Перевод: с польского на русский

с русского на польский

odkrywać

  • 1 odkrywać

    глаг.
    • выявить
    • выявлять
    • замечать
    • обнажать
    • обнаруживать
    • обнаруживаться
    • оголять
    • открывать
    • открыть
    • проявить
    • проявлять
    • раскрывать
    • раскрыть
    * * *
    1) (dokonywać odkrycia) открывать (совершать открытие)
    2) odkrywać (odsłaniać) открывать, обнажать
    3) odkrywać (ujawniać) открывать, раскрывать
    4) odkrywać (wykrywać) открывать, обнаруживать
    otwierać открывать (отмыкать, отпирать)
    * * *
    odkrywa|ć
    \odkrywaćny несов. 1. открывать;
    2. обнаруживать; ср. odkryć
    +

    2. zauważać

    * * *
    odkrywany несов.
    1) открыва́ть
    2) обнару́живать; ср. odkryć
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odkrywać

  • 2 odkrywać się

    несов.
    открыва́ться; раскрыва́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odkrywać się

  • 3 odkrywać\ się

    несов. открываться; раскрываться

    Słownik polsko-rosyjski > odkrywać\ się

  • 4 открывать

    Słownik polsko-rosyjski > открывать

  • 5 odsłaniać

    глаг.
    • выявить
    • выявлять
    • изобличать
    • обличать
    • обнажать
    • обнаруживать
    • оголять
    • открывать
    • открыть
    • разоблачать
    • разоблачить
    • раскрывать
    • раскрыть
    * * *
    odsłania|ć
    \odsłaniaćny 1. открывать;
    2. убирать, отодвигать что-л., мешающее свету; ср. odsłonić
    +

    1. odkrywać

    * * *
    1) открыва́ть
    2) убира́ть, отодвига́ть что́-л., меша́ющее све́ту; ср. odsłonić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odsłaniać

  • 6 odsłaniać się

    несов.
    открыва́ться; обнажа́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odsłaniać się

  • 7 odsłaniać\ się

    несов. открываться; обнажаться

    Słownik polsko-rosyjski > odsłaniać\ się

См. также в других словарях:

  • odkrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odkrywaćam, odkrywaća, odkrywaćają, odkrywaćany {{/stl 8}}– odkryć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odkrywaćkryję, odkrywaćkryje, odkrywaćkryty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odkrywać – odkryć karty — {{/stl 13}}{{stl 7}} przedstawiać sprawę szczerze i jasno; wyjawiać swoje plany, zamiary, niczego nie ukrywając : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nigdy nie odkrywał wszystkich swoich kart. Odkryli karty. W firmie będzie reorganizacja. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odkrywać – odkryć (na nowo) Amerykę — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić, twierdzić coś oczywistego, o czym wszyscy wiedzą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mamy pieniędzy! To dopiero Amerykę odkryłeś! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odkrywać się – odkryć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usuwać z siebie przykrycie, osłonę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie odkrywaj się co chwilę, bo zmarzniesz. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odkrywać — Odkryć Amerykę zob. Ameryka. Odkryć karty; zagrać, grać w odkryte karty zob. karta 6. Odkryć przed kimś duszę zob. dusza 13 …   Słownik frazeologiczny

  • odkrywać — → odkryć …   Słownik języka polskiego

  • odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… …   Słownik języka polskiego

  • chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… …   Słownik języka polskiego

  • demaskować — ndk IV, demaskowaćkuję, demaskowaćkujesz, demaskowaćkuj, demaskowaćował, demaskowaćowany «odkrywać, ujawniać jakieś szkodliwe, niebezpieczne zjawisko, czyjeś ujemne cechy charakteru; przedstawiać we właściwym świetle czyjeś postępowanie»… …   Słownik języka polskiego

  • karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… …   Słownik języka polskiego

  • obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»