-
1 nieuchronny
прил.• неизбежный• неотвратимый* * *nieuchronn|yнеизбежный, неотвратимый, неминуемый;\nieuchronnyа zagłada неизбежная гибель
+ nieunikniony, nieodwracalny* * *неизбе́жный, неотврати́мый, немину́емыйnieuchronna zagłada — неизбе́жная ги́бель
Syn: -
2 nieuchronny bieg
неизбежный забегOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny bieg
-
3 nieuchronny kataklizm
неизбежный катаклизмOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny kataklizm
-
4 nieuchronny konflikt
неизбежный конфликтOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny konflikt
-
5 nieuchronny rozgłos
неизбежная известностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny rozgłos
-
6 nieuchronny ruch
неизбежное движениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny ruch
-
7 nieuchronny sukces
неизбежный успехOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny sukces
-
8 nieuchronny werdykt
неизбежный вердиктOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny werdykt
-
9 nieuchronny wybuch
неизбежный взрывOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny wybuch
-
10 konieczny
прил.• неизбежный• необходимый• непременный• нужный• обязательный• потребный* * *1) (nieuchronny) неизбежный, неминуемый2) konieczny (niezbędny) необходимый, нужный, обязательныйdocelowy, końcowy, ostateczny конечный* * *konieczn|y\koniecznyi, \koniecznyiejszy необходимый;uważać za \koniecznyе считать необходимым; ● zło \koniecznyе неизбежное зло
+ nieuchronny, nieodzowny, niezbędny* * *konieczni, konieczniejszyнеобходи́мыйuważać za konieczne — счита́ть необходи́мым
Syn: -
11 fatalny
прил.• гибельный• горестный• грустный• губительный• зловещий• злополучный• катастрофический• летальный• незадачливый• несчастный• неудачливый• неудачный• пагубный• печальный• прискорбный• роковой• смертельный• смертный• смертоносный• ужасный• фатальный* * *fataln|y\fatalnyi, \fatalnyiejszy 1. роковой, фатальный, пагубный;\fatalny zbieg okoliczności роковое стечение обстоятельств; popełnić \fatalny błąd сделать роковую (непростительную) ошибку;
2. неизбежный, неотвратимый;\fatalny kres неизбежный конец;
3. скверный, плохой;\fatalny stan zdrowia плохое (тяжёлое) состояние здоровья; znajdować się w \fatalnyym stanie находиться в плачевном состоянии;
\fatalnya sytuacja gospodarcza тяжёлое экономическое положение+2. nieuchronny, nieodwracalny 3. okropny
* * *fatalni, fatalniejszy1) роково́й, фата́льный, па́губныйfatalny zbieg okoliczności — роково́е стече́ние обстоя́тельств
popełnić fatalny błąd — сде́лать рокову́ю (непрости́тельную) оши́бку
2) неизбе́жный, неотврати́мыйfatalny kres — неизбе́жный коне́ц
3) скве́рный, плохо́йfatalny stan zdrowia — плохо́е ( тяжёлое) состоя́ние здоро́вья
znajdować się w fatalnym stanie — находи́ться в плаче́вном состоя́нии
fatalna sytuacja gospodarcza — тяжёлое экономи́ческое положе́ние
Syn: -
12 niechybny
прил.• безошибочный• надежный• неизбежный• неотвратимый• непогрешимый* * *неизбежный, неминуемый+nieuchronny, pewny
* * *неизбе́жный, немину́емыйSyn: -
13 nieubłagany
nieubłagan|y\nieubłaganyi неумолимый;\nieubłagany los неумолимая (неотвратимая) судьба;
wydać \nieubłaganyą walkę komuś, czemuś объявить беспощадную борьбу с кем-л., чём-л.+bezlitosny, nieprzejednany;
nieuchronny, nieunikniony* * *неумоли́мыйnieubłagany los — неумоли́мая (неотврати́мая) судьба́
wydać nieubłaganą walkę komuś, czemuś — объяви́ть беспоща́дную борьбу́ с ке́м-л., че́м-л.
Syn: -
14 nieunikniony
неизбежный, неминуемый+nieuchronny, niechybny
* * *неизбе́жный, немину́емыйSyn: -
15 unabwendbar
unab'wendbar nieuchronny, niechybny -
16 unausweichlich
unaus'weichlich nieunikniony, nieuchronny; präd nie do uniknięcia, nieuchronnie -
17 unvermeidlich
unver'meidlich nieuchronny, nieunikniony -
18 zwangsläufig
См. также в других словарях:
nieuchronny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, przed którym nie można się uchronić, który na pewno nastąpi; pewny, niechybny, nieunikniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieuchronna katastrofa, zguba, bitwa. Nieuchronny finał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieuchronny — «taki, przed którym nie można się uchronić, który musi nastąpić; nieunikniony, niechybny, nieubłagany» Nieuchronna klęska, zagłada. Nieuchronna starość, śmierć. Nieuchronne zmiany. Nieuchronny koniec … Słownik języka polskiego
Крылатые гусары — «Атака гусарии», А. Орловский. Масло, холст, начало XIX века. Гусария[1], или крыла … Википедия
fatalność — ż V, DCMs. fatalnośćści, blm 1. «splot nieszczęść, niepowodzeń; pech» Fatalność wisi nad kimś, prześladuje, ściga kogoś. 2. rzad. «los nieuchronny, przeznaczenie, nieubłagana konieczność» … Słownik języka polskiego
fatalny — fatalnyni, fatalnyniejszy 1. «przynoszący niepowodzenie; zgubny, feralny, pechowy» Fatalny los. Fatalne następstwa, skutki. Fatalny błąd, przypadek, zbieg okoliczności. Fatalna liczba. 2. «niepomyślny, nieprzyjemny, bardzo zły, okropny» Fatalny… … Słownik języka polskiego
konieczny — koniecznyni, koniecznyniejszy «nie dający się uniknąć, bezwzględnie potrzebny; nieuchronny, nieodzowny, niezbędny, przymusowy» Konieczna operacja. Konieczny wyjazd. Wykształcenie średnie konieczne. ∆ filoz. Sąd konieczny «sąd (twierdzenie)… … Słownik języka polskiego
niechybny — niechybnyni «taki, który z pewnością nastąpi, nie dający się uniknąć; zupełnie pewny; nieuchronny, niezawodny» Niechybna śmierć, zagłada. Grozi mu niechybna ślepota. Niechybna klęska … Słownik języka polskiego
nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć … Słownik języka polskiego
nieuchronnie — «w sposób nieuchronny, bez możności uniknięcia czegoś, nieodwołalnie» Ktoś nieuchronnie skazany na śmierć … Słownik języka polskiego
nieuchronność — ż V, DCMs. nieuchronnośćści, blm rzecz. od nieuchronny Nieuchronność zmian społecznych. Nieuchronność śmierci … Słownik języka polskiego
nieunikniony — «taki, którego nie można uniknąć, który musi nastąpić; nieuchronny, nieubłagany» Nieunikniona konieczność. Nieunikniona operacja, katastrofa … Słownik języka polskiego