-
1 nieposłuszny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieposłuszny
-
2 nieposłuszny
nieposłuszny ungehorsam, widerspenstig -
3 nieposłuszny
nieposłuszny [ɲɛpɔswuʃnɨ] adjungehorsam, ungezogen -
4 nieposłuszny
прил.• неподатливый• непокорный• непослушный• упрямый* * *nieposłuszn|y\nieposłusznyi непослушный+nieusłucha-ny, krnąbrny, niesforny
* * *непослу́шныйSyn: -
5 nieposłuszny
1. désobéissant2. indiscipliné3. indocile4. insoumis5. réfractaire -
6 nieposłuszny
adj -
7 nieposłuszny
1 crosta 2 easumhal -
8 nieposłuszny
[нєпослушни]adj -
9 nieposłuszny
неслухняний -
10 nieposłuszny
1 magpaglabag2 mapagsalangsang3 maswayin4 palasuway -
11 nieposłuszny
Desobediente -
12 nieposłuszny
ανυπάκουος -
13 nieposłuszny
بدذات ; سرسخت ; سركش ; شرير ; شيطان ; گردنكش ; مقاومواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > nieposłuszny
-
14 nieposłuszny generał
непослушный генералOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieposłuszny generał
-
15 nieposłuszny język
непослушный языкOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieposłuszny język
-
16 nieposłuszny ojciec
непослушный отецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieposłuszny ojciec
-
17 nieposłuszny sęk
непослушная сутьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieposłuszny sęk
-
18 unfolgsam
nieposłuszny -
19 malobea
nieposłuszny, krnąbrny -
20 بدذات
nieposłuszny; nieprzyzwoity; paskudny; zły
См. также в других словарях:
nieposłuszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieposłusznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} niestosujący się do poleceń, nakazów; samowolny, niesforny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieposłuszny smarkacz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieposłuszny — nieposłusznyni, nieposłusznyniejszy «nie spełniający poleceń, nie słuchający rozkazów; krnąbrny, oporny» Nieposłuszny uczeń … Słownik języka polskiego
hardy — hardyrdzi 1. «dumny, wyniosły, butny» Hardy duch. Harda postawa. Harde spojrzenie. Dziewczyna harda jak królowa. 2. «zuchwały, krnąbrny, nieposłuszny» Harde dziecko. Hardzi uczniowie. 3. łow. «o ptakach, zwłaszcza o kuropatwach: nie dający się… … Słownik języka polskiego
krnąbrny — krnąbrnyni, krnąbrnyniejszy «nie dający sobą kierować, uparty, nieposłuszny; znamionujący upór, przekorę» Krnąbrne dziecko. Krnąbrne zachowanie … Słownik języka polskiego
narowisty — «o koniu, ośle itp.: mający narowy; trudny do prowadzenia; uparty, nieposłuszny» … Słownik języka polskiego
niegrzeczny — niegrzecznyni, niegrzecznyniejszy «nieuprzejmy, źle wychowany; ordynarny, grubiański, szorstki; o dziecku: kapryśny, nieposłuszny, niesforny, swawolny» Niegrzeczne słowa. Niegrzeczne zachowanie, postępowanie. Niegrzeczni synowie. Był niegrzeczny… … Słownik języka polskiego
niekarny — niekarnyni «nie będący karnym, nie chcący się podporządkować; samowolny, niezdyscyplinowany, nieposłuszny» Niekarny oddział żołnierzy. Niekarni uczniowie. Niekarny pies … Słownik języka polskiego
nieposłusznie — nieposłusznieej przysłów. od nieposłuszny … Słownik języka polskiego
niesforny — niesfornyni, niesfornyniejszy «nie dający się ująć w karby; nie chcący się podporządkować; niezdyscyplinowany, nieposłuszny, buntowniczy» Niesforne dzieci. Niesforna gromada chłopców. przen. Niesforny kosmyk włosów … Słownik języka polskiego
niesubordynowany — niesubordynowanyni «odznaczający się niesubordynacją; niezdyscyplinowany, nieposłuszny, samowolny» Niesubordynowana pracownica … Słownik języka polskiego
oporny — opornyni, opornyniejszy 1. «przeciwstawiający się, opierający się cudzej woli, przemocy; nieustępliwy, nieposłuszny» Oporny płatnik. Oporny wobec czyichś żądań. 2. «nie poddający się działaniu jakiejś siły; stawiający opór» Długo mocował się z… … Słownik języka polskiego