Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

nasty

  • 1 alvarlegur, slæmur

    Íslensk-ensk orðabók > alvarlegur, slæmur

  • 2 slæmur, andstyggilegur

    Íslensk-ensk orðabók > slæmur, andstyggilegur

  • 3 örîugur, alvarlegur

    Íslensk-ensk orðabók > örîugur, alvarlegur

  • 4 KIND

    * * *
    (pl. kindir and kindr), f.
    1) kind, race; fyrða (gumna, seggja, skatna, ýta) kind, the sons of men, mankind;
    2) creature, being; lifði engi kvik kind eptir, no living creature lived after; sterkari en nökkur kind önnur, stronger than any other creature; helgar.
    * * *
    f., pl. kindir, mod. kindr; [A. S. cind, gecynd; Engl. kind; cp. Lat. gent-em ( gens)]:—kind, kin, kith, of men and beasts; helgar kindir, ‘holy-kind’ = the gods, Vsp. 1, opp. to mann-kind, mankind; ok ólusk þaðan af mannkindir, Edda 6; bæði karl-kindar ok kvenn-kindar, both of male kind and female kind, 79; mellu kind, the giantess kind, Nj. (in a verse); Hrímnis kind, giant kind, Hdl.; Fenris kind, the kith of F. = the wolves; Ellu kind, the kith of Ella = the English; Gamla kind, Fjölnis kind, the kindred of G. (Fjölni); Jamta kindir, the Jamt people; Bjarmskar kindir, the Perms; Syslu kind, the Osel people, Vsp. 32, Ó. H. (in a verse), Fagrsk. (in a verse), Hallfred, Hkr. i. (in a verse), Ýt.; Svía kind, the Swedish people, id.: mann-kind. q. v.; firða kind, virða, ljóna, skatna, seggja, gumna, ýta kind or kindir, the kind ( sons) of men = mankind, Sól. 1, Rekst. 4, Vsp. 14, Likn. 3;, Lex. Poët. passim; þær kindir, those people, Gkv. 2. 31; hver kind, what kind of people? = who? Kormak; þvi fólki er svá háttað at þat er miklu stærra ok sterkara en nokkur kind önnur, than any other creature, Fas. ii. 234; hverjar kindir ætar eru, what kind (of beasts) may be eaten? K. Þ. K. 130; lifði engi kvik kind eptir (no ‘quick kind,’ living creatures, lived after), útan ein öldrud kona ok kapall, D. I. i. 246; allar konur sem annars kyns ok kindar eru en hann, Stj. 207; allir ok sérhverir klerkar, hverrar stéttar, vígslu eða tignar sem hverr er, N. G. L. iii. 280: a child, Germ. kind, leysa kind frá konum, of a midwife. Sdm. 9.
    II. in mod. usage, sheep, plur. kindur, ellipt. from sauð-kind, ‘sheep-kind;’ sér eignar smalamaðr fé, þó enga eigi hann kindina, the shepherd calls the sheep his own, though he owns no sheep thereof, a saying; kindrnar hlupu allar saman í einn hnapp, … kindrnar liðu hægt og hægt og smábítandi undan piltinum, … nú verð eg að fara og hóa kindunum dálítið lengra fram eptir, Piltr og Stúlka 9–13; þessa kind veit eg ekki hver á, 19; æ! hvaða smali er það skrattinn sá arna, að þekkja ekki kindrnar hans fóður síns! 20, 21:—hence, kind-lauss, sheepless, 15; kinda-hópr, a flock of sheep, etc.
    2. þorsk-kind, a cod-fish; ó-kind, a nasty thing, monster; kindin þín, thou wretch! þú verðr hýdd, kindin þín! ef þú kemr of snemma heim í kveld, Piltr og Stúlka 9.

    Íslensk-ensk orðabók > KIND

  • 5 LJÚFR

    a.
    1) beloved, dear (l. e-m);
    2) mild, gentle (hann var l. ok lítillátr við alla);
    3) ljúft ok leitt, pleasant and unpleasant, weal and woe.
    * * *
    adj., ljúíari, ljúfastr. [Ulf. liubs = ἀγαπητός; A. S. leôf; Old Engl. lef; provinc. Engl. lief; O. H. G. liub; Germ. lieb]:—dear, beloved; Guði ljúfir, acceptable to God, Hom. 159; allir vildu svá sitja ok standa sem honum var ljúfast, Bs. i. (Laur. S.); líttú á ljúfan, Gkv. 1. 13; hinn ljúfi lávarðr, Fms. v. 148, Fsm. 50; sinn ljúfa búanda, Þiðr. 308, 318; ljúfa lávarð, Fb. ii. 385: in addressing one, heyr minn ljúfi Írungr! 329; sæll ok ljúfr, Sigurðr minn, Skíða R. 185: in mod. usage as subst., ljúfi, my love! or ljúfrinn minn!
    2. mild, gentle, kind; hann var ljúfr ok lítillátr við alla, Bs. i. 76; and so in mod. usage, cp. ljúfmenni.
    3. allit., ljúfr ok leiðr, opt sparir leiðum þats heftr ljúfum hugat, Hm. 39; ljúfr verðr leiðr, ef lengi sitr annars fletjum á, 34; ljúft ok leitt (mid. H. G. liep unde leit), nice and nasty, weal and woe, Fms. viii. 48, Orkn. 284; at ljúfu ok at leiðu, N. G. L. i. 50; gegna jafnt ljúfu sem leiðu, 51; ljúft sem leitt, weal and woe, Js. 76.
    II. as a pr. name, Ljúfa, whence Ljúfu-staðir in western Iceland.

    Íslensk-ensk orðabók > LJÚFR

  • 6 úþokkagripr

    Íslensk-ensk orðabók > úþokkagripr

  • 7 úþokkaligr

    a. dirty, nasty.

    Íslensk-ensk orðabók > úþokkaligr

См. также в других словарях:

  • Nasty — Single par Janet Jackson extrait de l’album Control Face B You ll Never Find (A Love Like Mine) Sortie 15 Avril 1986 Enregistrement septembre 1985 Flyte …   Wikipédia en Français

  • Nasty — may refer to: Nasty (song), by Janet Jackson Nasty (album), by Cameo Nasty (The Young Ones), an episode of The Young Ones Nasty , a song by The Damned, created for the Young Ones episode, released as a B side of the single Thanks for the Night… …   Wikipedia

  • Nasty — Nas ty (n[.a]s t[y^]), a. [Compar. {Nastier} (n[.a]s t[i^]*[ e]r); superl. {Nastiest}.] [For older nasky; cf. dial. Sw. naskug, nasket.] 1. Offensively filthy; very dirty, foul, or defiled; disgusting; nauseous. [1913 Webster] 2. Hence, loosely:… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • nasty — [adj1] disgusting, offensive awful, beastly, bum*, dirty, disagreeable, fierce, filthy, foul, gross, grubby, hellish, horrible, horrid, icky*, impure, loathsome, lousy, malodorous, mephitic, murderous*, nauseating, noisome, noxious, objectionable …   New thesaurus

  • nasty — [nas′tē] adj. nastier, nastiest [ME < ? or akin to Du nestig, dirty] 1. very dirty, filthy 2. offensive in taste or smell; nauseating 3. morally offensive; indecent 4. very unpleasant; objectionable [nasty weather] …   English World dictionary

  • nasty — (adj.) c.1400, foul, filthy, dirty, unclean, of unknown origin; perhaps [Barnhart] from O.Fr. nastre miserly, envious, malicious, spiteful, shortened form of villenastre infamous, bad, from vilein villain + astre, pejorative suffix, from L. aster …   Etymology dictionary

  • nasty — ► ADJECTIVE (nastier, nastiest) 1) unpleasant, disgusting, or repugnant. 2) spiteful, violent, or bad tempered. 3) likely to cause or having caused harm; dangerous or serious: a nasty bang on the head. ► NOUN (pl. nasties) informal ▪ …   English terms dictionary

  • nasty — index bad (offensive), bitter (penetrating), harmful, heinous, loathsome, malignant, objectionable …   Law dictionary

  • nasty — *dirty, filthy, squalid, foul Analogous words: *coarse, gross, vulgar, obscene, ribald: tainted, contaminated, polluted, defiled (see CONTAMINATE): indelicate, indecent, unseemly, improper, *indecorous …   New Dictionary of Synonyms

  • -nasty — [nas′tē] combining form forming nouns a condition of plant growth by a (specified) means or in a (specified) direction [epinasty] …   English World dictionary

  • nasty — nas|ty S2 [ˈna:sti US ˈnæsti] adj comparative nastier superlative nastiest ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(behaviour)¦ 2¦(person)¦ 3¦(experience/situation)¦ 4¦(sight/smell etc)¦ 5¦(injury/illness)¦ 6¦(substance)¦ 7 a nasty piece of work ▬▬▬▬▬▬▬ …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»