-
1 naenia
naenia see nenia. -
2 naenia
naenĭa, v. nenia. -
3 nēnia (naenia)
nēnia (naenia) ae, f a funeral song, song of lament, dirge, C.: absint inani funere neniae, H.— A mournful song, sorrowful ditty: Ceae retractes munera neniae, H.—A magic song, incantation: Marsa, H.—A popular song, cradle song, lullaby: puerorum, H.: legesne potius viles nenias? mere songs, Ph. -
4 Nenia
nēnĭa ( naenĭa), ae (abl. neniā, dissyl., Ov. F. 6, 142), f., a funeral song, song of lamentation, dirge: naenia est carmen quod in funere laudandi gratiā cantatur ad tibiam, Paul. ex Fest. p. 161 Müll.; cf. Macr. Somn. Scip. 2, 3; Diom. p. 482 P.:II.honoratorum virorum laudes cantu ad tibicinem prosequantur, cui nomen nenia,
Cic. Leg. 2, 24, 62:absint inani funere neniae,
Hor. C. 2, 20, 21; Suet. Aug. 100.—Transf.1.A mournful song or ditty of any kind:2.Ceae retractes munera neniae,
Hor. C. 2, 1, 38: huic homini amanti mea era dixit neniam de bonis, has sung the death-dirge over his property, i. e. has buried, has consumed it, Plaut. Truc. 2, 1, 3.—Prov.:nenia ludo id fuit,
my joy was turned to grief, Plaut. Ps. 5, 1, 32.—A magic song, incantation:3.Marsa,
Hor. Epod. 17, 29.—A common, trifling song, popular song; a nursery song, lullaby; a song in gen.:4.puerorum Nenia, quae regnum recte facientibus offert,
Hor. Ep. 1, 1, 62:dicetur meritā Nox quoque neniā,
id. C. 3, 28, 16:legesne potius viles nenias?
mere songs, Phaedr. 3 prol. 10:lenes neniae,
lullabies, Arn. 7, 237:histrionis,
id. 6, 197.—Nenia soricina, the cry of the shrewmouse when caught and pierced through, Plaut. Bacch. 4, 8, 48.—5.Personified: Nēnia, the goddess of funeral songs, the dirge-goddess, to whom a chapel was dedicated before the Viminal gate, Arn. 4, 131; Aug. Civ. Dei, 6, 9. -
5 nenia
nēnĭa ( naenĭa), ae (abl. neniā, dissyl., Ov. F. 6, 142), f., a funeral song, song of lamentation, dirge: naenia est carmen quod in funere laudandi gratiā cantatur ad tibiam, Paul. ex Fest. p. 161 Müll.; cf. Macr. Somn. Scip. 2, 3; Diom. p. 482 P.:II.honoratorum virorum laudes cantu ad tibicinem prosequantur, cui nomen nenia,
Cic. Leg. 2, 24, 62:absint inani funere neniae,
Hor. C. 2, 20, 21; Suet. Aug. 100.—Transf.1.A mournful song or ditty of any kind:2.Ceae retractes munera neniae,
Hor. C. 2, 1, 38: huic homini amanti mea era dixit neniam de bonis, has sung the death-dirge over his property, i. e. has buried, has consumed it, Plaut. Truc. 2, 1, 3.—Prov.:nenia ludo id fuit,
my joy was turned to grief, Plaut. Ps. 5, 1, 32.—A magic song, incantation:3.Marsa,
Hor. Epod. 17, 29.—A common, trifling song, popular song; a nursery song, lullaby; a song in gen.:4.puerorum Nenia, quae regnum recte facientibus offert,
Hor. Ep. 1, 1, 62:dicetur meritā Nox quoque neniā,
id. C. 3, 28, 16:legesne potius viles nenias?
mere songs, Phaedr. 3 prol. 10:lenes neniae,
lullabies, Arn. 7, 237:histrionis,
id. 6, 197.—Nenia soricina, the cry of the shrewmouse when caught and pierced through, Plaut. Bacch. 4, 8, 48.—5.Personified: Nēnia, the goddess of funeral songs, the dirge-goddess, to whom a chapel was dedicated before the Viminal gate, Arn. 4, 131; Aug. Civ. Dei, 6, 9. -
6 carmen
1.carmen, ĭnis, n. (old form cas-men, Varr. L. L. p. 86 Bip.) [Sanscr. çasto [p. 293] declaim, praise; cf.: camilla, censeo], a tune, song; poem, verse; an oracular response, a prophecy; a form of incantation (cf.: cano, cantus, and canto).I.In gen., a tune, song, air, lay, strain, note, sound, both vocal and instrumental (mostly poet.; in prose, instead of it, cantus; cf.II.also versus, numeri, modi): carmen tuba ista peregit ( = sonus),
Enn. Ann. 508 Vahl.:carmine vocali clarus citharāque Philammon,
Ov. M. 11, 317; cf.vocum,
id. ib. 12, 157:per me (sc. Apollinem) concordant carmina nervis,
id. ib. 1, 518; cf. id. ib. 11, 5;5, 340: solaque culminibus ferali carmine bubo Saepe queri,
Verg. A. 4, 462; so id. G. 4, 514; Ov. M. 10, 453:cygnorum,
id. ib. 5, 387; cf. id. ib. 14, 430; Mart. 13, 77:citharae liquidum carmen,
Lucr. 4, 981; cf. id. 2, 506; Hor. C. 1, 15, 15:lyrae carmen,
Prop. 2, 1, 9 Hertzb.:canere miserabile carmen,
Ov. M. 5, 118:harundineum,
id. Tr. 4, 1, 12:socialia carmina,
id. H. 12, 139:barbaricum,
id. M. 11, 163.—With allusion to playing on the cithara:hoc carmen hic tribunus plebis non vobis sed sibi intus canit,
Cic. Agr. 2, 26, 68; cf. Aspendius.—Also the sound of waves, Claud. Cons. Mall. Th. 319; cf. Auct. Aetn. 295.—Esp., a composition in verse, a poem; poetry, verse, song, whether in a broader sense, of every kind of poetic production, epic, dramatic, lyric (opp. to prose and to cantus, the melody), or, in a more restricted sense, for lyric poetry.A.Cum hanc felicitatem non prosa modo multi sint consecuti sed etiam carmine, Quint. 10, 7, 19; cf. id. 1, 8, 2; 8, 6, 27; 10, 1, 95:B.perspicuum est, et cantus (melodies) tum fuisse rescriptos vocum sonis et carmina (words),
Cic. Tusc. 4, 2, 3; id. de Or. 2, 8, 34; 3, 51, 197:carminibus cum res gestas coepere poetae Tradere,
Lucr. 5, 1444:Maeonii carminis alite,
Hor. C. 1, 6, 2:epicum carmen,
Quint. 10, 1, 62:heroici sublimitas,
id. 1, 8, 5; cf. Prop. 3 (4), 3, 16:Iliacum,
Hor. A. P. 129:historia quodammodo carmen solutum,
Quint. 10, 1, 31:Pierium,
Lucr. 1, 946; 4, 21:tragicum,
Hor. A. P. 220:carmina Livi,
id. Ep. 2, 1, 69; cf. Tac. A. 11, 13:Saliorum carmina,
Varr. L. L. 3, 26; 9, 61; Quint. 1, 6, 40; Hor. Ep. 2, 1, 86 Schmid.; cf. Liv. 1, 20, 4 al.:lyricorum carmina,
Quint. 9, 4, 53; Prop. 4 (5), 6, 32:Aeolium,
Hor. C. 3, 30, 13:Lydis remixto carmine tibiis,
id. ib. 4, 15, 30; cf. id. Epod. 9, 5:carmen funebre proprie Naenia,
Quint. 8, 2, 8:carmina quae in Phaeacum epulis canuntur,
Cic. Brut. 18, 71; cf. id. ib. 19, 75:lascivum,
Quint. 9, 4, 108:obscena,
satirical, abusive poems, libels, Prop. 1, 16, 10;the same: famosum,
Hor. Ep. 1, 19, 31 Schmid.:malum,
id. ib. 2, 1, 153; id. S. 2, 1. 82 Heind.:obliquum,
Stat. S. 1, 2, 27:probrosum,
Tac. A. 4, 31; cf.:si quis carmen condidisset quod infamiam faceret flagitiumve alteri,
Cic. Rep. 4, 10, 12; and Fragm. XII. Tab. 8, 1, ap. Wordsw. Fragm. and Spec. p. 259 sq.; Fischer ad Cic. Tusc. 4, 2, 4.—Phrases:canere,
Cic. Brut. 18, 71; Liv. 1, 20, 4 al.:cantare cui,
Hor. C. 3, 1, 4:cantitare,
Cic. Brut. 19, 75: CONDERE, XII. Tab. ap. Cic. Rep. 4, 10, 12; Lucr. 5, 1; Hor. S. 2, 1, 82; id. A. P. 436:contexere,
Cic. Cael. 8, 18:disponere,
Lucr. 3, 420:pangere,
id. 1, 934; 4, 9:fingere,
Hor. C. 4, 2, 32; id. Ep. 2, 1, 227; id. A. P. 331:dicere,
id. C. 4, 12, 10; id. C. S. 8:dictare,
id. S. 1, 10, 75; id. Ep. 2, 1, 110:docere,
id. C. 2, 19, 1:ad umbilicum adducere,
id. Epod. 14, 7:deducere ad sua tempora,
Ov. M. 1, 4:fundere,
Cic. Tusc. 1, 26, 64:componere ad lyram,
Quint. 1, 10, 29; cf. id. 11, 2, 11.—Esp.1.In a restricted sense for lyric or epic poetry:2. 3.carmine tu gaudes, hic delectatur iambis,
Hor. Ep. 2, 2, 59 Schmid.; cf.:carmina compono, hic elegos,
id. ib. 2, 2, 91: amabile carmen, i. e. a love poem or song, id. ib. 1, 3, 24.—And opp. to the drama for an epic or lyric poem:fabula, quae versatur in tragoediis atque carminibus,
Quint. 2, 4, 2.—A poetic inscription:4.et tumulum facite et tumulo superaddite carmen: Daphnis ego, etc.,
Verg. E. 5, 42; id. A. 3, 287; Ov. M. 14, 442; id. F. 3, 547 al.—A response of an oracle, a prophecy, prediction:5.ultima Cumaei venit jam carminis aetas,
Verg. E. 4, 4; so Ov. M. 6, 582; Liv. 1, 45, 5; 23, 11, 4; 25, 12, 4; 29, 10, 6; 38, 45, 3; Tac. A. 3, 63; 4, 43; 6, 12 al.—A magic formula, an incantation: MALVM, Fragm. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17; cf.6.Fragm. XII. Tab. 8, 1, a. ap. Wordsw. Fragm. and Spec. p. 260: polleantne aliquid verba et incantamenta carminum,
Plin. 28, 2, 3, § 10: carmina vel caelo possunt deducere lunam;Carminibus Circe socios mutavit Ulixi,
Verg. E. 8, 69 sq.; so id. A. 4, 487; Hor. Epod. 5, 72; 17, 4; id. S. 1, 8, 19; Prop. 2 (3), 28, 35; Ov. M. 7, 137; 14, 58; Quint. 7, 3, 7; Tac. A. 2, 69; 4, 22 al.—On account of the very ancient practice of composing forms of religion and law in Saturnian verse, also a formula in religion or law, a form:7.diro quodam carmine jurare,
Liv. 10, 38, 10; 10, 41, 3; 31, 17, 9; 1, 24, 6 and 9; Plin. 28, 2, 3, § 12:cruciatus carmina,
Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. id. Mur. 12, 26:lex horrendi carminis erat: duumviri perduellionem judicent, etc.,
of a dreadful form, Liv. 1, 26, 6:rogationis carmen,
id. 3, 64, 10.—Moral sentences composed in verses:2.Appii Caeci carmen,
Cic. Tusc. 4, 2, 4; cf.:liber Catonis qui inscriptus est Carmen de moribus,
Gell. 11, 2, 2:ut totum illud, VTI. LINGVA. NVNCVPASSIT., non in XII. tabulis, sed in magistri carmine scriptum videretur,
Cic. de Or. 1, 57, 245:necessarium,
id. Leg. 2, 23, 59. -
7 casmen
1.carmen, ĭnis, n. (old form cas-men, Varr. L. L. p. 86 Bip.) [Sanscr. çasto [p. 293] declaim, praise; cf.: camilla, censeo], a tune, song; poem, verse; an oracular response, a prophecy; a form of incantation (cf.: cano, cantus, and canto).I.In gen., a tune, song, air, lay, strain, note, sound, both vocal and instrumental (mostly poet.; in prose, instead of it, cantus; cf.II.also versus, numeri, modi): carmen tuba ista peregit ( = sonus),
Enn. Ann. 508 Vahl.:carmine vocali clarus citharāque Philammon,
Ov. M. 11, 317; cf.vocum,
id. ib. 12, 157:per me (sc. Apollinem) concordant carmina nervis,
id. ib. 1, 518; cf. id. ib. 11, 5;5, 340: solaque culminibus ferali carmine bubo Saepe queri,
Verg. A. 4, 462; so id. G. 4, 514; Ov. M. 10, 453:cygnorum,
id. ib. 5, 387; cf. id. ib. 14, 430; Mart. 13, 77:citharae liquidum carmen,
Lucr. 4, 981; cf. id. 2, 506; Hor. C. 1, 15, 15:lyrae carmen,
Prop. 2, 1, 9 Hertzb.:canere miserabile carmen,
Ov. M. 5, 118:harundineum,
id. Tr. 4, 1, 12:socialia carmina,
id. H. 12, 139:barbaricum,
id. M. 11, 163.—With allusion to playing on the cithara:hoc carmen hic tribunus plebis non vobis sed sibi intus canit,
Cic. Agr. 2, 26, 68; cf. Aspendius.—Also the sound of waves, Claud. Cons. Mall. Th. 319; cf. Auct. Aetn. 295.—Esp., a composition in verse, a poem; poetry, verse, song, whether in a broader sense, of every kind of poetic production, epic, dramatic, lyric (opp. to prose and to cantus, the melody), or, in a more restricted sense, for lyric poetry.A.Cum hanc felicitatem non prosa modo multi sint consecuti sed etiam carmine, Quint. 10, 7, 19; cf. id. 1, 8, 2; 8, 6, 27; 10, 1, 95:B.perspicuum est, et cantus (melodies) tum fuisse rescriptos vocum sonis et carmina (words),
Cic. Tusc. 4, 2, 3; id. de Or. 2, 8, 34; 3, 51, 197:carminibus cum res gestas coepere poetae Tradere,
Lucr. 5, 1444:Maeonii carminis alite,
Hor. C. 1, 6, 2:epicum carmen,
Quint. 10, 1, 62:heroici sublimitas,
id. 1, 8, 5; cf. Prop. 3 (4), 3, 16:Iliacum,
Hor. A. P. 129:historia quodammodo carmen solutum,
Quint. 10, 1, 31:Pierium,
Lucr. 1, 946; 4, 21:tragicum,
Hor. A. P. 220:carmina Livi,
id. Ep. 2, 1, 69; cf. Tac. A. 11, 13:Saliorum carmina,
Varr. L. L. 3, 26; 9, 61; Quint. 1, 6, 40; Hor. Ep. 2, 1, 86 Schmid.; cf. Liv. 1, 20, 4 al.:lyricorum carmina,
Quint. 9, 4, 53; Prop. 4 (5), 6, 32:Aeolium,
Hor. C. 3, 30, 13:Lydis remixto carmine tibiis,
id. ib. 4, 15, 30; cf. id. Epod. 9, 5:carmen funebre proprie Naenia,
Quint. 8, 2, 8:carmina quae in Phaeacum epulis canuntur,
Cic. Brut. 18, 71; cf. id. ib. 19, 75:lascivum,
Quint. 9, 4, 108:obscena,
satirical, abusive poems, libels, Prop. 1, 16, 10;the same: famosum,
Hor. Ep. 1, 19, 31 Schmid.:malum,
id. ib. 2, 1, 153; id. S. 2, 1. 82 Heind.:obliquum,
Stat. S. 1, 2, 27:probrosum,
Tac. A. 4, 31; cf.:si quis carmen condidisset quod infamiam faceret flagitiumve alteri,
Cic. Rep. 4, 10, 12; and Fragm. XII. Tab. 8, 1, ap. Wordsw. Fragm. and Spec. p. 259 sq.; Fischer ad Cic. Tusc. 4, 2, 4.—Phrases:canere,
Cic. Brut. 18, 71; Liv. 1, 20, 4 al.:cantare cui,
Hor. C. 3, 1, 4:cantitare,
Cic. Brut. 19, 75: CONDERE, XII. Tab. ap. Cic. Rep. 4, 10, 12; Lucr. 5, 1; Hor. S. 2, 1, 82; id. A. P. 436:contexere,
Cic. Cael. 8, 18:disponere,
Lucr. 3, 420:pangere,
id. 1, 934; 4, 9:fingere,
Hor. C. 4, 2, 32; id. Ep. 2, 1, 227; id. A. P. 331:dicere,
id. C. 4, 12, 10; id. C. S. 8:dictare,
id. S. 1, 10, 75; id. Ep. 2, 1, 110:docere,
id. C. 2, 19, 1:ad umbilicum adducere,
id. Epod. 14, 7:deducere ad sua tempora,
Ov. M. 1, 4:fundere,
Cic. Tusc. 1, 26, 64:componere ad lyram,
Quint. 1, 10, 29; cf. id. 11, 2, 11.—Esp.1.In a restricted sense for lyric or epic poetry:2. 3.carmine tu gaudes, hic delectatur iambis,
Hor. Ep. 2, 2, 59 Schmid.; cf.:carmina compono, hic elegos,
id. ib. 2, 2, 91: amabile carmen, i. e. a love poem or song, id. ib. 1, 3, 24.—And opp. to the drama for an epic or lyric poem:fabula, quae versatur in tragoediis atque carminibus,
Quint. 2, 4, 2.—A poetic inscription:4.et tumulum facite et tumulo superaddite carmen: Daphnis ego, etc.,
Verg. E. 5, 42; id. A. 3, 287; Ov. M. 14, 442; id. F. 3, 547 al.—A response of an oracle, a prophecy, prediction:5.ultima Cumaei venit jam carminis aetas,
Verg. E. 4, 4; so Ov. M. 6, 582; Liv. 1, 45, 5; 23, 11, 4; 25, 12, 4; 29, 10, 6; 38, 45, 3; Tac. A. 3, 63; 4, 43; 6, 12 al.—A magic formula, an incantation: MALVM, Fragm. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17; cf.6.Fragm. XII. Tab. 8, 1, a. ap. Wordsw. Fragm. and Spec. p. 260: polleantne aliquid verba et incantamenta carminum,
Plin. 28, 2, 3, § 10: carmina vel caelo possunt deducere lunam;Carminibus Circe socios mutavit Ulixi,
Verg. E. 8, 69 sq.; so id. A. 4, 487; Hor. Epod. 5, 72; 17, 4; id. S. 1, 8, 19; Prop. 2 (3), 28, 35; Ov. M. 7, 137; 14, 58; Quint. 7, 3, 7; Tac. A. 2, 69; 4, 22 al.—On account of the very ancient practice of composing forms of religion and law in Saturnian verse, also a formula in religion or law, a form:7.diro quodam carmine jurare,
Liv. 10, 38, 10; 10, 41, 3; 31, 17, 9; 1, 24, 6 and 9; Plin. 28, 2, 3, § 12:cruciatus carmina,
Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. id. Mur. 12, 26:lex horrendi carminis erat: duumviri perduellionem judicent, etc.,
of a dreadful form, Liv. 1, 26, 6:rogationis carmen,
id. 3, 64, 10.—Moral sentences composed in verses:2.Appii Caeci carmen,
Cic. Tusc. 4, 2, 4; cf.:liber Catonis qui inscriptus est Carmen de moribus,
Gell. 11, 2, 2:ut totum illud, VTI. LINGVA. NVNCVPASSIT., non in XII. tabulis, sed in magistri carmine scriptum videretur,
Cic. de Or. 1, 57, 245:necessarium,
id. Leg. 2, 23, 59.
См. также в других словарях:
Naenia — N[ae] ni*a, n. See {Nenia}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Naenia — NAENIA, æ, war eine besondere Göttinn der Römer, welche insonderheit bey den Begräbnissen alter Leute angerufen wurde. Augustin de C. D. l. VI. c. 9. & ad eum Vives & Coqueus l. c. Ihre Kapelle hatte sie außerhalb der Stadt vor dem viminalischen… … Gründliches mythologisches Lexikon
NAENIA — I. NAENIA Dea funerum, cui veteres Romani sacellum, auctore Festô, extra portam Viminalem, dedicârunt. Vide Vossium in Etymolog. voce Nenia sic enim scribendum: ut et hîc infra. II. NAENIA an ex sono vocis, quem flentes emittunt: an quod eam… … Hofmann J. Lexicon universale
Naenia — In Roman mythology, Naenia (or Libitina) was the goddess of funerals. An ancient underworld deity linked to Proserpina. A coin had to be taken to her temple on behalf of each person who died. Funerals were arranged by libitinarii .Naenia is also… … Wikipedia
Naenia Typica — Naenia typica … Wikipédia en Français
Naenia typica — Naenia typica … Wikipédia en Français
Naenia (moth) — Naenia is also a misspelling for the antique goddess Nenia Dea Naenia Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class … Wikipedia
Naenia typica — Naenia typica … Wikipédia en Français
НЕНИЯ — • Naenĭa, правильнее Nenia, по объяснению Феста (р. 161), есть carmen quod in funere laudandi gratia cantatur ad tibiam; так же объясняет это слово и Цицерон, с ограничением, что nenia пелась только в честь honorati viri (Cic. legg. 2 … Реальный словарь классических древностей
НЕНИЯ — • Naenĭa, правильнее Nenia, по объяснению Феста (р. 161), есть carmen quod in funere laudandi gratia cantatur ad tibiam; так же объясняет это слово и Цицерон, с ограничением, что nenia пелась только в честь honorati viri (Cic. legg. 2 … Реальный словарь классических древностей
Goddess of Funerals — Naenia (Roman) … Eponyms, nicknames, and geographical games