-
1 consul
-
2 consul
-
3 consul
kònsel -
4 the Israeli consul
de Israëlische consul (officiële vertegenwoordiger v. Israel in het buitenland) -
5 vice consul
vice-consul -
6 First Consul
Napoleon -
7 honorary consul
ereconsul -
8 консул
consul -
9 kònsel
consul -
10 консул
-
11 консул
-
12 konsul
consul -
13 kònsel
consul -
14 consulship
n. consulaat (ambtsperiode van een consul)[ konslsjip] -
15 proconsul
n. vice-consul[ prookonsl] -
16 консул
ngener. consul -
17 consular
-
18 consulate general
n. kantoor of residentie van consul-generaal (hoofdconsul) -
19 non-residential envoy
niet-residentiële afgezant (consul die geen vaste woonplaats heeft in het land waar hij zijn funktie uitvoert, en daar bij tijd en wijle een bezoek brengt) -
20 proconsulship
n. proconsulschap; kantoor van consul
- 1
- 2
См. также в других словарях:
consul — [ kɔ̃syl ] n. m. • v. 1370; concile 1213; mot lat. 1 ♦ Antiq. rom. L un des deux magistrats qui exerçaient l autorité suprême, sous la République. 2 ♦ Hist. Au Moyen Âge, Magistrat municipal du midi de la France. Consuls de Toulouse. ⇒ capitoul.… … Encyclopédie Universelle
Consul fabius — Ventral view of Consul fabius Scientific classification Kingdom: Ani … Wikipedia
Consul plebeien — Consul plébéien Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin 395 – 1453 … Wikipédia en Français
Consul romain — Consul Pour les articles homonymes, voir Consul (homonymie). Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine … Wikipédia en Français
consul — CÓNSUL, consuli, s.m. 1. (În republica romană) Titlul celor trei magistraţi, aleşi anual, care deţineau puterea supremă; persoană purtând acest titlu. 2. Persoană numită de un stat în funcţia de şef al unei reprezentanţe oficiale cu rang de… … Dicționar Român
Consul (genus) — Consul Museum specimen of Consul fabius from Bolivia Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Consul, Alabama — Consul, Alabama … Wikipedia
Consul — Con sul (k[o^]n s[u^]l), n. [L., prob. fr. consulere to deliberate. See {Consult}.] 1. (Rom. Antiq.) One of the two chief magistrates of the republic. [1913 Webster] Note: They were chosen annually, originally from the patricians only, but later… … The Collaborative International Dictionary of English
Consul general — Consul Con sul (k[o^]n s[u^]l), n. [L., prob. fr. consulere to deliberate. See {Consult}.] 1. (Rom. Antiq.) One of the two chief magistrates of the republic. [1913 Webster] Note: They were chosen annually, originally from the patricians only, but … The Collaborative International Dictionary of English
CONSUL — tutor annuus erat Romanae Rei publ. publici consilii princeps, et exercitus Dux. Summum vero apud Romanos dignitatis fastigium fiut post exactos Reges a Iunio Bruto prim um inttoductum, an. Urb. Cond. 244. Consulem perpetuum se Vitellius creavit … Hofmann J. Lexicon universale
consul — CONSUL. s. m. L un des deux Magistrats qui avoient la principale autorité dans la République Romaine, et dont les fonctions ne duroient qu un an. Créer, faire, élire des Consuls. Continuer un Consul. Il a été trois fois Consul. Il étoit Consul… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798