-
1 opatrzyć
глаг.• добавить• перевязать• прибавить• привязывать• прикрепить• прикреплять• прилагать* * *opatrz|yć\opatrzyćony сов. 1. привести в порядок; поправить;2. перевязать, сделать перевязку;\opatrzyć rannego сделать раненому перевязку;
3. w со, czym снабдить чем;\opatrzyć okno kratą снабдить (заделать) окно решёткой; \opatrzyć komentarzem снабдить комментариями; ● \opatrzyć okna утеплить окна
* * *opatrzony сов.1) привести́ в поря́док; попра́вить2) перевяза́ть, сде́лать перевя́зкуopatrzyć rannego — сде́лать ра́неному перевя́зку
3) w co, czym снабди́ть чемopatrzyć okno kratą — снабди́ть (заде́лать) окно́ решёткой
opatrzyć komentarzem — снабди́ть коммента́риями
• -
2 opatrzyć\ się
opatrzy|ć sięсов. 1. приесться, приглядеться; надоесть;sukienka szybko jej się \opatrzyć\ sięła платье ей быстро надоело;
2. w со, czym уст. запастись чем+1. spowszednieć 2. zaopatrzyć się
-
3 opatrzyć okna
утепли́ть о́кна -
4 opatrzyć się
сов.1) прие́сться, пригляде́ться; надое́стьsukienka szybko jej się opatrzyła — пла́тье ей бы́стро надое́ло
2) w co, czym уст. запасти́сь чемSyn:spowszednieć 1), zaopatrzyć się 2) -
5 obetkać
глаг.• окутать* * *obetka|ć\obetkaćny сов. 1. законопатить, заделать, заткнуть (щели etc.);2. czym укутать во что, закутать чем, во что+1. opatrzyć 2. opatulić
* * *obetkany сов.1) законопа́тить, заде́лать, заткну́ть (щели и т. п.)Syn: -
6 ocieplić
-
7 ogacić
ogac|ić\ogacićę, \ogacićony сов. утеплить (постройку)+opatrzyć, ocieplić
* * *ogacę, ogacony сов.утепли́ть ( постройку)Syn: -
8 opatrywać
глаг.• исправить• перевязывать* * *opatrywa|ć\opatrywaćny несов. 1. приводить в порядок; поправлять;2. перевязывать, делать перевязку; 3. w со, czym снабжать чем; ср. opatrzyć* * *opatrywany несов.1) приводи́ть в поря́док; поправля́ть2) перевя́зывать, де́лать перевя́зку -
9 uwaga
сущ.• аннотация• внимание• внимательность• заметка• замечание• записка• истолкование• наблюдение• нота• обдумывание• отзыв• помета• пометка• почтение• примечание• рассудительность• соображение• ссылка• уважение• упоминание* * *uwa|ga♀ 1. внимание ň;godny \uwagagi заслуживающий (достойный) внимания; примечательный; z \uwagagą внимательно; ujść \uwagagi (\uwagadze) ускользнуть от внимания; wziąć pod \uwagagę принять во внимание, учесть; skupić \uwagagę сосредоточиться, сосредоточить внимание;
2. замечание ň;krytyczna \uwaga критическое замечание;
zrobić \uwagagę komuś сделать кому-л. замечание;3. заметка, примечание ň;opatrzyć tekst \uwagaga-mi снабдить текст примечаниями;
● z \uwagagi na coś из-за чего-л., ввиду чего-л., учитываячто-л.; \uwaga, samochód! берегись автомобиля!+2. wymówka, napomnienie 3. notatka
* * *ж1) внима́ние ngodny uwagi — заслу́живающий (досто́йный) внима́ния; примеча́тельный
z uwagą — внима́тельно
ujść uwagi (uwadze) — ускользну́ть от внима́ния
wziąć pod uwagę — приня́ть во внима́ние, уче́сть
skupić uwagę — сосредото́читься, сосредото́чить внима́ние
2) замеча́ние nkrytyczna uwaga — крити́ческое замеча́ние
zrobić uwagę komuś — сде́лать кому́-л. замеча́ние
3) заме́тка, примеча́ние nopatrzyć tekst uwagami — снабди́ть текст примеча́ниями
•- uwaga, samochód!Syn: -
10 zadedykować
глаг.• надписывать• посвятить• посвящать* * *zadedykowa|ć\zadedykowaćny сов. 1. посвятить (кому-л.);2. co (opatrzyć dedykacją) надписать что, сделать дарственную надпись на чём* * *zadedykowany сов.1) посвяти́ть (кому-л.) -
11 ärztlich
ärztlich lekarski, … lekarza;sich ärztlich untersuchen lassen poddać się badaniu u lekarza -
12 behandeln
be'handeln (-) vt obchodzić < obejść> się z (I), a Thema usw <po>traktować (A); ( besprechen) omawiać < omówić>; Kranke leczyć; Wunde opatrywać < opatrzyć>;etwas mit Chemikalien behandeln podda(wa)wać działaniu chemikaliów;mit Lack behandeln powlekać < powlec> lakierem
См. также в других словарях:
opatrzyć — dk VIb, opatrzyćrzę, opatrzyćrzysz, opatrz, opatrzyćrzył, opatrzyćrzony opatrywać ndk VIIIa, opatrzyćruję, opatrzyćrujesz, opatrzyćruj, opatrzyćywał, opatrzyćywany 1. «wykonać zabiegi potrzebne do tego, żeby zapewnić czemuś dobre funkcjonowanie;… … Słownik języka polskiego
opatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIa, opatrzyć siętrzy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} stracić walor nowości, przestać być atrakcyjnym, spowszednieć, znudzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czerwony płaszcz wkrótce się opatrzył. Po miesiącu mogą się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opatrywać — → opatrzyć … Słownik języka polskiego
opatrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, opatrywaćruję, opatrywaćruje, opatrywaćany {{/stl 8}}– opatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, opatrywaćtrzę, opatrywaćtrzy, opatrywaćtrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokonywać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
бачить — I бачить I. видеть , южн., зап. (Даль), укр. бачити, блр. бачыць. Из польск. baczyc – то же, которое образовано из *ob ačiti и связано с oko глаз ; ср. гомер. ὤψ, εἰς ὦπα в лицо и т. д.; см. Траутман, BSW 4 и сл.; Бернекер 1, 24; Jagic… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
etykieta — ż IV, CMs. etykietaecie 1. blm «ustalony i obowiązujący sposób zachowania się w pewnych środowiskach (na dworach monarchów, w kołach dyplomatycznych itp.); formy towarzyskie, ceremoniał» Ścisła etykieta. Dworska, wojskowa etykieta. Przepisy,… … Słownik języka polskiego
nacechować — dk IV, nacechowaćcechuję, nacechowaćcechujesz, nacechowaćcechuj, nacechowaćował, nacechowaćowany 1. zwykle w imiesł. biernym «nadać czemuś określoną właściwość, cechę, określony rys, charakter; naznaczyć, napiętnować» Poglądy nacechowane… … Słownik języka polskiego
naznaczyć — dk VIb, naznaczyćczę, naznaczyćczysz, naznaczyćznacz, naznaczyćczył, naznaczyćczony naznaczać ndk I, naznaczyćam, naznaczyćasz, naznaczyćają, naznaczyćaj, naznaczyćał, naznaczyćany 1. «opatrzyć coś jakimś znakiem, piętnem, znamieniem itp.;… … Słownik języka polskiego
obetkać — dk I, obetkaćam, obetkaćasz, obetkaćają, obetkaćaj, obetkaćał, obetkaćany obtykać ndk I, obetkaćam, obetkaćasz, obetkaćają, obetkaćaj, obetkaćał, obetkaćany 1. «zatkać szpary, szczeliny; uszczelnić, opatrzyć» Obetkać drzwi, okna. Obetkać rośliny… … Słownik języka polskiego
okaleczenie — n I 1. rzecz. od okaleczyć, okaleczeć. 2. lm D. okaleczenieeń «miejsce okaleczone; rana, blizna, szrama» Opatrzyć okaleczenie … Słownik języka polskiego
okratować — dk IV, okratowaćtuję, okratowaćtujesz, okratowaćtuj, okratowaćował, okratowaćowany «opatrzyć coś kratami, wstawić kraty w jakiś otwór; zakratować» Okratowane okno. Okratowana brama … Słownik języka polskiego
