-
1 nawoływać
(-uję, -ujesz); vt( krzyczeć) to call* * *ipf.1. (= wołać) call.2. (= zachęcać) exhort, incite, urge ( kogoś do (zrobienia) czegoś sb to (do) sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nawoływać
-
2 nawoł|ywać
impf Ⅰ vt 1. (przywoływać) to call [osobę]- nawoływała, żeby się zatrzymał she kept calling to him to stop2. przen. (nakłaniać) to call (do czegoś for sth)- nawoływać kogoś do pracy to exhort sb to work- nawoływać ludzi do skruchy to call (up)on people to repent- nawoływać robotników do strajku to call (up)on workers to strike- nawoływać kogoś do nienawiści rasowej to incite sb to racial hatredⅡ nawoływać się to call to each otherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nawoł|ywać
-
3 apelować
(-uję, -ujesz); vi; PRAWO* * *ipf.1. (= nawoływać, wzywać, prosić) appeal, make a plea (do kogoś/czegoś to sb/sth) ( o coś for sth).2. prawn. appeal ( od czegoś for sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > apelować
-
4 hukać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hukać
-
5 wrzaskliwie
adv. grad. [bawić się, rozmawiać, nawoływać się] noisily* * *adv.(bawić się, rozmawiać) noisily.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrzaskliwie
-
6 huka|ć2
impf (nawoływać) to shout, to yellThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > huka|ć2
См. также в других словарях:
nawoływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, nawoływaćłuję, nawoływaćłuje, nawoływaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wołać długo, uporczywie, raz za razem; wydawać okrzyki w celu przywołania kogoś; przywoływać kogoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawoływać — ndk VIIIa, nawoływaćłuję, nawoływaćłujesz, nawoływaćłuj, nawoływaćywał, nawoływaćywany 1. «wołać długo, uporczywie, raz za razem; wydawać okrzyki; przyzywać kogoś, coś; przywoływać» Nawoływać hop, hop! Nawoływać psy. 2. «wzywać do czegoś,… … Słownik języka polskiego
nawoływać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wołać się wzajemnie, przywoływać jeden drugiego, przyzywać się, skrzykiwać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawoływać się w lesie. Nawoływać się z daleka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przez — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku» 1. «będący wykładnikiem relacji przestrzennej między wykonawcą czynności a początkiem i końcem drogi ruchu lub między wykonawcą czynności a przeszkodą… … Słownik języka polskiego
prostować — czyjeś ścieżki «nawoływać do dobrego, pouczać o tym, co dobre, naprawiać czyjeś błędy»: (...) biegli do niej jak do najczulszej matki, gdyż potrafiła dawać im zbawienne rady, prostować ścieżki i kształtować osobowości. T. Kwiatkowski, Panopticum … Słownik frazeologiczny
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
helokać — ndk I, helokaćam, helokaćasz, helokaćają, helokaćaj, helokaćał gw. «śpiewnie nawoływać się w górach, wykrzykując helo, helo» … Słownik języka polskiego
hukać — ndk I, hukaćam, hukaćasz, hukaćają, hukaćał huknąć dk Va, hukaćnę, hukaćniesz, hukaćnął, hukaćnęła, hukaćnęli, hukaćnąwszy 1. «o niektórych ptakach i owadach: wydawać głuchy, przeciągły lub przerywany głos, dźwięk» Hukały sowy i puszczyki. 2.… … Słownik języka polskiego
nawołująco — przysłów. od nawołujący (p. nawoływać) … Słownik języka polskiego
prostować — ndk IV, prostowaćtuję, prostowaćtujesz, prostowaćtuj, prostowaćował, prostowaćowany 1. «czynić prostym, równym coś krzywego, zgiętego, nierównego itp.; nadawać czemuś prosty kierunek; wyprostowywać, wyrównywać, wygładzać» Prostować zgięty gwóźdź … Słownik języka polskiego
przynaglająco — «w sposób przynaglający» Nawoływać przynaglająco kogoś … Słownik języka polskiego
