-
1 plynný
plynný gasförmig; fließend;hovořit plynně německy fließend Deutsch sprechen -
2 plynný
plynný gasförmig; fließend;hovořit plynně německy fließend Deutsch sprechen -
3 plynný
plynnýgazeux -
4 płynny
прил.• беглый• жидкий• легкий• ликвидный• плавный• редкий• текучий* * *płynn|y1. жидкий;paliwo \płynnye жидкое топливо; stan \płynny жидкое состояние;
2. плавный;\płynnyа linia плавная линия;
3. плавный, свободный;\płynnyа wymowa хорошее произношение;
4. изменчивый, неустойчивый; текучий (о кадрах и ♂.ň.);● \płynnyа gotówka наличные (свободные) деньги; \płynny owoc разг. фруктовый сок;
\płynnyе spółgłoski плавные согласные+1. ciekły 2. harmonijny 3. swobodny 4. zmienny
* * *1) жи́дкийpaliwo płynne — жи́дкое то́пливо
stan płynny — жи́дкое состоя́ние
2) пла́вныйpłynna linia — пла́вная ли́ния
3) пла́вный, свобо́дныйpłynna wymowa — хоро́шее произноше́ние
4) изме́нчивый, неусто́йчивый; теку́чий (о кадрах и т. п.)•- płynny owoc
- płynne spółgłoskiSyn: -
5 płynny
( ciekły) liquid; (ruch, krok) smooth; (styl, wymowa) fluent* * *a.1. (= ciekły) liquid, fluid; spółgłoska płynna fon. liquid.2. ( o poruszaniu się) smooth.3. ( o stylu pisarskim) flowing.4. (o polszczyźnie, wymowie, czytaniu) fluent.5. (= niestały) fluid.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płynny
-
6 płynny
mówić płynnie po polsku fließend Polnisch sprechen -
7 płynny
-
8 płynny
жидкий; текучийKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > płynny
-
9 plynný
-
10 plynný
fyz. aeriformefluidogaseiformegaseoso -
11 płynny
1. coulant2. fluent3. fluide4. humoral5. liquide -
12 płynny
adjflüssig, fließend -
13 płynny
1 leachtach 2 líofa 3 sreabhach -
14 plynný
-
15 płynny
sıvı -
16 płynny
-
17 płynny
-
18 płynny
skystasskystis -
19 płynny
1. рідкий, текучий;2. плавний; вільний;3. ліквідний, мобільний (екон.) -
20 płynny
1 lusaw2 malagnaw3 malatubig4 tunáw
См. также в других словарях:
płynny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący w postaci płynu; ciekły; niezestalony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płynna masa. Płynny miód, wosk. Płynny pokarm. Paliwo płynne. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płynny — 1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły» Płynna masa, magma. Roztopiony, płynny metal, wosk. Paliwa płynne. Smary płynne. Pokarmy płynne. ∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie… … Słownik języka polskiego
ciekły — «mający właściwości cieczy; dający się przelewać, mogący ciec; cieknący, płynny» Ciekły smar, olej. Stan ciekły jakiejś substancji … Słownik języka polskiego
flit — m IV, D. u, Ms. flicie, blm «środek owadobójczy, zwykle płynny» Tępić robactwo flitem. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden … Słownik języka polskiego
gazol — m I, D. u, blm chem. «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie propan i butan, otrzymywana z gazu ziemnego mokrego lub z gazów rafineryjnych, używana do ogrzewania w gospodarstwie domowym i w przemyśle; gaz płynny» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
heraklitejski — «będący w duchu filozofii Heraklita z Efezu; płynny, zmienny, pozostający w ciągłym ruchu» Heraklitejska zmienność … Słownik języka polskiego
krupiec — m II, D. krupiecpca, blm pszcz. «miód skrystalizowany o konsystencji mniej lub bardziej stałej i barwie nieco jaśniejszej niż miód płynny; dziarnina» … Słownik języka polskiego
lepkość — ż V, DCMs. lepkośćści, blm 1. «właściwość lepienia się, klejenia» Lepkość miodu. 2. fiz. «tarcie wewnętrzne, opór stawiany przez ośrodek płynny podczas ruchu jednych jego warstw względem drugich» … Słownik języka polskiego
miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… … Słownik języka polskiego
mikstura — ż IV, CMs. miksturaurze; lm D. miksturaur 1. rzad. «płynny lek sporządzony z kilku składników» Zażyć jakąś miksturę. 2. muz. «w organach: głos pomocniczy złożony (mieszany), dodający barwy dźwiękowi zasadniczemu, wydawany przez kilka piszczałek… … Słownik języka polskiego