-
1 naufragium
naufrăgĭum, ii, n. [for navifragium, from navis-frango], a shipwreck.I.Lit.:B.multi naufragia fecerunt,
Cic. Fam. 16, 9, 1:naufragio perire,
id. Deiot. 9, 25:naufragio interire,
Caes. B. C. 3, 27:naufragio interceptus,
Tac. A. 14, 3; Flor. 3, 10, 7:nullum conferri posse Naufragium velis ardentibus,
Juv. 12, 22:pati,
Sen. Herc. Oet. 118.—Prov.:naufragia alicujus ex terrā intueri,
to behold the ruin of others from a position of safety, Cic. Att. 2, 7, 4 (cf. Lucr. 2, 1):naufragium in portu facere,
i. e. to fail when on the verge of success, Quint. Decl. 12, 23.—Poet., transf.1.A storm:2.naufragiis magnis multisque coörtis,
Lucr. 2, 552.—The remains of a shipwreck, a wreck:II.Eurus Naufragium spargens operit freta,
Sil. 10, 323.—Trop., shipwreck, ruin, loss, destruction:B.naufragium fortunarum,
Cic. Rab. Perd. 9, 25:luculenti patrimonii,
id. Phil. 12, 8, 19:rei familiaris,
id. Fam. 1, 9, 5:cum Gallica gens per Italiam naufragia sua latius traheret,
defeats, Flor. 1, 13, 19: tabula ex naufragio, lit. a plank on which a shipwrecked person saves himself; hence, a means of deliverance, a solace, Cic. Att. 4, 18, 3.—Transf., the shattered remains, a wreck:naufragia Caesaris amicorum,
Cic. Phil. 13, 2, 3: colligere naufragium rei publicae. id. Sest. 6, 15:credo mollia naufragiis litora posse dari,
Ov. P. 1, 2, 62; 2, 9, 9. -
2 naufragium
naufragium ī, n [navis + FRAG-], a shipwreck: multi naufragia fecerunt.—Prov.: istorum naufragia ex terrā intueri, in safety behold their ruin.—Fig., shipwreck, ruin, loss, destruction: fortunarum: gloriae factum: tabula ex naufragio, a plank from a wreck.—The shattered remains, wreck, remnants: naufragia Caesaris amicorum: rei p.: Mollia naufragiis litora posse dari, O.* * *
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский