ostrzeliwać

См. также в других словарях:

• ostrzeliwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ic, ostrzeliwaćwuję, ostrzeliwaćwuje, ostrzeliwaćany {{/stl 8}}– ostrzelać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, ostrzeliwaćam, ostrzeliwaća, ostrzeliwaćają, ostrzeliwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} strzelać z broni palnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ostrzeliwać się – ostrzelać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} strzelać wielokrotnie z broni palnej do siebie nawzajem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczące oddziały ostrzeliwały się przez pół nocy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ostrzelać — dk I, ostrzelaćam, ostrzelaćasz, ostrzelaćają, ostrzelaćaj, ostrzelaćał, ostrzelaćany ostrzeliwać ndk VIIIb, ostrzelaćwuję, ostrzelaćwujesz, ostrzelaćwuj, ostrzelaćiwał, ostrzelaćiwany 1. «obrzucić pociskami z broni palnej, wielokrotnie strzelić… …   Słownik języka polskiego

• prać — ndk IX, piorę, pierzesz, pierz, prał, prany 1. «usuwać brud z tkanin (bielizny, odzieży itp.) za pomocą wody z dodatkiem środków rozpuszczających brud, np. mydła, proszków, płynów; usuwać zanieczyszczenia z tkanin za pomocą środków chemicznych,… …   Słownik języka polskiego

• ogień — 1. Coś piecze, pali kogoś jak ogień, żywym ogniem a) «coś jest przyczyną silnego, przejmującego, piekącego bólu»: Pod palcami czułem na policzku i uchu grubą pręgę, która straszliwie bolała i piekła jak ogień. J. Brzechwa, Owoc. b) «ktoś ma… …   Słownik frazeologiczny

• bombardować — ndk IV, bombardowaćduję, bombardowaćdujesz, bombardowaćduj, bombardowaćował, bombardowaćowany 1. «zrzucać bomby z samolotu w celu rażenia obiektów naziemnych i morskich; dawniej: silnie ostrzeliwać obiekty pociskami artyleryjskimi» Bombardować… …   Słownik języka polskiego

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• miasto — n III, Ms. mieście; lm D. miast 1. «duży obszar intensywnie i planowo zabudowany, podlegający odrębnej administracji, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze» Miasto stołeczne, prowincjonalne. Miasto fabryczne, handlowe, portowe …   Słownik języka polskiego

• obstrzelać — dk I, obstrzelaćam, obstrzelaćasz, obstrzelaćają, obstrzelaćaj, obstrzelaćał, obstrzelaćany obstrzeliwać ndk VIIIa, obstrzelaćwuję, obstrzelaćwujesz, obstrzelaćwuj, obstrzelaćiwał, obstrzelaćiwany 1. → ostrzelać w zn. 1 2. górn. «spowodować… …   Słownik języka polskiego

• otwarty — otwartyrci imiesł. bierny czas. otworzyć (p.) otwarty w użyciu przym. 1. «rozległy, obszerny, niczym nie okolony» Otwarte pola, równiny, stepy. Otwarty widok. ∆ Otwarty samochód, powóz itp. «samochód, powóz itp. bez dachu, odkryty, lub z… …   Słownik języka polskiego

• prażyć — ndk VIb, prażyćżę, prażyćżysz, praż, prażyćżył, prażyćżony 1. «poddawać produkty żywnościowe działaniu wysokiej temperatury; przypiekać» Prażyć mąkę, kaszę, kukurydzę. Prażyć coś na patelni, w garnku. Prażone kartofle. 2. «oddziaływać na kogoś… …   Słownik języka polskiego