Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ostatkami

  • 1 gonić ostatkami

    Słownik polsko-rosyjski > gonić ostatkami

  • 2 gonić ostatkami nerwów

    быть на гра́ни не́рвного истоще́ния

    Słownik polsko-rosyjski > gonić ostatkami nerwów

  • 3 gonić

    глаг.
    • бежать
    • гнать
    • гнаться
    • затравить
    • мчаться
    • нестись
    • охотиться
    • преследовать
    • прогонять
    * * *
    goni|ć
    \gonićony несов. 1. kogo-co, za kim-czym бежать, гнаться за кем-чем, преследовать кот;

    \gonić zbiega преследовать беглеца;

    2. бежать, мчаться;
    3. подгонять;

    ● \gonić do nauki, roboty заставлять учиться, работать; \gonić po świecie носиться по свету, путешествовать; \gonić resztkami sił выбиваться из сил;

    \gonić ostatkami nerwów быть на грани нервного истощения
    +

    1. ścigać 2. pędzić, mknąć 3. gnać, pędzić, poganiać, popędzać

    * * *
    goniony несов.
    1) kogo-co, za kim-czym бежа́ть, гна́ться за кем-чем, пресле́довать кого

    gonić zbiega — пресле́довать беглеца́

    2) бежа́ть, мча́ться
    3) подгоня́ть
    - roboty
    - gonić po świecie
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > gonić

  • 4 gonić ostatkiem

    = gonić ostatkami выбива́ться из сил, де́лать что́-л. из после́дних сил, изнемога́ть

    Słownik polsko-rosyjski > gonić ostatkiem

  • 5 ostatek

    сущ.
    • остаток
    • отдохновение
    • отдых
    • пауза
    • перерыв
    • покой
    • сдача
    * * *
    ostat|ek
    ♂, Р. \ostatekka 1. остаток;
    2. \ostatekki мн. Масленица ž;

    ● do \ostatekka до конца; na \ostatek, na \ostatekku в конце, напоследок; наконец;

    gonić \ostatekkiem (-karni) выбиваться из сил, делать что-л. из последних сил, изнемогать
    +

    1. pozostałość, reszta 2. zapusty

    * * *
    м, Р ostatka
    1) оста́ток
    2) ostatki мн Ма́сленица ż
    - na ostatek
    - na ostatku
    - gonić ostatkiem
    - gonić ostatkami
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ostatek

  • 6 martyry

    • schránka s ostatkami mucen
    • kaplnka muceníka

    English-Slovak dictionary > martyry

  • 7 shrine

    1) (a holy or sacred place: Many people visited the shrine where the saint lay buried.) hrob svätca; svätyňa
    2) (a usually highly-decorated case for holding holy objects.) skrinka (s ostatkami svätcov)
    * * *
    • schránka s pozostatkami
    • svätyna
    • svätostánok
    • uložit
    • hrobka
    • hrob svätca
    • relikviár

    English-Slovak dictionary > shrine

  • 8 go|nić

    impf vt 1. (ścigać) to chase [złodzieja, zwierzynę] 2. (starać się dorównać) to try to catch up vi (kogoś/coś with sb/sth) 3. pot. (ponaglać) to pressure, to prod
    - gonić kogoś do nauki/pracy to pressure sb to study/to do some work
    - goni nas czas we are running out of time; we’re pressed for time pot.
    4. przen. [spojrzenia, dźwięki, słowa] to follow vi 1. przen. gonić za kobietami/chłopakami to chase women/boys, to run after women/boys
    - gonić za sławą to be a publicity-seeker; to be a publicity hound pot.
    - gonić za przyjemnościami/popularnością to be a pleasure-seeker/popularity-seeker
    - gonić za sensacją to be a scandalmonger
    - gonić za pieniędzmi to be money-hungry pejor.; to be a money-grubber pot., pejor.
    2. pot. (biec) to rush, to race
    - gonić do szkoły/pociągu to rush to school/to catch a train
    - gonić za dzikiem/uciekinierem to run after a. chase a boar/the fugitive
    gonić się 1. (ścigać się wzajemnie) to chase one another
    - dwa koty goniły się po ogrodzie two cats were chasing each other around the garden
    2. pot. (o zwierzętach) to be on heat GB, to be in heat US
    gonić resztkami a. ostatkami a. ostatkiem to be on one’s beam ends GB; to be nearly broke pot.
    - gonić resztkami sił to be close to exhaustion, to be ready to drop
    - gonić w piętkę to be at sixes and sevens pot.
    - goni mnie/ją pot. I’ve/she’s got the runs pot.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > go|nić

См. также в других словарях:

  • gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… …   Słownik języka polskiego

  • ostatek — m III, D. ostatektka, N. ostatektkiem; lm M. ostatektki 1. «to, co zostało; pozostałość, reszta» Zwożono z pola ostatki jęczmienia. Oddać komuś ostatek chleba, pieniędzy. ◊ Gonić ostatkiem (ostatkami) sił «być bardzo zmęczonym, bliskim krańcowego …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»