-
21 décider
v tقرر ['qarːara]◊Il a décidé qu'il partirait demain. — قرر أنه سيغادر غدا
◊J'ai décidé de lui parler. — قررت محادثته
————————se déciderv prعزم [ʔʼa׳zama]◊Elle s'est décidée à venir. — هي عزمت على المجيءِ
* * *v tقرر ['qarːara]◊Il a décidé qu'il partirait demain. — قرر أنه سيغادر غدا
◊J'ai décidé de lui parler. — قررت محادثته
-
22 détour
-
23 dialecte
n mعامية [ʔʼaːm'ːijːa] f* * *n mعامية [ʔʼaːm'ːijːa] f -
24 directement
1 sans détour مباشرة [mu׳baːʃara]2 وجها لوجه ['waʒhan li'waʒh]* * *1 sans détour مباشرة [mu׳baːʃara]2 وجها لوجه ['waʒhan li'waʒh] -
25 discuter
-
26 doucement
1 lentement هُوَينا [huwaj'naː]2 منخفض ['munxafidʼ]3 sans force بهدوء [bihu׳duːʔ]* * *1 lentement هُوَينا [huwaj'naː]2 منخفض ['munxafidʼ]3 sans force بهدوء [bihu׳duːʔ] -
27 durement
-
28 dureté
-
29 en
I prép1 lieu داخل ['daːxil]◊aller / vivre en Espagne — في
[fiː]2 matière من [min]3 état ب [bi]◊4 période خلال [xi׳laːl]◊5 moyen ب [bi]6 domaine ب [bi]7 au moment où عند ['ʔʼinda]II pron1 d'un lieu من هناك [min hu׳naːka]◊J'en viens. — جئت من هناك
2 de qqch من ذلك [min 'ðaːlika]◊J'en veux encore. — أريد من ذلك
◊J'en ai acheté deux. — إشتريت اثنين من ذلك
◊* * *I prép1 lieu داخل ['daːxil]◊aller / vivre en Espagne — في
[fiː]2 matière من [min]3 état ب [bi]◊4 période خلال [xi׳laːl]◊5 moyen ب [bi]6 domaine ب [bi]7 au moment où عند ['ʔʼinda]II pron1 d'un lieu من هناك [min hu׳naːka]◊J'en viens. — جئت من هناك
2 de qqch من ذلك [min 'ðaːlika]◊J'en veux encore. — أريد من ذلك
◊J'en ai acheté deux. — إشتريت اثنين من ذلك
◊ -
30 évoquer
-
31 fin
I n f1 limite نهاية [ni׳haːja]2 arrêt نهاية [ni׳haːja]♦ mettre fin à qqch يضع حدا [ja׳dʼaʔʼ 'ћadːan]♦ sans fin دون توقف ['duːna ta׳waqːuf]3 objectif مبتغى ['mubtaɣan]II adj1 mince حاد، ناعم ['ћaːdː, 'naːʔʼim]◊◊des cheveux fins — شعر خفيف/ناعم
2 رقيق [ra׳qiːq]3 مُرهف ['murhaf]4 ذكي [ða׳kijː]5 raffiné رفيع [ra׳fiːʔʼ]رقيق، صغير [ra׳qiːq, sʼa׳ɣiːr]* * *I n f1 limite نهاية [ni׳haːja]2 arrêt نهاية [ni׳haːja]♦ mettre fin à qqch يضع حدا [ja׳dʼaʔʼ 'ћadːan]♦ sans fin دون توقف ['duːna ta׳waqːuf]3 objectif مبتغى ['mubtaɣan]II adj1 mince حاد، ناعم ['ћaːdː, 'naːʔʼim]◊◊des cheveux fins — شعر خفيف/ناعم
2 رقيق [ra׳qiːq]3 مُرهف ['murhaf]4 ذكي [ða׳kijː]5 raffiné رفيع [ra׳fiːʔʼ]رقيق، صغير [ra׳qiːq, sʼa׳ɣiːr] -
32 finir
I v t1 terminer أنهي [ʔan׳haː]◊finir un travail — أنهى/أنجز عملا
◊Il a fini de parler. — أنهى كلامه
2 en finir avec qqch أنهى [ʔan׳haː]◊Il faut en finir avec ces histoires. — يجب إنهاء هذه القصص
3 consommer أكملَ ['ʔakmala]II v i1 إنتهي [ʔinta'haː]◊Cette histoire finit bien. — تنتهي هذه القصة بخير
◊Ce mot finit par un "t". — تنتهي هذه الكلمة بحرف التاء
2 finir par (suivi d'un inf.) في النهاية [fiː nːi'haːja]◊Il finira par te pardonner. — سيسامحك في النهاية
* * *I v t1 terminer أنهي [ʔan׳haː]◊finir un travail — أنهى/أنجز عملا
◊Il a fini de parler. — أنهى كلامه
2 en finir avec qqch أنهى [ʔan׳haː]◊Il faut en finir avec ces histoires. — يجب إنهاء هذه القصص
3 consommer أكملَ ['ʔakmala]II v i1 إنتهي [ʔinta'haː]◊Cette histoire finit bien. — تنتهي هذه القصة بخير
◊Ce mot finit par un "t". — تنتهي هذه الكلمة بحرف التاء
2 finir par (suivi d'un inf.) في النهاية [fiː nːi'haːja]◊Il finira par te pardonner. — سيسامحك في النهاية
-
33 forcer
I v t1 كسر [ka׳sara]2 obliger أجبر ['ʔaӡbara]◊Ils l'ont forcé à parler. — أجبروه على الكلام
II v i◊Il a trop forcé. — هو ضغط كثيرا
2 appuyer fort شدّ ['ʃadːa]◊Si tu forces, tu vas casser la clé. — إذا شددت فستكسر الباب
————————se forcerv prs'obliger à أرغم نفسه ['ʔarɣama 'nafsah]◊Elle s'est forcée à finir son assiette. — أرغمت نفسها على إنهاء صحنها
* * *I v t1 كسر [ka׳sara]2 obliger أجبر ['ʔaӡbara]◊Ils l'ont forcé à parler. — أجبروه على الكلام
II v i◊Il a trop forcé. — هو ضغط كثيرا
2 appuyer fort شدّ ['ʃadːa]◊Si tu forces, tu vas casser la clé. — إذا شددت فستكسر الباب
-
34 franchise
n f1 sincérité صراحة [sʼa'raːћa]♦ en toute franchise بصراحة [bisʼa'raːћa]◊Je te le dis en toute franchise. — اقوله لك بكل صراحة
2 exonération إعفاء [ʔiʔʼ׳faːʔ]◊franchise douanière — إعفاء جمركيّ
* * *n f1 sincérité صراحة [sʼa'raːћa]♦ en toute franchise بصراحة [bisʼa'raːћa]◊Je te le dis en toute franchise. — اقوله لك بكل صراحة
2 exonération إعفاء [ʔiʔʼ׳faːʔ]◊franchise douanière — إعفاء جمركيّ
-
35 gravement
1 dangereusement بخطورة [bixu׳tʼuːra]◊Il est gravement malade. — مصاب بمرض خطير
2 بجدية [biӡid'ːijːa]* * *1 dangereusement بخطورة [bixu׳tʼuːra]◊Il est gravement malade. — مصاب بمرض خطير
2 بجدية [biӡid'ːijːa] -
36 haut
I adj1 dimension عالٍ ['ʔʼaːlin]2 intensité عالٍ ['ʔʼaːlin]3 intérêt أقصى [ʔaq׳sʼaː]4 hiérarchie رفيع المستوى [ra'fiːʔʼ almusta'waː]II adv1 altitude عاليا ['ʔʼaːlijan]2 voix عالٍ ['ʔʼaːlin]3 degré رتبة عالية1 sommet أعلى [ʔaʔʼ׳laː]2 hauteur ارتفاع [ʔirti׳faːʔʼ]◊acheter un haut — شراء صُدار/ ملابس فوقية
* * *I adj1 dimension عالٍ ['ʔʼaːlin]2 intensité عالٍ ['ʔʼaːlin]3 intérêt أقصى [ʔaq׳sʼaː]4 hiérarchie رفيع المستوى [ra'fiːʔʼ almusta'waː]II adv1 altitude عاليا ['ʔʼaːlijan]2 voix عالٍ ['ʔʼaːlin]3 degré رتبة عالية1 sommet أعلى [ʔaʔʼ׳laː]2 hauteur ارتفاع [ʔirti׳faːʔʼ]◊acheter un haut — شراء صُدار/ ملابس فوقية
-
37 haute
1 dimension عالٍ ['ʔʼaːlin]2 intensité عالٍ ['ʔʼaːlin]3 intérêt أقصى [ʔaq׳sʼaː]4 hiérarchie رفيع المستوى [ra'fiːʔʼ almusta'waː]* * *1 dimension عالٍ ['ʔʼaːlin]2 intensité عالٍ ['ʔʼaːlin]3 intérêt أقصى [ʔaq׳sʼaː]4 hiérarchie رفيع المستوى [ra'fiːʔʼ almusta'waː] -
38 humilité
n fتواضع [ta'waːdʼuʔʼ]* * *n fتواضع [ta'waːdʼuʔʼ] -
39 hurler
I v tصرخ [sʼa׳raxa]II v i1 crier صرخ [sʼa׳raxa]2 parler fort صاح ['sʼaːћa]* * *I v tصرخ [sʼa׳raxa]II v i1 crier صرخ [sʼa׳raxa]2 parler fort صاح ['sʼaːћa] -
40 impératif
1 autoritaire قاطع ['qaːtʼiʔʼ]2 nécessaire حتمي [ћat׳mijː]* * *1 autoritaire قاطع ['qaːtʼiʔʼ]2 nécessaire حتمي [ћat׳mijː]
См. также в других словарях:
parler — 1. (par lé) v. n. 1° Articuler des mots, prononcer des paroles. 2° Il se dit des oiseaux imitant la voix humaine. 3° S exprimer. 4° Discourir, s énoncer par le discours, causer. 5° Parler que, au sens de dire. 6° Parler à, adresser la … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
parler — Parler: Loqui, Fari, Fabulari, Crepare, Verba facere, Mittere vocem, Voces facere, Sermocinari. {{t=g}}paralaléin,{{/t}} esse puto (ait Budaeus) quod lingua vernacula pro verbo loqui, Verba facere, dicit Parler, et {{t=g}}paralalian,{{/t}} quod… … Thresor de la langue françoyse
parler — PARLER. v. n. Proferer, prononcer des mots, articuler des mots. Un enfant qui commence à parler, qui ne sçait pas encore parler. ce malade est à l extremité, il ne parle plus. Nostre Seigneur a fait parler les muets. vous parlez si bas que je ne… … Dictionnaire de l'Académie française
Parler d'or — ● Parler d or parler très bien, exprimer des idées pertinentes … Encyclopédie Universelle
Parler — (izg. párler) DEFINICIJA razgranata obitelj glasovitih njemačkih srednjovjekovnih kipara i graditelja koja je djelovala u Češkoj i Njemačkoj (14. st); kasna razvijena gotička dekoracija (katedrala Sv. Vida u Pragu) i inovacije u lukovima kao… … Hrvatski jezični portal
Parler — (vielleicht verstümmelt aus Parlierer, s. d.), Name einer Architekten und Bildhauerfamilie des 14. Jahrh., deren ältestes uns bekanntes Glied Heinrich P., wahrscheinlich aus Köln, in Schwäbisch Gmünd die Heiligenkreuzkirche erbaute. Sein Sohn… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Parler — Parler, Arler, berühmte Steinmetzenfamilie des Mittelalters. Heinrich P., schon 1351 genannt, gilt für den Erbauer der Kreuzkirche zu Schwäbisch Gmünd. Peter P., auch P. von Gmünd genannt, geb. 1333, gest. um 1397 zu Prag, Dombaumeister, baute… … Kleines Konversations-Lexikon
parler — 1. parler [ parle ] v. <conjug. : 1> • parlier Xe; lat. ecclés. parabolare → parole I ♦ V. intr. A ♦ 1 ♦ Articuler les sons d une langue naturelle. Enfant qui apprend à parler. « Tout parle en mon ouvrage [les Fables] et même les poissons » … Encyclopédie Universelle
PARLER — v. n. Proférer, prononcer, articuler des mots. L homme est la seule créature qui ait véritablement le don de parler. Un enfant qui commence à parler, qui ne sait pas encore parler. Ce malade est à l extrémité, il ne parle plus. Vous parlez si bas … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
PARLER — v. intr. Proférer, prononcer, articuler des mots. L’homme est la seule créature qui ait véritablement le don de parler. Un enfant qui commence à parler, qui ne sait pas encore parler. Vous parlez si bas que je ne vous entends pas. Il ne faut pas… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
parler — vi. , causer ; deviser, converser, discourir, s entretenir familièrement : PARLÂ (Aillon J., Aillon V., Aix.017, Albanais.001, Annecy.003, Albertville.021, Arvillard.228, Attignat Oncin, Balme Si., Bellecombe Bauges, Billième, Bogève, Chable,… … Dictionnaire Français-Savoyard