-
1 omijać
( okrążać) to go (a)round, to skirt; (unikać: sąsiadów) to avoid; (przeszkody, niebezpieczeństwa) to avoid, to steer clear of; (zakaz, prawo) to dodge, to evade, ( nie uwzględniać) to overlook, to pass over* * *ipf.ominąć pf.1. (= mijać kogoś l. coś) go around l. round; pass; walk l. go l. drive past; omijać trudności avoid difficulties; omijać przepisy go around regulations, evade regulations.2. (= nie stawać się czyimś udziałem) pass over; ominął mnie awans I was passed over for promotion.3. (= nie brać kogoś l. czegoś pod uwagę) overlook, pass over, avoid; omijać temat sprzedaży w rozmowie avoid mentioning the sale; omijać kogoś przy awansie pass sb over for promotion.4. tylko ipf. (= unikać kogoś l. czegoś) avoid; omijać kogoś szerokim łukiem pot. steer clear of sb, avoid sb studiously.ipf.(= unikać się) avoid each other.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > omijać
-
2 omijać
omijać przeszkody Hindernissen ausweichen; niebezpieczeństwa, trudności vermeiden;omijać k-o jemanden meiden;nie ominie go kara er wird seiner Strafe nicht entgehen;ominął ją awans sie wurde bei der Beförderung übergangen -
3 omijać
глаг.• избегнуть• избежать• обходить• сторониться* * *omija|ć\omijaćny несов. 1. обходить; объезжать; миновать;\omijać przeszkody обходить препятствия; \omijaćły go kule пули обходили его стороной;
2. (unikać kogoś, czegoś) избегать, сторониться;3. чаще с отрицанием не упускать, не пропускать+1, 3. ср. ominąć l, 2
* * *1) обходи́ть; объезжа́ть; минова́тьomijać przeszkody — обходи́ть препя́тствия
omijały go kule — пу́ли обходи́ли его́ стороно́й
2) (unikać kogoś, czegoś) избега́ть, сторони́ться3) чаще с отрицанием не упуска́ть, не пропуска́ть -
4 omijać
1) ( wymijać) vorbeifahren\omijać sąsiadów die Nachbarn meiden, den Nachbarn aus dem Weg gehen5) ( nie dostać awansu)ominął go awans er wurde bei der Beförderung übergangennie ominie go kara er wird der Strafe nicht entgehen -
5 omijać
• by-pass -
6 omijać
1. éluder2. éviter -
7 omijać
1 cleas 2 seachain 3 seachród -
8 omijać
kaçınmak; sakınmak -
9 omijać
[оміячь]v.ndkобходити, обминати -
10 omijać
1. обминати, обходити;2. уникати -
11 omijać
1 ilagan2 iwasan3 iwásan4 silò5 tumaanan6 tumakas7 umilag8 umiwas -
12 omijać
αποφεύγω -
13 omijać
ازسربازكردن ; اهال ; تجمج ; جاخال ; مج -
14 omijać się
несов.избега́ть друг дру́га, обходи́ть друг дру́га стороно́й -
15 omijać\ się
несов. избегать друг друга, обходить друг друга стороной -
16 omijać trudność
• obviate difficulty -
17 omijać omij·ać
-am, -asz; pf ominąćvt1) (= wybierać okrężną drogę) to go (a)round2) (= unikać) [problemów] to avoid3) (= łamać zakaz, prawo) to dodge -
18 omijać protokół
обходить протоколOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > omijać protokół
-
19 omijać się
1. обминатися, розминатися;2. уникати -
20 obviate difficulty
omijać trudnośćEnglish-Polish dictionary for engineers > obviate difficulty
См. также в других словарях:
omijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, omijaćam, omijaća, omijaćają, omijaćany {{/stl 8}}– ominąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, omijaćnę omijaćnie, omiń, omijaćnął, omijaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będąc w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
omijać — kogoś, coś z daleka zob. daleki 1 … Słownik frazeologiczny
omijać — ndk I, omijaćam, omijaćasz, omijaćają, omijaćaj, omijaćał, omijaćany 1. forma ndk czas. ominąć. 2. «unikać kogoś lub czegoś, nie utrzymywać z kimś stosunków towarzyskich, nie wstępować, nie bywać gdzieś» Omijać czyjś dom. Omijać przykrych… … Słownik języka polskiego
zapowietrzony — Omijać, unikać kogoś jak zapowietrzonego; uciekać, stronić od kogoś jak od zapowietrzonego «omijać z daleka, unikać kogoś»: (...) niedawno dostała wiadomość o śmierci matki i nie wiadomo czemu wszyscy jej z tego powodu unikają jak zapowietrzonej … Słownik frazeologiczny
ominąć — dk Vb, ominąćnę, ominąćniesz, omiń, ominąćnął, ominąćnęła, ominąćnęli, ominąćnięty, ominąćnąwszy omijać ndk I, ominąćam, ominąćasz, ominąćają, ominąćaj, ominąćał, ominąćany 1. «okrążając minąć coś, przejść, przejechać obok czegoś nie zatrzymując… … Słownik języka polskiego
zapowietrzony — zapowietrzonyrzeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zapowietrzyć (p.) zapowietrzony, zapowietrzona w użyciu rzecz., przestarz. «człowiek chory na chorobę zakaźną» dziś tylko we fraz. Omijać kogoś jak zapowietrzonego, uciekać, stronić od kogoś… … Słownik języka polskiego
chleb — 1. Chleb powszedni a) «codzienne jedzenie konieczne, by utrzymać się przy życiu»: (...) nigdy nie musiał pracować ciężko na chleb powszedni. C. Miłosz, Legendy. b) «rzecz codzienna, zwykła, nic nadzwyczajnego»: Teraz wszystko wydawało się… … Słownik frazeologiczny
daleki — 1. Być, stać, trzymać się z daleka od kogoś, od czegoś; omijać, obchodzić kogoś, coś z daleka «unikać kogoś lub czegoś; nie zbliżać się do kogoś lub czegoś»: (...) starałem się trzymać z daleka od szalejącego tłumu zaśmiecającego ulice Warszawy… … Słownik frazeologiczny
powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… … Słownik frazeologiczny
daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego