-
21 vice-consul
n. vice-consul, deputy consul, assistant to the consul -
22 prō-cōnsul
prō-cōnsul is, m a governor of a province, military commander, proconsul (usu. sent out from Rome at the end of his term as consul): (Caelius) Pompeio proconsuli contubernalis: proconsules de provinciis Romam redierunt, L.: L. Manilius Procos., Cs. -
23 vice cónsul
f. & m.vice-consul. -
24 vice-consul
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > vice-consul
-
25 Deputy Consul
Abbreviation: DC -
26 Vice-Consul
Abbreviation: VC -
27 vice-consul
Abbreviation: VC -
28 консул
быть назначенным консулом — to be appointed / named consul
карьерный / профессиональный консул (имеющий опыт профессиональной консульской работы) — career consul; (штатный) professional consul
в каждой категории профессиональные / карьерные консулы по старшинству выше почётных — in each category career consuls precede honorary
-
29 консул
-
30 консул
consul* * *ко̀нсул,м., -и consul; генерален \консул consul-general.* * *consul* * *consul -
31 консул
-
32 консул
-
33 генеральный консул
Русско-английский большой базовый словарь > генеральный консул
-
34 konsul
-
35 генеральный консул
-
36 qunssul
consul [from Lat consul] -
37 konsul
-
38 конзул
consul* * *consul -
39 генеральный консул
-
40 консул
См. также в других словарях:
consul — [ kɔ̃syl ] n. m. • v. 1370; concile 1213; mot lat. 1 ♦ Antiq. rom. L un des deux magistrats qui exerçaient l autorité suprême, sous la République. 2 ♦ Hist. Au Moyen Âge, Magistrat municipal du midi de la France. Consuls de Toulouse. ⇒ capitoul.… … Encyclopédie Universelle
Consul fabius — Ventral view of Consul fabius Scientific classification Kingdom: Ani … Wikipedia
Consul plebeien — Consul plébéien Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin 395 – 1453 … Wikipédia en Français
Consul romain — Consul Pour les articles homonymes, voir Consul (homonymie). Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine … Wikipédia en Français
consul — CÓNSUL, consuli, s.m. 1. (În republica romană) Titlul celor trei magistraţi, aleşi anual, care deţineau puterea supremă; persoană purtând acest titlu. 2. Persoană numită de un stat în funcţia de şef al unei reprezentanţe oficiale cu rang de… … Dicționar Român
Consul (genus) — Consul Museum specimen of Consul fabius from Bolivia Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Consul, Alabama — Consul, Alabama … Wikipedia
Consul — Con sul (k[o^]n s[u^]l), n. [L., prob. fr. consulere to deliberate. See {Consult}.] 1. (Rom. Antiq.) One of the two chief magistrates of the republic. [1913 Webster] Note: They were chosen annually, originally from the patricians only, but later… … The Collaborative International Dictionary of English
Consul general — Consul Con sul (k[o^]n s[u^]l), n. [L., prob. fr. consulere to deliberate. See {Consult}.] 1. (Rom. Antiq.) One of the two chief magistrates of the republic. [1913 Webster] Note: They were chosen annually, originally from the patricians only, but … The Collaborative International Dictionary of English
CONSUL — tutor annuus erat Romanae Rei publ. publici consilii princeps, et exercitus Dux. Summum vero apud Romanos dignitatis fastigium fiut post exactos Reges a Iunio Bruto prim um inttoductum, an. Urb. Cond. 244. Consulem perpetuum se Vitellius creavit … Hofmann J. Lexicon universale
consul — CONSUL. s. m. L un des deux Magistrats qui avoient la principale autorité dans la République Romaine, et dont les fonctions ne duroient qu un an. Créer, faire, élire des Consuls. Continuer un Consul. Il a été trois fois Consul. Il étoit Consul… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798