-
1 niespokojny
ارزومند ; انديشناك ; خشن ; درشت ; دلواپس ; زبر ; زمت ; متل ; مشتاق ; ناهوار ; ناهنجارواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > niespokojny
-
2 agité
niespokojny -
3 angoisseux
niespokojny -
4 inquiet
niespokojny -
5 troublé
niespokojny -
6 eaglach
niespokojny -
7 nagpipita
niespokojny -
8 متل
niespokojny -
9 biynjalyk
niespokojny; przykry -
10 rahatsyzlanmak
niespokojny; żądny -
11 ανήσυχος
niespokojny przym. -
12 انديشناك
niespokojny; żądnyDictionary Farsi-Polish ( واژه نامه فارسی لهستانی) > انديشناك
-
13 دلواپس
niespokojny; żądny -
14 беспокойный
прил.• bezsenny• niespokojny• ruchliwy* * *kłopotliwy, niespokojny -
15 неспокойный
-
16 restless
['rɛstlɪs]adjto get restless — zaczynać (zacząć perf) się niecierpliwić
* * *1) (always moving; showing signs of worry, boredom, impatience etc: a restless child; He's been doing the same job for years now and he's beginning to get restless.) niespokojny2) (during which a person does not sleep: a restless night.) bezsenny -
17 troubled
[trʌbld]adj* * *1) (worried or anxious: He is obviously a troubled man.) zmartwiony, niespokojny2) (disturbed and not peaceful: troubled sleep.) niespokojny -
18 unsettled
[ʌn'sɛtld]adj* * *1) ((of weather) changeable.) zmienny2) (anxious or restless: in an unsettled mood.) niespokojny -
19 озабоченный
прил.• frasobliwy• niespokojny* * *frasobliwy книжн., strapiony, stroskany, zaaferowany, zafrasowany, zakłopotany, zatroskany, zmartwiony -
20 непокійний
nepokijnyjприкм.
См. также в других словарях:
niespokojny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niespokojnyni, niespokojnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cechujący się brakiem spokoju, stałości, stabilności; pełen zaskakujących zmian, nadmiernie ruchliwy, zakłócający… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niespokojny — niespokojnyni, niespokojnyniejszy 1. «odznaczający się brakiem spokoju, będący w ciągłym ruchu, zmieniający ciągle pozycję, miejsce pobytu; ruchliwy, niezrównoważony» Niespokojny duch. Niespokojny charakter. To niespokojny człowiek. Po narkozie… … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
burzliwy — burzliwywi, burzliwywszy 1. «odznaczający się burzami; pełen burz» Burzliwe lata. Burzliwy rok. Burzliwa pogoda. przen. «obfitujący w niezwykłe wydarzenia, wstrząsy dziejowe, pełen niepokoju, zamętu; niespokojny» Burzliwe czasy. Burzliwe dzieje.… … Słownik języka polskiego
nerwowy — nerwowywi 1. «będący nerwem, dotyczący nerwów, wchodzący w skład nerwu albo złożony z nerwów» Zwoje, centra, włókna nerwowe. Substancja nerwowa mózgu. ∆ anat. Komórka nerwowa → neuron ∆ Tkanka nerwowa «zespół komórek, z których zbudowane są… … Słownik języka polskiego
awanturniczy — «właściwy awanturnikom; gwałtowny, kłótliwy, niespokojny, nieopanowany; pełen awantur; nacechowany awanturniczością, awanturnictwem; ryzykowny, niezwykły» Awanturnicze usposobienie. Film awanturniczy. Powieść awanturnicza. Wyczyny awanturnicze.… … Słownik języka polskiego
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
gorączkowy — 1. «występujący podczas gorączki, będący objawem gorączki» Gorączkowe rumieńce, wypieki. Gorączkowy sen. Gorączkowe majaczenia. 2. «nacechowany pośpiechem, pełen podniecenia, zniecierpliwienia, niepokoju; pośpieszny, niespokojny; wzmożony»… … Słownik języka polskiego
niepewny — niepewnyni a. niepewien (tylko w funkcji orzecznika w zn. 3) 1. «niezupełnie bezpieczny, zawierający ryzyko; trudny do przewidzenia» Niepewny los. Niepewne drogi. ◊ Niepewne jutro «nie zapewniona przyszłość» 2. «taki, na którym nie można polegać … Słownik języka polskiego
niespokojnie — przysłów. od niespokojny a) w zn. 1: Spać niespokojnie. b) w zn. 2: Rozglądać się niespokojnie. Oczy biegały mu niespokojnie … Słownik języka polskiego
rozbiegany — 1. «chodzący szybkimi krokami; śpieszący się; zapędzony» Rozbiegani ludzie. 2. «szybko biegnący, pędzący, toczący się z dużą szybkością; o koniach: ponoszący» Rozbiegana dzieciarnia. Powstrzymać rozbiegane konie. ◊ (do zn. 1 i 2) Rozbiegane oczy… … Słownik języka polskiego