odjęło

См. также в других словарях:

• odjęło [odebrało] — {{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}odjęło [odebrało] {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 22}}mowę {{/stl 22}}{{stl 7}} coś sprawiło, że ktoś zaniemówił, wprawiło go w osłupienie, otumanienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odjęło komuś mowę ze zdziwienia, ze …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odjąć — 1. Komuś odjęło rozum, zmysły, mowę itp. «ktoś przestał rozumnie myśleć, stracił przytomność, zaniemówił itp., zwykle pod wpływem silnych emocji»: (...) nawet się nie bronił. – Nie padł żaden strzał. (...) był tak zaskoczony, że odjęło mu mowę ( …   Słownik frazeologiczny

• odejmować — 1. Komuś odjęło rozum, zmysły, mowę itp. «ktoś przestał rozumnie myśleć, stracił przytomność, zaniemówił itp., zwykle pod wpływem silnych emocji»: (...) nawet się nie bronił. – Nie padł żaden strzał. (...) był tak zaskoczony, że odjęło mu mowę ( …   Słownik frazeologiczny

• mowa — 1. (Coś) odjęło komuś mowę, (coś) odebrało komuś mowę, głos; ktoś stracił mowę, głos a) «ktoś utracił zdolność mówienia wskutek choroby, urazu itp.»: Zakochany śpiewał pod jej oknem, a że Jadzia mieszkała na dziesiątym piętrze, po dwóch występach …   Słownik frazeologiczny

• rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… …   Słownik frazeologiczny

• odjąć — dk Xc, odejmę, odejmiesz, odejmij, odjąćjął, odjąćjęła, odjąćjęli, odjąćjęty, odjąćjąwszy odejmować ndk IV, odjąćmuję, odjąćmujesz, odjąćmuj, odjąćował, odjąćowany 1. «wziąć część czegoś, ująć, zmniejszyć; potrącić, odliczyć» Odjąć część pola na… …   Słownik języka polskiego

• mowa — ż IV, CMs. mowawie 1. blm «zasób wyrazów, wyrażeń i zwrotów łączonych w wypowiedzi według reguł gramatycznych, używany w celu porozumiewania się przez członków jednego narodu, społeczeństwa, przez ludzi pewnego środowiska, regionu,… …   Słownik języka polskiego

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… …   Słownik języka polskiego

• mowa — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mowawie; lm D. mów {{/stl 8}}{{stl 7}} dłuższa wypowiedź ustna, zwykle opracowana literacko, dotycząca konkretnej sprawy, wygłaszana wobec jakiegoś audytorium; także zapis takiej wypowiedzi : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odebrać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odbierać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}odjęło [odebrało] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}mowę {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień