-
1 osadzać
impf ⇒ osadzić* * *( osiedlać) to settle; (w areszcie, na tronie) to put; ( umiejscawiać) to place; ( nanosić osad) to deposit; ( przytwierdzać) to fix, to secure; ( oprawiać) to set* * *ipf.osadzić pf.1. (= osiedlać) settle.2. (= nanosić coś) deposit.3. (= przytwierdzać) fix, secure.4. (= oprawiać) set.5. chem. precipitate.6. tylko pf. ( o koniu) (= zatrzymać w miejscu) halt, stop.7. tylko pf. (= umiejscowić) place.ipf.osadzić się pf.1. (= osiedlać się) settle.2. chem. precipitate.3. tylko pf. ( o koniu) (= zatrzymać się) halt, stop.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osadzać
-
2 osądzać
impf ⇒ osadzić* * *( osiedlać) to settle; (w areszcie, na tronie) to put; ( umiejscawiać) to place; ( nanosić osad) to deposit; ( przytwierdzać) to fix, to secure; ( oprawiać) to set* * *ipf.osądzić pf.1. prawn. adjudge, judge.2. (= wydawać opinie) judge, pass judgment.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osądzać
-
3 osadzać
-
4 osądzać
-
5 osadzać
I. vt1) ( umocowywać) einsetzen, befestigen2) ( lokować) bringen, setzenosadzić w areszcie einsperren, inhaftierenosadzić na tronie auf den Thron setzen3) ( umiejscawiać)osadzić w realiach in den Realien ansiedeln [ lub lokalisieren]4) ( nanosić osad) wiatr: absetzen, ablagern; rzeka: anschwemmen, ablagern6) chem ablagern, absetzen -
6 osądzać
-
7 osadzać
глаг.• вставлять• жить• назначать• наседать• обрамлять• определять• оседать• поселить• поселиться• поселять• поселяться• решать• устанавливать* * *osadza|ć\osadzaćny несов. 1. селить, поселять; водворять;2. наносить (ил etc.); 3. вставлять; надевать; насаживать; 4. хим. осаждать; ср. osadzić 1—3, 5+1. osiedlać, lokować 2. nanosić 4. strącać, wytrącać
* * *osadzany несов.1) сели́ть, поселя́ть; водворя́ть2) наноси́ть (ил и т. п.)3) вставля́ть; надева́ть; наса́живатьSyn: -
8 osądzać
глаг.• вставлять• жить• назначать• наседать• обрамлять• определять• оседать• поселить• поселиться• поселять• поселяться• решать• устанавливать* * *osadza|ć\osadzaćny несов. 1. селить, поселять; водворять;2. наносить (ил etc.); 3. вставлять; надевать; насаживать; 4. хим. осаждать; ср. osadzić 1—3, 5+1. osiedlać, lokować 2. nanosić 4. strącać, wytrącać
* * *osądzany несов.Syn:oceniać 2) -
9 osadzać
1. emmancher2. encastrer3. remmancher4. s'établir5. sertir -
10 osądzać
1. critiquer2. juger -
11 osadzać
1 brostaigh 2 déan 3 neadaigh -
12 osądzać
breitheamh -
13 osądzać
gjykoj -
14 osądzać
[осõдзачь]v.ndk -
15 osadzać
1. оселяти, заселяти;2. саджати; садовити;3. насаджувати;4. осаджувати (хім.);5. затримувати, уповільнювати, зупиняти -
16 osądzać
1. осуджувати, судити; 2 визнавати -
17 osądzać
1 hukom2 hukóm3 humatol4 humukom5 huwés -
18 osadzać
münmek -
19 osądzać
xuíz -
20 osądzać
δικάζω
См. также в других словарях:
osadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osadzaćam, osadzaća, osadzaćają, osadzaćany {{/stl 8}}– osadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osadzaćdzę, osadzaćdzi, osadź, osadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osądzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osądzaćam, osądzaća, osądzaćają, osądzaćany {{/stl 8}}– osądzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osądzaćdzę, osądzaćdzi, osądź, osądzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osadzać się – osadzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przybysze osadzali się w opuszczonych gospodarstwach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzyć osad : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osadzać — → osadzić … Słownik języka polskiego
krystalizować — ndk IV, krystalizowaćzuję, krystalizowaćzujesz, krystalizowaćzuj, krystalizowaćował, krystalizowaćowany «wytwarzać kryształy; przybierać postać kryształów, osadzać się w postaci kryształów» Ałuny krystalizują w ośmiościennych kryształach. Beryle… … Słownik języka polskiego
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
piętnować — ndk IV, piętnowaćnuję, piętnowaćnujesz, piętnowaćnuj, piętnowaćował, piętnowaćowany 1. «uznawać coś za zło, za hańbę, surowo osądzać, ostro potępiać kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Piętnować przekupstwo, donosicielstwo,… … Słownik języka polskiego
internować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, internowaćnuję, internowaćnuje, internowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osadzać, zamykać w specjalnych obozach biorące udział w wojnie rozbrojone oddziały wojskowe,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, sądzićdzę, sądzićdzi, sądź, sądzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozpoznawać czyjąś sprawę, czyjeś wykroczenie, przestępstwo, zwykle w sądzie, zgodnie z ustaloną procedurą … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… … Słownik frazeologiczny
aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… … Słownik języka polskiego