-
1 droga
droga startowa Startbahn f;droga gruntowa unbefestigte Straße f;droga okrężna Umweg m;droga wylotowa Ausfahrtsstraße f;Droga Mleczna ASTR Milchstraße f;Droga Krzyżowa REL Passion f;wybrać się w drogę sich auf den Weg machen;w pół drogi auf halbem Wege;drogą urzędową auf dem Dienstweg;swoją drogą ander(er)seits;w drodze unterwegs;po drodze bei der Gelegenheit;w drodze wyjątku ausnahmsweise;droga wolna! Bahn frei!;szczęśliwej drogi! gute Reise!;chodzić swoimi drogami eigene Wege gehen -
2 droga
droga [drɔga] fdrogą lotniczą/morską auf dem Luftweg/Seeweg\droga boczna Nebenstraße f\droga dojazdowa Zufahrtsstraße f\droga główna Haupt[verkehrs]straße fdrogą elektroniczną auf elektronischem Wegpo drodze unterwegsz drogi! aus dem Weg!, weg da! ( fam)w drodze powrotnej auf dem Rückwegna drogę für unterwegs, für die Reisecoś jest w drodze etw ist im Kommen, etw steht bevor\droga między czymś a czymś [ lub od czegoś do czegoś] der Weg zwischen etw und etw [ lub von etw nach etw]drogą polubowną auf gütlichem Wege\droga prawna Rechtsweg mdrogą służbową/urzędową auf dem Dienstweg/Amtswegna drodze sądowej auf dem Rechtswegw drodze wyjątku ausnahmsweisebyć na rozstajnych \drogach am Scheideweg stehenswoją drogą andererseits, dennochszerokiej drogi! gute Fahrt! [ lub Reise!]\droga wolna! Bahn frei!kpisz, czy o drogę pytasz? willst du mich auf den Arm nehmen? ( fam), willst du mich verkohlen [ lub verschaukeln] ? ( fam)otwierać komuś drogę do czegoś jdm den Weg zu etw frei machen [ lub bahnen]sprowadzać kogoś na złą drogę jdn auf Abwege führen, jdn irreleitenstanąć komuś na drodze do czegoś jdm in den Weg zu etw kommenustępować [ lub schodzić] komuś z drogi jdm aus dem Weg gehenzamknąć komuś drogę do czegoś jdm den Weg zu etw verbauen ( fam)zatarasować [ lub zajść] komuś drogę jdm den Weg versperrenzejść na śliską drogę [ lub zboczyć z prostej drogi] auf die schiefe Bahn geraten, vom rechten Wege abkommenbyć na drodze do czegoś zu etw unterwegs sein -
3 oddechowy
-
4 udrożniać
-
5 Atemwege
-
6 Atmungsorgane
-
7 Luftweg
См. также в других словарях:
oddechowy — «dotyczący oddechu, oddychania» Narządy, organy oddechowe. Ruchy oddechowe klatki piersiowej. ∆ Tlenowy aparat oddechowy «aparat umożliwiający oddychanie dawkowanym tlenem sprężonym w butli stalowej, stosowany np. w lecznictwie, lotnictwie,… … Słownik języka polskiego
aspergiloza — ż IV, CMs. aspergilozazie, blm wet. med. «grzybica, choroba wywoływana przez grzyb aspergillus (kropidlak), występująca najczęściej u zwierząt, szczególnie u ptaków dzikich i domowych, atakująca ich drogi oddechowe i wole; bywa spotykana u… … Słownik języka polskiego
błona — ż IV, CMs. błonanie; lm D. błon 1. «cienka, zwykle elastyczna, czasem przezroczysta tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach» Błona podniebienia miękkiego. Błony skrzydeł motyli, ptaków. Błony pławne ptaków pływających. Błona… … Słownik języka polskiego
chlorocyjan — m IV, D. u, Ms. chlorocyjannie, blm «związek organiczny, chlorek kwasu cyjanowego, bezbarwny gaz o silnym zapachu, drażniący spojówki i drogi oddechowe; używany jako bojowy środek trujący» … Słownik języka polskiego
cypryśnik — m III, D. a, N. cypryśnikkiem; lm M. i bot. «Taxodium, wysokie do 50 m drzewo z rodziny cyprysowatych, o miękkich igłach zrzucanych na zimę, rosnące w Ameryce Płn.» ∆ Cypryśnik błotny «Taxodium distichum, gatunek cypryśnika rosnący na bagnistych… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… … Słownik języka polskiego
gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden … Słownik języka polskiego
gazowy — I przym. od gaz (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Paliwo gazowe. ∆ Butla gazowa «stalowa butla do przechowywania i przewożenia gazów skroplonych lub sprężonych» ∆ Komora gazowa a) «urządzenie służące do dezynfekcji za pomocą gazu» b) «w… … Słownik języka polskiego
luizyt — m IV, D. u, Ms. luizytycie, blm chem. «związek chemiczny zawierający arsen i chlor, w stanie czystym bezbarwna oleista ciecz o zapachu pelargonii; bojowy środek trujący powodujący oparzenia skóry i atakujący drogi oddechowe; rosa śmierci» ‹od… … Słownik języka polskiego
maska — ż III, CMs. maskasce; lm D. maskasek 1. «osłona twarzy w formie twarzy ludzkiej lub pyska zwierzęcego, występująca także jako motyw zdobniczy; zasłona z otworami na oczy kryjąca całą twarz lub jej część, stosowana również w teatrze, zwłaszcza w… … Słownik języka polskiego