-
1 Normativ
-
2 normativ
normativ adj normative -
3 normativ
normativ normativeDeutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > normativ
-
4 normativ
-
5 normativ
normativ a нормати́вный -
6 normativ
-
7 normativ
normativ [-tɪːf] m Richtwert m, Richtsatz m -
8 normativ
normativ [-tɪːf] m Richtwert m, Richtsatz m -
9 normativ
-
10 normativ
Iсущ. норматив (экономический или технический показатель норм, в соответствии с которыми производится работа). Əmək məhsuldarlığının normativləri нормативы производительности труда, texniki normativlər технические нормативыIIприл. нормативный:1. устанавливаемый нормативом. Normativ vaxt нормативное время, normativ yük нормативная нагрузка, normativ xassə нормативная характеристика, экон. normativ maya dəyəri нормативная себестоимость, normativ dəyər нормативная стоимость, normativ vergiqoyma нормативное обложение, normativ xərclər нормативные расходы2. определяющий норму (нормы) чего-л. Normativ uçot нормативный учёт; лингв. normativ qrammatika нормативная грамматика, normativ morfologiya нормативная морфология; normativ aktlar юрид. нормативные акты -
11 Normativ
neinheitliches Normativ des Nutzeffekts — единый норматив эффективности, единый норматив экономического эффекта
- Normativ des AußenhandelsergebnissesNormativ der Warenbestände in Umsatztagen — норматив товарных запасов, выраженный в днях товарооборота
- Normativ der Leistung
- Normativ der Nettogewinnabführung
- typisiertes Normativ
- volkswirtschaftliches Normativ
- zweiggebundenes NormativDeutsch-Russisch Wörterbuch für Finanzen und Wirtschaft > Normativ
-
12 Normativ
Das Deutsch-Russische und Russisch-Deutsche Business-und Banking-Wörterbuch > Normativ
-
13 normatív
нормативный;nyelv. \normatív nyelvtan — нормативная грамматика\normatív tudomány — нормативная наука;
-
14 Normativ
Adj. normative* * *nor|ma|tiv [nɔrma'tiːf]1. adjnormative2. advArbeitszeiten normatív verbindlich regeln — to establish certain working hours as the norm
* * *nor·ma·tiv[nɔrmaˈti:f]* * *Adjektiv normative* * ** * *Adjektiv normative* * *adj.normative adj. -
15 normativ
-
16 normatív
(DE) normativ; (EN) normative -
17 normativ
norma'tiv normativ -
18 normativ
adj -
19 Normativ
-
20 Normativ-
сущ.юр. нормативистский
См. также в других словарях:
normativ — NORMATÍV, Ă, normativi, e, adj., s.n. 1. adj. Care serveşte ca normă sau stabileşte o normă, care are caracterul unei norme. 2. s.n. Îndrumare, dispoziţie (sau ansamblu de îndrumări) cu caracter de normă. – Din (1) fr. normatif, (2) rus. normativ … Dicționar Român
Normativ — (lat. eigentlich Winkelmaß, Richtschnur, Regel) bedeutet allgemein normgebend, also Normen und Regeln aufstellend oder ein Sollen vorschreibend. Der Begriff ist in vielen Bereichen üblich, besonders in der Philosophie, im Rechtswesen und in den… … Deutsch Wikipedia
normativ — (lat. eigentlich Winkelmaß, Richtschnur, Regel) bedeutet allgemein normgebend, also Normen und Regeln aufstellend oder ein Sollen vorschreibend. Der Begriff ist in vielen Bereichen üblich, besonders in der Philosophie, im Rechtswesen und in den… … Deutsch Wikipedia
Normatīv — (lat.), als Norm (s. d.) geltend; Normativbestimmungen, die allgemeinen (insbes. gesetzlichen) Bedingungen, denen in jedem Einzelfall (z. B. von Banken) genügt werden muß … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Normativ — Normatīv, als Norm (s.d.) geltend … Kleines Konversations-Lexikon
normàtīv — m 〈G normatíva〉 1. {{001f}}planirane vrijednosti za potrebni utrošak materijala, rada i ostalih ulaganja u proizvodnji, po kojima se izrađuje troškovnik, proračun i planira prodajna cijena 2. {{001f}}utvrđeni minimum kvalitete proizvoda; utvrđeni … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
normativ — normàtīv m <G normatíva> DEFINICIJA 1. planirane vrijednosti za potrebni utrošak materijala, rada i ostalih ulaganja u proizvodnji, po kojima se izrađuje troškovnik, proračun i planira prodajna cijena 2. utvrđeni minimum kvalitete… … Hrvatski jezični portal
normativ — Adj. (Aufbaustufe) geh.: als Norm dienend Synonyme: maßgebend, richtungsweisend, wegweisend Beispiel: Die Kündigung einer Betriebsvereinbarung hat selbst keinen normativen Charakter. Kollokation: normative Bestimmungen … Extremes Deutsch
normativ — nor|ma|tiv 〈Adj.〉 1. in der Art einer Norm od. von Normen, normgerecht 2. als Norm dienend ● diese Verhaltensweisen haben normativen Charakter; eine Bestimmung normativ in ein Vertragswerk aufnehmen; normative Sprachwissenschaft 〈Sprachw.〉 =… … Universal-Lexikon
normatív — a m (ȋ) 1. nav. mn. količina delovnega časa, surovin, potrebna za izdelavo, uresničitev česa: izračunati, predpisati, znižati normative; minimalni, približni normativi / normativi (za porabo) časa; normativi materiala; normativi za gradnjo… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Normativ — Nor|ma|tiv 〈n. 11; bes. Wirtsch.〉 allgemeiner Richtwert bei der Festlegung von Arbeitsnormen * * * nor|ma|tiv <Adj.> (bildungsspr.): als Richtschnur, Norm dienend; eine Regel, einen Maßstab für etw. darstellend, abgebend. * * * normativ, … … Universal-Lexikon