Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

naufragio

  • 1 enato

    ē-nato, āvī, ātum, āre
    1) выплывать ( cum sarcĭnis Sen); спасаться вплавь (ex naufragio rhH.)
    2) выпутаться, вывернуться C, Pt

    Латинско-русский словарь > enato

  • 2 intercipio

    inter-cipio, cēpī, ceptum, ere [ capio ]
    i. venenum C — выпить яд, предназначенный для другого
    i. hastam V — быть поражённым копьём, брошенным в другого
    2) захватывать (naves Cs; commeatum Cs, L; i. magnum numerum jumentorum Cs); отнимать, отбивать, похищать (aliquid ab aliquo Lиi. aliquid alicui O; veram laudem Ph)
    i. usum aurium QCлишать слуха
    terga caput tangunt, colla intercepta videntur O — головы соприкасаются с туловищами, (а) шеи словно отняты (исчезли) ( о превращении людей в лягушек)
    3) губить, лишать жизни (i. aliquem veneno T)
    interceptus PJ — похищенный (смертью), умерший
    4) преграждать, отрезывать ( medio itinere intercepto L)
    5) прерывать, перебивать ( medios sermones O)

    Латинско-русский словарь > intercipio

  • 3 naufragium

    ī n. [ navis + frango ]
    n. in portu facere погов. Q = — потерпеть неудачу, когда цель уже совсем близка
    tabula ex naufragio C — уцелевшая от кораблекрушения доска, перен. соломинка, за которую хватается утопающий, единственное средство к спасению, последняя надежда
    2) несчастье, поражение, гибель, катастрофа, разорение (n. patrimonii C)
    n. rei familiaris C — совершенное расстройство (потеря) имущества, разорение, крах
    3) pl. обломки, остатки ( naufragia Caesaris amicorum C)

    Латинско-русский словарь > naufragium

  • 4 neque

    1) арх. = non (senatori, qui nec aderit, culpa esto lex ap. C); в классической латыни тк. в виде приставки: necopinatus, negotium
    2) и не, также не (non vidi n. scio C)
    nec in paupertatem cadere nec procul a paupertate discedere Sen — не впадать в бедность, но и не стремиться далеко уйти от бедности
    Druĭdes a bello abesse consuerunt (= consueverunt) n. tributa pendunt Csдруиды обыкновенно не участвуют в походах и не платят податей
    3) ( после предшествующего утверждения) но не (prodesse qui vult, nec potest PS)
    Romani hostem in fugam dederunt n. persĕqui potuerunt Cs — римляне обратили неприятеля в бегство, но не смогли его преследовать
    4)
    n. is (ea, id) — и притом не (erant in eo plurimae litterae n. eae vulgares C)
    neque eo minus L (или secius Nep) — и тем не менее
    saxa, nec modica L — камни и, притом, огромные
    5)
    n. vero C etc.но не
    n. enim C etc.ибо не
    n. quisquam C etc.и никто
    necneили нет (factum sit necne, quaeritur C)
    7)
    n. nōn (necnōn) — и конечно, а также, да и
    n. haec tu non intellĕgis C — и ты, конечно, это понимаешь
    8)
    n. aut... aut (vel... vel) — и ни... ни C, Su etc.
    9)
    n.... n. — ни... ни, как не... так и не (virtus n. naufragio n. incendio amittitur C; n. mora, n. requies V)
    10)
    n... et (que) — с одной стороны не..., но с другой стороны
    quod neque natum unquam sit et semper sit futurum C — (не бывает такого живого существа), которое никогда бы не родилось и никогда не умирало
    11)
    et... n. — (хотя) с одной стороны..., но, с другой, не...
    et horum utrumque neque praeterea quicquam potest accidere C — из обоих этих случаев оба возможны, никакой же другой возможности нет

    Латинско-русский словарь > neque

  • 5 ex

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ex

  • 6 e

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > e

  • 7 perimere

    уничтожать, разрушать, напр. navis (naufragio) peremta (1. 36 § 1 D. 6, 1. 1. 6 D. 22, 2. 1. 83 § 5 D. 45, 1); также = occidere, interimere s. 1. (§ 10 I. 4, 3. 1. 1 § 2 C. 1, 11. 1. 9 C. 6, 35); особ. = exstinguere s. 1., perimi = evanescere (§ 11 I. 3, 1. 1. 2 C. 6, 59);

    ius possessionis peremtum (1. 44 pr. D. 41, 2);

    perim. usumfructum (1. 17 § 2 D. 7. 1. 1. 1 § 3 D. 7, 4. 1. 11 § 1 D. 13, 7. 1. 1 § 2. 1. 13 § 2 D. 20, 1);

    donationem (1. 20 D. 24, 1. 1. 64 D. 32. 1. 11 D. 34, 4);

    obligationem (1. 4 D. 2, 15. 1. 100 D. 45, 1. 1. 13 D. 45, 2. 1. 5. 14 D. 46, 1. 1. 31 § 1 D. 46, 2);

    actionem (1. 1 § 1. 1. 2 § l D. 2, 9. 1. 1 § 2 D. 2, 12. l. l § 2 D. 15, 3. 1. 35 § 1 D. 19, 2. 1. 34 § 1 D. 44, 7. 1. 75. 76 D. 46, 3). Peremtorius, прекращaющий, exceptio peremt. (исключающая возможность иска навсегда) прот. dilatoria (см. cit. § 9 I. 4, 13. 1. 68 - 73 D. 5, 1. 1. 53 § 1. 1. 54 pr. 59 § 3 D. 42, 1. 1. 2. 9 C. 7, 43).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > perimere

См. также в других словарях:

  • naufragio — sustantivo masculino 1. Pérdida de una embarcación en el mar, en el río o en un lago: el naufragio de un mercante. 2. Gran desgracia, desastre: El naufragio de la empresa lo ha conducido a la desesperación. El naufragio de su matrimonio le amarga …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • naufragio — /nau fradʒo/ s.m. [dal lat. naufragium, comp. di navis nave e tema di frangĕre rompere ]. 1. (marin.) [sommersione o perdita totale di una nave per grave avaria del suo scafo: fare n. ; scampare a un n. ] ▶◀ ‖ affondamento. 2. (fig.) [totale… …   Enciclopedia Italiana

  • naufrágio — s. m. 1. Perda (do navio no mar). 2. Ato de se afundar (o navio). 3.  [Figurado] Desgraça considerável; ruína …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • naufragio — (Del lat. naufragĭum). 1. m. Pérdida o ruina de la embarcación en el mar o en río o lago navegables. 2. Pérdida grande; desgracia o desastre. 3. Mar. Buque naufragado, cuya situación ofrece peligro para los navegantes …   Diccionario de la lengua española

  • Naufragio — Representación pictórica de Willy Stöwer del naufragio del RMS Titanic, uno de los naufragios más famosos del siglo XX. Un proceso por el que una embarcación se hunde mientras esta navega por el mar, un río, lago, laguna o cualquier otra masa de… …   Wikipedia Español

  • naufragio — (Del lat. naufragium.) ► sustantivo masculino 1 NÁUTICA Hundimiento de una embarcación en el agua de forma accidental. 2 NÁUTICA Buque naufragado cuya situación ofrece peligro para los navegantes. 3 Desgracia, ruina o pérdida grande: ■ su… …   Enciclopedia Universal

  • naufragio — nau·frà·gio s.m. AD 1. sommersione totale di una nave per grave avaria del suo scafo dovuta a varie cause fra cui una tempesta, una collisione, un incendio e sim.: subire, evitare un naufragio | estens., naufragio aereo, sinistro in cui l… …   Dizionario italiano

  • naufragio — {{#}}{{LM N27068}}{{〓}} {{SynN27736}} {{[}}naufragio{{]}} ‹nau·fra·gio› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Pérdida o ruina de una embarcación en un lugar navegable. {{<}}2{{>}} Pérdida, desgracia o desastre muy graves: • el naufragio de una… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • naufragio — (m) (Intermedio) accidente que consiste en el hundimiento de una embarcación Ejemplos: El naufragio del Titanic fue provocado por el choque contra un iceberg. Pocas personas sobrevivieron el naufragio del barco. Sinónimos: pérdida, fracaso,… …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • naufragio — s m 1 Hecho de naufragar: el naufragio del Titanic, un naufragio financiero 2 Embarcación que queda hundida en el fondo del mar, de un lago, etcétera …   Español en México

  • Naufragio de la torpedera de mar Rosales — El naufragio de la torpedera de mar Rosales, que tuvo lugar en 1892 en las costas del Uruguay, tragedia en la que sobrevivieron la mayor parte de los oficiales pereciendo la mayoría de los tripulantes, representó uno de los más polémicos… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»