-
61 Народный
- popularis; publicus;• народная республика - Respublica Popularis;
• народное название - nomen vernaculum;
• народные средства - medicamenta plebeja;
• народное правление - popularis civitas;
• народная молва - aura popularis;
-
62 Общеизвестный
- notissimus; vulgaris (ars; nomen; opinio); pervulgatus; percontativus;• общеизвестный факт - res notissima;
-
63 Общепризнанный,
общепринятый - receptus; vulgaris (ars; nomen; opinio); vulgatus; usitatus (res); tritus;• общепринятая теория - theoria recepta;
-
64 Объединить
- complectere; complecti; comprehendere; congregare; conjungere; consociare; jungere; subjungere; conferre;• объединить оба слова (понятия) в одном - utrumque nomen uni subjungere;
-
65 Обыденный
- protritus (verba, oratio); vulgaris (ars; nomen; opinio); quotidianus; -
66 Обыкновенный,
обычный - ordinarius; communis; frequens (verbum upud alios frequens; usus); freqentatus; trivialis; vulgaris (ars; nomen); vulgatus; divulgatus; solitus; quotidianus; simplex; medius; obsoletus; tritus; promiscuus; -
67 Обычный
- vulgaris (ars; nomen); communis; usitatus (res); solitus; sollemnis; assuetus;• обычным способом - sollemniter;
-
68 Оскорбить,
оскорблять - vulnerare (aliquem verbis); vexare (aliquem contumeliis); verberare (aliquem contumeliis); terere (majestatem deorum); stringere (nomen alicujus); laedere; offendere; temerare; violare; -
69 Отчество
- patrium (nomen); patronymum; -
70 Память
- memoria (tenax); recordatio; fama, nomen, existimatio; retinetia (actarum rerum); animus (ex animo excidere, effluere); (компьютера) - instrumentum memoriale, apparatus us memorialis;• вводить в память, сохранить в памяти - in instrumento memoriali condere;
• память есть способность души возобновлять бывшее, хранилище изобретенного умом. - Memoria est, per quam animus repetit illa, quae fuerunt, thesaurus rerum inventarum.
• память верная, твердая - memoria tenax; иметь хорошую п. - memoria vigere;
• прекрасная память - virtus memoriae;
• у него память слаба - memoria ei labat;
• иметь нетвердую память - memoria vacillat;
• иметь большую память - esse magna memoria;
• слабая память - segnis ac lenta memoria;
• не иметь памяти - defici memoria;
• обременять память - memoriam obruere;
• память теряется - memoria occidit;
• Это запечатлено глубоко в моей памяти - hoc in memoria mea penitus insidet;
• врезаться в чью-л. память - alicui in visceribus haerere;
• Пока я буду жив, всегда буду хранить ее в памяти - semper illius meminero, dum vivam; nunquam ex animo discedet illius memoria.
• привести себе что на память - rem in memoriam reducere; rei memoriam renovare;
• изгладить из памяти - rem e memoria evellere;
• Это вышло у меня из памяти - haec exciderunt e memoria;
• выйти из памяти - effluere ex animo;
• Это приходит мне на память - hoc in memoriam redit;
• иметь кого в свежей памяти - tenere vivam alicuius memoriam;
• Это приводит мне на память Платона - haec res affert mihi memoriam Platonis;
• упражнять, изощрять память - memoriam agitare, exercere;
• сохранить в памяти - memoria custodire;
• память его для нас драгоценна - quem memoria colimus;
• воскресить чью память - intermortuam alicuius memoriam renovare;
• истребить память - rei famam supprimere;
• память о нем погибла - periit (vetustate abiit) eius memoria;
• память, передаваемая нашим детям - memoria prodenda liberis nostris;
• увековечить память чего - in animis omnium aliquid condere;
• оставить по себе добрую память - bonam sui famam relinquere;
• оставить по себе память своими заслугами - alios sui memores facere bene merendo;
• составить себе вечную, бессмертную память - immortalitatem adipisci;
• омрачить чью память - famam obscurare;
• Это оскорбляет его память - hoc eius nomini officit, hoc eius famam imminuit, laedit;
• человек, оставивший о себе отличную память - vir liberrimi nominis;
• сегодня память по моем отце - Hodie res divina fit pro anima mei defuncti parentis;
• годы уносят всё, вплоть до памяти - omnia fert aetas, animum quoque;
• если память позволяет (в состоянии удержать) - si memoria suffragatur;
-
71 Пить
- bibere; potare; sumere (aquam; cyathos); suscipere aquam; haurire;• пить из пригоршни - bibere cava manu;
• пить по-гречески (вкруговую за здравие) - bibere Graeco more;
• пить по числу букв в имени чествуемого - bibere nomen alicujus;
• пить по числу желаемых лет жизни - bibere ad numerum;
• человек, чрезмерно пьющий - homo nimii vini;
• пить за здоровье - propinare;
-
72 Повод
- ansa; causa (belli); nomen; occasio; momentum; materia;• дать повод - ansam dare; aperire occasionem ad aliquam rem;
• искать повод - ansam quaerere;
• послужить поводом для чего-л. - praebere causam alicujus rei;
-
73 Повседневный
- vulgaris (ars; nomen; opinio); quotidianus (cotidianus); frequens (verbum upud alios frequens; usus); -
74 Подпись
- subscriptio; titulus (tituli et imagines); nomen subscriptum; subnotatio; -
75 Помогать,
помочь - juvare; adjuvare (aliquem in re aliqua, ad aliquid); adjutare; mederi; medicari; adesse; prodesse; confovere; expedire; bene facere; proficere; subvenire(homini perdito; civitati; priusquam ex castris subveniretur); subventare (alicui); supervenire (alicui); ferre alicui praesidium; suppetias ferre; suppetiari; administrare; valere (contra, adversus aliquid, morbum); succurrere (laborantibus; alicui auxilio; afflictis); subsistere (aerumnis alicujus); sublevare (defendere et sublevare aliquem; patriam pecunia); consulere; secundare; auxiliari;• я чрезвычайно благодарен коллегам, которые мне помогли в этой работе - collegis qui me in opere hoc adjuvarunt gratias quam maximas habeo;
• помогать против ангины - contra anginam prodesse;
• это лекарство помогает превосходно - hoc medicamentum praeclare facit;
• помогать от грибных ядов - venenis fungorum succurrere;
• помочь в нужде - subvenire necessitati;
• не помогать кому-л. - abesse alicui, ab aliquo;
• звание братьев римского народа им нисколько не поможет - longe iis fraternum nomen populi Romani afuturum esse;
• смелым судьба помогает - fortes fortuna adjuvat;
-
76 Порочить
- dedecorare; calumniari (aliquem, aliquid; alicui); maculare; delibare; lacerare; stringere (nomen alicujus); -
77 Почтенный
- pudens (viri); verecundus (nomen populi Romani); observantia dignus; reverendus; reverens; honestus; honoratus; amplissimus; -
78 Предлог
- praepositio; ansa; causa; titulus; vocabulum (varia praedandi vocabula); nomen; praescriptio; praetextum; simulatio;• под предлогом чего-л. - facie alicujus rei; per causam; sub specie, sub titulo (alicujus rei);
• под вымышленными предлогами - fictis causis;
• воспользоваться благовидным предлогом освобождения городов - specioso titulo civitatum liberandarum uti;
• выставлять что-л. в качестве благовидного предлога - speciosum titulum alicujus rei ferre, praetendere, praeferre, praetexere;
-
79 Приводить
- afferre (exemplum); ducere; adducere (exercitum in Italiam; aliquem ad se domum); perducere; obducere; citare; laudare (aliquem auctorem; aliquem testem); proferre; referre; sistere (victimam ante aras); adigere; subigere (naves ad castellum); (в пример) - sumere (homines notos); exsequi (nomen; numerum); admovere (alicui equum); statuere (aliquem ante oculos); supponere; deportare; pertrahere; applicare (captivum; equum alicui);• приведи сюда сестру Анну - Annam huc siste sororem;
• приводить в порядок - disponere; ordinare; in ordinem redigere; constituere; distinguere; temperare;
• приводить в беспорядок - turbare; perturbare;
• приводить в волнение - turbare; excitare;
• приводить в движение - citare; incitare; pellere; impellere; moliri; percire; torquere; versare; vibrare; agitare; ciere;
• приводить в доказательство - afferre (argumento);
• приводить в замешательство - permiscere; turbare; perturbare;
• приводить в прежнее состояние - reparare;
• приводить в изумление - obstupefacere;
• приводить в исполнение - agere; exigere; expedire; patrare; perficere;
• приводить в какое-либо состояние - afficere; referre;
• приводить в оправдание - causari;
• приводить в сильное движение, волнение - permovere;
• приводить в соприкосновение - contaminare;
• приводить в состояние окоченения - obstupefacere;
• приводить в ужас - terrere; perterrere;
• приводить в уныние - frangere;
• привести что-л. в качестве доказательства - sumere aliquid argumenti loco;
• приводить в пример - in exemplum adducere; statuere exemplum in aliquem, in aliquo;
-
80 Привычный
- suetus; consuetus; assuetus; assuefactus; habitualis; vulgaris (ars; nomen; opinio); notus;• отличающееся от привычного не всегда является худшим - non statim deterius est, quod diversum est;
См. также в других словарях:
NOMEN — inrantibus impositum, perectâ Circumcisione Iudaeis, aliis post lustrationem: Omnibus enim gentibus Nomma sua erant seu vocabula, aliis signa, praeter Atlantes, de quibus Pomp. Mela l. 1. c. 8. Ex his, qui ultra deserta esse memoraxtur, Atlantes… … Hofmann J. Lexicon universale
Nomen — may refer to: Nomen, the middle part of Ancient Roman names (see Roman naming conventions) Nomen, the personal name of Ancient Egyptian pharaohs Jaume Nomen (born 1960), Catalan astronomer See also Nomen nescio, abbreviated N.N. , used to signify … Wikipedia
nomen — (izg. nȏmen) m DEFINICIJA 1. ime 2. gram. zajednički naziv za imenske riječi (imenice, zamjenice, pridjeve i brojeve) SINTAGMA nomen est omen (izg. nomen ȅst ȏmen) ime je znamen, znak, slutnja, tj. često samo ime nosi neko značenje koje se… … Hrvatski jezični portal
Nomen — Sn Substantiv per. Wortschatz fach. (20. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. nōmen (auch: Name, Benennung ). Adjektive: nominal, nominell; Verb: nominieren. Ebenso nndl. nomen, ne. noun, nfrz. nom, nschw. nomen, nnorw. nomen; Pronomen, Renommee.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Nomen — »Substantiv; deklinierbares Wort, das weder Pronomen noch Artikel ist (Substantiv und Adjektiv)«: Der grammatische Terminus ist aus lat. nomen »Name, Benennung; Nomen«, das urverwandt mit dt. ↑ Name ist, entlehnt. – Zu lat. nomen als Stammwort… … Das Herkunftswörterbuch
Nomen [1] — Nomen, s. Nomos … Pierer's Universal-Lexikon
Nomen [2] — Nomen (lat.), 1) Name (s.d.), Benennung; 2) Nennwort; scheidet sich in N. substantivum, (Hauptwort) u. N. adjectivum (Beiwort); das erstere wieder in N. appellativum (s. Appellativum) u. N. proprium (Eigenname) … Pierer's Universal-Lexikon
Nomen [1] — Nomen, Mehrzahl von Nomos (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Nomen [2] — Nomen (lat., Mehrzahl nomĭna), zusammenfassende Bezeichnung der Substantiva und Adjektiva (s. d.). N. proprium, Eigenname (s. Name) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Nomen — (lat., »Name«, Mehrzahl Nomĭna), Nennwort, diejenigen Wörter, die entweder ein Ding (Nomina substantīva) oder die Eigenschaft eines Dinges (Nomina adjectīva) bezeichnen; im Rechnungswesen eine Geldpost (Nomina actīva, außenstehende, Nomina… … Kleines Konversations-Lexikon
Nomen — Nomen, lat., Mehrzahl nomina, in der Grammatik das Nennwort. als: n. substantivum, Hauptwort. n. adjectivum, Eigenschaftswort, n. verbum, Zeitwort. N. est omen, lat., der Name sagt oft viel; n. et omen, sein Name sagt, was er ist … Herders Conversations-Lexikon