Перевод: с немецкого на латинский

с латинского на немецкий

originatio

  • 1 Ableitung

    Ableitung, die, I) die Wegleitung: derivatio (eines Flusses, fluminis). – deductio (das Hinwegführen, z. B. rivorum a fonte: u. Albanae aquae). – II) die Herleitung eines Wortes: originatio (die Ableitung eines Wortes von einem Stamme; s. »Etymologie« die Synonyma). – derivatio (Bildung eines Wortes von einem andern durch Ansetzung von Ableitungssilben). – Ableitungsgraben, fossa. – cloaca (für Unrat).

    deutsch-lateinisches > Ableitung

  • 2 Etymologie

    Etymologie, orīgo (Abstammung eines Wortes; von mehreren auch Plur. origines vocum, verborum, nominum). – etymum (die wahre Erklärung und Bedeutung eines Wortes vermöge seiner Abstammung; verb. etyma vocum et origines). vis verbi (die wörtliche, d. i. etymologische Bedeutung eines Wortes, z.B. totum igitur id, quid et quale sit, vis verbi ipsa declarat, drückt schon die E. des Wortes aus: verbi vim solam intuentes, lediglich mit Rücksicht auf die E.). – etymologĭa (ἐτυ-μολογία, Ableitung u. Erklärung eines Wortes aus seinem Stamme, von Cic. top. 35 wörtlich übersetzt durch veriloquium u. dem Sinne gemäßer durch notatio, von Quint. 1, 6, 28 durch originatio). – enodatio nominum (die Entwickelung der Nomina). – etymologice (die E. als Wissenschaft). – in der E. gut bewandert sein, vocum origines rationesque percalluisse. etymologisch, etymologicus. – die e. Bedeutung eines Wortes, s. Etymologie: einen Begriff e. deuten, nomen alcis rei interpretari. etymologisieren, in enodandis nominibus laborare. – studiose exquirere, unde verba sint ducta. – scrutari origines verborum od. nominum. inquirere originem verborum (die Abstammung der Wörter untersuchen). – vocabulorum, cur quaeque res sit ita appellata, causas explicare (die Bedeutungen der Wörter erklären).

    deutsch-lateinisches > Etymologie

См. также в других словарях:

  • Origination — O*rig i*na tion, n. [L. originatio.] [1913 Webster] 1. The act or process of bringing or coming into existence; first production. The origination of the universe. Keill. [1913 Webster] What comes from spirit is a spontaneous origination. Hickok.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Etymolŏgie — (v. gr.), 1) derjenige Theil in der Grammatik, welcher sich mit der Zurückführung eines Wortes auf seinen Stamm od. seine Wurzel beschäftigt, um darnach die Bedeutung desselben zu ermitteln. Da sich öfter in einer Sprache Stamm u. Wurzel eines… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • originate — originable /euh rij euh neuh beuhl/, adj. origination, n. originator, n. /euh rij euh nayt /, v., originated, originating. v.i. 1. to take its origin or rise; begin; start; arise: The practice originated during the Middle Ages. 2. (of a train,… …   Universalium

  • ABACINATUS seu ABBACINATUS — apud Sanutum l. 3. part. II. c. 1. Qui (Henricus Dandulus Dux Venetorum) a Graecis forte abacinatus quasi visum amisit. Italis similiter Abbacinatus, est oculis privatus et excaecatus, praesertim per ferrum candens, aut pelvim ferream, velaeream… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HALIA — I. HALIA Festum Solis a Rhodiis observatum. Athen. l. 13. p. 561. Ρ᾿όδιοι τὰ Α῞λια τιμῶσιν. Existimatunt aliqui nomen esle deductum ab ἅλς, et notari θαλαττοκρατίας monumentum, quâ Rhodii olim floruêrunt. Sed verisimilior est a voce Dorica ἅλιος… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HIEROSOLYMA — I. HIEROSOLYMA nova urbs, ab Aelio Hadtiano Imp. condita. Hic enim, cum A. C. 135. Iudaei rebellantes Templum restituere conarentur, 58. myriadas eorum uno di concidit, et residua veteris Hierosolymae prorsus destruxit, montem quoque Moriah, in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PRAENESTE — urbs Latii una ex celeberrimis, in sinibus Aequorum, a Româ 24. mill. pass. versus Fucinum lacum. Memoratur Plauto, Ciceroni, pro Planc. c. 26. Varroni, Virgilio, Propertio, Horatio, Livio, Dionysio, Velleio, Val. Maximo, Straboni, Plinio, Statio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PYGMAEI — populi in extremis Indiae montibus habitantes (Plin. l. 6. c. 19.) salubri caelô semperque vernante fruentes, ternos dodrantes non excedentes: Sunt qui nomen eos habere volunt ἀπὸ τῆς πυγμῆς, i. e. pugno, contra rationem; cum ἀπὸ τοῦ πήχυος, i. e …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TIARA — capitis tegmen vel vinculum, pavoninis pennis insigne, Schol. aristoph. ad Acharn. act. 1. sc. 2. quod forsan de galea bellica, non de habitu pacifico intelligendum. Claudian. de 6. Consul. Honorii, v. 69. s. Te linguis variae gentes, missique… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • UNIO — I. UNIO nomen legis apud Aragonios, quâ olim libertati suae cavebant. Postquam enim Petrus cognomine ab Acinace, quod Legem de electione Regis strictô acinace discidisset, regnum fecisset hereditarium, ut nihilominus libertas sua manert salva,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Origination — Ori|gi|na|ti|on die; , en <aus lat. originatio »(Wort)ableitung«> (veraltet) Entstehung, Ursprung, Abstammung …   Das große Fremdwörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»