obierać

См. также в других словарях:

• obierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obieraćam, obieraća, obieraćają, obieraćany {{/stl 8}}– obrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, obiorę, obierze, obierz, obieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usuwać zewnętrzną… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obierać — ndk I, obieraćam, obieraćasz, obieraćają, obieraćaj, obieraćał, obieraćany forma ndk czas. obrać (p.) obierać się pot. «podchodzić ropą» Ukłuty palec obierał się …   Słownik języka polskiego

• obierać — przestarz. Obrać kogoś do gołej skóry, do nitki «zabrać komuś wszystko» Ktoś obrany z rozumu zob. rozum 5. Obrać dobrą, złą, fałszywą drogę zob. droga 15. Obrać lepszą cząstkę zob. cząstka …   Słownik frazeologiczny

• obrać — dk IX, obiorę, obierzesz, obierz, obrał, obrany obierać ndk I, obraćam, obraćasz, obraćają, obraćaj, obraćał, obraćany 1. «usunąć z czegoś wierzchnią warstwę, zdjąć z czegoś łupiny, zerżnąć, skroić skórę» Obierać jabłka, kartofle. Obrać jajka ze… …   Słownik języka polskiego

• cienko — cienkoniej przysłów. od cienki (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Cienko krajać chleb. Obierać kartofle jak najcieniej. Cienko zaostrzony ołówek. ◊ Cienko prząść a) «być w biedzie, w niedostatku, w ciężkiej sytuacji» b) «być bardzo chorym» □ Gdzie… …   Słownik języka polskiego

• cyganek — m III, D. cyganeknka, N. cyganeknkiem; lm M. cyganeknki «nożyk składany z drewnianym trzonkiem; kozik» Obierać kartofle cygankiem …   Słownik języka polskiego

• godło — n III, Ms. godłodle; lm D. godłodeł «znak wyróżniający; emblemat, symbol» Godło fabryczne, kupieckie. Godło cechu. Obierać sobie godło. Prace konkursowe podpisane godłem. ∆ Godło państwowe «wizerunek będący symbolem państwa, zwykle nawiązujący do …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• kartofel — m I, D. kartofelfla; lm M. kartofelfle, D. kartofelfli «Solanum tuberosum, roślina z rodziny psiankowatych, pochodząca z Ameryki Płd., uprawiana powszechnie na całym świecie dla bulw korzeniowych jadalnych, pastewnych i przemysłowych; bulwa tej… …   Słownik języka polskiego

• kreować — ndk IV, kreuję, kreujesz, kreuj, kreowaćował, kreowaćowany 1. «tworzyć, stwarzać, ustanawiać, wprowadzać» Autor kreuje w powieści świat fikcji. 2. «odtwarzać postać utworu scenicznego, filmu (zwłaszcza w sposób oryginalny, wyróżniający się); grać …   Słownik języka polskiego

• łuskać — ndk I, łuskaćam, łuskaćasz, łuskaćają, łuskaćaj, łuskaćał, łuskaćany «obierać z łuski, wydobywać ze strąków» Łuskać migdały, orzechy. Łuskać groch, fasolę …   Słownik języka polskiego