trop.:II.et Graeciae quidem oratorum partus atque fontes vides,
i. e. beginnings, Cic. Brut. 13, 49.—In concr., the young or offspring of any creature, the fœtus or embryo:B.bestiae pro suo partu propugnant,
Cic. Tusc. 5, 27, 79:Veneri partus suus,
Verg. A. 7, 321:partus Missos ad Orcum,
Hor. C. 3, 4, 40:tanti partus equae constat,
Juv. 6, 626:partum ferre,
i. e. to be pregnant, Plin. 8, 32, 50, § 112; so,partum gerere,
id. 8, 47, 72, § 187:partum eniti,
to bear, bring forth, id. 7, 3, 3, § 34:partum edere,
id. 7, 3, 3, § 35:partum reddere,
id. 10, 12, 15, § 32:partum abigere,
to cause abortion, id. 14, 18, 22, § 116:partum eicere,
id. 24, 6, 20, § 30:partum mortuum pellere,
id. 22, 21, 26, § 54:partum trahere,
id. 20, 8, 30, § 74:partus gravidarum extorquere tormentis,
Flor. 3, 4.—Leg. maxim:partus sequitur ventrem,
Gai. Inst. 1, 78; Ulp. Fragm. 5, 9. —Of plants, Varr. R. R. 1, 8 fin.; Col. 3, 10, 16; Plin. 17, 2, 2, § 13.—Trop.:3.neque concipere aut edere partum mens potest, nisi, etc.,
Petr. 118. -
9 partus
[st1]1 [-] partus, a, um: part. passé de pario. [st1]2 [-] partŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - enfantement, accouchement. - [abcl]b - enfants. - [abcl]c - petits, portée.[/b]* * *[st1]1 [-] partus, a, um: part. passé de pario. [st1]2 [-] partŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - enfantement, accouchement. - [abcl]b - enfants. - [abcl]c - petits, portée.[/b]* * *Partus, Aliud item participium. Enfanté.\Parta. Colum. Celle qui a enfanté.\Partus. Terent. Acquis.\Partum per nos. Cic. Acquis par nous.\Victoria parta. Cic. Victoire gaignee et acquise.\Male parta, male dilabuntur. Cic. Biens mal acquis, etc.\Partus, huius partus, mas. gen. Cic. Enfantement.\Adest mulieri partus. Cels. Le temps d'enfanter.\Dare partu geminam prolem. Virgil. Enfanter deux enfants, Accoucher de deux gemeaux, ou bessons.\Partus. Martial. Plin. Le fruit du ventre de la femme, ou La portee des bestes.\Ferre partum dicitur foemina. Plin. Estre grosse.\Ferre partum ex aliqua. Senec. Avoir enfant d'elle.\Maculare partus suos paricidio. Liu. Tuer ses enfants.\Reddere partum. Plin. Enfanter.\Diligunt suos partus ferae. Cic. Leurs faons, Leurs petits. -
10 partus
I a, um part. pf. к pario II partus, ūs m. [ pario ]1) рождениеaliquem partu ēdere (enīti, dare, reddere) O, L etc. — произвести кого-л. на свет2) происхождение, возникновение, начало ( Graeciae oratorum partūs atque fontes C)3) роды, время родов (p. appropinquat C)4) утробный плод, зародыш ( Latona partu gravīda T)5) дитяpartūs Ledae Prp = — Елена и Клитемнестраpartūs terrae H = — Гиганты -
11 partus
1) рождение, partus incipiens (1. 15 cit. 1. 1 § 19 D. 37, 9. 1. 163 § 1 D. 50, 16). 2) то, что родится, a) плод: partus, antequam edatur, mulieris portio (часть организма матери) est, vel viscerum (1. 1 § 1 D. 25, 4. 1. 9 § 1 D. 35, 2. 1. 1 § 15 D. 37, 9. 1. 2 C. 6, 17);partum abigere (см. s. 3);
b) дитя, уже родившееся: septimo mense nasci perfectum partum (1. 12 D. 1, 5. 1. 14 eod.);
partum subicere, supponere (1. 1 § 13 D. 25, 4. 1. 1 § 11 D. 37, 10. 1. 1 C. 9, 22); особ. о детях рабов (1. 12 pr. D. 4, 2. 1. 27 pr. D. 5, 3. 1. 11 § 2. 5 D. 6, 2. 1. 15 pr. D. 12, 6. 1. 18 § 2 D. 13, 7. 1. 15 pr. D. 20, 1. 1. 30 pr. D. 35, 2. 1. 58 § 4 D. 36, 1. 1. 10 § 2 D. 41, 3. 1. 10 D. 41, 4. 1. 62 D. 47, 2);
c) о приплоде животных (1. 24 § 20 D. 5, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > partus
-
12 partus
us, m четвёртое склонение родыЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > partus
-
13 partus
,us mрождение, роды -
14 partus
, us mрождение, роды -
15 acerbus
ăcerbus, a, um - ăcerbior, Cic. Verr. 4, 134 ; ăcerbissimus Cic. Clu. 10. [st1]1 [-] aigre, aigu (son). - vox acerba, Quint. 11, 3, 169, voix aigre. - plur. n. acerba sonans, Virg. G. 3, 149: avec un bruit strident. - acerbus serrae horror, Lucr.: l'horrible grincement de la scie. [st1]2 [-] qui n'est pas à maturité, acerbe, âpre au goût, vert (fruit). - acerba uva, Phaedr. 4, 3, 4: raisin âpre (vert). - cf. Cato, Agr. 65, 1; Varr. R. 1, 44, 4. - acerbus odor, Val. Flac. 4, 493: odeur âcre. - res acerbae, Cic. Prov. 34: affaires inachevées. - virgo acerba, Varr. Men. 11: jeune fille qui n'est pas nubile. - acerbum funus, Plaut. As. 595 ; Virg. En. 6, 429: mort prématurée. - Neptuni corpus acerbum, Lucr.: l'onde amère (le corps salé de Neptune). - sapor acerbus, Plin.: goût âpre. - acerbum pirum, Varr.: poire verte. [st1]3 [-] imparfait, prématuré. - acerba virgo, Ov.: jeune fille qui n'est pas nubile. - acerbus partus, Ov.: enfant né avant terme. - acerbum funus, Virg.: mort prématurée. - acerba mors: mort prématurée. - res acerbae, Cic.: ouvrage inachevé. [st1]4 [-] âpre, rude, dur, impitoyable, cruel. - possunt acerbi e Zenonis schola exire, Cic.: il peut sortir des bourrus de l'école de Zénon. - res acerbae, Lucr.: le malheur. - acerba in partus, Ov.: (mère) dure pour ses enfants. - acerbum habuimus Curionem, Cic.: Curion nous a été hostile. - acerbus recitator, Hor.: lecteur importun. - acerbissimi feneratores, Cic.: usuriers impitoyables. - in Massiliensis es acerbus, Cic. Phil. 8, 18: tu es impitoyable à l'égard des Marseillais. - acerbae linguae fuit, Liv. 39, 40, 10: il eut une langue acerbe, mordante. [st1]5 [-] amer, fâcheux, triste, morose (en parl. de choses). - recordatio acerba, Cic. Br. 266: souvenir amer. - acerba fortuna, Cic.Verr. 5, 119: cruelle destinée. - acerba, ōrum, n.: choses pénibles. - multa acerba habuit ille annus, Cic. Sest. 27, 58: cette année a vu bien des malheurs. - acerbus delectus, Liv.: levée rigoureuse. - acerba cavillatio, Suet.: plaisanterie amère. - res acerbae, Lucr.: le malheur. - acerbum, i, n.: le malheur. --- Ov. Tr. 5, 2, 21; Virg. En. 12, 500. - acerba gemens, Ov.: poussant un douloureux gémissement. - acerbum est + inf.: il est pénible de. --- Cic. Quinct. 95.* * *ăcerbus, a, um - ăcerbior, Cic. Verr. 4, 134 ; ăcerbissimus Cic. Clu. 10. [st1]1 [-] aigre, aigu (son). - vox acerba, Quint. 11, 3, 169, voix aigre. - plur. n. acerba sonans, Virg. G. 3, 149: avec un bruit strident. - acerbus serrae horror, Lucr.: l'horrible grincement de la scie. [st1]2 [-] qui n'est pas à maturité, acerbe, âpre au goût, vert (fruit). - acerba uva, Phaedr. 4, 3, 4: raisin âpre (vert). - cf. Cato, Agr. 65, 1; Varr. R. 1, 44, 4. - acerbus odor, Val. Flac. 4, 493: odeur âcre. - res acerbae, Cic. Prov. 34: affaires inachevées. - virgo acerba, Varr. Men. 11: jeune fille qui n'est pas nubile. - acerbum funus, Plaut. As. 595 ; Virg. En. 6, 429: mort prématurée. - Neptuni corpus acerbum, Lucr.: l'onde amère (le corps salé de Neptune). - sapor acerbus, Plin.: goût âpre. - acerbum pirum, Varr.: poire verte. [st1]3 [-] imparfait, prématuré. - acerba virgo, Ov.: jeune fille qui n'est pas nubile. - acerbus partus, Ov.: enfant né avant terme. - acerbum funus, Virg.: mort prématurée. - acerba mors: mort prématurée. - res acerbae, Cic.: ouvrage inachevé. [st1]4 [-] âpre, rude, dur, impitoyable, cruel. - possunt acerbi e Zenonis schola exire, Cic.: il peut sortir des bourrus de l'école de Zénon. - res acerbae, Lucr.: le malheur. - acerba in partus, Ov.: (mère) dure pour ses enfants. - acerbum habuimus Curionem, Cic.: Curion nous a été hostile. - acerbus recitator, Hor.: lecteur importun. - acerbissimi feneratores, Cic.: usuriers impitoyables. - in Massiliensis es acerbus, Cic. Phil. 8, 18: tu es impitoyable à l'égard des Marseillais. - acerbae linguae fuit, Liv. 39, 40, 10: il eut une langue acerbe, mordante. [st1]5 [-] amer, fâcheux, triste, morose (en parl. de choses). - recordatio acerba, Cic. Br. 266: souvenir amer. - acerba fortuna, Cic.Verr. 5, 119: cruelle destinée. - acerba, ōrum, n.: choses pénibles. - multa acerba habuit ille annus, Cic. Sest. 27, 58: cette année a vu bien des malheurs. - acerbus delectus, Liv.: levée rigoureuse. - acerba cavillatio, Suet.: plaisanterie amère. - res acerbae, Lucr.: le malheur. - acerbum, i, n.: le malheur. --- Ov. Tr. 5, 2, 21; Virg. En. 12, 500. - acerba gemens, Ov.: poussant un douloureux gémissement. - acerbum est + inf.: il est pénible de. --- Cic. Quinct. 95.* * *Acerbus, Adiectiuum, vt Fructus acerbus, Fruict verd qui n'est point encore meur, qui agace les dents, Sur, Aigre.\Acerbum dicitur per translationem, durum, molestum, triste, austerum. Cic. Dur, Moleste, Fascheux et ennuyeux.\Homo acerbus, cui Lenis opponitur, siue mansuetus. Cic. Fascheux, A qui on ne peult durer, Aigre.\Acerbum est, ab aliquo circunueniri: acerbius, a propinquo. Cic. C'est chose aigre et difficile à porter, C'est chose qui greve beaucoup.\Acerba amatio. Plaut. Dure et fascheuse.\Animis acerbis saeuire. Virg. De cueur courroucé et mal content, ou Despiteusement et courageusement.\Casu acerbo concuti. Virgil. Estre agité et esmeu d'une fortune dure à porter.\Dies acerbus. Virg. Jour triste et plein d'ennuy.\Dissensus acerbus. Claudianus. Aigre et aspre dissension.\Acerbis facetiis Tiberium irridere solitus. Tacit. Broquarts aigres et poignants.\Fata acerba. Horat. Dure destinee.\Fatu acerba poscere. Senec. Choses dures et fascheuses ou ennuyeuses à dire ou nommer.\Frigus acerbum. Horat. Aspre froidure, ou rude.\Acerbum funus, pro Morte immatura: ideoque grauiore, atque amariore. Virg. Mort amere et regrettee, Dure à porter.\Horror serrae acerbus. Lucret. Le cry d'une scie rude et fascheux à ouir.\Ictus acerbus. Ouid. Rude coup.\Acerbissimus inimicus. Cic. Ennemi mortel.\Interitus acerbissimus. Plancus Ciceroni. Mort dure à porter.\Irae acerbae. Lucret. Courroux amer.\Liuor acerbus. Claud. Envie cruelle.\Lux acerba. Id est dies. Seneca. Dure et fascheuse journee.\Mater acerba in suos partus. Ouidius. Rude ou cruelle à ses enfants.\Odium acerbum. Virg. Haine mortelle.\Pectus acerbum. Ouid. Poictrine ou cueur triste et ennuyé.\Recitator acerbus Horat. Fascheux et mal plaisant.\Res acerbae. Lucret. Adversitez.\Impolitae res et acerbae. Cic. Imparfaictes, Non parachevees.\Rumor acerbus. Tibul. Fascheux bruit.\Spectaculum acerbum. Cic. Chose dure et horrible à veoir.\Vita acerba. Cic. Vie desplaisante.\Vulnus acerbum. Virg. Cruelle playe.\Vultus acerbus. Ouid. Rude visage et rigoureux.\Acerbum, acerbi, Substantiuum, n. g. Ouid. Cic. Fascherie, Tristesse, Ennuy. -
16 pariō
pariō peperī, partus (P. fut. pariturus), ere [2 PAR-], to bring forth, bear, give birth, drop, lay, spawn, produce: si quintum pareret mater eius: Troica quem peperit sacerdos, H.: fruges et reliqua, quae terra pariat.—Fig., to produce, create, effect, accomplish, devise, invent, procure, acquire, obtain: veritas odium parit, T.: consulatus vobis pariebatur, sicuti partus est: meis laboribus dignitas salusque pariatur: salutem sibi, Cs.: gratiam apud eum ordinem, L.: amicos officio, S.: regia coniunx Parta tibi, V.* * *Iparere, peperi, partus Vbear; give birth to; beget, bring forth; produce, lay (eggs); create; acquireIIpariare, pariavi, pariatus Vaquire (accounts); settle a debt; settle upIIIparire, peperi, paritus Vbear; give birth to; beget, bring forth; produce, lay (eggs); create; acquire -
17 enitor
ē-nītor, nīsus u. nīxus sum, nītī, I) intr.: A) sich heraus-, sich emporarbeiten, 1) sich herausarbeiten, -winden, sich durcharbeiten, per adversos fluctus ingenti labore remigum, Liv.: per angustias aditus et ingruentem multitudinem, Tac. – 2) emporsteigen, -klimmen, sich emporarbeiten, per angustias, Tac.: in altiora, Tac.: in verticem montis, Curt. – poet., viribus furcarum, sich emporwinden an usw., Verg. – im Bilde, in summum ambitionis eniti, Sen. de brev. vit. 20, 1: nihil tam alte natura constituit, quo virtus non possit eniti, Curt. – B) übh. sich anstrengen, sich bemühen, etw. erstreben, durchsetzen, m. folg. ut u. Konj., Cic.: precibus enitens, ut etc., Suet.: u. verb. en. et contendere, en. et efficere, ut etc., Cic.: m. folg. ne u. Konj., Sall.: verb. pugnare et eniti, ne etc., Cic. – mit allg. Acc., quod quidem certe enitar, Cic.: quod ut enitare contendasque, Cic.: in quo quid eniti et quid efficere possim malo in aliorum spe relinquere quam in oratione mea ponere, Cic.: quantum facere enitique potui, Cic.: tantum en., ut etc., Caes.: mit folg. Infin., Ter., Sall. u.a. – absol., Ter. u. Cic.: pro alqo, Ter.: in alqa re, Cic.: ad dicendum, Cic. – Passiv unpers., ab eisdem illis regis fautoribus summā ope enisum est, ne tale decretum fieret, Sall. Iug. 25, 2. – II) tr.: A) mit Anstrengung hervorbringen = gebären, partus plures, Liv.: duos virilis sexus simul, Tac.: in luco Martis duos pueros, Iustin.: alqm ex priore viro, Val. Max.: coniunx sex partus enixa, Tac.: binos quater enixa, Plin.: sus triginta capitum fetus enixa (geworfen), Verg.: absol., difficilius eniti, Plin.: gravidas (conchas) postea eniti, Plin.: ne spatio quidem ad enitendum dato, Tac.: enixae quaedam in spectaculis dicuntur, Suet. – Passiv, quod in luco Martis enixi sunt, Iustin. 43, 2, 7: u. so Partiz. enixus, Augustin. de civ. dei 22, 8, 22. p. 578, 26 D.2 Sulp. Sev. chron. 1, 30, 2. – B) ersteigen, erklimmen, aggerem, Tac.: totum spatium, Col.
-
18 adulter
[st1]1 [-] ădultĕr, ĕra, ĕrum: - [abcl][b]a - adultère, d'adultère, relatif à un amour coupable. - [abcl]b - altéré, falsifié, faux.[/b] - adultera conjux, Ov.: épouse adultère. - adulteri crines, Hor.: cheveux d'un adultère. - adulter partus, Sol.: un bâtard, un adultérin. - adultera mens, Ov.: coeur adultère. - arbusta adultera, Man.: arbres greffés. - adultera clavis, Ov.: fausse clé. - adulter nummus, Apul.: fausse monnaie. - adulter aureus, Apul.: pièce d'or fausse. [st1]2 [-] ădultĕr, ĕri, m.: - [abcl][b]a - un adultère, celui qui entretient avec une femme un commerce illicite. - [abcl]b - qui altère, qui falsifie, falsificateur.[/b] - adulter sororis, Cic.: amant de sa propre soeur. - adulter in nepti Augusti, Tac.: qui avait une intrigue avec la petite-fille d'Auguste. - adulter monetae, Cod.-Just.: faux monnayeur.* * *[st1]1 [-] ădultĕr, ĕra, ĕrum: - [abcl][b]a - adultère, d'adultère, relatif à un amour coupable. - [abcl]b - altéré, falsifié, faux.[/b] - adultera conjux, Ov.: épouse adultère. - adulteri crines, Hor.: cheveux d'un adultère. - adulter partus, Sol.: un bâtard, un adultérin. - adultera mens, Ov.: coeur adultère. - arbusta adultera, Man.: arbres greffés. - adultera clavis, Ov.: fausse clé. - adulter nummus, Apul.: fausse monnaie. - adulter aureus, Apul.: pièce d'or fausse. [st1]2 [-] ădultĕr, ĕri, m.: - [abcl][b]a - un adultère, celui qui entretient avec une femme un commerce illicite. - [abcl]b - qui altère, qui falsifie, falsificateur.[/b] - adulter sororis, Cic.: amant de sa propre soeur. - adulter in nepti Augusti, Tac.: qui avait une intrigue avec la petite-fille d'Auguste. - adulter monetae, Cod.-Just.: faux monnayeur.* * *Adulter, adulteri, penul. corr. Vnde foemininum adultera. Adultere.\Adulter in aliqua. Tacit. Qui a commis adultere avec aucune.\Adulter sororis, Clodius. Cic. Qui a congneu sa seur par adultere.\Fraternus adulter. Stat. Qui a commis adultere avec la femme de son frere.\Nitidus adulter. Horat. Bragard.\Nocturnus adulter. Horat. Qui va de nuict.\Mens adultera. Ouid. Adultere en volunté. -
19 biformis
biformis, e qui a double forme. - Janus biformis: Janus au double visage. - biformes hominum partus, Tac.: des enfants moitié hommes et moitié bêtes.* * *biformis, e qui a double forme. - Janus biformis: Janus au double visage. - biformes hominum partus, Tac.: des enfants moitié hommes et moitié bêtes.* * *Biformis, et hoc biforme. Virgil. Qui ha deux faces, ou formes.\Biformis natura Centaurorum. Claudian. Qui estoyent moitié hommes, moitié chevaulx. -
20 immaturitas
immaturĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] défaut de maturité. [st2]2 [-] âge trop avancé (pour le mariage). [st2]3 [-] précipitation, trop grande hâte. - immaturitas partus, Isid.: accouchement avant terme.* * *immaturĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] défaut de maturité. [st2]2 [-] âge trop avancé (pour le mariage). [st2]3 [-] précipitation, trop grande hâte. - immaturitas partus, Isid.: accouchement avant terme.* * *Immaturitas, pen. corr. immaturitatis. Crueté, Immaturité.\Immaturitas sponsarum. Sueton. Quand on marie les filles trop jeunes, et devant qu'elles soyent meures et en aage, devant qu'il en soit temps.\Immaturitas, per translationem. Cic. Chose faicte sans conseil et hors temps, Trop grande hastiveté.
См. также в других словарях:
Partus — (lat.), die Geburt (s. d.); P. abortivus, unzeitige Geburt, Fehlgeburt; P. praematurus, s. Frühgeburt; P. suppositus, ein untergeschobenes Kind; P. vulgo quaesitus, Hurenkind von ungewissem Vater; Partus obactio, Abtreibung der Leibesfrucht … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Partus — (lat.), die Geburt; P. vulgo quaesitus, uneheliches Kind … Pierer's Universal-Lexikon
partus — index embryo Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
pârtuş — pârtúş, ă, adj. (reg.) care are nasul lat. Trimis de blaurb, 11.09.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
partus — pàrtus m DEFINICIJA med. fiziološki čin rađanja djeteta, porod, porođaj ETIMOLOGIJA lat. ≃ parere: donositi, iznijeti … Hrvatski jezični portal
Partus — Pạr|tus 〈m.; , ; Med.〉 Geburt, Entbindung [lat.; Part. Perf. zu parere „gebären“] * * * Pạrtus der, / , die Geburt. * * * Pạr|tus, der; , [ partu:s; lat. partus, zu: partum, 2. Part. von: parere = gebären] (Med.): Geburt, Entbindung … Universal-Lexikon
Partus — Par|tus der; , [...tu:s] <aus gleichbed. lat. partus, eigtl. substantiviertes Part. Perf. von parere »gebären«> Geburt, Entbindung (Med.) … Das große Fremdwörterbuch
Partus — atvedimas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Partus ryšiai: platesnis terminas – vaisiaus atsivedimas … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Partus — gimdymas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Partus ryšiai: platesnis terminas – bendrieji terminai … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
Partus — gimdymas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Partus ryšiai: platesnis terminas – gimdysena … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
Partus sequitur ventrum — often abbreviated to partus , was a legal doctrine relating to slavery in the United States. It held that the status of a child was based on that of his or her mother. The Latin phrase literally means that which is brought forth follows the womb … Wikipedia