Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

otiosus

  • 1 otiosus

    ōtĭōsus, a, um [st2]1 [-] oisif, inactif, inoccupé, de loisir, qui n’a rien à faire, désoeuvré, qui est en repos. 2 - qui est de loisir pour l'étude. [st2]3 [-] tranquille, calme, qui ne s'inquiète pas, paisible. [st2]4 [-] qui ne fait pas de politique, neutre. [st2]5 [-] qui ne bouge pas, indifférent. [st2]6 [-] oiseux, inutile, vain.    - otiosus dies, Cic.: jour de repos, jour de loisir.    - istos otiosissimos reddam, Cic. Agr. 2, 102: ces hommes (turbulents), je les rendrai très sages.    - otiosus, i, m.: homme privé, homme à l'écart des affaires publiques, homme oisif.    - tutior vita est otiosorum, Cic. Off. 1, 21, 70: la vie de ceux qui sont à l'écart des affaires publiques est plus sûre.    - studiorum otiosi, Plin. H. N. praef. § 6: ceux que les lettres n'occupent pas.    - otiosa peregrinatio, Cic.: voyage inutile.    - annus ab hoste otiosissimus, Caes.: année que l'ennemi n'a pas troublée le moins du monde.    - otiosa pecunia: argent qui dort.
    * * *
    ōtĭōsus, a, um [st2]1 [-] oisif, inactif, inoccupé, de loisir, qui n’a rien à faire, désoeuvré, qui est en repos. 2 - qui est de loisir pour l'étude. [st2]3 [-] tranquille, calme, qui ne s'inquiète pas, paisible. [st2]4 [-] qui ne fait pas de politique, neutre. [st2]5 [-] qui ne bouge pas, indifférent. [st2]6 [-] oiseux, inutile, vain.    - otiosus dies, Cic.: jour de repos, jour de loisir.    - istos otiosissimos reddam, Cic. Agr. 2, 102: ces hommes (turbulents), je les rendrai très sages.    - otiosus, i, m.: homme privé, homme à l'écart des affaires publiques, homme oisif.    - tutior vita est otiosorum, Cic. Off. 1, 21, 70: la vie de ceux qui sont à l'écart des affaires publiques est plus sûre.    - studiorum otiosi, Plin. H. N. praef. § 6: ceux que les lettres n'occupent pas.    - otiosa peregrinatio, Cic.: voyage inutile.    - annus ab hoste otiosissimus, Caes.: année que l'ennemi n'a pas troublée le moins du monde.    - otiosa pecunia: argent qui dort.
    * * *
        Otiosus, pen. prod. Adiectiuum. Terent. Oiseux, Oisif, Qui n'ha que faire.
    \
        Dies otiosus. Cic. Jour de feste.
    \
        Otiosus. Terent. Tranquille, En paix et repos.
    \
        Animus otiosus. Terent. Animo iam nunc otioso esse impero. Ne vous soulciez, Soyez sans soulci.
    \
        Otiosus a metu. Gell. Sans crainte.
    \
        Re placida atque otiosa. Plautus. Pour laquelle il n'y a que craindre.
    \
        Vacans et otiosus honor. Plin. iun. Dignité et office vacante.
    \
        Otiosae sententiae. Quintil. Qui n'ont nulle vertu à esmouvoir les auditeurs, Qui ne servent de rien.
    \
        Studiorum otiosus. Plin. Qui n'estudie point.

    Dictionarium latinogallicum > otiosus

  • 2 otiosus

    ōtĭōsus, a, um, adj. [otium], at leisure, unoccupied, disengaged, unemployed, idle (class.; cf. feriatus, immunis; opp. negotiosus).
    I.
    Of persons.
    A.
    In gen.:

    nimis otiosum te arbitror hominem esse,

    Plaut. Truc. 1, 2, 34; 40:

    quamvis etiam maneo otiosus hic,

    Ter. Ad. 2, 4, 15:

    cum essem otiosus domi,

    Cic. Brut. 3, 10:

    rebus humanis aliquos otiosos deos praeficere,

    id. N. D. 3, 39, 93.—
    B.
    In partic.
    1.
    Without official employment, free from public affairs:

    quo in studio hominum quoque ingeniosissimorum otiosissimorumque totas aetates videmus esse contritas,

    Cic. de Or. 1, 51, 219:

    quem locum nos otiosi convertimus,

    in an interval of leisure, id. Div. 2, 30, 63:

    Graeculum se atque otiosum putari maluit,

    id. Sest. 51, 110: numquam se minus otiosum esse, quam cum otiosus, that he was never less at leisure than when [p. 1285] free from official business, Cato ap. Cic. Off. 3, 1, 1:

    cum a te tua promissa flagitabam, ad urbem te otiosissimum esse arbitrabar,

    Cic. Fam. 3, 11, 3:

    cum otiosus stilum prehenderat,

    id. Brut. 24, 93.—
    2.
    With respect to participation, quiet, unconcerned, indifferent, neutral:

    spectatores otiosi Leuctricae calamitatis,

    Cic. Off. 2, 7, 26:

    quidam enim non modo armatis, sed etiam otiosis minabantur,

    id. Marcell. 6, 18.—
    3.
    Without excitement, quiet, passionless, calm, tranquil:

    etiam istos, quibus odio est otium, quietissimos atque otiosissimos reddam,

    Cic. Agr. 2, 37, 102:

    vide ut otiosus it,

    Ter. Eun. 5, 3, 10; Cic. Fam. 9, 25, 3.—
    4.
    Of style, tedious, dull:

    (Cicero) lentus est in principiis, longus in narrationibus, otiosus circa excessus,

    Tac. Or. 22.—
    5.
    That has leisure for any thing; with gen.: studiorum otiosi, Plin. H. N. praef. § 6.—Hence,
    C.
    Subst.: ōtĭōsus, i, m., a private person, one not in official life:

    et facilior et tutior vita est otiosorum,

    Cic. Off. 1, 21, 70:

    otioso vero et nihil agenti privato,... quando imperium senatus dedit?

    id. Phil. 11, 8, 20.—
    2.
    Non-combatants, civilians:

    crudeliter enim otiosis minabantur,

    Cic. Fam. 9, 6, 3 (B. and K. otiosissimi):

    militare nomen grave inter otiosos,

    Tac. Agr. 40.—
    II.
    Of inanim. and abstr. things, at leisure, free, idle, unemployed: otioso in otio animus nescit, quid velit, Enn. ap. Gell. 19, 10, 12 (Trag. v. 256 Vahl.):

    ego, cui fuerit ne otium quidem umquam otiosum,

    Cic. Planc. 27, 66: pecuniae, idle, unemployed (opp. occupatus), Plin. Ep. 10, 62, 1:

    senectus,

    Cic. Sen. 14, 49:

    his supplicationum otiosis diebus,

    id. Q. Fr. 3, 8, 3:

    quid quiete otiosius animi,

    Sen. Ira, 2, 13, 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    Idle, useless, unprofitable, superfluous (cf.:

    ignavus, iners, desidiosus): sententiae,

    Quint. 1, 1, 35:

    sermo,

    id. 8, 2, 19:

    otiosissimae occupationes,

    Plin. Ep. 9, 6, 4; so,

    otiosum est persequi singula,

    Lact. 2, 4, 28; cf. Min. Fel. 23, 1.—
    2.
    Quiet, free from any thing; with ab:

    animo nunc jam otioso esse impero,

    Ter. And. 5, 2, 1:

    ab animo,

    id. Phorm. 2, 2, 26:

    a metu,

    Gell. 2, 29, 9:

    quid est animi quiete otiosius,

    Sen. Ira, 2, 13, 2.—
    3.
    With a quiet or gentle motion, quiet, gentle:

    fons vel rivus huc conveniat otiosus,

    flowing quietly, gently, Pall. 1, 37, 3.—Hence, adv.: ōtĭōsē.
    A.
    Lit., at leisure, at ease, without occupation:

    vivere,

    Cic. Off. 3, 26, 97:

    inambulare in foro,

    Liv. 23, 7 fin.:

    sequi,

    Plaut. Mil. 4, 6, 8:

    ire,

    id. Ep. 5, 1, 21:

    magnast res, quam ego tecum otiose, si otiumst, cupio loqui,

    id. Aul. 4, 10, 41.—
    B.
    Transf.
    1.
    Calmly, quietly, without haste, gently, gradually: ambula ergo cito. Sy. Immo otiose, Plaut. Ps. 4, 1, 14; cf. id. Truc. 1, 2, 66 (opp. to properare):

    bene et otiose percoquere,

    Cato, R. R. 76 fin.:

    contemplari unumquodque otiose et considerare coepit,

    Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:

    quaerere,

    id. Fin. 4, 13, 22:

    segniter, otiose, neglegenter, contumaciter omnia agere,

    Liv. 2, 57.—
    2.
    Free from fear, quietly, fearlessly:

    ademptum tibi jam faxo omnem metum, in aurem utramvis otiose ut dormias,

    Ter. Heaut. 2, 3, 100.

    Lewis & Short latin dictionary > otiosus

  • 3 otiosus

    ōtiōsus, a, um (otium), reich an Muße, I) eig.: a) müßig, untätig, unbeschäftigt, feiernd, geschäftslos, ohne Geschäfte, u. insbes. ohne öffentliches Amt, ohne öffentliche Geschäfte (Ggstz. negotiosus, occupatus), α) v. leb. Wesen: homo, Cic.: otiosi urbani, Pflastertreter, Liv.: homines otiosissimi, Cic.: di, die nichts zu tun haben, Cic.: bos, Hor.: quem locum nos otiosi (in einem müßigen Stündchen) convertimus, Cic.: cum otiosus (in müßigen Stunden) stilum prehenderat, Cic.: licuit Themistocli otioso esse, Cic.: Plur. subst., otiosis (Müßiggängern) locus hic non est; discede morator (Bummler), Corp. inscr. Lat. 4, 813. – β) v. Lebl.: otium, Cic.: aetas, tempus, Cic.: otiosissimae occupationes, geschäftiger Müßiggang, Plin. ep.: honor otiosus ac vacans, unverwaltetes u. erledigtes Ehrenamt, Plin. pan.: übtr., pecunia, brach daliegendes, keine Zinsen bringendes, ICt.: u. so pecuniae publicae vereor ne otiosae iaceant (Ggstz. occupatae), Plin. ep.: fons vel rivus huc convenit otiosus, in aller Gemächlichkeit, Pallad, 1, 37, 3. – b) frei von Berufsarbeiten, α) v. Pers., der Muße ergeben, den Wissenschaften lebend, literarisch beschäftigt, ein Literat, Cic. u.a.: numquam se minus otiosum esse quam cum otiosus (esset), Cic.: otiosa Neapolis, mußereich, Hor.: Plur. subst. m. Genet., studiorum otiosi, die Muße für wissenschaftliche Beschäftigungen haben, Plin. nat hist. praef. § 6. – im weiteren (üblen) Sinne, sich gehen lassend, v. Redner, Tac. dial. 18 u. 22. – β) v. Lebl., der Muße gewidmet, dies, Cic.: senectus, Cic.: u. alci otiosum est m. folg. Infin., es macht sich jmd. einen Zeitvertreib daraus, zu usw., Tac. ann. 13, 3. – c) politisch müßig, untätig, teilnahmlos, neutral, Ruhe haltend, friedsam, α) von Pers.: omnes fere socii spectatores se otiosos praebuerunt Leuctricae calamitatis, Cic.: istos otiosos reddam, will sie zur Ruhe bringen, Cic.: subst., otiosi, Neutrale, Cic. ep. 9, 6, 3; od. friedliche Bürger, Tac. Agr. 40. – β) v. Lebl., friedlich, ruhig, dignitas, Cic. Sest. 98. – II) übtr.: a) gemütlich, ohne Unruhe, ruhig, sorglos, unbesorgt, unbekümmert, animo otioso esse, Ter. u. Gell.: quin tu otiosus es, Ter.: quid otiosius quiete animi, quid irā laboriosius, Sen.: otiosum Fadium reddere, dem F. die Ruhe wiedergeben, Cic. – m. ab (von seiten) u. Abl., otiosus ab animo, Ter. Phorm. 340. – b) müßig = überflüssig, unnütz, peregrinatio, Curt.: sententiae, Quint.: sermo, Quint.: quaestio, Gell. – dah. otiosum est mit Infin. = es ist überflüssig, persequi singula, Lact. 2, 4, 28: ire per singulos, Min. Fel. 23, 1 (21, 9).

    lateinisch-deutsches > otiosus

  • 4 otiosus

    ōtiōsus, a, um (otium), reich an Muße, I) eig.: a) müßig, untätig, unbeschäftigt, feiernd, geschäftslos, ohne Geschäfte, u. insbes. ohne öffentliches Amt, ohne öffentliche Geschäfte (Ggstz. negotiosus, occupatus), α) v. leb. Wesen: homo, Cic.: otiosi urbani, Pflastertreter, Liv.: homines otiosissimi, Cic.: di, die nichts zu tun haben, Cic.: bos, Hor.: quem locum nos otiosi (in einem müßigen Stündchen) convertimus, Cic.: cum otiosus (in müßigen Stunden) stilum prehenderat, Cic.: licuit Themistocli otioso esse, Cic.: Plur. subst., otiosis (Müßiggängern) locus hic non est; discede morator (Bummler), Corp. inscr. Lat. 4, 813. – β) v. Lebl.: otium, Cic.: aetas, tempus, Cic.: otiosissimae occupationes, geschäftiger Müßiggang, Plin. ep.: honor otiosus ac vacans, unverwaltetes u. erledigtes Ehrenamt, Plin. pan.: übtr., pecunia, brach daliegendes, keine Zinsen bringendes, ICt.: u. so pecuniae publicae vereor ne otiosae iaceant (Ggstz. occupatae), Plin. ep.: fons vel rivus huc convenit otiosus, in aller Gemächlichkeit, Pallad, 1, 37, 3. – b) frei von Berufsarbeiten, α) v. Pers., der Muße ergeben, den Wissenschaften lebend, literarisch beschäftigt, ein Literat, Cic. u.a.: numquam se minus otiosum esse quam cum otiosus (esset), Cic.: otiosa Neapolis, mußereich, Hor.: Plur. subst. m. Genet., studiorum otiosi, die Muße für wissenschaftliche Be-
    ————
    schäftigungen haben, Plin. nat hist. praef. § 6. – im weiteren (üblen) Sinne, sich gehen lassend, v. Redner, Tac. dial. 18 u. 22. – β) v. Lebl., der Muße gewidmet, dies, Cic.: senectus, Cic.: u. alci otiosum est m. folg. Infin., es macht sich jmd. einen Zeitvertreib daraus, zu usw., Tac. ann. 13, 3. – c) politisch müßig, untätig, teilnahmlos, neutral, Ruhe haltend, friedsam, α) von Pers.: omnes fere socii spectatores se otiosos praebuerunt Leuctricae calamitatis, Cic.: istos otiosos reddam, will sie zur Ruhe bringen, Cic.: subst., otiosi, Neutrale, Cic. ep. 9, 6, 3; od. friedliche Bürger, Tac. Agr. 40. – β) v. Lebl., friedlich, ruhig, dignitas, Cic. Sest. 98. – II) übtr.: a) gemütlich, ohne Unruhe, ruhig, sorglos, unbesorgt, unbekümmert, animo otioso esse, Ter. u. Gell.: quin tu otiosus es, Ter.: quid otiosius quiete animi, quid irā laboriosius, Sen.: otiosum Fadium reddere, dem F. die Ruhe wiedergeben, Cic. – m. ab (von seiten) u. Abl., otiosus ab animo, Ter. Phorm. 340. – b) müßig = überflüssig, unnütz, peregrinatio, Curt.: sententiae, Quint.: sermo, Quint.: quaestio, Gell. – dah. otiosum est mit Infin. = es ist überflüssig, persequi singula, Lact. 2, 4, 28: ire per singulos, Min. Fel. 23, 1 (21, 9).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > otiosus

  • 5 otiosus

    otiosus otiosus, a, um свободный от дел, свободный

    Латинско-русский словарь > otiosus

  • 6 ōtiōsus

        ōtiōsus adj. with sup.    [otium], at leisure, unoccupied, disengaged, unemployed, idle: maneo hic, T.: domi.—Without official employment, free from public affairs: vita: quem locum nos otiosi convertimus, in an interval of leisure: numquam se minus otiosum esse, quam cum otiosus, never busier than when free from official business: ad urbem te otiosissimum esse.—As subst, a private person, one not in official life: vita otiosorum.— Quiet, unconcerned, indifferent, neutral: spatium ab hoste, undisturbed, Cs.: non modo armatis, sed etiam otiosis minari.—Plur. as subst, non-combatants, civilians: crudeliter enim otiosisismi minabantur: militare nomen grave inter otiosos, Ta. —Without excitement, quiet, passionless, calm, tranquil: Animo otioso esse, T.: te venire Otiosum ab animo, at ease, T.: quibus odio est otium.— Of things, at leisure, free, idle, unemployed: otium: Neapolis, H.
    * * *
    otiosa -um, otiosior -or -us, otiosissimus -a -um ADJ
    idle; unemployed, unoccupied, at leisure; peaceful, disengaged, free of office

    Latin-English dictionary > ōtiōsus

  • 7 otiosus

    otiōsus, a, um [ otium ]
    1) свободный от дел, незанятый ( tempus C); располагающий досугом, досужий (o. eram domi C); незамещённый ( honor PJ)
    2) находящийся не у дел, не занимающий государственного поста
    P. Scipio numquam minus o. erat, quam quum o. C — у П. Сципиона никогда не было так мало досуга, как в то время, когда он был не у дел
    3) не принимающий участия, равнодушный, безучастный, нейтральный ( spectator pugnae C)
    4) спокойный, бесстрастный (dignitas C; aliquem otiosum reddere C)
    5) лежащий без дела, не приносящий дохода ( pecuniae PJ)
    6) излишний, бесполезный, пустой, праздный (sermo O; occupatio PJ)
    7) праздный, бездеятельный
    mihi fuit ne otium quidem umquam otiosum C — у меня и самый досуг никогда; не был праздным
    8) мирный, безмятежный ( cursus vitae C)
    9) свободный (от), лишённый (o. a metu AG)
    spatium ab hoste otiosum Cs — время, в течение которого неприятель не тревожил
    10) неторопливый, медлительный ( rivus Pall)

    Латинско-русский словарь > otiosus

  • 8 otiosus

    otiosus, a, um, idle, Mt. 12:36; 20:3 ff.; 1 T. 5:13; §Jas. 2:20.*

    English-Latin new dictionary > otiosus

  • 9 otiosus

    1) свободный от занятий, прот. laboriosus (1. 6 C. Th. 6, 24. 1. 7 C. Th. 6, 26); пер. otiosa pecunia, беспроцентные деньги (Gai. III. 156. 1. 13 § 1 D. 22, 1). 2) свободный от податей: patrimonium ot. et immune (1. un. C. Th. 12, 16). 3) излишний, бесполезный: ot. cultus aedium (1. 15 C. Th. 8, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > otiosus

  • 10 dei otiosi (pl. от deus otiosus)

    Религия: "боги отдыхающие"

    Универсальный англо-русский словарь > dei otiosi (pl. от deus otiosus)

  • 11 deus otiosus

    Религия: "бог отдыхающий", (In the history of religions and philosophy, a high god who has withdrawn from the immediate details of the governing of the world) деус отиосус

    Универсальный англо-русский словарь > deus otiosus

  • 12 deus otiosus (In the history of religions and philosophy, a high god who has withdrawn from the immediate details of the governing of the world)

    Религия: деус отиосус

    Универсальный англо-русский словарь > deus otiosus (In the history of religions and philosophy, a high god who has withdrawn from the immediate details of the governing of the world)

  • 13 Caprimulgus rufus otiosus

    ENG St Lucia Nightjar

    Animal Names Latin to English > Caprimulgus rufus otiosus

  • 14 Безучастный

    otiosus, a, um;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Безучастный

  • 15 müßig

    müßig, I) geschäftslos: otiosus,Adv.otiose (frei von Berufsgeschäften; dann übh. keinen Anteil nehmend an etwas). – vacuus labore od. negotiis, auch bl. vacuus od. vacans (der aller Geschäfte ledig ist, nichts zu tun hat). – feriatus (der einen Feiertag hat und deshalb der Ruhe pflegt). – iners (der keine Luft hat zu arbeiten). – deses (der da die Hände in den Schoß legt, wo er arbeiten, handeln sollte). – m. Zeit, s. Muße: m. sein, otiosum esse. otium habere. otium alci est (frei von Berufsgeschäften sein); vacuum esse (negotiis). vacare (nichts zu tun haben); cessare. nihil agere (nichts tun, müßig gehen); feriari. ferias agere (Festtag halten und deshalb der Ruhe pflegen); quiescere (ruhen, gleich s. Ruhetag halten, z.B. ich kann nicht m. sein, quiescere [1726] non possum). – einen m. Zuschauer bei etwas abgeben, se praebere otiosum spectatorem alcis rei (z.B. beim Kampf, pugnae: bei jmds. Unglück, alcis calamitatis). – m. leben, otiose vivere. vitam in otio degere (sein Leben in Muße hinbringen); vitam desidem degere (sein Leben in Untätigkeit hinbringen): m. sitzen, compressis, quod aiunt, manibus sedere (die Hände in den Schoß legen, sprichw., Liv. 7, 13, 7): zu Hause m. sitzen, domi desidem sedere. – II) unnütz etc.: otiosus (z.B. versus otiosam sententiam [Gedanken] habet). – supervacaneus (überflüssig, z.B. Wünsche, desiderationes).

    deutsch-lateinisches > müßig

  • 16 inotiosus

    in-ōtiōsus, a, um
    непраздный, не имеющий отдыха, (весьма) занятой Q (v. l.)

    Латинско-русский словарь > inotiosus

  • 17 lector

    lēctor, ōris m. [ lego I ]

    Латинско-русский словарь > lector

  • 18 otiose

    ōtiōsē [ otiosus ]
    1) праздно, без дела ( vivere C)
    2) неторопливо, медленно ( inambulare in foro L)
    3) спокойно, без боязни ( dormire Ter)

    Латинско-русский словарь > otiose

  • 19 otiositas

    ōtiōsitās, ātis f. [ otiosus ]
    1) безделье, праздность Vlg, Eccl

    Латинско-русский словарь > otiositas

  • 20 supinus

    supīnus, a, um [одного корня с sub и super]
    1) обращённый вверх, т. е. склонённый назад, лежащий лицом вверх (на спине)
    s. sursum in caelum conspicit Pl — (кто-л.) лёжа на спине, глядит в небо
    2) обращённый (движущийся) назад, обратный ( motus corporis C)
    carmen supinum M — двухсторонние (обратимые) стихи (читаемые с обоих концов одинаковым размером, напр.: Roma tibi subito motibus ibit amor Sid; такой стих, не всегда имеющий ясный смысл, назывался тж. recurrens, cancrinus, reciprocus, palindromus, serpentīnus)
    3) наклонный, отлого спускающийся (collis V; vallis L)
    4) расстилающийся (mare PM; camporum planities Ap)
    5) беззаботный, беспечный, ленивый (animus Ctl; otiosus et s. Q)
    6) задирающий нос, чванный Pers, M

    Латинско-русский словарь > supinus

См. также в других словарях:

  • otiosus — index idle, unemployed Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Phidippus otiosus — Taxobox name = Canopy Jumper image caption = female image width = 250px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Arachnida ordo = Araneae subordo = Araneomorphae familia = Salticidae subfamilia = Dendryphantinae genus = Phidippus species …   Wikipedia

  • Deus otiosus — or idle god is a theological concept used to describe a creator god[citation needed] who largely retires from the world and is no longer involved in its daily operation, a central tenet of Deism. A similar concept is that of the deus absconditus… …   Wikipedia

  • Zopherus otiosus —   Zopherus otiosus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Deus otiosus — («untätiger Gott», «müßiger Gott», «neutraler Gott» oder «verborgener Gott») ist ein theologisches Konzept, das den Glauben an einen Schöpfergott beschreibt, der sich jedoch nach der Erschaffung der Welt zurückzieht und nicht mehr in die… …   Deutsch Wikipedia

  • Deus otiosus — Dẹus otiosus   [lateinisch »der müßige, untätige Gott«] der, , Gottesbezeichnung, der die Ansicht zugrunde liegt, Gott habe zwar die Welt erschaffen, nehme aber keinen weiteren Anteil an seiner Schöpfung, eine besonders vom Deismus vertretene… …   Universal-Lexikon

  • deus otiosus — ▪ religion       (Latin: “neutral god,” or “hidden god”), in the history of religions and philosophy, a high god who has withdrawn from the immediate details of the governing of the world. The god has delegated all work on Earth to ancestors or… …   Universalium

  • Deus otiosus — De|us oti|o|sus der; <lat. ; »der müßige, untätige Gott«> Gottesbezeichnung, der die Ansicht zugrunde liegt, Gott habe zwar die Welt erschaffen, nähme aber keinen weiteren Anteil an seiner Schöpfung (Philos.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • oiseux — oiseux, euse [ wazø, øz ] adj. • v. 1210; oiseus « oisif » XIIe; lat. otiosus ♦ Qui ne sert à rien, ne mène à rien. ⇒ inutile, stérile, vain. Dispute, question oiseuse. « Ne dites pas de paroles oiseuses [...] . Au fait ! au fait ! et vivement !… …   Encyclopédie Universelle

  • Mircea Eliade — Eliade redirects here. For other persons of the same name, see Eliade (surname). Mircea Eliade Born March 13, 1907(1907 03 13) Bucharest, Romania Died April 22, 1986( …   Wikipedia

  • Comparative mythology — Various mythos …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»