-
1 ostrożny
ازمايش ; بااحتياط ; باتدبي ; بادقت ; بيمناك ; پرتاب ; ترسو ; خجالت ; رموك ; كمرو ; متاط ; مواظبواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > ostrożny
-
2 opaterny
ostrożny -
3 atsargus
ostrożny -
4 tedbirli
ostrożny; roztropny; rozważny -
5 ätiýaçly
ostrożny; roztropny; rozważny; staranny; uważny -
6 aýawly
ostrożny; roztropny; rozważny -
7 seresap
ostrożny; staranny; uważny -
8 usully
ostrożny; staranny; uważny -
9 بااحتياط
ostrożny; roztropnyDictionary Farsi-Polish ( واژه نامه فارسی لهستانی) > بااحتياط
-
10 باتدبي
ostrożny; roztropny -
11 متاط
ostrożny; przezorny; rozsądny; roztropny; rozważny -
12 осмотрительный
прил.• dyskretny• oględny• ostrożny• przezorny• rozsądny• roztropny• rozważny* * *ostrożny, rozważny -
13 осторожный
прил.• dyskretny• nierozmowny• oględny• ostrożny• powściągliwy• przezorny• rozsądny• roztropny• rozważny• staranny• ukradkowy* * *baczny, ostrożny, oględny -
14 careful
['kɛəful]adj* * *1) (taking care; being cautious: Be careful when you cross the street; a careful driver.) ostrożny2) (thorough: a careful search.) staranny -
15 cautious
['kɔːʃəs]adj* * *adjective (having or showing caution; careful: She used to trust everyone but she's more cautious now; a cautious driver.) ostrożny -
16 guarded
-
17 аккуратный
прил.• akuratny• czysty• dokładny• drobiazgowy• ostrożny• porządny• precyzyjny• punktualny• schludny• skrupulatny• staranny* * *dokładny, porządny, staranny -
18 бережный
-
19 благоразумный
прил.• bystry• dorzeczny• mądry• ostrożny• przezorny• rozsądny• roztropny• rozumny• rozważny• sensowny• słuszny* * *rozważny, rozsądny -
20 заботливый
прил.• baczny• oględny• opiekuńczy• ostrożny• pieczołowity• przezorny• roztropny• rozważny• staranny• troskliwy• uprzejmy• uważny• zapobiegliwy* * *dbały, opiekuńczy, pieczołowity, staranny, troskliwy, zapobiegliwy
См. также в других словарях:
ostrożny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ostrożnyni, ostrożnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który zastanawia się przed podjęciem działania dla uniknięcia niebezpieczeństwa; przezorny, rozważny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostrożny — ostrożnyni, ostrożnyniejszy 1. «działający z rozwagą; baczny, uważny, przezorny» W rozmowach z nieznajomymi była bardzo ostrożna. Ostrożne dziecko. Ostrożny zawodnik, trener. 2. «będący wyrazem czyjejś rozwagi, powzięty, zrobiony z rozwagą,… … Słownik języka polskiego
z ostrożna — → ostrożny … Słownik języka polskiego
certolić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, certolić sięlę się, certolić sięli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} obchodzić się z kimś lub czymś w sposób przesadnie delikatny, ostrożny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściągliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, powściągliwywi, powściągliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejący rozważnie powstrzymać się przed czymś, ograniczyć się do czegoś, zachować umiar i ostrożność; oględny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Свирщинская, Анна — Анна Свирщинская Anna Świrszczyńska Дата рождения: 7 февраля 1909(1909 02 07) Место рождения: Варшава Дата смерти: 30 сентября … Википедия
Свирщинская — Свирщинская, Анна Анна Свирщинская Anna Świrszczyńska Дата рождения: 7 февраля 1909(1909 02 07) Место рождения: Варшава Дата смерти: 30 сентября … Википедия
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
lisi — krok, chód «krok, chód ostrożny, charakterystyczny dla kogoś, kto się skrada»: Za niedźwiedziem skradał się lisim krokiem mały człowieczek (...). J. Płoński, M. Rybiński, Tango … Słownik frazeologiczny
asekurancki — asekuranckiccy «nie precyzujący swego stanowiska w sprawie konfliktowej lub związanej z odpowiedzialnością, nie narażający się na ryzyko; przesadnie ostrożny» Asekurancka postawa. Asekuranckie wypowiedzi … Słownik języka polskiego
chód — m IV, D. chodu, Ms. chodzie 1. lm M. chody zwykle w lp «stawianie kroków, chodzenie, stąpanie; sposób chodzenia» Chód powolny, prędki, szybki, równy, chwiejny, niepewny, żołnierski. Chód konia. Mieć ciężki, lekki chód. ◊ Kaczy a. kaczkowaty chód… … Słownik języka polskiego