płatnerz

См. также в других словарях:

• płatnerz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: rzemieślnik wyrabiający zbroje, tarcze, miecze rycerskie <niem.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płatnerz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) hist. «rzemieślnik wyrabiający zbroje, tarcze i hełmy z płyt metalowych, także broń białą» Cech płatnerzy. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• miecznik — m III, DB. a, N. miecznikkiem 1. lm M. owie a. miecznikicy, DB. ów hist. «w Polsce do XVI w. urzędnik dworski noszący miecz przed panującym; później szlachcic sprawujący tytularny (często honorowy) urząd ziemski» 2. lm M. miecznikicy, DB. ów hist …   Słownik języka polskiego

• płatnerski — płatnerskiscy przym. od płatnerz Cech, warsztat płatnerski. Wyroby płatnerskie …   Słownik języka polskiego

• płytowy — przym. od płyta (zwykle w zn. 1, 3 i 4) a) w zn. 1: Chodniki, drogi płytowe. Płatnerz wyrabiający zbroje płytowe. b) w zn. 3: Koncert płytowy. Nagrania płytowe. c) w zn. 4: Płytowa budowa geologiczna …   Słownik języka polskiego

• miecznik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. owie || miecznikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} w średniowiecznej Polsce: urzędnik dworski zawiadujący zbrojownią panującego i noszący przed nim miecz; później, urząd tytularny; także: osoba nosząca ten tytuł :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień