Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

parenthese+2

  • 101 entre

    entre [ɑ̃tʀ]
       a. between
    qu'y a-t-il exactement entre eux ? what exactly is there between them?
       b. ( = parmi) l'un d'entre eux one of them
    nous sommes entre nous or entre amis we're among friends
    lui, entre autres, n'est pas d'accord he, for one, doesn't agree
    * * *
    ɑ̃tʀ
    Note: entre se traduit par between sauf lorsqu'il signifie parmi ( 4) auquel cas il se traduit généralement par among
    1) (dans l'espace, le temps) between

    ‘doux ou très épicé?’ - ‘entre les deux’ — ‘mild or very spicy?’ - ‘in between’; quatre

    3) ( à travers) between
    4) ( parmi) among

    choisir entre plusieurs solutionsto choose between ou from among several solutions

    entre tous ces romans, lequel préfères-tu? — out of all these novels, which one do you like best?

    entre nous — between you and me, between ourselves

    nous sommes entre nous — ( deux personnes) there's just the two of us; ( plus de deux) we're among friends

    entre son travail et l'informatique, il n'a pas le temps de sortir — what with work and his computer he doesn't have time to go out

    * * *
    ɑ̃tʀ prép
    1) (= au milieu de) between

    Il est assis entre son père et son oncle. — He's sitting between his father and his uncle.

    2) (= parmi) among, amongst

    Ils préfèrent rester entre eux. — They prefer to keep to themselves.

    entre autres; entre autres choses — among other things

    entre nous,... — between ourselves..., between you and me...

    Ils se battent entre eux. — They are fighting among themselves., They are fighting amongst themselves.

    * * *
    entre prép
    Entre se traduit par between sauf lorsqu'il signifie parmi (⇒ 4) auquel cas il se traduit généralement par among.
    Exemples et exceptions sont présentés dans l'article ci-dessous. Les expressions telles que entre parenthèses, entre deux portes, lire entre les lignes sont traitées respectivement sous parenthèse, porte, lire; de même entre ciel et terre se trouve sous ciel, entre la vie et la mort sous vie etc.
    1 (dans l'espace, le temps) between; nous serons absents entre le 10 et le 15 mai we'll be away between 10 and 15 May ou from the 10th to the 15th of May; entre midi et deux at lunchtime; quelque part entre Grenoble et Valence somewhere between Grenoble and Valence;
    2 ( pour désigner un état intermédiaire) between; ‘doux ou très épicé?’-‘entre les deux’ ‘mild or very spicy?’-‘in between’; ⇒ quatre;
    3 ( à travers) between; passer la main entre les barreaux to slip one's hand between ou through the bars; le lézard s'est faufilé entre les pierres the lizard threaded its way through the stones;
    4 ( parmi) among; entre autres among others; entre autres choses among other things; choisir entre plusieurs solutions to choose between ou from among several solutions; c'est un exemple entre mille it's one example in ou among a thousand; entre tous ces romans, lequel préfères-tu? out of all these novels, which one do you like best?; la chambre 13? pourquoi celle-ci entre toutes? room 13? why that one of all rooms GB ou the rooms US?; beaucoup/la première/chacune d'entre elles many/the first/each of them; cette question est délicate entre toutes! this is a highly delicate matter!; oiseau sauvage entre tous, le lagopède… as wild a bird as any, the grouse…;
    5 ( pour désigner un groupe de personnes) organiser une soirée entre amis to organize a party among friends; ils discutent entre hommes they talk as one man to another; (soit dit) entre nous between you and me (and the gatepost), between ourselves; nous sommes entre nous, tu peux parler ( deux personnes) there's just the two of us, you can speak; ( plus de deux) we're among friends, you can speak; venez ce soir, nous en parlerons entre nous come this evening, we'll talk about it alone together ou we'll have a quiet talk together; ceci doit rester entre nous this is strictly between the two of us, this mustn't go any further;
    6 ( pour marquer la distribution) between; partagez le bénéfice entre vous share the profit between you; entre son travail et l'informatique, il n'a pas le temps de sortir what with work and his computer he doesn't have time to go out;
    7 ( pour exprimer une relation) between; les enfants sont souvent cruels entre eux children are often cruel to each other; ces motifs peuvent se combiner entre eux these patterns can be combined (with each other); deux d'entre eux sont cassés two of them are broken; la ressemblance entre elles est frappante the resemblance between them is striking; un accord a été conclu entre deux maisons d'édition an agreement was made between two publishing houses.
    [ɑ̃tr] préposition
    1. [dans l'espace] between
    [dans] in
    [à travers] through, between
    Lyon est à la cinquième place, entre Marseille et Bordeaux Lyons is in fifth place, between Marseilles and Bordeaux
    2. [dans le temps] between
    entre le travail et le transport, je n'ai plus de temps à moi between work and travel, I haven't any time left
    3. [indiquant un état intermédiaire]
    4. [exprimant une approximation] between
    5. [parmi] among
    a. [personne] I'd know him anywhere
    6. [dans un groupe]
    parle, nous sommes entre amis you can talk, we're among friends ou we're all friends here
    nous ferons une petite fête, juste entre nous
    a. [à deux] we'll have a small party, just the two of us
    b. [à plusieurs] we'll have a party, just among ourselves
    entre nous, il n'a pas tort
    a. [à deux] between you and me, he's right
    b. [à plusieurs] between us, he's right
    7. [indiquant une relation] between
    les clans se battent entre eux the clans fight (against) each other, there are fights between the clans
    entre autres locution adverbiale
    sa fille, entre autres, n'est pas venue his daughter, for one ou among others, didn't come
    sont exposés, entre autres, des objets rares, des œuvres de jeunesse du peintre, etc. the exhibition includes, among other things, rare objects, examples of the artist's early work etc

    Dictionnaire Français-Anglais > entre

  • 102 L'orthographe et la ponctuation

    A majuscule
    = capital A
    a minuscule
    = small a
    ça s’écrit avec un A majuscule
    = it has got a capital A
    en majuscules
    = in capital letters ou in capitals
    en minuscules
    = in small letters
    deux l
    = double l
    deux n
    = double n
    deux t
    = double t
    à (a accent grave) = a grave
    é (e accent aigu) = e acute
    è (e accent grave) = e grave
    ê (e accent circonflexe) = e circumflex
    ë (e tréma) = e diaeresis
    ù (u accent grave) = u grave
    ç (c cédille) = c cedilla
    l’ (l apostrophe) = l apostrophe
    d’ (d apostrophe) = d apostrophe
    - (trait d’union) = hyphen
    "rase-mottes" s’écrit avec un trait d’union
    = "rase-mottes" has a hyphen
    Pour dicter la ponctuation
    un point. = full stop (GB) ou period (US)
    à la ligne = new paragraph
    virgule, = comma
    deux points: = colon†
    point-virgule ; = semi-colon†
    point d’exclamation ! = exclamation mark (GB) ou exclamation point (US)
    point d’interrogation ? = question mark†
    ouvrez la parenthèse ( = open brackets
    fermez la parenthèse) = close brackets
    entre parenthèses () = in brackets
    entre crochets [ ] = in square brackets
    tiret - = dash
    points de suspension … = three dots (GB) ou suspension points (US)
    ouvrez les guillemets " ou ‘ ‡ = open inverted commas (GB) ou open quotation marks (US)
    fermez les guillemets " ou ’ = close inverted commas (GB) ou close quotation marks (US)
    entre guillemets "" ou ‘’ = in inverted commas (GB) ou in quotation marks (US) ou in quotes
    La ponctuation des dialogues
    La ponctuation des dialogues n’est pas la même dans les deux langues.
    En français, le dialogue commence par le signe « (maintenant souvent remplacé par un tiret, ou par "), chaque prise de parole est signalée par un tiret, le dialogue est clos par » (ou par ") et les interventions du narrateur (dit-il, remarqua-t-elle etc.) ne sont pas séparées du dialogue par un quelconque signe de ponctuation. En anglais, chaque prise de parole commence par " ou ‘, et se termine par " ou ’. Ces mêmes signes sont utilisés avant et après chaque intervention du narrateur à l’intérieur d’une réplique. Exemple:
    "Well, I don’t know," she said, "what to make of all this!"
    * Noter que les francophones confondent souvent les prononciations anglaises de G et de J.
    Noter qu’en anglais les deux points, le point-virgule, le point d’exclamation et le point d’interrogation ne sont pas précédés par un espace.
    Il a dit oui ; je ne sais pas pourquoi.
    = He said he would; I don’t know why.
    Voici pourquoi: je n’ai pas pu !
    = This is why: I could not!

    Dictionnaire Français-Anglais > L'orthographe et la ponctuation

  • 103 скобка

    ж.
    1) см. скоба
    2) мат., грам. parenthèse f

    квадра́тные ско́бки — crochets m pl

    фигу́рная ско́бка — accolade f

    в ско́бки, в ско́бках — entre parenthèses

    заключи́ть в ско́бки — mettre entre parenthèses

    вы́нести за ско́бки — mettre en facteur

    * * *
    n
    1) gener. crampillon, porte-mousqueton, tirette (за которую тянут, чтобы открыть что-л.), parenthèse
    3) eng. agrafe, crampon, main
    4) metal. manette
    5) surg. clip

    Dictionnaire russe-français universel > скобка

  • 104 opinio

    opīnio, ōnis, f. ( von opin-or), die Vermutung, Meinung, der Glaube (dah. auch die Erwartung), die Annahme, Einbildung, Ansicht, auch das Vorurteil (Ggstz. veritas), I) im allg.: op. insita, penitus insita, Cic.: falsa, Cic.: mala, Cic.: vana, Cels.: vetus, Colum.: vetusta, Cic. – m. subj. Genet., opinione omnium, Cic.: opinione vulgi, Cic.: pro opinione Thrasybuli, nach der Erwartung des Thr., Nep. – m. obj. Genet., op. eius diei, von dem Erfolge dieses Tages, Caes.: eius (cuius) rei, Caes.: timoris, scheinbare Furcht, Caes.: trium legionum, drei Legionen zu erhalten, Caes.: deorum, Vorstellung von den G., Cic. – m. de u. Abl., op. de dis immortalibus, Cic. – cui opinioni etiam nos accedimus, Quint.: ipse eorum opinionibus accedo, qui etc., Tac.: de alqo falsam opinionem accipere (überliefert bekommen), Cic.: adsunt huic opinioni meae leges, quae etc., es sind für diese meine Ansicht, für diese A. sprechen, Plin. ep.: adducere alqm in eam opinionem, ut putet m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: in eam opinionem rem adduxerunt, ut etc., sie haben die M. hervorgerufen, Cic.: cui opinioni et Vergilius assentit, Lact.: timoris opinionem quibuscumque rebus poterat augebat, Caes.: si quam opinionem iam vestris mentibus comprehendistis, si eam ratio convellet, si oratio labefactabit, si denique veritas extorquebit, Cic.: notior est ista vetus
    ————
    agricolis concepta opinio, Colum.: confirmata est opinio mea hesterno Fanniae sermone, Plin. ep.: cuius opinionis levitas confutata a Cotta non desiderat orationem meam, Cic.: nunc peto, ut, si quam huc graviorem de illo iudicio opinionem attulistis (mitgebracht habt), hanc causā perspectā atque omni veritate cognitā deponatis, Cic.: opinio, quae de Romanis Aetolisque est (herrscht), Liv.: quod opinio de dis immortalibus et omnium esset et cotidie cresceret, Cic.: est eadem opinio cuiusdam eruditissimi, diese Meinung (Ansicht) hat ein usw., Plin. ep.: cuius opinionis etiam Corn. Celsus est, derselben M. ist auch K. Celsus, Colum. 2, 12, 6: ut opinio nostra est (als Parenthese), Cic.: haec tamen opinio est (herrscht) populi Romani m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: magna nobis pueris opinio fuit mit folg. Acc. u. Infin., zur Zeit unseres Knabenalters herrschte stark die Ansicht, daß usw., Cic.: est enim non vana opinio mit folg. Acc. u. Infin., Cels.: res non erat in opinione dubia, es handelte sich nicht um eine zweifelhafte M., Cic.: unde intellegi debet perturbationem quoque omnem esse in opinione, beruhe auf der Einbildung, Cic.: ante fuisse in illa populari opinione, vorher diese volkstümliche Meinung geteilt haben, Cic.: in qua me opinione sine causa esse, ne quis vestrûm credat, Liv.: in qua opinione etiam M. Tullius fuit, Lact.: neque enim sum in hac opinione, quā quidam, ut credam mit folg. Acc.
    ————
    u. Infin., Quint.: his litteris lectis in eadem opinione fui, quā reliqui omnes, te esse venturum, war ich gleich den übrigen der M., daß du usw., Cic.: evellam ex animis hominum tantam opinionem? tam penitus insitam? Cic.: inserit novas opiniones (Ansichten), evellit insitas, Cic.: ne opinionem fracti ossis frustra faciat, uns fälschlich zu der Ansicht bringe, der Knochen sei gebrochen, Cels.: non fallam opinionem tuam ( deine Erwartung), Cic.: neque eum prima opinio fefellit, Caes.: ne usu manuque reliquorum opinionem fallerent, sie sollten nun durch die praktische Ausführung ihres Gedankens der Erwartung der übrigen entsprechen, Caes.: ut mea fert opinio u. ut opinio mea fert (als Parenthese), Cic.: ut mea quoque fert opinio, Colum.: mea tamen fert opinio, ut tempus spectandum sit captivitatis, Ulp. dig. 24, 1, 32. § 14: de his eandem fere quam reliquae gentes habent opinionem, Caes.: vere (wahrheitsgetreu) quam habuerant opinionem ad eum perferunt, Caes.: falsam de illis habuit opinionem, malam de vobis, Cic.: nisi de vobis malam opinionem animo imbibisset, Cic.: ne possum quidem in ullam aliam incĭdere opinionem, nisi in eam, in qua etc., man kann gar nicht anders von mir denken, als daß ich usw., Dolab. in Cic. ep.: quo facilius nostra quoque opinio interponi (dazwischengeschoben werden) possit, Cic.: inveteravit (es hat sich festgesetzt) enim iam
    ————
    opinio perniciosa rei publicae vobisque periculosa, Cic.: libenter irrepere in opinionem gratiae, gern die M. erschleichen, daß man beliebt sei, Cic.: labi opinione, Cic.: ut haec opinio minuatur, Cic.: opinio non modo Romae, sed etiam apud exteras nationes omnium sermone percrebruit mit folg. Acc. u. Infin., Cic.: speciem atque opinionem pugnantium praebere, scheinbar den Glauben erregen, als ob sie kämpften, Caes.: tantam opinionem timoris praebuit, ut etc., es hatte so sehr den Anschein, daß er sich fürchte, Caes.: haec eius diei praefertur opinio, ut etc., man trägt sich mit der M., Caes.: ipsa evidentia eius opinioni repugnat, Cels.: subire duarum rerum opinionem, sich einem zweifachen Urteil aussetzen, Liv.: ne vos falsa opinio teneat, Liv.: tenet vicinitatem opinio (die N. steht in der M.) tamquam et natus ibi sit, Suet.: cuius rei opinio tolli non poterit, Caes.: in eam opinionem Cassius veniebat (K. kam in den Verdacht) finxisse bellum, Cael. in Cic. ep.: nemini in opinionem veniebat (n. fiel es ein) m. folg. Acc. u. Infin., Nep.: utrisque venit in opinionem (beiden kam der Gedanke) m. folg. Acc. u. Infin., Nep.: laetitia et libido in bonorum opinione versantur, beruhen auf der Einbildung von Gütern, Cic.: vicit opinionem meam, er hat meine Erwartung noch übertroffen, Cic.: praeter opinionem, wider Vermuten, Cic.: u. so contra opinionem, Caes.: contra opinionem meam, Plin.
    ————
    ep.: contra opinionem omnium, Caes.: ultra opiniones omnium, Iul. Val.: opinione celerius, schn. als man vermutet hatte, Cic.: celerius omni opinione, Caes.: celerius omnium opinione, Auct. b. Alex.: reditus eius fuit celerior omnium opinione, ibid.
    II) insbes.: A) die beurteilende, richtende Meinung der Leute, 1) übh., die gute Meinung, das günstige Vorurteil, de quo nulla umquam opinio fuerit, nulla in hoc ipso iudicio exspectatio futura sit, Cic.: magna est hominum opinio de te, die Welt denkt groß von dir, Cic.: opinione non ullā, quam de meis moribus habeat, Cic.: opinio, quam is vir haberet integritatis meae (von der Redlichkeit meiner Gesinnung hegt), Cic.: contra opinionem militum famamque omnium (gegenüber der g. M. der Soldaten [über Cäsar]) videri proelium defugisse magnum detrimentum afferebat, Caes.: opinionem afferunt populo (sie flößen dem V. das günstige V. ein) eorum fore se similes, Cic. – 2) der Ruf, a) der gute Ruf, α) m. obj. Genet.: amor multitudinis commovetur ipsa famā et opinione liberalitatis, beneficentiae, iustitiae, Cic.: propter eximiam opinionem virtutis, Caes.: nondum eandem vetustatis ac virtutis cepisse opinionem, noch nicht denselben Ruf der Kriegserfahrung u. Tapferkeit erworben haben, Caes.: in Gallia maximam virtutis opinionem habere, in gr. R. der T. stehen, Caes.: summam habere iustitiae et bellicae laudis
    ————
    opinionem, Caes. – β) m. subj. Genet.: iam pridem auditā Alexandri opinione, Iustin. 12, 8, 2. – γ) absol., verb. opinio et fama, Tac. dial. 10, 1: cupidi opinionis, Quint. 12, 9, 4: affert et ista res opinionem, Quint. 2, 12, 5 (u. dazu Spalding): tantae opinionis viros habere, Sen. contr. 1. praef. § 1: tantae opinionis fuit, ut etc., Sen. contr. 1, 1, 22. – b) der üble Ruf, malignitatis opinionem vereri, Tac. dial. 15: ne invidiae et ingrati animi adversus clarissimum civem opinionem habeat, Liv. 45, 38, 6. – B) das Gerücht, divulgatā opinione tam gloriosae expeditionis, Iustin. 42, 2, 11: quae opinio erat edita in vulgus, dieses G. hatte sich nämlich allgemein verbreitet, Caes. b. c. 3, 29, 3: exiit opinio m. folg. Acc. u. Infin., Suet. Ner. 53: opinio etiam sine auctore exierat (es hatte sich das unverbürgte G. verbreitet) m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 3, 36, 9: per regna mittit, qui opinionem sererent (ausstreuen sollten) m. folg. Acc. u. Infin., Iustin. 8, 3, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > opinio

  • 105 bracket

    bracket [ˈbrækɪt]
    1. noun
       a. ( = angled support) support m ; [of shelf] équerre f
       b. also round bracket parenthèse f ; also square bracket crochet m
       c. ( = group) tranche f
    also bracket together [+ names, people] mettre dans la même catégorie
    * * *
    ['brækɪt] 1.
    1) ( in typography) ( round) parenthèse f; ( square) crochet m
    2) ( support) ( for shelf) équerre f; ( for lamp) applique f
    3) ( category) tranche f, catégorie f
    2.
    1) ( put in brackets) ( round) mettre [quelque chose] entre parenthèses; ( square) mettre [quelque chose] entre crochets
    2) ( put in category) accoler [names, items]; mettre [quelqu'un] dans le même groupe [people]

    English-French dictionary > bracket

  • 106 parenthesis

    parenthesis [pəˈrenθɪsɪs]
    (plural parentheses) [pəˈrenθɪsi:z]
    * * *
    [pə'renθəsɪs]
    noun (pl - eses) parenthèse f

    English-French dictionary > parenthesis

  • 107 parenthesis

    [pə'renƟəsis]
    plural - parentheses; noun
    1) (a word or group of words within a sentence, which gives a comment etc and usually separates from the rest of the sentence by brackets, dashes etc: I asked John (my friend John Smith) to come and see me.) parenthèse
    2) (a round bracket used to mark the seperate part of such a sentence.) parenthèse
    - in parentheses

    English-French dictionary > parenthesis

  • 108 parentes

    noun pl
    parenthèse f
    parenthèses f pl
    xxx
    parenthèse f

    Dansk-fransk ordbog > parentes

  • 109 haakje

    [teken] vierkant crochet 〈m.〉; rond parenthèse 〈v.〉
    [gereedschap] agrafe 〈v.〉
    voorbeelden:
    1   de haakjes sluiten fermer la parenthèse
         iets tussen haakjes zetten mettre qc. entre parenthèses
         tussen (twee) haakjes entre parenthèses ook figuurlijk

    Deens-Russisch woordenboek > haakje

  • 110 parenthesis

    parenthesis n (pl - theses) parenthèse f ; in parenthesis en parenthèse.

    Big English-French dictionary > parenthesis

  • 111 Spelling and punctuation

    This table presents a useful way of clarifying difficulties when you are spelling names etc.
    A comme Anatole means A for Anatole, and so on.
    When spelling aloud…
    A A comme Anatole
    B B comme Berthe
    C C comme Célestin
    ç c cédille
    D D comme Désiré
    E E comme Eugène
    é e accent aigu
    è e accent grave
    ê e accent circonflexe
    ë e tréma
    F F comme François
    G G comme Gaston
    H H comme Henri
    I I comme Irma
    J J comme Joseph
    K K comme Kléber
    L L comme Louis
    M M comme Marcel
    N N comme Nicolas
    O O comme Oscar
    P P comme Pierre
    Q Q comme Quintal
    R R comme Raoul
    S S comme Suzanne
    T T comme Thérèse
    U U comme Ursule
    V V comme Victor
    W W comme William
    X X comme Xavier
    Y Y comme Yvonne
    Z Z comme Zoé
    Spelling
    capital B
    = B majuscule
    small b
    = b minuscule
    it has got a capital B
    = cela s’écrit avec un B majuscule
    in small letters
    = en minuscules
    double t
    = deux t
    double n
    = deux n
    apostrophe
    = apostrophe
    d apostrophe
    = d apostrophe
    hyphen
    = trait d’union
    rase-mottes has got a hyphen
    = rase-mottes s’écrit avec un trait d’union
    Dictating punctuation
    . point or un point ( full stop)
    , virgule ( comma)
    : deux points ( colon)
    ; point-virgule ( semicolon)
    ! point d’exclamation† ( exclamation mark)
    ? point d’interrogation† ( interrogation mark)
    à la ligne ( new paragraph)
    ( ouvrez la parenthèse ( open brackets)
    ) fermez la parenthèse ( close brackets)
    () entre parenthèses ( in brackets)
    [] entre crochets ( in square brackets)
    - tiret ( dash)
    points de suspension ( three dots)
    « ou " ouvrez les guillemets ( open inverted commas)
    » ou " fermez les guillemets ( close inverted commas)
    «» ou "" entre guillemets ( in inverted commas)
    The use of inverted commas in French
    In novels and short stories, direct speech is punctuated differently from English:
    The inverted commas lie on the line, e.g.
    «Tiens, dit-elle, en ouvrant les rideaux, les voilà!»‡
    This example also shows that the inverted commas are not closed after each stretch of direct speech. In modern texts they are often omitted altogether (though this is still sometimes frowned on):
    Il l’interrogea:
    - Vous êtes arrivé quand?
    - Pourquoi cette question? Je n’ai rien fait de mal.
    - C’est ce que nous allons voir.
    Note the short dash in this case that introduces each new speaker. Even if inverted commas had been used in the above dialogue, they would have been opened before vous and closed after voir, and not used at other points.
    English-style inverted commas are used in French to highlight words in a text:
    Le ministre a voulu "tout savoir" sur la question.
    Note that, unlike English, French has a space before ! and ? and: and ;, e.g. Jamais !, Pourquoi ? etc. This is not usual, however, in dictionaries, where it would take up too much room.
    Single inverted commas are not much used in French.

    Big English-French dictionary > Spelling and punctuation

  • 112 crochet

    n m
    1 pour accrocher علّاقة [ʔʼal'ːaːqa] f

    suspendre un tableau à un crochet — تعليق لوحة بالعَلاقَة

    2 pour coudre صنارة [sʼin'ːaːra] f
    3 parenthèse قوس ['qaws] m

    La prononciation des mots est entre crochets. — لفظ الكلمات موج بين أقواس

    4 détour إنعطاف [ʔinʔʼi'tʼaːf] m

    faire un crochet par Lyon / chez moi — إنعطفت نحو مدينة ليون/لبيتي

    * * *
    n m
    1 pour accrocher علّاقة [ʔʼal'ːaːqa] f

    suspendre un tableau à un crochet — تعليق لوحة بالعَلاقَة

    2 pour coudre صنارة [sʼin'ːaːra] f
    3 parenthèse قوس ['qaws] m

    La prononciation des mots est entre crochets. — لفظ الكلمات موج بين أقواس

    4 détour إنعطاف [ʔinʔʼi'tʼaːf] m

    faire un crochet par Lyon / chez moi — إنعطفت نحو مدينة ليون/لبيتي

    Dictionnaire Français-Arabe mini > crochet

  • 113 Parenthesis

    f =,..sen
    см. Parenthese 2)

    БНРС > Parenthesis

  • 114 par

    I 1. prép
    глагольные конструкции (гл. + предлог par + сущ.)
    faire faire qch par qnзаставить кого-либо сделать что-либо; поручить кому-либо сделать что-либо
    j'ai appris la nouvelle par mes voisins — я узнал это от (через) моих соседей
    2) выражают действие и способ его совершения
    diviser une quantité par une autre — разделить одно число на другое
    4) выражают явление и его причину
    sortir par la porteвыйти в дверь; (через) дверь
    passer par de rudes épreuvesпройти через суровые испытания
    courir par les ruesбегать по улицам
    être assis par terreсидеть на земле
    se trouver par 30° de latitude Nord — находиться на тридцатом градусе северной широты
    se promener par de belles journées — гулять в солнечные дни
    2. prép
    глагольные конструкции (гл. + предлог par + инфинитив) выражают последовательность действий
    3. prép
    именные конструкции ( сущ. + предлог par + сущ.) выражают
    1) действие и того, кто его совершает
    3) предмет, произведение и его автора
    un buste par Rodinбюст Родена
    un roman par Romain Rollandроман Ромена Роллана
    oncle par allianceдядя жены (мужа)
    4. prép
    конструкции с прилагательными ( прил. + предлог par + сущ.) выражают причину, основание
    femme remarquable par sa beautéженщина исключительной красоты
    5. prép
    конструкции с существительным и числительным имеют дистрибутивное значение
    gagner 5000 francs par moisполучать пять тысяч франков в месяц
    aller par petits groupesидти небольшими группами
    deux par deux — по два, по двое
    6. prép
    1) многих сложных наречий и наречных выражений par-ci, par-là, par-delà, par-derrière, par-dessous, par-dessus, par-dedans см. ci, , delà и т. п.
    par parenthèseмежду прочим, мимоходом
    de par — 1) во имя, именем, от имени 2) по
    de par sa formation... — по своей подготовке...
    3) междометий, восклицаний
    II m
    ( в гольфе) число ударов, необходимое для того, чтобы сравняться с лучшим игроком

    БФРС > par

  • 115 скобка

    БФРС > скобка

  • 116 adhibeo

    ad-hibeo, buī, bitum, ēre (ad u. habeo), hinhalten, I) im allg., hinhalten, hinwenden, hinrichten, huc adhibete aures, Plaut.: vultum ad alqm, Ov.: tibias ad os, Gell.: medicas manus ad vulnera, auflegen auf usw., Ov.: manus genibus, mit den Händen umschlingen, Ov.: u. im Bilde, manus vectigalibus, Hand legen an usw. = sich vergreifen an usw., Cic.: alteri calcaria, alteri frenos, den Sp. einlegen, den Z. ansetzen (bildl.), Cic. – vincula captis, anlegen, Ov. – m. abstr. Objj. amorem procul, fernhalten, Plaut.: vostrum animum adhiberi volo, Plaut.: animos adhibete (als Parenthese), merket auf, Verg. u. Ov.: adhibete animos (merket auf) et mentes vestras, non solum aures, ad haruspicum vocem admovete, Cic.: vacuas aures mihi et te (= animum tuum) adhibe veram ad rationem, leih mir ein müßiges Ohr u. merk auf die Lehre der Wahrheit, Lucr.: adh. vocem precesque, laute Bitten anbringen, Tac.

    II) insbes.: A) zu etw. als Beigabe, als Beihilfe usw. dazunehmen: a) eine Sache: ad panem nihil praeter nasturtium, Cic.: tympanum, Plaut. – m. abstr. Objj., etw. zu etw. hinzuziehen, mit etw. verbinden, vereinigen, ad domesticum morem hanc a Socrate adventiciam doctrinam, Cic.: quattuor initiis quintam naturam, Cic.: studio adhibito atque usu, Cic. – b) eine Pers. einem beigeben, quemquam heredem fratri, ICt.

    B) zu einem bestimmten Zweck hinhalten, d.i. a) einen Ggstd. (Sache od. lebendes Wesen) als Mittel an jmd. od. etw. hinrichten, ihm entgegenbringen, jmdm. od. einer Sache beibringen, bei jmd. od. etw. in Anwendung bringen, anwenden, verwenden, nehmen, u. eine Denk- u. Handlungsweise gegen jmd. od. bei etw. üben, beweisen, zeigen, odores ad deos, ut etc., Cic.: orationem ad vulgus, richten, Cic.: u. so alci sermonem, Cic.: dis cultus, honores, preces, Cic.: alci fictum ad eius voluntatem sermonem, jmdm. entgegenbringen (auftischen, damit aufwarten), Cic.: aegro medicinam, Cic.: alci consolationem litteris, Cic.: alci vim, antun, Cic.: nutrices puero, Gell.: omnes illi motus, quos orator adhibere volet iudici, Cic. – officium erga alqm, reverentiam adversus deos, Cic.: saevitiam in famulos, Cic. – nutrices ad praebendum lactem. Gell.: omnes machinas ad tenendum adulescentem, Cic.: plus studii, quam ille, ad dicendum, Cic.: et tempus et diligentiam ad considerandas res, Cic. – equum admissurae, nehmen zur usw., Col.: morbis remedia od. curationes, Cic.: modum vitio, sumptibus, ein Maß setzen, Cic. u. Suet.: memoriam contumeliae, ein G. haben für usw., Nep.: belli necessitatibus patientiam, Ausdauer zeigen für usw., Liv. – u. mit in u. Abl. = in od. bei etw., iambum in fabulis, Cic.: sermonem in poculis, führen, Cic.: in amicorum periculis fidem et diligentiam, Cic.: in me consolando non mediocrem ipse animi dolorem adhibuisti, Cic.: u.m. bl. Acc., tantum cibi et potionis, ut etc., Cic.: studium atque aures (= aurium iudicium), Cic.: modum quendam, Cic.: fidem, Redlichkeit zeigen, üben, Plaut. u. Cic. – b) eine Pers. zu etwas (als Helfer, Beistand, Berater, Teilnehmer) heranziehen, zuziehen, zulassen, Dianam ad partus, Cic.: alqm ad ministerium dapemque, Liv.: alqm in partem periculi, Ov.: alqm in auxilium, Iustin. – so bes. alqm in od. ad consilium, ad deliberationem, zur Beratung ziehen (zuziehen), zulassen, zu Rate ziehen, Cic. u. Caes.: u. so alqm consilio, Caes. – alqm in convivium, zur Tafel ziehen, Cic.: u. so alqm convivio, Liv., cenae, Suet.: servum honoris causā mensae suae die festo, Col.: penates epulis, Verg.: u. alteris te mensis deum, von der Libation beim Nachtisch, Hor. – dah. oft bl. adhibere alqm, jmd. als Helfer, Berater, Verteidiger, Teilnehmer, Augen- u. Ohrenzeugen, Begleiter, Zuhörer zuziehen, zur Mitwirkung heranziehen, zu Hilfe nehmen, zur Hilfe brauchen, vorführen, mitnehmen, od. -bringen, einladen (Ggstz. removere), adhibito consilio (Ggstz. remoto consilio), Cic.: collegium praetorum, Cic.: Demosthenem, Cic.: medicum, Cic.: interpretes (Dolmetscher), Sall.: fratrem, Caes. – m. dopp. Acc., alqm patronum, arbitrum, Cic.: Siciliam testem, Cic. – bes. auch als Zuhörer zu einer Vorlesung zuziehen, einladen, Plin. ep. (s. Gierig Plin. ep. 1, 5, 4). – u. mit Advv. = jmd. irgendwie aufnehmen, behandeln, alqm liberaliter, Cic.: alqm severius, es strenger mit jmd. nehmen, Cic.: alqm victu ceterisque rebus quam liberalissime commodissimeque, Cic. – u. sic se adhibere in potestate, ut etc., sich benehmen, Cic.

    lateinisch-deutsches > adhibeo

  • 117 assuesco

    as-suēsco (adsuēsco), suēvī, suētum, ere (*assueo), I) tr. an etw. gewöhnen, m. Dat. od. Abl., qui pluribus assuerit mentem corpusque superbum, Hor. sat. 2, 2, 109: contrahendo militi ac remigi navalibusque assuescendo certaminibus praefectus, Vell. 2, 79, 1: alqm ass. fatis, Lucan. 5, 776: Icariā Rhodopen umbrā, Stat. Theb. 4, 655. – m. in u. Akk., assueverat Armenios in hoc unum servitutis genus, ut etc., Flor. 4, 12, 43. – m. Infin., rem Quirini assuescit supero pollere in secula regno, Prud. c. Symm. 1, 540. – II) intr. an etw. sich gewöhnen, etw. gewohnt werden, durch Gewöhnung sich etw. aneignen, lernen, Perf. assuēvi = ich habe mich an etw. gewöhnt, ich bin etw. gewohnt, Partiz. Perf. Pass. assuētus = an etw. gewöhnt, eine Sache gewohnt, A) im allg., konstr. m. ad u. Akk., male assuetus ad omnes vis controversiarum, Sall. hist. fr. 3, 62 (84): non assuetae ad sceptra manus, Sen. Troad. 159 (152). – m. in u. Akk., in hoc assuescat (puer), huius rei naturam sibi faciat, Quint. 4, 2, 17: iam inde a puero in omnia familiaria iura assuetus, Liv. 24, 5, 9. – m. Abl. (vgl. Gronov u. Drak. Liv. 31, 35, 3. Freinsh. Flor. 1, 1, 7. Scheffer Iustin. 31, 1, 8), genus pugnae, quo assuerant, Liv.: ille barbarus (populus) et signis militaribus et disciplinā armis etiam Romanis assueverat, Flor.: homines labore assiduo et cotidiano assueti, Cic.: tot gentes alterius imperio ac nomine assuetae, Curt. – m. Dat. (vgl. Duker Liv. 10, 17, 10), quaestui, Liv.: sermoni, Quint.: quieti et otio per voluptates, Tac.: gens umori ac frigori assueta, Liv.: mensae assuetus erili, Verg.: ungewiß, ob m. Dat. od. Abl., ass. legibus, Cic.: scriptoribus, Quint.: vicinitas non assueta mendaciis, Cic.: assuetae ripis volucres et fluminis alveo, Verg.: assueta gymnasiis et oleo corpora, Quint.: u. Partic. im Compar., ea (Hispanorum legio) assuetior montibus, Liv. 22, 18, 3. – m. inter se, assueti inter se hostes, Liv. 10, 19, 16. – m. Acc., ne tanta animis assuescite bella, Verg. Aen. 6, 833: iuxta invia ac devia assueti, Liv. 21, 33, 4 (Wölffl. in invia). – m. Infin. (vgl. Gronov Liv. 21, 16, 5. Fabri Liv. 21, 33, 4. Mützell Curt. 3, 10 [25], 9. Benecke Iustin. 37, 2, 8), ut fremitum assuescat voce vincere, Cic.: assuescat iam a tenero non reformidare homines, Quint.: paulatim claram lucem pati assuesce, Sen.: assuevi non mihi respondere sed adversario, Sen. rhet.: assueti vinci, Liv.: rapto vivere assueti, Curt. – absol., sic enim assuevi (als Parenthese), Cic. ep. 9, 22, 5: ut assueverant, Curt. 9, 1 (6), 36. – B) insbes., sich an jmd. gewöhnen, seinen Umgang liebgewinnen, a) im guten Sinne, m. Dat. od. Abl., amici, quibus maxime assueverat, Curt.: pedites, quibus assueverat, Curt. – m. ad u. Akk., uri assuescere ad homines et mansuefieri ne parvuli quidem possunt, Caes. b. G. 6, 28, 4. – b) im üblen Sinne: spado, cui et Dareus assuetus fuerat et mox Alexander assuevit, Curt. 6, 5 (18), 23. – / Über die synkop. Formen assuesti, assuerim, assueram, assuesse, s. Neue-Wagener Formenlehre3 Bd. 3. S. 484 f.

    lateinisch-deutsches > assuesco

  • 118 atque

    at-que u. ac (letzteres in der klass. Sprache nur vor Konsonanten, s. Reisigs Vorll. § 234 u. [für Liv.] Drak. zu Liv. 3, 16, 4), Coni. ( aus ad-que, dah. in Hand- u. Inschr. zuw. auch adque geschr.; vgl. Osann zu Cic. de rep. 1, 7, 12. p. 31. Wagner Orthogr. Verg. p. 427. Ribbeck Prolegg. ad Verg. p. 397), eine kopulative Partikel, deutsch: und dazu, und auch, und, bildet eine innige Verbindung u. Gleichstellung zwischen einzelnen Wörtern od. ganzen Sätzen (während et die Gegenstände bloß äußerlich aneinander knüpft). I) Verbindung einzelner Wörter, u. zwar: 1) im allg.: vitam parce ac duriter agebat, Ter.: spargere ac disseminare, Cic.: genus hominum liberum atque solutum, Sall. – Dah. a) zuw. = et... et, ut... ita, aeque ac: hodie sero ac nequiquam voles, Ter.: copiam sententiarum atque verborum perspexistis, Cic.: nobiles atque ignobiles, Sall. – b) in der Verbindung zweier Substst. zur Hendiadys, isto animo atque virtute, mit dieser tugendhaften Gesinnung, Cic.: fama atque invidia, gehässige öffentliche Meinung, Sall.: clamore atque assensu, mit beifälligem Zuruf, Liv. – c) dem Begriffe des vorhergehenden Wortes einen gewichtvolleren anschließend, und vielmehr, und namentlich, und sogar, und überhaupt (s. Fabri Sall. Cat. 2, 3), ecquid habet is homo aceti in pectore? CH. Atque acidissimi, Plaut.: Fugin hinc? B. Ego vero, ac lubens, Ter.: rem difficilem (di immortales) atque omnium difficillimam, Cic.: alii intra moenia atque in sinu urbis sunt hostes, Sall. – u. so mit dem Pron. dem. hic, is, idem, zB. negotium magnum est navigare atque id mense Quintili, und dazu noch usw., Cic.: duabus missis subsidio cohortibus a Caesare, atque his primis legionum duarum, Caes.: fratre meo atque eodem propinquo suo interfecto, Sall. – ebenso atque adeo, und sogar, und noch mehr, und in der Tat, Komik., Cic. u.a. – u. atque etiam, und sogar auch, oder sogar auch, id populare atque etiam plausibile factum est, Cic. – 2) bei Vergleichungen = wie, als, a) nach Wörtern, die eine Gleichheit od. Verschiedenheit anzeigen, folglich nach aeque, aequus, idem, item, iuxta, par, proxime, similis, similiter, talis, totidem u. aliter, aliorsum, alius, contra, contrarius, dissimilis, secus, w. s. – Zuw. ist das Vergleichungswort (aeque, tantopere u. dgl.) aus dem Zusammenhang zu ergänzen, quem esse amicum ratus sum, atque ipsus sum mihi, Plaut.: digne ac mereor commendatus, Cass. b. Cic.: u. so (ohne vorhergehendes Vergleichungswort) ac si od. atque si, als wenn, gleich als wenn, Paul. dig. 2, 14, 4. § 3. u. ö. – b) nach Komparativen für quam: amicior mihi nullus vivit atque is est, Plaut.: illi non minus ac tibi pectore uritur intimo, Catull. 61, 176: artius atque hederā procera astringitur ilex, Hor. – c) zur Bezeichnung zweier Zeitmomente, am häufigsten mit simul verb., simul atque od. ac, sobald als, Cic.: selten mit principio, zB. principio atque animus ephebis aetate exiit, Plaut.: u. mit statim, ICt. – 3) zur Anknüpfung einer Negation, die das Vorhergehende erläutert od. berichtigt, und nicht, und nicht vielmehr, decipiam ac non veniam, Ter.: si hoc dissuadere est, ac non disturbare atque pervertere, Cic.: quam ob rem enim scriba deducat ac non potius mulio, qui advexit, Cic. – Bei Plin. nat. hist. gew. in diesem Sinne atque ( nicht ac) non.

    II) Verbindung ganzer Sätze, und, und so, und ebenso, 1) im allg.: P. Antiquam adeo tuam venustatem obtines. B. Ac tu (und ebenso du) ecastor morem antiquum atque ingenium obtines, Plaut.: Africanus indigens mei? Minime hercle. Ac ne ego quidem illius, und so auch ich nicht seiner, Cic.: dah. zuw. mit sic, Quint. 12, 10, 67. – 2) beim Anknüpfen neuer, gleich wichtiger Argumente für irgend eine Behauptung, Cic. de legg. 1, 43. – 3) in der Erzählung, Liv. 5, 21, 17; 39, 49, 9. Tac. hist. 3, 30. – 4) beim Anknüpfen von Vergleichungen, atque ut, ebenso wie, so gut als, Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 400 u. 1130). – atque ut... si, und sowie... so usw., Cic.: so auch ac velut... si, Verg u.a. – 5) zur Verbindung zweier sich unmittelbar berührender Zeitmomente, weshalb schon die alten Grammatiker den Begriff des Schnell-aufeinander-folgens annahmen und es, obwohl mit Unrecht, geradezu für statim, ilico (alsbald, sogleich), ohne alle kopulative Nebenbezeichnung, erklärten; es entspricht häufig dem deutschen und so, und da, atque atque accedit muros Romana iuventus, und so, und so rückt an die Mauern usw., Enn. fr.: quo imus unā; ad prandium? Atque illi tacent, und da schweigen sie, Plaut.: si brachia forte remisit, atque illum in praeceps prono rapit alveus amni, und so reißt ihn fort, Verg.: hic Quinctium... incautum hastā transfigit: atque ille praeceps cum armis procidit ante proram, Liv.: summa omnium exspectatio quidnam sententiae ferrent leves ac nummarii iudices: atque illi omnes sine ulla dubitatione condemnant, Cic. – 6) (wie oben no. I, c) zur Anknüpfung eines gewichtvolleren Gedankens, und zwar, und sogar, und besonders, quid me oportet Tullium pro Tullio facere? Ac mihi magis illud laborandum videtur, ut etc., Cic.: atque hic tantus vir tantisque bellis districtus nonnihil temporis tribuit litteris, Nep. – dah. auch bei Antworten, um das Gefragte od. Behauptete zu bestätigen, sed videone ego Pamphilippum cum fratre Epignomo? Atque is est, nun ja, er ist es, Plaut.: egon formidolosus? nemo est hominum, qui vivat, minus. TH. Atque ita opust, Ter. – u. so verb. atque (ac)... quidem: Tun vidisti? SC. Atque his quidem oculis, Plaut.: quo si civitas careat... id estne numerandum in bonis? Q. Ac maximis quidem, Cic. – 7) zur Anknüpfung eines Adversativsatzes, und doch, und gleichwohl (vgl. Brix Plaut. mil. 448. Ruhnken u. Spengel Ter. Andr. 1, 3, 20), mihi hercle non fit verisimile; atque ipsis commentum placet, Ter.: propera; atque audin, Ter. (dagegen bei Cicero in allen mir bekannten Stellen gegen Beier Cic. off. 3, 48 jetzt atqui; s. Fleckeisen Krit. Misz. S. 23 ff.); bei Cic. dafür atque... tamen, ac tamen, zB. Cic. de off. 3, 118; de or. 3, 35; Pis. 3 u.a.; vgl. Wunder Varr. Lectt. p. LVIII sq. – 8) zur Anführung eines Einwurfs, den sich jmd. selbst macht, atque aliquis dicat, nihil promoveris, es kann nun einer sagen usw., Ter.: atque ego illi praeceptori... credidi non ea sola docenda esse etc., Quint. – Dah. sehr häufig in negativen Formeln, durch die ein Einwurf vorweggenommen wird, ac ne sine causa videretur edixisse, Cic.: ac ne forte hoc magnum ac mirabile esse videatur, Cic.: ac ne saepius dicendum sit, Cels.: ac ne forte roges, quo me duce, quo lare tuter, Hor. Seltener in einem Affirmativsatze, atque ut omnes intellegant, me etc...., dico, Cic. de imp. Pomp. 20. – 9) sehr häufig dient es bloß zum allgemeinen Fortführen des Gedankens bei Behauptungen und in der Erzählung, deutsch und zwar, od. bl. nun, und so, also (vgl. Fabri Sall. Cat. 51, 35), atque ii, quos nominavi, Cic.: atque id primum in poëtis cerni licet, Cic.: ac si, sublato illo, depelli a vobis omne periculum iudicarem etc., wenn ich nun behauptete usw., Cic. – So a) in der Parenthese, vulgo credere, Poenino (atque inde nomen ei iugo Alpium inditum) transgressum, Liv. (Quint. 4, 3, 15 Halm mit Spalding et quae). – b) am Schluß der Rede, atque in primis duabus dicendi partibus qualis esset, summatim breviterque descripsimus, und so haben wir denn kürzlich dargelegt usw., Cic.: ac de primo quidem officii fonte diximus, Cic.

    III) Besondere Verbindungen u. Redensarten: 1) alius atque alius, bald dieser, bald jener; verschiedene, dilatis alia atque alia de causa comitiis, Liv. – 2) atque eccum od. eccam, beim Erblicken eines Erwarteten od. Gewünschten, nun sieh, da ist er ( sie), Ter. Andr. 580; eun. 455; Hec. 523. – 3) atque utinam, bei Anschließung eines Wunsches, Acc. tr. 190. Cic. Brut. 68; or. 22. Verg. eccl. 10, 35. Tibull. 3, 5, 27. Prop. 2, 9, 47. Ov. met. 14, 669. Liv. 21, 41, 13; 22, 60, 8. Quint. 10, 2, 15 u.a. (s. Haase Misc. 3. p. 33 sq.). – 4) atque omnia od. omnes, bei Verallgemeinerung einer Behauptung, und so überhaupt, atque haec omnia verbo continentur, Cic.: commoda civium non divellere, atque omnes aequitate eādem continere, und so vielmehr alle usw., Cic. – 5) mit andern Konjunktionen, a) nach et, zB. non minis et vi ac metu, Cic. – b) nach que, wie im Griech. τέ... καί, submoverique atque in castra redigi, Liv.; u. so Verg. Aen. 1, 7; 8, 486: ac... que, ibid. 1, 18. – c) nach nec (neque), zB. nec clavis, nec canis atque calix, Mart.; u. so öfter bei Tac. u. Suet. – 6) bei Dichtern in Aufzählungen öfter wiederholt, huius membra atque ossa atque artua, Plaut.: ab studio atque ab labore atque arte musicā, Ter.: haec atque illa dies, atque alia, atque alia, Catull.: atque deos atque astra, Verg.: atque Ephyre atque Opis et Asia, Verg.: aber atque... atque in der Steigerung, Verg. ecl. 5, 23. Tibull. 2, 5, 73. – / Über atque verkürzt in ac s. Georges, Lexik. d. lat. Wortf. S. 77 u. 78.

    lateinisch-deutsches > atque

  • 119 autem

    autem, Coni. adversat. (αὖτε), dagegen, aber, andererseits, drückt die ruhigste Gegenüberstellung eines Begriffs gegen einen andern aus, I) sich zunächst an den Begriff, der entgegengestellt wird, anlehnend, dagegen, anderseits, a) in einfacher Darlegung, vehit hic clitellas, vehit hic autem alter senex, Plaut. – b) in der Frage, cur non de integro autem datum? Cic.: sed quid ego haec autem nequiquam ingrata revolvo? Verg. – II) nach einem Worte od. mehreren zu einem Begriffe vereinigten Worten zu Anfang eines Satzes od. Satzgliedes, a) in einfacher Darlegung, hingegen, aber, dagegen, e principio oriuntur omnia; ipsum autem nulla ex re nasci potest, Cic.: QUA DE AGITUR autem illud, quod etc., Cic. – autem mehrmals wiederholt, s. Cic. Tusc. 4, 13 sq. – Insbes.: α) beim nähern Eingehen auf etwas, aber, in der Erzählung, oppidum oppugnare instituit. Est autem oppidum et loci naturā et colle munitum, Caes. – zur Einführung einer Parenthese, si qua praeterea sunt (credo autem esse multa), ab iis, si videbitur, qui ista disputant, quaeritote, Cic.: in primis foedera et leges (erant autem eae duodecim tabulae et quaedam regiae leges) conquiri iusserunt, Liv. – bei Wiederholung eines gebrauchten Ausdrucks u. näherem Eingehen auf denselben, admoneri me satis est. Admonebit autem nemo alius nisi reip. tempus, Cic. – β) zur Einführung des Untersatzes (der assumptio) in einem Schlusse, aber, aut hoc aut illud: non autem hoc, illud igitur, Cic. – γ) zur Entgegenstellung der Pronomina, aber, ego autem, nos autem u. dgl., Cic. u.a. – b) bei Einleitung einer Frage, die im Gegensatz zu etwas stattfindet, aber, quid tu ais, Gnatho?... quid tu autem, Thraso? Ter.: cedo tandem, qui sit ordo aut quae concursatio somniorum? quo modo autem distingui possunt vera somnia a falsis, cum etc.? Cic. – Insbes.: α) bei näherem Eingehen auf etwas, Arsinoën, Stratum... fateris ab hostibus esse captas. Quibus autem hostibus? Cic. – β) bei Wiederholung eines eben gebrauchten Ausdrucks, um ihn als unstatthaft od. ungeeignet zu bezeichnen, aber, num quis testis Postumum appellavit? Testis autem? Num accusator? Cic. Vgl. Fabri Liv. 21, 44, 7. – spöttelnd im Zwiegespräche, THR. Quid tu tibi vis? ego non tangam meam? CH. Tuam autem, furcifer? Ter. – c) beim Ausrufe, um denselben gegensätzlich einzuführen, quam brevi tempore quot et quanti poëtae, qui autem oratores exstiterunt! Cic. – Bes. bei Interjektionen, heia autem inimicos! Plaut.: ecce autem subitum divortium! Cic. Vgl. Ruhnken Ter. eun. 2, 3, 6. – / autem steht auch mit andern Partikeln verbunden, wie ast autem, allein dagegen, Cic. fr. – sed autem od. sed... autem, aber dagegen, Komik. u. Verg. – et... autem, und... dage gen, Plaut. u. Lucan., und hinwiederum, Sen. u. Plin. – et autem... et, aber sowohl... als auch, Plin. u.a. – et... et autem, sowohl... als auch hinwieder, Plaut. – neque... autem, und hinwieder nicht, Plaut. – nec (neque)... neque autem, weder... noch dagegen, Cic. u.a. – neque autem... neque, aber weder... noch, Cels. – autem etiam, aber auch, dagegen auch, Cic. u. Cels. – post autem, Nep. u. Auct. b. Afr.

    lateinisch-deutsches > autem

  • 120 celo

    cēlo, āvī, ātum, āre (v. cēla, der Urform v. cella, verwandt mit clam, heimlich, occulo, ich verberge, ahd. helan, ›hehlen‹, verbergen), hehlen, verhehlen = verheimlichen, verbergen, a) m. Ang. wen? od. was? α) durch Acc. (Ggstz. palam facere, patefacere [u. Passiv celari, Ggstz. patefieri], nudare, ostentare), plerosque, Caes.: conscios, Liv.: commissa, Nep.: annos, Phaedr.: sententiam suam, Cic.: vitia (Ggstz. ostentare laudes), Plin. ep.: celat se vespere stella, Col.: diem qui promis et celas (v. Sonnengott), Hor.: utra magis pisces et echinos aequora celent, in ihrem Schoß verbergen, Hor.: longe dissimilem noto celantia sucum, alles was usw. birgt (= enthält), Hor.: im Passiv, ne vera eo ipso, quod celarentur, suā sponte magis emanarent, Liv.: celabitur auctor, Hor.: celati anni, Prop.: bene dissimulatus amor et celatus, Ter.: u. Partiz. Perf. subst., celatûm (= celatorum) indagator, Plaut. trin. 241: u. celata omnium pessum dare, ibid.164. – m. Ang. wo? durch Praepp., lupum sub ovis pelle, Lact.: granum sub cortice (v. Apfel), Ov.: culpam sub falsa imagine, Ov.; od. durch Genet. loc., sacra terrae, Liv. 5, 51, 9. – m. Ang. womit? wodurch? worunter? durch Abl., vultus manibus, Ov.: alqm silvis, Verg.: se tenebris, Verg.: pudorem tenebris, Ov.: dulci crudelia formā consilia, Catull.: dolorem vultu tegere et taciturnitate celare, Cic.: capillamento celatus (v. Pers.), Suet.: celatus Satyri imagine, Ov. – m. Ang. vor wem? se a domino, Ulp. dig. 21, 1, 17 pr. – β) durch einen indir. Fragesatz, istum celare quae scribat existimo, Cic.: celans, qua voluntate esset in regem, Nep. – b) m. Ang. wem? vor wem? durch Acc. = jmdm. od. vor jmd. es verhehlen, jmd. in Unkenntnis, in der Täuschung erhalten od. lassen, senem, Ter.: omnes deos hominesque, Cic.: annos multos filias meas celavistis clam me, Plaut.: u. im Passiv, celabar, excludebar, Cic.: sed heus tu, celari videor a te, du verhehlst mir, glaube ich, etwas, Cic. – c) m. Ang. wem? od. vor wem? durch Acc. u. zugl. m. Ang. wen? od. was? od. in betreff wessen? α) ebenfalls durch Acc., quom istaec flagitia me celavisti et patrem, Plaut.: non te celavi sermonem T. Ampii, Cic.: iter, quod habebat, omnes celat, Nep.: mortem regis in (bis zur) adventum eius omnes, Liv.: u. im Passiv mit allg. Acc. Pron., quor (= cur) haec, tu ubi rescivisti ilico, celata me sunt, Plaut.: nosne hoc celatos tam diu? Ter.: sed tamen indicabo tibi, quod mehercule imprimis te celatum volebam, Cic.: hoc unum totā celata (filia) vitā, Sen. – β) durch einen indir. Fragesatz, neque tu me celassis quid scias, Plaut.: tu celabis homines, quid iis adsit commoditatis et copiae Cic.: im Passiv, non ego celari possum, quid etc., Tibull. 1, 8, 1. – γ) durch de m. Abl., jmd. in Unkenntnis, in der Täuschung erhal ten, in betreff einer Sache, Bassus noster me de hoc libro celavit, Cic.: id tibi non credidit, de armis, de ferro, de insidiis te celare noluit? Cic.: u. im Passiv, te maximis de rebus a fratre esse celatum, Cic.: non est profecto de illo veneno celata mater, Cic. – d) absol.: ex omni deliberatione celandi et occultandi spes opinioque removenda est, zu hehlen u. zu verbergen (zus. = mit aller Heimlichkeit zu Werke zu gehen), Cic. – non est enim celandum (als Parenthese), es ist kein Hehl daraus zu machen, Nep. – / Nep. Alc. 5, 2 jetzt id Alcibiades celari non potuit; u. Auct. b. Alex. 7, 1 neque celari Alexandrini possent. – Archaist. celassis = celaveris, Plaut. Stich. 149; vgl. Paul. ex Fest. 61, 16: parag. Infin. Praes. Pass. celarier, Lucr. 1, 905: synk. Genet. Plur. des Partiz. Perf. Pass. celatûm = celatorum, Plaut. trin. 241.

    lateinisch-deutsches > celo

См. также в других словарях:

  • parenthèse — [ parɑ̃tɛz ] n. f. • 1546; parenteze 1493; lat. parenthesis, du gr. enthesis « action de mettre » 1 ♦ Insertion, dans le corps d une phrase, d un élément qui, à la différence de l incise, interrompt la construction syntaxique; cet élément.… …   Encyclopédie Universelle

  • Parenthese — Parenthèse ( ) Ponctuation Accolades ( { } ) · Parenthèses ( ( ) )  Chevrons ( < > ) · Crochets ( [ ] )  Guillemets ( « » ou “ ” ) … …   Wikipédia en Français

  • Parenthese — Sf Einschub per. Wortschatz fach. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. parenthesis, dieses aus gr. parénthesis (eigentlich das Dazwischenstellen ), einer Ableitung aus gr. entithénai und gr. para neben , weiter zu gr. en in und gr. tithénai… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Parenthese — (Бон,Франция) Категория отеля: Адрес: Rue de Lorraine, 21200 Бон, Франция …   Каталог отелей

  • Parenthese — (Parenthĕsis, gr.), 1) etwas Hinzugesetztes, Eingeschobenes. Daher Parenthesenzeichen, Einschlußzeichen (()), od. bei P n in P n ([]); scheidet meist einen in der Mitte eines Hauptsatzes eingeschobenen Gedanken von demselben, z.B. fremdartige… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Parenthēse — (griech., »Einschaltung«) ist eine zum eigentlichen Gegenstand der Rede nicht notwendig hinzugehörige Bemerkung, die, den Zusammenhang unterbrechend, in der Mitte eines Satzes eingeschoben oder auch am Schlusse desselben hinzugefügt wird (z. B.:… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Parenthese — Parenthēse (grch.), Einschaltung; eingeschalteter Satz, angedeutet durch die sog. Klammern: () oder [], auch durch Gedankenstriche: – –. In der Mathematik deuten P. an, daß mit den eingeschlossenen Größen als mit einem Ganzen operiert werden soll …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Parenthese — Parenthese, eingeschalteter Satz, Bemerkung, welche eine Periode unterbricht …   Damen Conversations Lexikon

  • Parenthese — Parenthese,die:1.⇨Einschaltung(1)–2.inP.:⇨beiläufig(1) …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • parenthese — Parenthese, C est à dire interposition et enclavement d une sentence dedans une autre, Parenthesis, Interpositio, Interclusio …   Thresor de la langue françoyse

  • parenthese — I. PARENTHESE. s. f. Paroles formant un sens distinct, & separé de celuy de la periode où elles sont inserées. Grande, longue parenthese. ne faites point de parenthese. cela soit dit par parenthese. il faut mettre cela en parenthese. quand la… …   Dictionnaire de l'Académie française

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»