-
1 obsolefio
obsolefīo, fĭĕri, factus sum s'avilir, être dénaturé, être avili, être flétri.* * *obsolefīo, fĭĕri, factus sum s'avilir, être dénaturé, être avili, être flétri.* * *Obsolefio, pen. prod. obsolefis, pe. indiff. obsolefactus sum, obsolefieri, pen. corr. Idem quod Obsolesco: vt Authoritas obsolefacta. Seneca. Abolie, Qui a perdu sa vigueur. -
2 obsolefio
obsolefīo, factus sum, fierī pass. к obsolefacio -
3 obsolefiō
obsolefiō —, fierī [1 OL-], to wear out, be spoiled: obsolefiebant dignitatis insignia, became worthless.* * *obsolefieri, obsolefactus sum V SEMIDEPbecome worn out; be degraded -
4 obsolefio
obsŏlĕfăcĭo, fēci, factum, 3, v. a.; in pass.: obsŏlĕfīo, factus, fieri [obsoleofacio], to wear out, spoil, injure, sully, degrade, lower, make common (mostly postAug.):rivi non opere, nec fistulā, nec ullo coacto itinere obsolefacti, sed sponte currentes,
Sen. Ep. 90, 43:auctoritas obsolefacta,
id. ib. 29, 3:toga,
Val. Max. 3, 5, 1:admonebat, ne paterentur nomen suum commissionibus obsolefieri,
Suet. Aug. 89:obsolefiebant dignitatis insignia,
Cic. Phil. 2, 41, 105; B. and K. dub. (al. obsolescebant; al. obsolebant). -
5 obsolefacio
obsolefacio, fēcī, factum, ere (obsoleo u. facio), abnutzen, ne illam vis temporis et vetustatis obsolefaceret longitudo, Arnob. 5, 8. – Gew. Passiv obsolefīo, factus sum, fierī, zuschanden werden, sich abnutzen, an Ansehen verlieren u. dgl., rivi non operā obsolefacti, Sen.: auctoritas obsolefacta, Sen.: ne paterentur nomen obsolefieri, Suet.: in homine turpissimo obsolefiebant dignitatis insignia, verloren ihren Glanz, Cic. Phil. 2, 105.
-
6 obsolefacio
obsolefacio, fēcī, factum, ere (obsoleo u. facio), abnutzen, ne illam vis temporis et vetustatis obsolefaceret longitudo, Arnob. 5, 8. – Gew. Passiv obsolefīo, factus sum, fierī, zuschanden werden, sich abnutzen, an Ansehen verlieren u. dgl., rivi non operā obsolefacti, Sen.: auctoritas obsolefacta, Sen.: ne paterentur nomen obsolefieri, Suet.: in homine turpissimo obsolefiebant dignitatis insignia, verloren ihren Glanz, Cic. Phil. 2, 105.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obsolefacio
-
7 obsolefacio
obsŏlĕfăcĭo, fēci, factum, 3, v. a.; in pass.: obsŏlĕfīo, factus, fieri [obsoleofacio], to wear out, spoil, injure, sully, degrade, lower, make common (mostly postAug.):rivi non opere, nec fistulā, nec ullo coacto itinere obsolefacti, sed sponte currentes,
Sen. Ep. 90, 43:auctoritas obsolefacta,
id. ib. 29, 3:toga,
Val. Max. 3, 5, 1:admonebat, ne paterentur nomen suum commissionibus obsolefieri,
Suet. Aug. 89:obsolefiebant dignitatis insignia,
Cic. Phil. 2, 41, 105; B. and K. dub. (al. obsolescebant; al. obsolebant). -
8 DEGRADE: BE DEGRADED
[V]OBSOLEFIO (-FIERI -FACTUS SUM)OPSOLEFIO (-FIERI -FACTUS SUM) -
9 SPOIL: BE SPOILT
[V]OBSOLEFIO (-FIERI -FACTUS SUM)OPSOLEFIO (-FIERI -FACTUS SUM)
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский