-
1 naufragium
naufragium, iī, n. (navifragium, von navis u. frango), der Schiffbruch, I) eig.: naufragium (naufragia) facere, Sch. leiden, Cic. u. Sen.: u. dafür n. pati, Sen. poët. u. Eutr.: naufragio perire, Cic., interire, Caes.: falsa naufragia ementiri, Liv.: quae e naufragio possent enatare, sich mit ans Land retten, Vitr.: exanimata naufragiis corpora (die Leichname der Schiffbrüchigen) supina iacebant aut prona, Amm.: quasi naufragiis magnis multisque coortis, nach gewaltigem u. häufigem Schiffbruche, Lucr. 2, 552. – Sprichw., cupio istorum naufragia ex terra intueri, in Sicherheit ihre Gefahren anzusehen, Cic. ad Att. 2, 7, 4. – naufragium in portu facere, am Ziele noch verunglücken, Ps. Quint. decl. 12, 23. – im Bilde, wie Schiffbruch = Unglück, (unglückliches) Schicksal, Zerrüttung, patrimonii, rei familiaris, Cic.: excipe naufragium nostrum, mein Unglück = mich Unglücklichen, Ov.: mollia naufragiis litora posse dari, mein Schicksal könne durch Anweisung einer milderen Gegend erleichtert werden, Ov.: me delectat ex hoc naufragio tabula (Rettungsbrett = Trostmittel), Cic.: naufragii reliquias colligere (im Bilde), Liv.; vgl. reliquias tantae cladis velut ex naufragio colligere, Liv.: ex naufragio patriae salvus nemo potest enatare, Cornif. rhet. – insbes. von einer Niederlage zur See und zu Lande, naufragium maris, Iustin.: pauci naufragii comites, Iustin.: naufragium facere (erleiden), Nep.: per Italiam naufragia sua latius trahere, Flor.; vgl. Duker Flor. 1, 13, 19. – II) meton., die vom Schiffbruch auf der See umhertreibenden od. aufgefischten Gegenstände, Trümmer, Überreste, schiffbrüchiges Gut, naufragium suum colligere, Ulp. dig. 49, 9, 12: naufragium supprimere, Marcian. dig. 48, 8, 3. § 4: totum inter Siciliam Sardiniamque pelagus naufragio suo operire (v. Schiffen), Flor. 2, 2, 36; nubifer eurus naufragium spargens, Sil. 10, 323. – im Bilde illa naufragia Caesaris amicorum, Cic. Phil. 13, 3: naufragia rei publicae colligere, Cic. Sest. 15.
-
2 naufragium
naufragium, iī, n. (navifragium, von navis u. frango), der Schiffbruch, I) eig.: naufragium (naufragia) facere, Sch. leiden, Cic. u. Sen.: u. dafür n. pati, Sen. poët. u. Eutr.: naufragio perire, Cic., interire, Caes.: falsa naufragia ementiri, Liv.: quae e naufragio possent enatare, sich mit ans Land retten, Vitr.: exanimata naufragiis corpora (die Leichname der Schiffbrüchigen) supina iacebant aut prona, Amm.: quasi naufragiis magnis multisque coortis, nach gewaltigem u. häufigem Schiffbruche, Lucr. 2, 552. – Sprichw., cupio istorum naufragia ex terra intueri, in Sicherheit ihre Gefahren anzusehen, Cic. ad Att. 2, 7, 4. – naufragium in portu facere, am Ziele noch verunglücken, Ps. Quint. decl. 12, 23. – im Bilde, wie Schiffbruch = Unglück, (unglückliches) Schicksal, Zerrüttung, patrimonii, rei familiaris, Cic.: excipe naufragium nostrum, mein Unglück = mich Unglücklichen, Ov.: mollia naufragiis litora posse dari, mein Schicksal könne durch Anweisung einer milderen Gegend erleichtert werden, Ov.: me delectat ex hoc naufragio tabula (Rettungsbrett = Trostmittel), Cic.: naufragii reliquias colligere (im Bilde), Liv.; vgl. reliquias tantae cladis velut ex naufragio colligere, Liv.: ex naufragio patriae salvus nemo potest enatare, Cornif. rhet. – insbes. von einer Niederlage zur See und zu Lande, naufragium maris, Iustin.: pauci naufragii————comites, Iustin.: naufragium facere (erleiden), Nep.: per Italiam naufragia sua latius trahere, Flor.; vgl. Duker Flor. 1, 13, 19. – II) meton., die vom Schiffbruch auf der See umhertreibenden od. aufgefischten Gegenstände, Trümmer, Überreste, schiffbrüchiges Gut, naufragium suum colligere, Ulp. dig. 49, 9, 12: naufragium supprimere, Marcian. dig. 48, 8, 3. § 4: totum inter Siciliam Sardiniamque pelagus naufragio suo operire (v. Schiffen), Flor. 2, 2, 36; nubifer eurus naufragium spargens, Sil. 10, 323. – im Bilde illa naufragia Caesaris amicorum, Cic. Phil. 13, 3: naufragia rei publicae colligere, Cic. Sest. 15.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > naufragium
-
3 naufragium
naufrăgĭum, ii, n. [for navifragium, from navis-frango], a shipwreck.I.Lit.:B.multi naufragia fecerunt,
Cic. Fam. 16, 9, 1:naufragio perire,
id. Deiot. 9, 25:naufragio interire,
Caes. B. C. 3, 27:naufragio interceptus,
Tac. A. 14, 3; Flor. 3, 10, 7:nullum conferri posse Naufragium velis ardentibus,
Juv. 12, 22:pati,
Sen. Herc. Oet. 118.—Prov.:naufragia alicujus ex terrā intueri,
to behold the ruin of others from a position of safety, Cic. Att. 2, 7, 4 (cf. Lucr. 2, 1):naufragium in portu facere,
i. e. to fail when on the verge of success, Quint. Decl. 12, 23.—Poet., transf.1.A storm:2.naufragiis magnis multisque coörtis,
Lucr. 2, 552.—The remains of a shipwreck, a wreck:II.Eurus Naufragium spargens operit freta,
Sil. 10, 323.—Trop., shipwreck, ruin, loss, destruction:B.naufragium fortunarum,
Cic. Rab. Perd. 9, 25:luculenti patrimonii,
id. Phil. 12, 8, 19:rei familiaris,
id. Fam. 1, 9, 5:cum Gallica gens per Italiam naufragia sua latius traheret,
defeats, Flor. 1, 13, 19: tabula ex naufragio, lit. a plank on which a shipwrecked person saves himself; hence, a means of deliverance, a solace, Cic. Att. 4, 18, 3.—Transf., the shattered remains, a wreck:naufragia Caesaris amicorum,
Cic. Phil. 13, 2, 3: colligere naufragium rei publicae. id. Sest. 6, 15:credo mollia naufragiis litora posse dari,
Ov. P. 1, 2, 62; 2, 9, 9. -
4 naufragium
naufragium ī, n [navis + FRAG-], a shipwreck: multi naufragia fecerunt.—Prov.: istorum naufragia ex terrā intueri, in safety behold their ruin.—Fig., shipwreck, ruin, loss, destruction: fortunarum: gloriae factum: tabula ex naufragio, a plank from a wreck.—The shattered remains, wreck, remnants: naufragia Caesaris amicorum: rei p.: Mollia naufragiis litora posse dari, O.* * * -
5 naufragium
ī n. [ navis + frango ]facere n. (naufragia) C, Sen — потерпеть кораблекрушениеn. in portu facere погов. Q = — потерпеть неудачу, когда цель уже совсем близкаtabula ex naufragio C — уцелевшая от кораблекрушения доска, перен. соломинка, за которую хватается утопающий, единственное средство к спасению, последняя надежда2) несчастье, поражение, гибель, катастрофа, разорение (n. patrimonii C)n. rei familiaris C — совершенное расстройство (потеря) имущества, разорение, крах3) pl. обломки, остатки ( naufragia Caesaris amicorum C)
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский