Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

pangendi

  • 1 pango

    pango, ĕre, panxi (pĕpĭgi, pēgi), pactum (panctum) - tr. - [st1]1 [-] enfoncer, ficher; planter, ensemencer.    - pangere ancoram littoribus, Ov.: fixer l'ancre sur le rivage.    - pangere ramulum, Suet. Galb. 1: planter une branche.    - pangam ex ordine colles, Prop. 3: je planterai régulièrement mes coteaux.    - pangere filios, Tert. Apol. 9: procréer des enfants. [st1]2 [-] tracer des lettres (sur la cire), fixer dans la cire, écrire, composer, dire, chanter.    - pangitur littera in cera, Col.: la lettre est tracée sur la cire.    - versus pangere de aliqua re, Lucr. 1, 25: faire un poème sur qqch.    - de pangendo me crebro adhortaris, Cic.: tu me presses de composer quelque ouvrage.    - pangendi facultas, Tac.: talent de composition.    - pangere egregia opera, V.-Max.: célébrer les hauts faits.    - hic vostrum panxit maxuma facta patrum, Enn. ap. Cic. Tusc. 1: c'est lui qui a chanté les plus grands exploits de vos pères.    - an pangis aliquid Sophocleum? Cic. Fam. 16: composes-tu quelque poème digne de Sophocle?    - pange, lingua, gloriosi Corporis mysterium, Aquin.: chante, ma langue, le mystère du Corps glorieux.    - tr. et intr. (au parf. et aux temps du parf.) [st1]3 [-] établir par une convention, stipuler, établir, conclure, s'engager à, promettre (en mariage).    - pepigere ulcisci, Tac.: ils convinrent de se venger.    - ducentis philippis rem pepigi, Plaut. Bacch.: j'ai conclu l'affaire pour deux cents philippes.    - pangere ut: stipuler que    - pangere aliquid ut: conclure qqch pour que...    - pacem nobiscum pepigistis ut legiones restitueremus, Liv.: vous avez fait la paix avec nous pour que nous vous rendions vos légions.    - avec subj. sans ut - igitur pepigere, equestribus proeliis Eunones certaret, Tac. An. 12: on convint donc qu'Eunonès combattrait avec sa cavalerie.    - pangere ne: stipuler que... ne... pas, poser comme condition que... ne... pas.    - pepigerat Pallas, ne cujus facti in praeteritum interrogaretur, Tac. An. 13: Pallas avait mis pour condition que le passé ne donnerait lieu contre lui à aucune recherche.    - avec infinitif - resumere libertatem occultis insidiis pepigerant, Tac. An. 14: ils avaient conjuré secrètement de recouvrer la liberté.    - diem pangere: fixer une date, prendre date.    - fines quos legit pepigit, Cic.: bornes que la loi a posées.    - non fuit armillas tanti pepigisse Sabinas, Ov. Am. 1: il ne valait pas la peine (pour la vestale) d'avoir eu la promesse d'obtenir les bracelets des Sabins.    - haec mihi se pepigit, Ov.: elle s'est promise à moi.
    * * *
    pango, ĕre, panxi (pĕpĭgi, pēgi), pactum (panctum) - tr. - [st1]1 [-] enfoncer, ficher; planter, ensemencer.    - pangere ancoram littoribus, Ov.: fixer l'ancre sur le rivage.    - pangere ramulum, Suet. Galb. 1: planter une branche.    - pangam ex ordine colles, Prop. 3: je planterai régulièrement mes coteaux.    - pangere filios, Tert. Apol. 9: procréer des enfants. [st1]2 [-] tracer des lettres (sur la cire), fixer dans la cire, écrire, composer, dire, chanter.    - pangitur littera in cera, Col.: la lettre est tracée sur la cire.    - versus pangere de aliqua re, Lucr. 1, 25: faire un poème sur qqch.    - de pangendo me crebro adhortaris, Cic.: tu me presses de composer quelque ouvrage.    - pangendi facultas, Tac.: talent de composition.    - pangere egregia opera, V.-Max.: célébrer les hauts faits.    - hic vostrum panxit maxuma facta patrum, Enn. ap. Cic. Tusc. 1: c'est lui qui a chanté les plus grands exploits de vos pères.    - an pangis aliquid Sophocleum? Cic. Fam. 16: composes-tu quelque poème digne de Sophocle?    - pange, lingua, gloriosi Corporis mysterium, Aquin.: chante, ma langue, le mystère du Corps glorieux.    - tr. et intr. (au parf. et aux temps du parf.) [st1]3 [-] établir par une convention, stipuler, établir, conclure, s'engager à, promettre (en mariage).    - pepigere ulcisci, Tac.: ils convinrent de se venger.    - ducentis philippis rem pepigi, Plaut. Bacch.: j'ai conclu l'affaire pour deux cents philippes.    - pangere ut: stipuler que    - pangere aliquid ut: conclure qqch pour que...    - pacem nobiscum pepigistis ut legiones restitueremus, Liv.: vous avez fait la paix avec nous pour que nous vous rendions vos légions.    - avec subj. sans ut - igitur pepigere, equestribus proeliis Eunones certaret, Tac. An. 12: on convint donc qu'Eunonès combattrait avec sa cavalerie.    - pangere ne: stipuler que... ne... pas, poser comme condition que... ne... pas.    - pepigerat Pallas, ne cujus facti in praeteritum interrogaretur, Tac. An. 13: Pallas avait mis pour condition que le passé ne donnerait lieu contre lui à aucune recherche.    - avec infinitif - resumere libertatem occultis insidiis pepigerant, Tac. An. 14: ils avaient conjuré secrètement de recouvrer la liberté.    - diem pangere: fixer une date, prendre date.    - fines quos legit pepigit, Cic.: bornes que la loi a posées.    - non fuit armillas tanti pepigisse Sabinas, Ov. Am. 1: il ne valait pas la peine (pour la vestale) d'avoir eu la promesse d'obtenir les bracelets des Sabins.    - haec mihi se pepigit, Ov.: elle s'est promise à moi.
    * * *
        Pango, pangis, pepigi et panxi, pactum, pangere, Ficher.
    \
        Osculum pangere. Plaut. Baiser.
    \
        Inducias pangere. Liu. Faire treves.
    \
        Pacem pangere cum populo aliquo. Liu. Faire paix.
    \
        Pangere terminos. Cic. Asseoir les bornes.
    \
        Pangere. Colum. Planter.
    \
        Pangere versus. Cic. Composer et escrire.

    Dictionarium latinogallicum > pango

  • 2 pango

    pepigī (тж. pānxī, pēgī), pānctum (тж. pāctum), ere
    1)
    а) вбивать, вколачивать ( clavum L); вонзать
    litoribus nostris ancora pacta O — якорь, брошенный у наших берегов
    б) вдавливать, вырезывать ( litteram in cera Col); сажать ( ramulos Su)
    2) засаживать, покрывать насаждениями ( colles Prp)
    3) замышлять, затевать
    temptamenta alicujus (sc. animum alicujus) pepigisse V — попытаться проникнуть в чьи-л. намерения
    4)
    а) слагать, сочинять, творить (carmina Lcr; poēmata H)
    5) поспевать (maxima facta patrum Enn ap. C)
    6) заключать (pacem L; foedera V; amicitiam cum aliquo L)
    7)
    а) обусловливать, устанавливать, определять (pretium alicui rei T; fines C)
    8) давать слово, обещать
    alicui se p. O — дать кому-л. слово (стать его женой)

    Латинско-русский словарь > pango

  • 3 pango

    pango, pānxī, pānctum u. (v. urspr. pago) pēgī u. (in der übertr. Bedeutung gew.) pepigī, pāctum, ere (vgl. πήγνυμι), befestigen, einschlagen, einsenken, I) eig.: A) im allg.: clavum, Liv.: ancoram litoribus (Dat.), Ov.: litteram in cera, mit dem Griffel eindrücken, Colum. – B) insbes., pflanzen, ramulum, Suet.: poet., filios, zeugen, Prud. – meton., bepflanzen, hortus, qui crebro pangitur, Fronto: vitiaria malleolis, Colum.: colles (mit Weinstöcken), Prop. – II) übtr.: A) etw. gleichs. aneinanderfügen, 1) im allg., unternehmen, neque prima per artem temptamenta tui pepigi, auch suchte ich nicht zuvor dein Herz künstlich (schlau) zu durchforschen, Verg. Aen. 8, 143 sq. – 2) schriftlich verfertigen, abfassen, a) übh.: ἀνέκδοτα (geheime Memoiren) Theopompio genere aut etiam asperiore multo, Cic. ad Att. 2, 6, 2: absol., de pangendo nihil fieri potest, mit dem Schriftstellern kann es nichts werden, Cic. ad Att. 2, 14, 2. – b) als Dichter abfassen, α) verfassen, dichten, versum, Gell.: versus de natura rerum, Lucr.: carmina, Lucr. u. Tac.: aliquid Sophocleum, Cic.: poëmata, Hor.: absol., quibus aliqua pangendi facultas, die im Versbau einiges Geschick hatten, Tac. ann. 14, 16. – β) prägn., besingen, vestrûm maxima facta patrum, Enn. fr. var. 16 ( bei Cic. Tusc. 1, 34). – 3) absingen, hersingen, in conviviis ad tibias egregia superiorum opera carmine comprehensa, Val. Max. 2, 1, 10. – B) festsetzen, 1) im allg. = bestimmen, terminos, Cic.: fines, Cic. – 2) festsetzen = schließen, verabreden, ausbedingen, sich versprechen lassen od. selbst versprechen, einen Vergleich schließen, akkordieren (nur in den Perfektformen), a) übh.: pacem, Liv.: foedera, Verg.: amicitiam, societatem cum alqo, Liv.: pretium libertati, Tac.: salutem sibi et millies HS ab alqo, Suet.: si qui inter se pepigerunt, Cornif. rhet. – m. Genet. od. Abl. des Preises (s. Weißenb. Liv. 38, 24, 8), tanti pepigerat, Liv.: non fuit armillas tanti pepigisse Sabinas, Ov.: pretium, quo pepigerant, Liv.: ducentis Philippis pepigi, Plaut. – mit folg. ut u. Konj., ut vobis mitterem ad bellum auxilia pepigistis, Liv.: alii occulte pepigisse interpretabantur, ut Tigranes quoque Armeniā abscederet, Tac.: cum adversariis pepigit, ut sibi una legio cum Illyrico concederetur, Suet. – m. folg. ne u. Konj., pepigit, ne illo medicamento umquam postea uteretur, Cic.: pepigerat Pallas, ne cuius facti in praeteritum interrogaretur, Tac. – m. folg. bl. Conjunctiv, pepigere, equestribus proeliis Eunones certaret, obsidia urbium Romani capesserent, Tac. ann. 12, 15. – m. folg. Infin. = versprechen, geloben (vgl. Dräger Hist. Synt.2 2, 319), ii quoque obsides dare pepigerunt, Liv.: apud altaria deûm pepigere fraudem inimicorum ulcisci, Tac.: m. Abl. des Preises, qui mecum iam dudum grandi pecuniā pepigit reducere paulisper ab inferis spiritum, Apul. met. 2, 28. – b) insbes., v. Eheverlöbnis, quae pepigere viri, pepigerunt ante parentes, den Bund, den geschlossen haben usw., Catull. 62, 28. – m. Acc. pers., te peto, quam lecto pepigit Venus aurea nostro, verheißen hat, Ov. her. 16, 35: haec mihi se pepigit, pater hanc tibi, mir hat sie sich verlobt, Ov. her. 20, 157. – / Urspr. Form pago (paco), ere (s. Prisc. 10, 32), rem ubi pagunt (pacunt), orato; ni pagunt (pacunt) etc., XII tabb. fr. 1, 6 u. 7 ed. Schoell ( bei Cornif. rhet. 2, 20): ni cum eo pacit, talio esto, XII tabb. fr. 8, 2 ed. Schoell. (b. Fest. 363 [a], 6).

    lateinisch-deutsches > pango

  • 4 dichten

    dichten, pangere (als Dichter verfertigen, z.B. versus, carmen, poëma: u. aliquid Sophocleum). – condere. componere. contexere (zusammensetzen, -weben, z.B. carmen, poëma). scribere (schreiben, z.B. victori laudem, ein Loblied auf den S.). – facere (machen, z.B. versus pro alqo). – fundere (leicht und in großer Menge dem Munde entströmen lassen, z.B. versus hexametros ex tempore) Dichten, das, pangendi facultas (Geschick im Versbau). – fein ganzes D. und Trach ten auf etwas richten, totum animum atque [589] curam ponere in alqa re; ad alqd omni ferri cogitatione; totum et mente et animo in alqd insistere: alles D. und Trachten jmds. ist auf etw. gerichtet facta, dicta, consilia alcis versantur in alqa re. Dichter, poëta (ποιητής), rein latein. carminum auctor, scriptor, conditor (Ggstz. orator, Redner, Prosaiker). – vates (der von Gott begeisterte Sänger). – ein schlechter D., poëta malus. – der D. der Ilias, Iliadis auctor, scriptor, conditor. – wie der D. sagt, ut ait poëta (wenn die eigenen Worte des Dichters angeführt werden); ut poëtice loquar (um nach Art der Dichter zu reden, wenn man nur dichterische Ausdrücke gebraucht). – Dichterader, vena. Dichteranlage, ingenium poëticum. – virtus poëtica (Dichtertalent). – große D., vena dives. Dichterart, poëtarum mos. Dichterfreiheit, a) abstr.: libertas poëtica (im guten Sinne). – licentia poëtica (mehr im üblen Sinne). – b) konkr. = ein dichterischer Ausdruck, s. dichterisch. – Dichterfürst, poëtarum princeps. Dichtergabe, poëtica quaedam facultas Dichtergeist, spiritus poëticus od. divinus; ingenium poëticum. Dichterin, poëtria (ποιήτρια). – vates (als von Gott begeisterte Sängerin).

    deutsch-lateinisches > dichten

  • 5 pango

    pango, pānxī, pānctum u. (v. urspr. pago) pēgī u. (in der übertr. Bedeutung gew.) pepigī, pāctum, ere (vgl. πήγνυμι), befestigen, einschlagen, einsenken, I) eig.: A) im allg.: clavum, Liv.: ancoram litoribus (Dat.), Ov.: litteram in cera, mit dem Griffel eindrücken, Colum. – B) insbes., pflanzen, ramulum, Suet.: poet., filios, zeugen, Prud. – meton., bepflanzen, hortus, qui crebro pangitur, Fronto: vitiaria malleolis, Colum.: colles (mit Weinstöcken), Prop. – II) übtr.: A) etw. gleichs. aneinanderfügen, 1) im allg., unternehmen, neque prima per artem temptamenta tui pepigi, auch suchte ich nicht zuvor dein Herz künstlich (schlau) zu durchforschen, Verg. Aen. 8, 143 sq. – 2) schriftlich verfertigen, abfassen, a) übh.: ἀνέκδοτα (geheime Memoiren) Theopompio genere aut etiam asperiore multo, Cic. ad Att. 2, 6, 2: absol., de pangendo nihil fieri potest, mit dem Schriftstellern kann es nichts werden, Cic. ad Att. 2, 14, 2. – b) als Dichter abfassen, α) verfassen, dichten, versum, Gell.: versus de natura rerum, Lucr.: carmina, Lucr. u. Tac.: aliquid Sophocleum, Cic.: poëmata, Hor.: absol., quibus aliqua pangendi facultas, die im Versbau einiges Geschick hatten, Tac. ann. 14, 16. – β) prägn., besingen, vestrûm maxima facta patrum, Enn. fr. var. 16 ( bei Cic. Tusc. 1, 34). – 3) absingen, hersingen, in conviviis ad tibias egregia superiorum
    ————
    opera carmine comprehensa, Val. Max. 2, 1, 10. – B) festsetzen, 1) im allg. = bestimmen, terminos, Cic.: fines, Cic. – 2) festsetzen = schließen, verabreden, ausbedingen, sich versprechen lassen od. selbst versprechen, einen Vergleich schließen, akkordieren (nur in den Perfektformen), a) übh.: pacem, Liv.: foedera, Verg.: amicitiam, societatem cum alqo, Liv.: pretium libertati, Tac.: salutem sibi et millies HS ab alqo, Suet.: si qui inter se pepigerunt, Cornif. rhet. – m. Genet. od. Abl. des Preises (s. Weißenb. Liv. 38, 24, 8), tanti pepigerat, Liv.: non fuit armillas tanti pepigisse Sabinas, Ov.: pretium, quo pepigerant, Liv.: ducentis Philippis pepigi, Plaut. – mit folg. ut u. Konj., ut vobis mitterem ad bellum auxilia pepigistis, Liv.: alii occulte pepigisse interpretabantur, ut Tigranes quoque Armeniā abscederet, Tac.: cum adversariis pepigit, ut sibi una legio cum Illyrico concederetur, Suet. – m. folg. ne u. Konj., pepigit, ne illo medicamento umquam postea uteretur, Cic.: pepigerat Pallas, ne cuius facti in praeteritum interrogaretur, Tac. – m. folg. bl. Conjunctiv, pepigere, equestribus proeliis Eunones certaret, obsidia urbium Romani capesserent, Tac. ann. 12, 15. – m. folg. Infin. = versprechen, geloben (vgl. Dräger Hist. Synt.2 2, 319), ii quoque obsides dare pepigerunt, Liv.: apud altaria deûm pepigere fraudem inimicorum ulcisci, Tac.: m. Abl. des Preises, qui mecum iam dudum grandi pecuniā pepi-
    ————
    git reducere paulisper ab inferis spiritum, Apul. met. 2, 28. – b) insbes., v. Eheverlöbnis, quae pepigere viri, pepigerunt ante parentes, den Bund, den geschlossen haben usw., Catull. 62, 28. – m. Acc. pers., te peto, quam lecto pepigit Venus aurea nostro, verheißen hat, Ov. her. 16, 35: haec mihi se pepigit, pater hanc tibi, mir hat sie sich verlobt, Ov. her. 20, 157. – Urspr. Form pago (paco), ere (s. Prisc. 10, 32), rem ubi pagunt (pacunt), orato; ni pagunt (pacunt) etc., XII tabb. fr. 1, 6 u. 7 ed. Schoell ( bei Cornif. rhet. 2, 20): ni cum eo pacit, talio esto, XII tabb. fr. 8, 2 ed. Schoell. (b. Fest. 363 [a], 6).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pango

  • 6 pango

    pango, nxi, nctum, and pēgi or pĕpĭgi, pactum (v. Neue, Formenl. 2, 474 sq.), 3, v. a. [root pac-; Sanscr. pāca, band, fetter; Gr. pêgnumi, fix; pachnê, frost; passalos, peg, etc.; cf.: pagus, pagina, paciscor; old form paco, pago; cf.: rem ubipacunt, XII.Tab. ap. Auct. Her. 2, 13, 20; v. Prisc. 894 P.], to fasten, make fast, fix; to drive in, sink in (syn.: figo, configo).
    I.
    Lit.: pangere, figere;

    unde plantae pangi dicuntur,

    Fest. p. 213 Müll.:

    clavum,

    Liv. 7, 3; v. clavus: tonsillam pegi laevo in litore, Pac. ap. Fest. s. v tonsilla, p. 356 Müll.; Col. poët. 10, 252; Pall. 3, 9, 7.—
    B.
    Transf.
    1.
    To set, plant any thing:

    ramulum,

    Suet. Galb. 1:

    vicena millia malleolorum,

    Col. 3, 12, 3: lactucam id. 11, 3, 26:

    taleam olearum,

    id. 11, 2, 42;

    hence, transf.: filios,

    to beget children, Tert. Apol. 9 fin.
    2.
    To set or plant any thing with any thing:

    ipse seram vites pangamque ex ordine colles,

    Prop. 3, 17 (4, 16), 15:

    vitiaria malleolis,

    Col. 11, 2, 18.—
    II.
    Trop.
    A.
    Versus carmina or facta (like componere), to make, compose, write, record: hic vostrum panxit maxuma facta patrum, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34 (Epigr. v. 2 Vahl. p. 162;

    but the verse: horrida Romuleum certamina pango duellum, is spurious): carmina,

    Lucr. 4, 8:

    versus de rerum naturā,

    id. 1, 25:

    aliquid Sophocleum,

    Cic. Fam. 16, 18, 3: anekdota, id. Att. 2, 6, 2:

    poëmata,

    Hor. Ep. 1, 18, 40:

    chartas,

    Mart. 11, 3, 7:

    pangendi facultas,

    Tac. A. 14, 16; Val. Max. 2, 1, 10:

    de pangendo nihil fieri potest,

    Cic. Att. 2, 14, 2.—
    B.
    In gen., to make:

    neque prima per artem temptamenta tui pepigi,

    Verg. A. 8, 142.—
    C.
    To fix, settle, determine, agree upon, agree, covenant, conclude, stipulate, contract (class., but only in the perf. forms; for the pres. and fut. pacisci was used; v. Quint. 1, 6, 10 sq.: paciscor facit et pepigi et pactus sum, Serv. ad. Verg. A. 8, 144; cf.:

    paciscor, stipulor, despondeo): ducentis Philippis rem pepigi,

    Plaut. Bacch. 4, 8, 38:

    pactam rem habeto,

    id. Poen. 5, 3, 38:

    terminos, quos Socrates pepigerit (al. pegerit),

    Cic. Leg. 1, 21, 56:

    fines,

    id. Pis. 16, 37.—With ne:

    si quis pepigerit ne illo (medicamento) usquam postea uteretur,

    Cic. Off. 3, 24, 92; so Tac. A. 13, 14:

    pacem nobiscum pepigistis, ut, etc.,

    Liv. 9, 11:

    inducias pepigisse,

    id. 27, 30:

    non fuit armillas tanti pepigisse Sabinas,

    Ov. Am. 1, 10, 49:

    resumere libertatem occultis insidiis pepigerant,

    Tac. A. 14, 31:

    cui pretium pepigerat,

    id. ib. 14, 42. —Freq. of a marriage contract, to promise, engage, pledge, etc.: habeon' pactam (Sororem)? Plaut. Trin. 2, 4, 99; 5, 2, 59:

    quod pepigere viri, pepigerunt ante parentes,

    Cat. 62, 28:

    te peto quam lecto pepigit Venus aurea nostro,

    Ov. H. 16, 35: haec mihi se pepigit;

    pater hanc tibi,

    id. ib. 20, 157.

    Lewis & Short latin dictionary > pango

См. также в других словарях:

  • FETIALES aliis FAECIALES vel FECIALES — FETIALES, aliis FAECIALES, vel FECIALES recentioribus Heraldi, Germ. Herolden, dicti sunt, quod fidei publicae inter populos praeerant. nam per hos fiebat, ut iustum conciperetur bellum, et inde desitum: Ex his mittebant, antequam conciperent,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SEDUNI — populi Galliae Belgicae antiquissimi, Caesari l. 3. Bell. Gall. c. 7. Plinio, l. 3. c. 20 aliis memorati, quorum primus loc. cit. a Galba victos in Alpibus Sedunos, et Veragros plus tertiâ parte caesâ ex hominum milib. XXX. memorat, alter loc.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»