-
1 naufragium
naufragium naufragium, i n кораблекрушение -
2 naufragium
ī n. [ navis + frango ]facere n. (naufragia) C, Sen — потерпеть кораблекрушениеn. in portu facere погов. Q = — потерпеть неудачу, когда цель уже совсем близкаtabula ex naufragio C — уцелевшая от кораблекрушения доска, перен. соломинка, за которую хватается утопающий, единственное средство к спасению, последняя надежда2) несчастье, поражение, гибель, катастрофа, разорение (n. patrimonii C)n. rei familiaris C — совершенное расстройство (потеря) имущества, разорение, крах3) pl. обломки, остатки ( naufragia Caesaris amicorum C) -
3 naufragium
1) кораблекрушение (1. 1 pr. § 5. 1. 3. pr. 1. 4. 5. 7 D. 47, 9. tit. C. 11, 5). 2) остатки: naufr. suum colligere (1. 12 pr. D. eod.);naufr. supprimere (1 3 § 4 D. 48, 8).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > naufragium
-
4 naufragium
, i nкораблекрушение -
5 facio
fēcī, factum, ere (арх.: imper. face = fac ; fut. II faxo = fecero; pf. conjct. faxim = fecerim; pass. см. fīo)1) делать (statua ex aere facta C; scuta ex cortĭce f. Cs); производить, совершать (impĕtum in hostem C; eruptiones ex oppīdo Cs; incursionem L); изготовлять, выделывать (caseum, vinum Vr); строить, сооружать (muros, classem, pontem in Arări Cs); раскидывать, разбивать (castra Cs, C); разводить, добывать ( ignem ex lignis C); прокладывать, проводить (viam sibi L; semĭtam Pl)quo facto Pt — когда это было сделано (совершено, готово), т. е. после этого2) воспитывать, формировать ( mores Sen)3) производить, порождать, выделять ( calorem PM); класть, откладывать ( ova Vr); выводить (pullos Vr; subolem Col, PM); давать ( multam herbam Col)4) произноситьf. verba C, L — говорить5) сочинять, слагать (orationem C; versus C, H); составлять, писать ( litteras ad aliquem C)7) разрешать, позволять, предоставлять ( alicui transĭtum L)f. alicui potestatem (gratiam или copiam) dicendi L — позволить говорить (предоставить слово) кому-л.8) поступать, действовать, вести себя (humaniter C; arroganter Cs; bene, male alicui Pl, Ter etc.; contra aliquem Sl)alicui aegre f. Ter — огорчать кого-л.f. cum (ab) aliquo C, Nep etc. — действовать заодно с кем-л. (поддерживать кого-л.)f. adversus aliquem L etc. — быть (действовать) против кого-л.9) ( о правонарушениях) совершать (scelus, facinus, caedem, furtum Pl, C etc.)10) приносить в жертву (Jovi aliquid L или aliquā re Vr)f. sacra (sacrificium или res divīnas) C — совершать жертвоприношения11) (тж. bene f. Sen etc.) благотворно действовать, помогатьnec coelum nec aquae faciunt O — плохо действуют (на меня здесь) и климат, и вода12) быть полезным, иметь значениеplurimum facit diligenter nosse causas Q — чрезвычайно важно основательно знать суть делаgratiam f. delicti Sl — прощать (чью-л.) провинность14) брать, забирать, захватывать (praedam Cs, Nep; manubias C)15) получать (stipendia Sl, L); зарабатывать (lucrum C; assem Pt); наживать, накоплять ( maximam pecuniam C)corpus f. CC, Ph — полнеть16) собирать, взыскивать ( tribūtum C)17) набирать (exercitum C, VP; auxilia mercēde T)18) проделывать, проходить, пробегать (iter C; cursu quinquaginta stadia Just)20) составлять, равняться (duplicatum jugĕrum Col; dodrantem bonorum Dig)21) приносить, воздавать ( gratulationem alicui C)gratiam f. alicui alicujus rei L — благодарить кого-л. за что-л.22) заниматься (какой-л. профессией)f. argentariam C — вести денежные операции (быть менялой)medicinam f. Pl, Ph — заниматься врачеваниемmedicinam f. alicui C — лечить кого-л.23) быть способным (пригодным), подходить, соответствовать ( ad aliquid или alicui rei)24) заключать (pacem, indutias C)25) совершать, осуществлять, проводитьf. bellum Cs — начинать войну или Cs, C вести войнуproelio facto Cs — после бояfugam f. Sl, L — обращать и обращаться в бегствоf. deditionem Sl — сдаваться (победителю)f. moram alicui Pl, C — задерживать кого-л.comitia f. C — проводить комиции (собрания)26) выполнять (promissa C; imperata Cs)jussa f. O — повиноваться приказаниям27) устраивать (cenas, ludos C)28) возбуждать, вызывать (desiderium alicui alicujus rei L; spem C, L; suspicionem C); причинять, доставлять ( dolorem alicui C); внушать (metum CC, T, L)f. fletum C и f. flere O — доводить до слёзfidem alicui f. L — внушить кому-л. уверенность (убедить кого-л.) (в чём-л.)29) обусловливать, создаватьquid sit, quod memoriam facit Q — (вопрос о том), в чём сущность памяти30) терпеть, нести (detrimentum, damnum C)naufragium f. C etc. — терпеть кораблекрушениеf. vitium C, PM — приходить в негодность, портиться31) допускать, (пред)полагать, воображатьfac, qui ego sum, esse te C — вообрази, что ты — я, т. е. представь себя на моём местеse f. — делать вид, прикидываться (se f. alias res agere C)32) делать (кого-л. кем-л.), выбирать или назначать (aliquem herēdem, consulem C etc.)f. aliquem reum C — привлечь кого-л. к судебной ответственностиaliquem testem f. Ter, L — взять кого-л. в свидетелиse aliquem f. Ter, C — прикинуться кем-л. (выдать себя за кого-л.)33) превращать, обращать (Siciliam provinciam f. VP)aliquem certum ( certiorem) f. Pl, V etc. — поставить кого-л. в известность34) делать чьим-л. достоянием, присваиватьoptionem alicujus f. Sl — предоставить кому-л. выборaliquem sui juris f. VP — подчинить себе кого-л.aliquem proprii juris f. Just — предоставить кому-л. независимостьaliquam terram suam f. Cs — завладеть какой-л. землёй35) ценить, уважать, ставить (maximi, pluris, parvi, minimi, nihili Pl, Ter, C etc.)aequi bonique f. aliquid C — быть вполне удовлетворённым чём-л.36) выводить на сцену, представлять (bonas matrōnas, meretrīces malas Ter)37) (тж. se f.) отправляться, направляться ( ad stelas Pt)se intra limen f. Ap — переступить порогhaec ut primum ante judĭcis conspectum facta es Ap — как только она (Венера) предстала перед судьёй (Парисом)incumbite in causam, ut facitis O — работайте (и впредь) над этим, как работаетеf. non possum, quin ad te litteras mittam C — не могу (удержаться, чтобы) не послать тебе письма40) euph.si quid eo factum esset C — если с ним что-л. случится (т. е. если он умрёт)suae rei causā f. Pt — ventrem exoneraref. Ctl, Pers, J, O, Pt, M — concumbere41) (как вспом. гл. для описательно-подчёркнутой императивности)fac fideli sis fidelis Pl — будь верен тому, кто верен (тебе)fac exspectes O — ожидай -
6 fortuitus
fortuītus, a, um [ fors I ]1) случайный, нечаянный (praesensiones, concursus C); случайно возникший ( naufragium T)2) простой, естественный ( caespes H)3) неподготовленный, импровизированный (oratio subĭta et fortuita C) -
7 naufrago
āvī, —, āre [ naufragium ]n. circa fidem Vlg — утратить веру -
8 patior
passus sum, patī depon.1) терпеть, претерпевать, переносить (dolores, servitutem C; naufragium SenT, Eutr; sitim L)supplicium patitur non nova culpa novum O — не я первый совершил этот проступок, но первый несу за него кару терпеливо сносить, переносить (omnia C; pauperiem H)quidvis et facere et p. H — (нужда заставляет) делать и выносить всё, что придётсяp. muliebria Sl, Pt или venĕrem O, тж. p. virum Sen, Pt, Tert — viro subire2) страдать, мучитьсяnihil gravius audenti, quam ignavo patiendum (est) T — храбрецу приходится страдать ничуть не больше, чем трусу3)а) подвергаться, испытывать (p. injuriam Sen)p. scelus SenT — быть жертвой преступления4) разрешать, допускать, позволять (aliquid C, Sl etc.)qui oculos nostros patiuntur Sen — то, что доступно нашему глазуp. non potest divitias Sen — богатство кружит ему головуnon possum p., quin tibi caput demulceam Ter — не могу удержаться, чтобы не обнять тебя5) грам. иметь страдательное значение6) продолжаться, длиться, существовать ( novem saecula passa cornix O)7) получать, обретать (bonum Pl; quietem QC). — см. тж. patiens -
9 casus
1) падение (1. 5 § 6 D. 9, 3). 2) наступление известного события, обстоятельства, условия (1. 4 D. 28, 6);stipulari in casum mortis, divortii, in omnem casum (1. 29 § 1 D. 23, 4. 1. 37 § 4 D. 32); (1. 5 § 2 D. 46, 7);
omnes casus comprehendere (1. 10 D. 1, 3);
casum ad jus aptare (1. 29 § 7 D. 28, 2);
in ejusmodi, in his casibus (1. 37 eod. 1. 17 § 5 D. 1, 7);
nullo casu (1. 27 D. 39, 6);
in eum vasum res pervenit, a quo incipere non potest (1. 16 D. 9., 2. 1. 85 § 1 D. 50, 17);
casus evictionis (1. 11 D. 21, 2);
c. libertatis implicitus est statulibero (1. 6 D. 2, 9);
3) случай, т. е. а) событие, которое не зависело от воли человека: conditio, quae in aliquo casu consistit, условие, осуществление коего не зависит от воли человека (1. 33 § 1 D. 40, 5), тк. conditio casualis противоп. potestativa или in potestate posita (l. 6 C. 6, 27. 1. 1 §7 C. 6, 51);) в учении о вознаграждении убытков casus обоз. всякое случайное событие, причиняющее вред, за который однако ж никто не отвечает: naufragium, ruina, incendium vel alius similis casus;novus c. successionis (pr. J. 3, 11).
c. major (1. 6 § 9. 1. 7 pr. D. 2, 13);
eos casus fortuitos non praestare, прот. dolus и culpa (1. 18 pr. D. 13, 6. 1. 1. § 35 D. 16, 3);
propter majores casus non teneri (§ 2 J. 3, 14), casum praestare debere (1. 11 D. 3, 5);
damna, quae casu contigerunt (1. 41 § 7 D. 40, 5);
majore casu rem amittere (1. 1 § 4 D. 44, 7), casu interire (1. 22 D. 3, 5), casu magis, quam culpa fieri (1. 52 § 4 D. 9, 2);
magis casibus, quam mandato imputari (1. 26 § 6 D. 17, 1);
4) вооб. несчастие, несчастный случай (1. 1 § 3. 5 D. 3, 1);c) в области уголовного права - всякий несчастный случай, которого не имел в виду виновник вреда (1. 11 § 2 D. 48, 19. 1. 5 § 2 eod. 1. 1 § 3 D. 48, 8. 1. 9 D. 47, 9. 1. 7 § 4 D. 2, 1).
ager casum passus (1. 12 pr. D. 7, 1); (1. 11 § 5 D. 4, 4);
adverso c. laborare (1. 1 pr. D. 4, 6);
cas. adversaque fortuna (1. 83 § 5 D. 45, 1); (1. 23 D. 50, 17);
5) в граммат. cas. sinularis - pluralis, единств., множеств. число (1. 122 D. 50, 16).c. repentinus, внезапная смерть (1. 3 C. 3, 28).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > casus
-
10 supprimere
1) утаивать, похищать (1. 44 D. 41, 1. 1. 51 § 1 D. 17, 2. 1. 3 § 11 D. 49, 14);supprim. merces (1. 3 § 3 D. 47, 20);
naufragium (1. 3 § 4 D. 48, 8);
testamentum (1. 3 § 6 D. 43, 5);
tabulas (1. 10 § 2 D. 29, 3); скрывать;
2) задерживать кого (1. 3 § 8 D. 47, 9)supprim. conditionem statuliberi (1. 9 § 1 D. 40, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > supprimere
-
11 perago
, peregi, peractum, peragere 3совершать, справлять, проводить♦ naufragium peragere потерпеть кораблекрушение
См. также в других словарях:
NAUFRAGIUM — quoties imminebat, vectores omnes, apprehenfâ???malô; unde Horat. l. 1. Carm. Od. 14. v. 10. Non Di, quos iterum pressa voces malo; convertebantur in puppim, ut inde in, auxilium suum, Deos, qui in ea siguratierant, i. e. Tutelaresnavis,… … Hofmann J. Lexicon universale
Naufragium — Le mot naufragium désigne, dans la Rome antique, le bris d un navire, et plus généralement la perte d un navire par fortune de mer. Parfois les objets qui se trouvaient sur le navire qui a péri sont qualifiés de naufragium. La législation romaine … Wikipédia en Français
Naufragium — Nau|fra|gi|um* das; s, ...ia <aus gleichbed. lat. naufragium> (veraltet) Schiffbruch … Das große Fremdwörterbuch
naufragium — Shipwreck … Ballentine's law dictionary
NAVIS Fracta seu naufragium passa — Fisci olim hodieque apud varias gentes. Refert Sopater et Syrianus in Hermogenem p. 107 Curius Fortunatus Art. Rhetor. l. 1. p. 46. Alii, non res dun. taxat naufragiô deperditas, sed et quae naves naufragium paslae continerent, Publicanorum… … Hofmann J. Lexicon universale
Commune naufragium omnibus est consolatio. — См. На людях и смерть красна … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
naufrage — [ nofraʒ ] n. m. • 1549; naffrage 1414; lat. naufragium, de navis « bateau » et frangere « briser » 1 ♦ Perte totale ou partielle d un navire par un accident de navigation. ⇒ fortune (de mer), submersion. Faire naufrage. ⇒ couler, sombrer. Débris … Encyclopédie Universelle
naufragé — naufrage [ nofraʒ ] n. m. • 1549; naffrage 1414; lat. naufragium, de navis « bateau » et frangere « briser » 1 ♦ Perte totale ou partielle d un navire par un accident de navigation. ⇒ fortune (de mer), submersion. Faire naufrage. ⇒ couler,… … Encyclopédie Universelle
naufragiu — NAUFRÁGIU, naufragii, s.n. Accident suferit de o navă, care duce la scufundarea ei sau la imposibilitatea de a şi continua călătoria. [pr.: na u ] – Din lat. naufragium, it. naufragio. Trimis de cornel, 04.06.2004. Sursa: DEX 98 NAUFRÁGIU s.… … Dicționar Român
perdre — Perdre, Perdere, Disperdere, Amittere. Perdre quelque chose que ce soit, Naufragium facere. Perdre courage, Animos submittere, cerchez le mot Courage. Le Roy perdit toute contenance, Adeo perturbauit ea vox regem, vt non color, non vultus ei… … Thresor de la langue françoyse
naufragio — (Del lat. naufragium.) ► sustantivo masculino 1 NÁUTICA Hundimiento de una embarcación en el agua de forma accidental. 2 NÁUTICA Buque naufragado cuya situación ofrece peligro para los navegantes. 3 Desgracia, ruina o pérdida grande: ■ su… … Enciclopedia Universal